De steigerende kroongetuige

Het NRC meldt:

Meer dan 300 getuigen in strafzaken hebben de afgelopen jaren onder de hoede van het Korps Landelijke Politiediensten een nieuw bestaan opgebouwd. Een klein onbekend deel, had de status van kroongetuige. Zij sloten een deal met het openbaar ministerie in ruil voor strafvermindering. Op praten over die beveiliging rust een taboe. Maar wie eenmaal een deal sloot, zit daaraan vast. Als de getuige zich achteraf bedenkt volgt verzwaring van de strafeis.
Kroongetuige Peter La S. wil af van zijn rol als kroongetuige in het liquidatieproces van het openbaar ministerie in Amsterdam. Hij voelt zich onvoldoende beveiligd, vreest voor het leven van zijn familie en vindt het Team Getuigenbescherming een ‘onprofessionele organisatie’, zo liet hij afgelopen maand voor de rechtbank weten. Als hij had geweten op wat voor manier die beveiliging vorm zou krijgen, zou hij nooit de ‘kluisverklaringen’ afgelegd hebben. La S. vindt dat het openbaar ministerie daarom in zijn zaak ‘niet ontvankelijk’ moet worden verklaard en wil dat zijn verklaringen van het bewijs worden uitgesloten.
Maar het is de vraag of hij de rechtbank daarvan kan overtuigen. Want een deal met het openbaar ministerie over strafvermindering in ruil voor getuigenverklaringen, staat los van toezeggingen over beveiliging na het afleggen van die verklaringen, zo blijkt uit de memorie van toelichting bij de Wet toezeggingen aan getuigen in strafzaken.

Het gaat hier nog verder, maar dit is al genoeg voor mijn commentaar:

DutchPointer zegt:
Wat Vieze Peter ook te melden heeft in de strafzaak, nadat hij daadwerkelijk zijn vroegere maten en bazen verraden heeft, al komt hij daar ook honderd keer op terug, dan is voortaan zijn leven ernstig in gevaar en heeft de overheid dus hoe dan ook de zorgplicht om hem te beschermen.
Wat de aanleiding tot het gevaar is, doet er niet toe. Vieze Peter blijft niets over, dan zich te schikken naar het beveiligingsprogramma. Loopt het fout, dan worden de ambtenaren die daar verantwoordelijk voor zijn op de vingers getikt en ja, misschien hebben die lui van het team wat te weinig professionele ervaring, maar als de één na de anders onder hun handen uit de wereld der levenden wordt gehaald, zullen ze langzamerhand wel wat meer ervaring en handigheid opbouwen. Als er nog wat geoefend moet worden in de praktijk, dan is Vieze Peter een mooi project en we moeten er maar op vertrouwen – tot het tegendeel blijkt – dat het team domweg z’n stinkende best doet en dat ligt ook het meest voor de hand. De meeste mensen hebben een broertje dood aan falen.
Door de getuigenissen van Vieze Peter zijn feiten aan de dag getreden die door mogelijk moeizame recherche middels steunbewijs handen en voeten hebben gekregen. Daaruit moet blijken, dat die verklaringen betrouwbaar zijn. Dan ben je als officier van justitie wel klaar met Vieze Peter. Peter kan niet meer terug of hij zou moeten kunnen aantonen dat de verklaring zijn afgelegd onder bedreiging of marteling. Dat zal er niet inzitten, denk ik.

Oneerlijk verkregen bewijs? Flauwekul.
Het was toch te koop en er is toch een legale zakelijke overeenkomst gesloten? Bewijs kopen met strafvermindering als betaling is nu eenmaal toegestaan.

Dat zorgplichtverhaal van de overheid is een heel goed gemotiveerde zaak. Het is natuurrecht, het recht op leven, dat ieder individu heeft en voor de handhaving daarvan is de overheid verantwoordelijk. Dat heeft met strafrecht niets van doen.

Daarom kan het beschermingsprogramma geen deel uitmaken van een deal, niet gelden als een deel van de betaling in die zakelijke overeenkomst. De bescherming kan wel een logische consequentie zijn, omdat er vanwege de deal reëel gevaar ontstaat.

Er is dus geen sprake van een contract met enkele lege bladzijden. Het recht op behoud en bescherming van het leven is onvervreemdbaar, dus bescherming is vanzelfsprekend niet onderhandelbaar, maar per definitie overheidsplicht.
Als Vieze Peter echter niet volledig levert wat hij beloofd heeft, of er mankeert iets aan, dan kan wel een korting op die strafvermindering worden ingesteld, zoals je een korting kunt krijgen als je een bank koopt die bij levering iets beschadigd blijkt te zijn.
Ik begrijp die advocaat van Vieze Peter dus niet zo goed. Het lijkt wel of Vieze Peter bij nader inzien helemaal geen strafvermindering wil, want dat is de enige mogelijke sanctie op wanprestatie, als hij, na het goed geleverd te hebben, zegt, “laat die beloning maar zitten, want volgens mij is er iets mis met wat ik geleverd heb”.
Het is echter inmiddels gebleken, dat er niets – of heel weinig – mis is met zijn verklaringen. Heel bruikbaar materiaal. Dat heeft men inmiddels nagegaan, want aan een verklaring zonder steunbewijs heb je ook niks. Er blijft dus niets anders over voor de verdediging van de aangeklaagden, dan het steunbewijs kritisch te onderzoeken en, als daar foutjes inzitten, de betrouwbaarheid van het geheel op die puntjes aan te vechten.
Dat is niet zo makkelijk, hè?

Homo-hatende generaal Sheehan haalt maar zeer gedeeltelijk bakzijl

De Volkskrant meldt:

DEN HAAG - De Amerikaanse oud-generaal John Sheehan heeft spijt betuigd over zijn opmerkingen dat de val van Srebrenica mede te wijten was aan de aanwezigheid van homoseksuelen in het Nederlandse leger.
De Amerikaan heeft maandag een mail geschreven aan zijn Nederlandse collega Henk van den Breemen, waarin hij stelt dat zijn herinneringen over discussies van vijftien jaar geleden inaccuraat waren.
Defensie heeft dat maandagavond bekendgemaakt. Volgens een woordvoerder is Van den Breemen verheugd over de spijtbetuiging.

Dat dankt je de koekoek, hufter!
De stompzinnige oetlul bestond het te beweren dat Nederlandse militairen in Srebrenica met zich hadden laten spelen door de Serviërs, omdat er ook homo's in het Nederlandse leger zitten en dat had volgens hem de Nederlandse legerchef zelf ook toegegeven. Zo hadden onze zogenaamde slapjanussen de Moslims die ze moesten beschermen overgeleverd voor de grootste genocide van na WOII.
De feiten zijn dat mede op Amerikaanse aandrang de Nederlandse militairen niet volledig en afdoende bewapend waren, want de lichte bewapening zou minder provocerend werken op de uitdagend rondrauzende Serviërs en de NATO was immers paraat voor de eventueel nodige artillerie- en luchtsteun? Die NATO-partners durfden echter niet in te grijpen toen puntje bij paaltje kwam, zodat niet alleen de moslims in de enclave maar ook de Nederlandse militairen overgeleverd waren aan de genade der overmacht van nietsontziende massamoordenaars.
Wat zal hij gedacht hebben, die Sheehan? "Laat ze die homo's ook maar meteen slachten?"
In ieder geval zal zijn verklaring onder ede voor de Amerikaanse parlementaire onderzoekscommissie niet zijn gewijzigd en is zijn mailtje met excuus alleen bedoeld voor de oud-generaal Van Breemen, want anders moet hij toegeven meineed gepleegd te hebben. Zelfs in de USA mag dat niet, ondanks alle deregulering.
Zo zie je maar weer, als je iemand moet waterborden om er zoiets als de waarheid uit te krijgen, moet het beslist zo'n laffe Amerikaan zijn. Dat liegen leren de lui van zijn geperverteerde soort anders echt niet af.
Trouwens bij Amerikaanse militairen "on tour of duty" moet je sowieso flink wat emmers water meenemen, want als je ze vraagt hoe laat het is, voelen ze zich al onder zware druk gezet en schijten ze van angst in hun broek.
De meeste bermbommen gaan nu op advies van enkele slimme Nederlandse homo-militairen automatisch af door middel van stankmelders, anders is het een vergissing. Daarom presteren de Nederlanders zo onvergelijkelijk veel beter in Afghanistan dan Amerikanen en dat kunnen die rednecks natuurlijk niet uitstaan.

SGP-partijhleider Bas van der Vlies - die seks niet lekker vindt - houdt er nu ook mee op

Verdomd als het nier waar is, Bas. Ik leef ook liever naast iemand die een stil en gerust leven in alle godszaligheid en eerbaarheid heeft, dan dat ik achternagezeten word door een idioot met een bomgordel rond z'n heidense reet.
Adieu, aanstichter van zoveel vrolijkheid om het parmantige maar duurzame grijs tussen al die politieke kleuren der vergankelijkheid. Het ga je goed.

De onzin moet overboord.

De onzin van een multiculturele samenleving houdt in dat er niet één maar meerdere dwaalwegen worden bewandeld. In wat je een westerse cultuur kunt noemen, leidend tot de scheiding van kerk en staat, ook leidend tot gelijkheid in rechten voor iedereen, tevens leidend tot solidariteit en bestaanszekerheid, alsmede leidend tot conflictbeheersing en democratische besluitvorming, zijn de hoofdstromingen van bestaande religies door de zeef van de Humanistische Verlichting gegaan en men concludeerde toen op rationele gronden dat vreedzame co-existentie vereist, dat men zich van een god, die wil dat andersdenkenden worden vervolgd, geen donder moet aantrekken. God werd ineens liefde, ook flauwekul, maar tenminste redelijk te verteren. De religieuze fun-damentalisten werden overwegend naar de marge der samenleving wegge-drukt, waar ze met rust gelaten worden om in het sop van hun heilig gelijk gaar te koken.
Nu deze cultuur van onderlinge tolerantie geconfronteerd wordt met een religie in haar midden die zich dezelfde tolerantie niet eigen gemaakt heeft, loopt het spaak. Er tekenen zich tegenstellingen af tussen “zij” en “wij”.
Het helpt niet om zogenaamd “politiek correct” te reageren door te zeggen dat we die tegenstellingen niet mogen zien. In islamitische landen is onuitwisbaar geïnstitutionaliseerd dat de Islam superieur is en leidinggevend dient te zijn in alle geledingen van het leven van en voor iedereen en zeker ook voor andersdenkenden, die onderworpen dienen te zijn aan de virtuele superioriteit van de Islam. De Eerste Wet van Pointer luidt: Integratie zonder assimilatie is infiltratie. Met “infiltratie” wordt een vijandige inmenging bedoeld. Moslims die in de westerse cultuur wel integreren, maar vasthouden aan hun religieuze identiteit van virtuele superioriteit, assimileren niet met de westerse tolerantie en wij, westerlingen, kunnen alles tolereren, behalve intolerantie of exclusieve voorrechten van een religieus of raciaal bepaalde bovenklasse.
We weigeren Judaïsten te kerstenen, Katholieken te reformeren, Humanisten te bekeren en we leggen Moslims, Hindoes of Boeddhisten niets in de weg, dus waarom moeten we dan toegeven aan de islamisering van onze westerse cultuur, zodat wijzelf als andersdenkenden worden gedevalueerd tot dhimmies (zie: ahl al-dhimmah)? Daar kan geen sprake van zijn.
Wie enigszins op de hoogte wil zijn van wat er aan de hand is, is wel genoodzaakt de Koran naast de Bijbel te lezen en dat in beide boeken de vervolging en achterstelling van andersdenkenden met nadruk en bij herhaling geboden wordt is onmiskenbaar. Tolerante afwijkingen onder de verschillende smaken van de Islam zijn enkele kleine Alawi en Sufi-sekten die door de meeste moslims niet als vormen van Islam worden erkend. Toen de Alawi Hafez al-Assad president van Syrië werd, was dan ook een grondwetswijziging nodig, omdat de macht tot dan toe was voorbehouden aan erkende Moslims. Die Syrische grondwet van 1973 is tolerant ten opzichte van religieuze, maar niet ten opzichte van politieke afwijkende ideeën. Geen bemoedigend voorbeeld. De Islam is dus in geen enkele van haar talloze verschijningsvormen tolerant ten opzichte van andersdenkenden en dat zien we bij joden en christenen in de westerse samenleving anders.
Voorts is er ook iets fundamenteel mis met de Islamitische vrede en liefde.
Net als in het Jodendom en in het Christendom, wordt in de Islam de liefde van God en de vrede voor alle mensen gepredikt, om aan te geven hoe maatschappelijk aanvaardbaar de Islam zou zijn voor andersdenkenden. In de praktijk van Islamitische landen zien we daar niets van terug, nergens en nooit. In de drie monotheïstische religies gaat het echter altijd om de liefde tot God als de enige zuivere liefde en de onderlinge vrede tussen gelijkgestemden in hetzelfde geloof. Vrede met anderen wordt alleen gesloten in een positie van zwakte der Islam om, zodra de kansen keren, de vredesverdragen te verbreken en de andersdenkenden alsnog te onderwerpen en zo is ontrouw, verraad, leugen en bedrog ten aanzien van andersdenkenden niet laakbaar volgens de islamitische leer. Moslims in Europa, die nog nooit een letter in de Koran gelezen hebben, omdat ze het Arabisch niet meester zijn, stellen dat Is-lamisering van het continent zal plaatsvinden via het consultatiebureau, doelend op de traditie van zo groot mogelijke Islamitische gezinnen. Zoals gezegd zijn de hoofdstromen van Jodendom en Christendom door de zeef der Humanistische Verlichting gegaan, maar dat geldt vooralsnog niet voor hoofdstromen in de Islam en dat maakt het grote verschil.
Om tegenwicht te bieden aan de Islamitische claims die Islamitische normen en waarden leidend moeten maken, wordt in de westerse wereld wel aangevoerd dat de westerse rechtscultuur van joods-christelijke oorsprong is. Dat kan niet waar zijn, omdat dan de scheiding van kerk en staat en zelfs enige godsdienstvrijheid niet mogelijk zouden zijn geweest. Onze rechtscultuur is gebaseerd op Romeinshumanistische principes. Ook de joods-christelijke pretenties zijn bedoeld om daaraan enige superioriteit te verlenen, maar dat is op niets gebaseerd. De democratische rechtsstaat is per definitie seculier.
Om nu niet te vervallen in contraproductieve populistische onzin, zoals het volledig verbieden van hoofddoeken of het bannen van de Koran, teneinde daarmee de islamisering van ons land tegen te gaan, zullen we een andere duiding moeten geven aan de westerse cultuur van democratische rechtsstaten en men kan moeilijk inzien dat daar een betere basis voor is dan de Universele Verklaring van De Rechten van de Mens (1948) en de daarop gebaseerde internationale verdragen. Dat opnemen in een amendement op de Grondwet is afdoende, omdat dit, zonder Moslims als medeburgers te discrimineren, alle vormen van Shariah en andere onderdrukkende gebruiken, zoals de achterstelling van andersdenkenden, buiten de wet plaatst. We gaan dan over van de multiculturele status naar de universele cultuur waarin het feit dat iedereen voor de seculiere wet van het land gelijk is onwrikbaar vastligt.
Voorts zullen alle tekenen en daden van weerstand en alle pogingen tot weerstand en terreur tegen deze universele cultuur streng gestraft moeten worden. Met handhaving van bestaande wetgeving kan niet worden volstaan.
In beginsel zal dat erop neerkomen dat de politieke implicaties en de maat-schappelijke derivaten van de Islam, zoals bijvoorbeeld eerwraak, besnijdenis of rechtsongelijkheid, ook in de persoonlijke levenssfeer, worden verboden. Dit komt met name ook de bescherming van religieuze bekeerlingen en afvalligen ten goede. Hetzelfde geldt voor de bescherming van de homoseksuele medemens. Vrijheid van godsdienst is dan beperkt tot vrijheid voor zover de wet dat toelaat, niks nieuws dus, want het massaal vermoorden van andersdenkenden was toch al strafbaar, maar het is wel een noodzakelijke aanscherping van dat idee.
Om een voorbeeld te geven van waarover tot op heden nog verschillend gedacht kan worden, nemen we het begrip democratie. In het democratische proces zal een meerderheid doorgaans richtinggevend zijn tot de kiezers een andere richting aangeven. Gegeven het feit dat de islam leert dat iedereen in feite moslim moet zijn, komt het recht om namens een meerderheid een Islamitische staat te regeren uitsluitend aan moslims toe en dat noemt de moslim dus doodleuk democratie, die bovendien onder de controle moet staan van islamitische schriftgeleerden.
In uiteenlopende constellaties van islamitische staten, zoals Iran enerzijds en Marokko anderzijds, ziet men dit beeld. De Marokkaanse oplossing is dat iedereen die van Marokkanen afstamt, van de ene generatie tot de andere Marokkaan is en blijft en zo kent de Marokkaanse regering aan aparte minister om die Marokkanen in het buitenland te regeren.
Turkije hanteert vergelijkbare regels, met name ten aanzien van de militaire dienstplicht en de eis dat op buitenlandse universiteiten met Turkse studenten het Turks één van de voertalen moet zijn naast de taal van dat land zelf. Dat Duitsers wordt toegestaan in Duitsland Duits te spreken wordt zelfs al als een concessie gepresenteerd.
Wordt Nederland straks wereldkampioen voetballen dan leidt dit tot Marokkaans vlagvertoon.
De koning van Marokko is vanzelfsprekend het hoofd van de Marokkaanse Islam, zoals de hoogste machthebber in Iran een Sji-itische ayatollah is. Nochtans zijn dit allemaal verschijningsvormen van wat moslims democratie noemen.
Een ander voorbeeld is, dat volgens de Islam het recht op bescherming van de vrouw haar de plicht zich te verbergen wordt opgelegd.
Dat er in de wereld dus verschillend en vooral ook verhullend gedacht kan worden over vrede, liefde, democratie en rechten, mag niet tot consequentie hebben dat de universele westerse cultuur ook met deze ambiguïteiten vertroebeld wordt. Waar hebben we het over als een Nederlandse moslima ons verzekert dat zij volledig vrij is in de keuze van een levenspartner maar en passant zich laat ontvallen, dat de keuze uiteraard beperkt is tot kandidaten die door haar ouders worden voorgesteld?
De universele cultuur in westerse samenlevingen is een wervende cultuur die steeds verder en indringender haar invloed doet gelden tot heil van ons allen. Het is dus niet vreemd dat moslims in deze rechtsstaten zich geleidelijk aanpassen om volgende generaties een beter en vrijer leven te verzekeren dan mogelijk is in hun landen van oorsprong.
Wil men leven in een islamitische cultuur dan is er elders op de wereld een keur van landen waarin dat in diverse smaken in de praktijk te vinden is. In onze ogen mag die praktijk daar zielig of achterlijk lijken, maar we moeten hen niet onze waarden en normen opleggen. De Tweede Wet van Pointer luidt dan ook: democratie is een zelfhulp organisatie.

Brief aan een Atheïst

In de eerste plaats wil ik tot uitdrukking brengen hoezeer ik me geborgen en samen met jou vrij voel, door te herkennen wat ons als atheïsten verbindt, door naar de menselijke rede te weigeren ons iets te laten wijsmaken, dat iets, wat wie dan ook ooit eens verzonnen kan hebben, een absolute waarheid kan zijn. Er is geen God en geen leven na de dood, zoals er ook geen leven of enige vorm van bestaan was, voordat we door een willekeurige bevruchting onder een voor ons gunstig gesternte – hopelijk in liefde – verwekt en geboren werden. Hoe prettig het is, dat het leven is beperkt van een zeker begin tot een zeker einde, komt vooral tot uitdrukking in het feit dat er nog nooit iemand voorafgaand aan de geboorte of vanuit totale vergetelheid na de dood daar iets over te klagen heeft gehad en ons lot is derhalve niet erger dan dat van andere en functioneel minder bedeelde zoogdieren. Wij zijn uit stof en tot stof zullen we wederkeren; het is alleen wel jammer dat de boze dus ook niet wordt bestraft met de hel.
Natuurlijk achten wij ons als menselijke soort met recht en rede verheven boven al die andere zoogdieren, omdat we domweg de mogelijkheden hebben om dierlijke soorten (tot op zekere hoogte) te overheersen, dienstbaar te maken of zelfs volledig uit te roeien en we kunnen ad ultimo zo ook onszelf uitroeien, zelfs binnen één dag van technologisch geavanceerde actie, met de totale destructie van alles wat op aarde leeft als oogmerk en met als doel het virtueel gelijk der onwetenden te bevestigen. Dat zou onvergelijkelijk stupide zijn, maar niettemin denkbaar, want geloof is een handicap, in weerwil van onze mogelijkheid om de met elk geloof strijdige realiteit waar te nemen en te begrijpen. De werken ten goede kunnen zo verkeren in de werken ten kwade. Het kwaad komt altijd voort uit domheid.
Zo verzetten veel mensen zich tegen de gegeven eindigheid van het leven en tegelijk kunnen zij juist daardoor uit domheid het continuüm van de natuurlijke balans der voortgaande bestaanszekerheid verstoren.
Terwijl wij ons voortspoeden naar de ondergang is er geen God noch Natuur die medelijden met ons heeft en corrigerend ingrijpt. Er is geen hoger hand dan de menselijke hand der rede. De rede vergaart kennis die de macht moet creëren om het gevaar van verstoring van de balans der voortgaande bestaanszekerheid te keren. Het goede komt dus voort uit kennis en de kennis heeft als haar ultieme doel die voortgaande bestaanszekerheid van het leven, niet alleen het menselijke leven, maar het ook van het totaal in de samenhang der dingen, te verzekeren.
Heel het leven en al het leven concentreert zich op het verzekeren van voortgaande bestaanszekerheid, maar ongelukkigerwijs is het doorgaans ieder voor zichzelf. Ook onze menselijke mogelijkheden zijn daar dienstbaar aan, maar uit domme wellust en blinde hebzucht kunnen die ook gebruikt worden ten kwade. De natuur, inclusief onze menselijke mogelijkheden, geeft ons genoeg voor de voorzieningen die we nodig hebben, maar voor hebzucht is er nooit genoeg en die verstoort de balans der voortgaande bestaanszekerheid van het geheel. Dat kan ons het gevoel geven dat we in een vijandige wereld leven, dat alles en iedereen tegen ons is. Het brengt ons mogelijk tot ultieme domheid door te denken dat alles wat goed is voor een ander ten koste gaat van onszelf, wat niet waar kan zijn vanwege onze afhankelijkheid van de uitgebalanceerde, voortgaande bestaanszekerheid van het geheel.
Zoals wij een unieke rede en kennis hebben, zo hebben we ook de unieke domheid en het geloof in een hogere macht die tot het goede werkt en ons redden kan uit noodsituaties als wijzelf tekort schieten.
Door onze unieke rede en kennis zijn we ertoe veroordeeld ons lot in eigen hand te nemen, omdat we – anders dan elk andersoortig leven – enigszins in de toekomst kunnen kijken en volkomen nieuwe, voorheen onbekende, dreigende gevaren van onbalans detecteren, hopelijk op tijd om met onze steeds maar toenemende kennis en vaardigheden de juiste maatregelen te nemen.
Dit alles in het bewustzijn van welbegrepen eigenbelang. Wellicht kan de natuur ook wel zonder mensen voortbestaan, ons overleven en zelfs beter floreren, maar we willen er graag bijblijven en klaarblijkelijk zullen we dan verschrikkelijk ons best moeten doen. Het is niet anders en als mensheid in haar geheel schieten we vooralsnog tekort.
Dat dwingt ons alle menselijke mogelijkheden te optimaliseren en ten goede aan te wenden. Wij kunnen ons geen verspilling van talent en kracht bij man, vrouw, kind of grijsaard veroorloven. Daartoe moet ook de menselijke domheid van elk godsgeloof door middel van kennis en rede volledig worden uitgeroeid. Ook de achterlijkheid die door het geloof in stand gehouden wordt en de rede en kennis verduistert, kunnen wij ons niet langer permitteren.
Tegelijk dringt zich de werkelijkheid van onze individuele eigenheid op om ons te behoeden voor de domheid in vrijwel anonieme collectiviteit te gelo-ven, wat tot een ideologie leidt die reeds gebleken is onwerkbaar te zijn. Juist het persoonlijk streven naar optimalisatie van de eigen mogelijkheden is ons sterkste motief, medebepalend voor de kwaliteit van ons individuele leven. Je hebt maar één kans om van je leven iets te maken wat de moeite waard is, want je kunt het nooit meer overdoen en achteraf is er ook niets goed te maken.
Het geheel kan zeker meer zijn dan de som der delen, maar voor het creatieve proces is groei in eigenheid en diversiteit een absolute noodzaak. Er moeten nieuwe wegen gevonden worden om de nieuwe uitdagingen van de voorzienbare toekomst der mensheid aan te kunnen. Creatieve individuen zullen daartoe de aanzet moeten geven met frisse ideeën, gevolgd door controle van beproeven en uitbalanceren om het kaf van het koren te scheiden. Wat werkbaar en deugdelijk blijkt kan dan collectief geïmplementeerd en geoptimaliseerd worden.
Dit creatieve proces van een borrelende ideeënbron in de ontwaakte mensheid wordt niet verdragen door ideologische of religieuze systemen van samenleven – culturen genaamd – en hier raken oorspronkelijk tegengestelde ideeën van holisme en reductionisme elkaar en vloeien in elkaar over tot een aanzienlijke uitbreiding van ons redelijk voorstellingsvermogen. Niet dat alles in de complexe toekomst maakbaar of voorspelbaar wordt, integendeel zelfs, maar het geeft ons de capaciteit om met de hand aan het roer een vastere koers te varen in de ons omspoelende chaos.
Dat is leuk en prettig.
Anderzijds verdraagt de noodzaak tot mensgestuurde voortgang van gebalanceerde bestaanszekerheid zich niet met enige religie of heersende ideologie, want wat niet bestaat, kan niet blijven en illusie is geen werkbare substantie zoals de realiteit der hanteerbare zaken, waarmee iets zinvols bereikt kan worden. De enige levensvatbare cultuur voor het geheel der mensheid en de samenstellende individuen is een cultuur zonder God en waar God reeds dood is moet het residu ook worden opgeruimd.

Yes We Can !!!

Dat de Volkskrant spreekt van een "Cohenmania" is terecht. Daarin wordt verslag gegeven van wat er gebeurt en dat er sprake is van Cohenmania is niet te ontkennen. Dat zou er ook van geworden zijn, hoewel in veel mindere mate, indien Job Cohen zich reeds voor de vorige Kamerverkiezingen beschikbaar gesteld had als kandidaat-premier. Toen vond hij de tijd niet rijp en waarschijnlijk had hij daar gelijk in. Je krijgt maar één kans en het juiste moment moet met uitzonderlijk grote zorg gekozen worden.
Net als Barack Obama moet je jezelf niet al van tevoren als een gedoodverfde winnaar presenteren. Anderen, die hun sporen al eerder verdiend hebben, als de oorlogsheld John McCain en Sarah Palin die door God zelf geroepen schijnt te zijn, om maar te zwijgen van de voormalige First Lady die vertelde dat ze, samen met haar enige dochter, in het gerichte spervuur van vijandige sluipmoordenaars vrede en verzoening bracht over de wereld, hebben vanzelfsprekend veel meer kans om te winnen, maar waar het om gaat is de BOODSCHAP en die is uiteraard van het volk. Bij een stemming wordt de volkswil tot uitdrukking gebracht en dus is de BOODSCHAP het belangrijkste wat telt, want - anders dan in de USA, waar het meer om personen en hun seksuele relaties of opvattingen m.b.t. tot de slaapkamer gaat - dat is waar het kiezersvolk zelf een BOODSCHAP aan heeft.
Dan hebben wij de KiesWijzer, waarin we de verkiezingsprogramma's kunnen vergelijken en een onvergelijkelijk secure en genuanceerde afweging kunnen maken, waar we zelf staan en waar de verschillende partijen staan ten opzichte van onze eigen standpunten.
Er is geen enkele partij waar we het 100% mee eens zijn, zo blijkt en dan kiezen we wat het dichtste bij ons staat. We doen zelf dus ook al concessies en we weten van tevoren dat de partij van onze voorkeur vervolgens eveneens concessies moet doen om tot een regeerakkoord te komen. We krijgen dus nooit voor de volle 100% wat we willen, maar heel vaak blijkt het achteraf allemaal erg mee te vallen en anders stemmen we de volgende keer, met meer nadruk op wat we fout vinden, gewoon anders en opnieuw is het de on-partijdige KiesWijzer die ons daarbij helpt.
Natuurlijk hebben alle partijen ook leden die blind stemmen voor de partij waar ze lid van zijn en uitzinnig juichen als bij winst van hun partij de kans dat ze uitzichtloos werkloos worden in zekerheid verkeert. Maar hooguit 3,5% van de bevolking is lid van een politieke partij, dus dat heeft nauwelijks invloed. Uit diezelfde 3,5% worden wel alle bestuurders gerekruteerd, maar daar kan het volk zelf iets aan doen door óók lid te worden. Het is maar een paar kleine stapjes om de baas te worden van onze geliefde vorstin. Je wordt eerst raadslid met een grote mond in een gemeente naar keuze, vervolgens word je kamerlid en val je op door diezelfde grote mond, waarna je al gauw naar een kabinet wordt afgevaardigd om in de fractie maar van je af te zijn. Daar, op dat ministerie, vind je ambtenaren die alle plannen al klaar hebben. Je hoeft alleen maar handtekeningen te zetten en soms een door anderen geschreven speech voor te lezen. Als je dat een beetje leuk kunt voordragen, word je vanzelf een keer premier en dan kun je de Koningin zeggen hoe zij en de rest van het Koninklijk Huis zich moeten gedragen. Dat is de manier waarop sukkels als Balkenende aan de macht komen, lui die vooordien nooit iets vamn wezenlijke betekenis hebben gepresteerd.
Op die manier kun je zegevieren over alle machten in de hele voorgaande geschiedenis, want wie het laatst lacht, lacht het best.
Het vervelende is wel, dat er na jou ook nog anderen komen en dan blijkt dat er over geschiedenis heel anders gedacht kan worden met de kennis van toen, met de kennis van nu en met de kennis van alles wat nog na ons komt. Ik denk dat Balkenende werkelijk geschiedenis geschreven heeft als notoire brokkenpiloot, net als zijn idool John McCain, die door zijn eigen stommiteit en tegen alle instructies van zijn training in, vier vliegtuigen en zijn eigen vrijheid verspeelde en bovendien de presidentskandidaat die Balkenende, evenals andere Europese leiders, desondanks als notoire vijanden beschouwde.
Hoe dan ook, niemand kan mij in dit stadium ervan overtuigen dat Job Cohen gelijk is aan Barack Obama en niemand kan mij overtuigen van het tegendeel, ook Job Cohen zelf niet. Ik vind de vergelijking verre van raar, gezien de inhoud en vooral de strategie tot nu toe. Als er opvallende verschillen zij zal ik die zeker melden.
Kijk, Job Cohen is a "Jid" en Obama is een "Nigger" en in mijn niet zo heel erg bescheiden mening geft daqt het beiden een onafzienbare voorsprong. Ja, er is wezenlijk verschil want Job is duidelijk niet zo donker als Barack, maar dat is de nabije toekomst van Europa ook niet in vergelijking met de toekomst van de USA. Dus het klopt helemaal en daar kan ik ook niks aan doen.

Pointer's Feestrede

Vandaag is het een feestdag, een beloning ook voor alle moeite die ik me sinds jaar en dag heb getroost in mijn steun middels de discussies op diverse fora en mijn blogs, zoals dit blog en "Pointer's Weekly", aan President Obama, zijn verkiezingscampagne, zijn presidentschap en de overgrote meerderheid van zijn maatregelen en beleid - en juist nu - ook aan de inspanningen van talloze progressieve krachten in de Democratic Party om een wettelijke hervorming van de ziektekostenverzekering te bewerkstelligen. Dit is een dag van een grootse overwinning, omdat het lijkt of het tij is gekeerd in de USA, zoals ik gedacht heb dat het zou gebeuren, dat de USA eens wat meer zou kijken hoe ver andere geciviliseerde naties - waaronder vooral Nederland - voorop lopen. Sinds President Reagan, een derderangs filmacteur die, anders dan Meryl Streep, voor de film was uitgediend, dreigt de USA een evenredig gediskwalificeerd derderangs ontwikkelingsland te worden als het gaat om politiek beleid, inclusief morele waarden en normen. Zo'n leider kan de westerse wereld zich niet permitteren. Wij moeten ook waakzaam zijn in ons eigen land, dat we niet door te gaan met het overnemen van alle Amerikaanse fouten, zoals we deden met het enthousiast mede creëren van een globale recessie en een dreigende ineenstorting van het financiële stelsel. Gelukkig hebben we andere wortels en werden alsnog de reeds afgeschudde veren van de sociaaldemocratie teruggevonden en weer toonbaar gemaakt. Hartelijk dank Wouter Bos c.s..
Het neo-liberalisme heeft ons niets te bieden en de oude doctrines voldoen ook niet meer. Iedere tijd heeft haar eigen toekomst te ontwerpen en we kunnen wel leren van het verleden maar daar moeten we ons niet door laten leiden. Als we niet leren van het verleden zullen we steeds weer dezelfde fouten maken en als we ons door het verleden laten leiden komen we nooit verder. Altijd weer nieuw en anders is het kenmerk van creativiteit, vermoeiend als de inspiratie en capaciteit ontbreekt, maar swingend als nieuwe ideeën met de nodige realiteitszin ontstaan, gevoed door puur praktische mogelijkheden van groeiend inzicht. Als we dat volhouden heeft de tijd der utopische ideologieën en de wereldvreemde gelovigheid afgedaan. Dan gaan we alles wat niet deugt stap voor stap lekker verbeteren.
Zo is de Amerikaanse ziektekostenhervormingswet van Obama ook niet het eindresultaat van bet er inzicht maar een tussenstap. Anders dan in Nederland kan de Amerikaanse Republiek voorlopig niet zonder een publieke optie, een door de regering gerunde ziekenfondswet. We hebben het zelf gehad, en dat was nodig om de particuliere verzekeringsbedrijven hun plaats te wijzen. In het ziekenfonds kon alles heel erg veel goedkoper en daarmee moesten de particuliere bedrijven concurreren wat resulteerde in lagere prijzen. Hoewel we k.lagen dat de kosten voor de zorg gillend uit de hand lopen is dat nog niets vergeleken met de USA want daar bedraagt het aandeel van de zorgkosten 18% van het BNP terwijl dat bij ons hooguit 6-8% is. De particuliere burger en zijn/haar werkgever betalen samen ongeveer 8 maal zoveel als in Nederland en het eigen risico kan meer dan 10.000 dollars per jaar bedragen.
Erger nog is dat je een heel leven zulke gigantische premies kunt betalen maar op het moment dat je werkloos wordt of werkelijk ziek wordt, ben je ineens niet meer verzekerd, want anders kost het de vertzekeringsmaatschappy te veel om de beoogdwe winst te r ealiseren voor de aandeelhouders. Daar sterven elk jaar ruim 4.000 Amerikanen aan omdat ze geen toegang meer hebben tot de zorg op het moment dat ze die zorg werkelijk nodig hebben. Anderen worden na jarenlange premiebetaling van de praktische zorg uitgesloten omdat ze een van te voren bekend risico meedroegen.
Kijk, we weten allemaal dat leven op zichzelf al dodelijk is en meestal een eind vindt na verval en ziekte. Niemand ontkomt daaraan, m.a.w. er is nog nooit iemand geweest die na de geboorte voor eeuwig en fysiek ongeschonden, alsmede bij ontstentenis van enig klacht altijd topfit heeft voortgeleefd en ook zal blijven voortleven in de waarneembare fysieke realiteit tot in alle eeuwigheid. Strikt genomen is dat wat de Amerikaanse verzekerde werkelijkk verzekert, afgezien van het punt dat hij wel al die miljarden jaren dat hij in goede gezondheiod doorbrengt trouw een steeds oplopende maandelijkse premie betaalt.
Wanneer je, zoals ik, een zoon hebt die (18-08-1973) geboren is met een zeer ernstige hersenbeschadiging, zodat hij het verstand heeft van een kanarie, maar met beduidend minder vaardigheden, is daar dus geen verzekering voor aanwezig en de kosten van verzorging om hem te laten voortleven als een plant, lopen in de vele miljoenen, afgezien van de onvermijdelijke en dramatische slijtage der dappere verzorgers (geen leger dat tot verlies van de slag veroordeeld was verdiende ooit of ergens meer l0f en glorie). In de Amerikaanse samenleving kun je dan ook niet besluiten die zoon maar weg te doen, want dat komt - net als bij ons - niet overeen met de heersende normen en waarden, maar er is ook geen enkele oplossing voor dat probleem. De enige consequentie in het Amerikaanse systeem is, dat je zelf uit het leven moet stappen en daar zal - anders dan in Nederland - geen enkele Amerikaan mee zitten, want solidariteit wordt in Amerika in opvolging van steeds grotere afkeurenswaardigheid "fascisme", "communisme" of zelfs "socialisme" genoemd.
De laatste Republikeins Amerikaanse presidentskandidaat John McCain, waar de VVD-er Rutten zo enthousiast over was, beschouwt Europa als de aartsvijand van zijn vaderland en wilde indertijd geen gesprek hebben met Spaanse premier, die hij aanzag voor de Spaanse president, omdat hij niet wist dat Spanje een koninkrijk is. Natuurlijk was hij ook vergeten dat Frankrijk en de Nederlanden bondgenoten waren van Amerika in de onafhankelijkheidsstrijd tegen Engeland. Hij stemde voor een totale vernietigingsoorlog zonder voorafgaand mandaat van Senaat of Congres tegen Nederland, zodra een Amerikaan ooit voor het Internationale Hof in Den Haag gedaagd zou worden. Kijk, aartsconservatieve politici van extreem rechtse huize - ik heb het dus niet over de echte liberalen van D66 - hebben nimmer het voorrecht goed op de hoogte te zijn van de feiten - domweg luiheid natuurlijk - en dat geldt ook voor de Nederlandse tak van die richting. Rutten is daarmee niet minder dan een echte landverrader, veel erger dan NSB-leider Anton Mussert en het is goed dat we ons dat nu realiseren, want zoveel tijd en consideratie als de moffen hebben de Amerikaanse strijdkrachten niet nodig om ons van de kaart te vegen. Zodra er in Amerika weer een Republikeinse President verkozen wordt moeten alle VVD-ers onmiddellijk gevangen genomen en ondergronds geïnterneerd en aan gruwelijke martelingen onderworpen worden. Als John MacCain een Nederlander was zou hij dat zeker willen bepleiten en dat doet hij ook al in zijn eigen land.
De Republikeinse en conservatieve opvatting is: een voordeel voor mijn buren zal altijd ten koste gaan van mij en de Christelijke politiek sluit zich daar naadloos bij aan. Ze denken dus dat het onmogelijk anders kan zijn dan dat betaalbare ziektekostenverzekering voor iedereen gepaard zal gaan met een enorme lastenverhoging voor degenen waarvan nog iets te plukken is. En zo zou het ook naar redelijke verwachting gaan, indien de particuliere verzekeringsindustrie vrij spel krijgt. Maar dat krijgen ze niet in Nederland en nu ook niet meer in de USA.
Balkenende, Rutten en Wilders zijn tegen dat soort beperkingen van de almacht der particuliere bedrijven als verzekeraars want alles moet ongereguleerd geprivatiseerd worden, de algemene bijstandswet moet een particulier bedrijf worden, de AOW eveneens, net als het gevangeniswezen en justitie, alsmede de vrije verhuur van paspoorten, terwijl de particuliere beveiligingsdiensten veel beter de taken van de politie kunnen overnemen, want als we niet komen tot het fascistische ideaal van de Corporatieve Staat van Hitler, Mussolini, Salazar, Pinochet, Videla, Franco en Wilders kan het nooit iets worden met die VOC-mentaliteit. Dus: voorwaarts naar het verleden. Cohen, Halsema en Bos moeten op last van "Rijkscommissaris bij de Gratie Gods" Balkenende en met de gerieflijke goedkeuring van de kroonprins (zoals eerder Prins Maurits) publiekelijk worden onthoofd op het Malieveld. Zo deden we dat in 1619 toch ook?
Jongelui, jullie begrijpen wel, dat de stemming er hier goed inzit.
Nou ja, het is toch feest?
Maar laten we dit nooit vergeten, dat de AOW en de Algemene Bijstand-Wet alleen verkregen werden door de fascistoïde Katholieke Volks-Partij er een puur fascistisch ideaal van de Publiekrechtelijke Bedrijfs Organisatie voor te gunnen. Ik zei als klein jochie toen al: "als het je niks meer kan verdommen, stem dan domweg maar op Romme". Die was toen de leider van "acceptabel" extreem-rechts, zoals Balkenende nu, dus puur fascisme, maar zonder het racisme van Hitler. Dat was uiteraard ook heel erg Anti-Revolutionair en verschrikkelijk Christelijk-Historisch. Het was een politieke koehandel.
Dergelijke politieke handeltjes zijn er ook rond de Amerikaanse Health Care Reform Bill van vandaag. Er zijn gigantische concessies gedaan en de strijd van solidariteit tegen de ongelimiteerde hebzucht van het particuliere grootkapitaal, waarin de Amerikanen zo'n halve eeuw achterliggen, gaat dus gewoon door.

Ondanks een meerderheid tegen is de wet er toch door

De kogel is door de Amerikaanse kerk, de wet op de hervorming van de gezondheidszorg - eigenlijk de hervorming van de ziektekostenverzekering - en dat heeft na honderd jaar strijd tot op de laatste dag nog heel wat voeten in aarde gehad. De meerderheid van het Amerikaanse volk is er trouwens tegen en het gekke is, dat ze niet tegen hetgeen in de wet staat zijn. Welnee, ze zijn tegen wat Republikeinen zeggen dat er in de wet staat. Ze zijn ertegen dat President Obama ambtenaren laat beslissen of opa en oma nog medisch mogen worden opgelapt, of dat het de moeite om er nog kosten aan te besteden niet meer waard is. Volgens de Republikeinen staat dat in de wet, maar dat is niet waar. Het staat er niet in en ook niet iets wat er ook maar enigszins op lijkt. Het volk is er ook op tegen dat de federale regering de ziektekostenverzekering gaat runnen. De Republikeinen zeggen dat dit in de wet staat en als dat waar zou zijn, zou het een enorme reductie van de kosten betekenen, maar helaas, de publieke optie - zo hebben ze dat genoemd - heeft het niet gehaald. Alleen de bestaande publieke optie "Medicaid" blijft bestaan en die publieke optie voor ouderen is razend populair, maar het Amerikaanse volk weet helemaal niet, dat het een publieke optie is, een zorgverzekering die reeds lang door de regering gerund wordt. Volgens de Republikeinen staat er in de wet, dat iedereen nu gedwongen wordt een andere verzekering te nemen, maar ook dat staat niet in de wet. Voor wie tevreden is met wat hij/zij heeft, hoeft er niets te veranderen.
Wel is er nu de verplichting om op de een of andere wijze verzekerd te zijn, zodat derden (belastingbetalers) niet voor de kosten hoeven op te draaien als een onverzekerde minvermogende onverhoopt levensreddend geholpen moet worden. Ook mogen verzekeraars geen klanten meer weigeren, vanwege vooraf bestaande condities. Willekeurige verhoging van premies is ook afgelopen. Vijfendertig miljoen Amerikanen, voor wie dat eerder niet mogelijk was, kunnen nu verzekerd worden. Nochtans blijft de Amerikaanse ziektekostenverzekering op grote afstand de allerduurste ter wereld, terwijl de kwaliteit van de Amerikaanse ziekenzorg op plaats nummer veertien staat, achter Slovenië en nog net voor Costa Rica. In Nederland betalen we gemiddeld een achtste voor onze verzekering als we het werknemersaandeel erbij nemen. Het Amerikaanse volk betaalt vooral voor het grote voorrecht dat de corporatieve verzekeringsinstellingen nog steeds het monopolie hebben en de gewone burger zich mag laten uitzuigen. Dat is niet zo vreemd, want daar betalen die instellingen vele honderden miljoenen voor ten behoeve van de verkiezingskas en de bedrieglijke propaganda met pure leugens der rechtse volksvertegenwoordigers en senatoren die over hun belangen waken. In Amerika is politiek domweg te koop en het hek is van de dam, nu het hoogste gerechtshof onlangs heeft bepaald, dat geld geven voor valse politieke propaganda een kwestie is van de grondwettelijke vrijheid van meningsuiting van het individu. Een multinational of een groot buitenlands bedrijf is dus een individu die (niet "dat") ongelimiteerd politieke invloed mag kopen. Bijvoorbeeld Chinezen mogen bepalen wie er in de Amerikaanse Huis van Afgevaardigden of in de Senaat komt. In Amerika is het nu eenmaal zo, dat degene die over de grootste verkiezingskas beschikt ook gekozen wordt.
Eén van de meest krankzinnige ideeën waarom de Democratische Partij en President Obama zo nodig de ziektekostenverzekering wilden hervormen, is de idiote verwachting dat zij dat gaan gebruiken, om zo ongeveer tweehonderd miljoen Amerikaanse burgers te liquideren, twee-derde van de hele bevolking. Er zijn werkelijk talloze Amerikanen die dat echt geloven en ze hebben er ook nog "bewijzen" voor, zoals ruim tweehonderd reeds ingerichte concentratiekampen, treinen die in plaats van met zitplaatsen zijn uitgerust met boeien om de passagiers/gevangenen in vast te klinken en ruim een miljoen buitenlandse militairen om de executies uit te voeren die zich reeds op Amerikaans grondgebied schuilhouden (maar niet door de bevolking woerden waargenomen). De bedoeling is dan dat Amerika geen weerstand meer kan bieden aan de Verenigde Naties waardoor deze organisatie een Nieuwe Wereldorde kan stichten, de hele wereld verenigd in één gigantische superstaat, om vervolgens de wereldbevolking te reduceren tot 5% van de huidige omvang, zodat er voor de overlevenden ongelimiteerde rijkdom en macht overblijft.
Dat je alleen echt rijk en dus machtig kunt worden door te verdienen aan zoveel mogelijk goed betalende klanten, wordt niet ingezien, want Amerikanen worden niet geschoold in de logica. De Amerikanen zijn het meest godsdienstige volk ter wereld, dus die kun je alles wijsmaken.

Texas is de staat die de verreweg meeste schoolboeken voor het openbaar onderwijs uitgeeft en deze maand is de inhoud daarvan opnieuw gescreend en geheel aangepast aan de Bijbelse "waarheid" met aanzienlijke herschrijving van de vaderlandse geschiedenis, waardoor duidelijk moet zijn dat de grondleggers van de staat en de auteurs van de grondwet de Republiek der Verenigde Staten van Amerika hebben bedoeld als een Christelijke theocratie, zonder federale democratische volksvertegenwoordiging. Democratie heet een uitvinding van Lenin te zijn, de dictatuur van het grauw. Zo worden ook alle Europese staten als communistische dictaturen gedefinieerd, met een speciale positie voor Nederland, want wij wonen in het enige land dat zonder mandaat van Senaat of Congres in een korte totale oorlog, uiteraard met gebruik van atoomwapens en gevolgd door een invasie, van de aarde mag worden weggevaagd.
Dat voorrecht hebben we te danken aan de aanwezigheid van het hoogste internationale gerechtshof in Den Haag. Want stel dat - wat helemaal niet te denkbeeldig is - daar een Amerikaan voor oorlogsmisdaden terecht zou moeten staan. Dat kan natuurlijk niet worden toegestaan. Eén Amerikaanse misdadiger is uiteraard oneindig veel meer waard dan de hele Nederlandse bevolking. Daarom is het ook terecht dat hun ziektekostenverzekering zoveel duurder is dan het normaal zou moeten kosten.
De Amerikaanse bevolking bestaat dus voor een aanzienlijk deel uit volslagen krankzinnigen en daar zitten ze helemaal niet mee. Al het kapitaal in de wereld schiet tekort om de nodige psychiatrische zorg te financieren. Het vervelende is dat wij politici hebben die denken dat alleen Amerikaanse opvattingen de juiste opvattingen kunnen zijn. Gelukkig hebben ze voorlopig nog een president die daar zelf absoluut niet van overtuigd is.

Het non-probleem van de hoofddoekjes, naast de kwaliteit van de volkswil

Terwijl ik mijn vorige post voor dit blog aan het schrijven was, kwam op het kanaal van Politiek 24, dat constant onderaan op dit blog wordt doorgegeven, het non-probleem van de hoofddoekjes voorbij in een discussie tussen Europarlementariërs Louis Bontes van de PVV, Sophie in't Veld van D66 en onze Belgische vriendin Kathleen van Bempt van de SP.a.
NOS-presentator Chris Ostendorf had het netjes voorbereid met een video-fragment, waarin de Europese Commissaris voor mensenrechten e.d. vertelde dat je nog maar eens moet zien of het sowieso mogelijk is een algemeen verbod op hoofddoeken op te leggen, zonder te zondigen tegen de Europese regels. Dat was een verdomd slap statement, moet ik zeggen en de twee dames waren goddank heel wat positiever in hun absolute veroordeling van zo'n idee.
Bonte werd behoorlijk bij de les gehouden en zo bleek waarom de PVV de discussie schuwt, want er werd zonder meer - dus zonder schelden of vervloeken of vertekening van feiten - voorbeeldig de vloer met hem aangeveegd, gewoon met doorslaggevende argumenten.
Kijk, zei de armzalige Bonte ongeveer, we hoeven niet uit de EU als we gewoon die hoofddoekjes mogen verbieden in ons land en hij beriep zich daarbij op de autonome status van onze natie. Maar hij liet er geen twijfel over bestaan, dat verdragen zouden moeten worden opgezegd, indien de Europese regelgeving een algeheel verbod op hoofddoekjes in de weg zou staan. Dat we daardoor op afzienbare termijn geen van allen, voor zover we niet met buitensporige rijkdom bedeeld zijn, meer dan een hoofddoekje zouden hebben om onze schaamte mee te bedekken, kon hem geen donder schelen.
Liever een volk in hongersnood zonder hoofddoekjes dan een welvarend volk met hoofddoekjes. dat is de keus van de PVV. Maar ieder redelijk denkend mens weet allicht wel dat het tot die keus niet zal komen.
Kathleen en Sophie hielden hem heel nuchter voor dat hoofddoekjes het probleem niet zijn. Dat is onrealistische symboolpolitiek, zeiden ze en daarin hoorde je duidelijk dat zij heel wat betere contacten met hun islamitische seksegenoten en hun autochtone buren hadden. De echte rotzakken zijn opgeschoten rovende en geweld plegende jongeren van allerlei slag die zelf geen hoofddoekjes dragen. Het echte probleem is ook dat veel islamitische vrouwen niet integreren en emanciperen door armoede en andere achterstanden en dat een verbod op hoofddoekjes hen nog verder zal isoleren. Ze mogen dan niet eens meer naar buiten, want van de islam kun je niet verwachten dat op bevel van de PVV de islamitische gebruiken worden afgeschaft. Dat is in vroeger eeuwen met het katholicisme ook niet gelukt. Verbied religieuze symboliek en uitingen in het openbaar bestuur en dat niet alleen voor moslims, dat is redelijk en dus haalbaar, maar verder niet, vindt onze Belgische vriendin Kathleen van Bempt en naar ik hoop en verwacht is dat ook het meerderheidsstandpunt van de Nederlandse bevolking. Wij zijn vrijwel allemaal tegen iedere aantasting van onze integriteit, aantasting van onze vrijheid en veiligheid, net als Job Cohen.
Persoonlijk zou ik de vrijheid van godsdienst willen limiteren tot datgene wat steun vindt in onze seculiere wetgeving, dus geen product aanbieden als een eeuwig zalig leven na de dood, terwijl je dat niet leveren kunt, als de termijn van garantie definitief verstreken is. Fraude en seksueel misbruik zijn wettelijk verboden en ik zie niet in waarom juist kerkelijke organisaties daarvoor niet vervolgd kunnen worden, zonder dat he je tot klassenjustitie vervalt. Als atheïst ben ik tegen ongelijkheid in rechten terwijl iedere gelovige een denkbeeldig superieur gelijk ontleent aan een bij elkaar gefantaseerd virtueel Godsidee. De leidende positie van dit waanidee moet worden afgeschaft en anders is er van een echte scheiding van kerk en staat nog steeds geen sprake.
Dat de Grondwet het recht garandeert door indoctrinerend onderwijs de jeugd te hersenspoelen en op het verkeerde been te zetten, zoals ik dat zelf heb moeten ondergaan en te boven moest komen, is natuurlijk regelrecht een schande. Ik erken dat mij door fantastisch goede voorbeelden een uitweg is gewezen maar dankbaarheid is echt teveel gevraagd. Dankbaarheid is een religieuze afgod evenals kuisheid en gehoorzaamheid. Zij, die goede voorbeelden, zullen het met mijn erkentelijkheid moeten doen. Meer heb ik niet in de aanbieding, want iedereen moet zelf uitzoeken wat de best verantwoorde levenswijze is en zichzelf onbevreesd en voortdurend ter discussie stellen, mogelijk met een glimlach voor het eigen niet al te zwaar wegend falen. Nee, je kunt niet overal verschillend over denken. Als het niet positief werkt is het sowieso niet goed en wat dat betreft kun je niet pragmatisch genoeg zijn. Ik ben zelf niet anders dan een naturist, humanist en atheïst, maar zeker geen non-conformist, omdat ik denk dat mijn directe omgeving natuurlijke en begrijpelijke grenzen stelt aan mij, om me nog verstaanbaar en begrijpbaar te houden of te maken en onderlinge communicatie op dat niveau is de bloedstroom van het leven.



Voorloper op dit gebied was de stichter en voorganger van D66. Dan heb ik het over Hans van Mierlo, verguisd om zijn diepgaand intellect en enthousiast gevolgd om zijn retorische kwaliteiten, maar hoe dan ook, net als ik, geplaagd door de onmogelijkheid om je met erkende dominante welsprekendheid buiten het intellectuele milieu verstaanbaar te maken voor het hele volk. Wat waardevol voor de mensen is, wordt niet door democratische verkiezing bepaald. Je kon zijn retoriek meeslepend en inspirerend vinden zonder dat het enige invloed heeft op de Ajax-fan die vindt dat Rotterdam subiet en totaal ontvolkt moet worden, waarvoor ik nog enig begrip kan opbrengen, omdat Rotterdam bij Ajax komt roepen: "Hamas Hamas, Hamas, alle joden aan het gas!"
Per definitie is de massa in onze samenleving een verzameling van het gepeupel, het grauw, het tuig van de richel en het gemene volk, slechts omgeven, mogelijk zelfs slechts gedeeltelijk omgeven, door een flinterdunne schil van beschaving die ontzettend makkelijk beschadigd en verscheurd kan worden door populistische barbarij. De verheffing van al dat volk door permanente educatie, om die schil van beschaving duurzaam te versterken, zou nog steeds het meest zwaarwegende argument moeten zijn om de sociaaldemocratie te steunen, maar met het afleggen van die ideologische veer heeft zelfs de sociaaldemocratie zichzelf in gebreke gesteld en het enige alternatieven zijn de ellebogen van omhoog vallende non-valeurs, de graaicultuur van de vrije jongens en het recht van de sterkste, kortom het teloorgaan van gedeelde zeden en moraal in het samenlevingsproces. Waar God het liet afweten als bron van alle normen en waarden kon de secularisatie niet zo gauw een samenbindend normenpatroon ontwikkelen om de oude normen met een breed draagvlak te vervangen. Een imposante gebouw van universeel normbesef, zoals het Humanistisch Verbond veronderstelde, bleek in de praktijk een gammel werkje dat verwaaide in de storm van non-conformisme, die in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw woedde. Sociale controle bestaat niet meer, of alleen nog in geïsoleerde restgroepen en onder even geïsoleerde groepen van nieuwe Nederlanders. Qua ethiek hebben we nauwelijks meer te bieden dan wat die laatsten meebrengen uit hun land van herkomst. Van Mierlo's laatste jaren zullen daarom niet zijn vrolijkste zijn geweest. Slechts 2% van de bevolking is lid van een politieke partij, waardoor iemand die iets in z'n mars heeft met een eenmalige hink-stap-sprong al volksvertegenwoordiger of minister kan worden en tegenwoordig zonder daarvoor grenzen te verleggen, maar als je echt verstandig bent of een concrete roeping hebt, vanwege specifieke kwaliteiten of geërfde verantwoordelijkheid - afmaken wat je vader of opa begonnen is - ga je natuurlijk niet in de politiek. Het is een slangenkuil.

Van Mierlo wilde van D66 een partij maken die een voorbeeld moest zijn voor de andere en daarmee zichzelf overbodig zou maken, naarmate die andere het voorbeeld van de directe en participerende democratie zouden navolgen. Maar dat navolgen kwam er niet van door de gevestigde belangen der regenten en veel participatie in democratische processen verzandde in oeverloos geouwehoer. De huidige regentenklasse kan ook niet omgaan met het idee van een volksraadpleging, wat overduidelijk bleek met het referendum over de "Europese Grondwet" die in feite helemaal geen grondwet was en veel te ingewikkeld om een simpel voor of tegen te vragen. D66-er Laurens-Jan Brinkhorst ging daarbij totaal over de schreef met zijn bangmakerij dat een "nee" van Nederland direct al fatale gevolgen zou hebben, alsof we dan van de rest niet meer mee zouden mogen doen. Zelfs als je alles ervan begreep, kon je niet eenvoudige overal voor of overtal tegen zijn en meer smaken waren er niet. Tja, dan werkt de vertegenwoordigende democratie wel beter, maar het moet natuurlijk ook anders kunnen. Als de vraagstelling helder en eenduidig is, kan daar best punt voor punt apart een volksraadpleging op worden losgelaten en verder kan de participatie in de politiek op lokaal niveau ook sterk verbeterd worden. Dat werkt dan vanzelf wel landelijk door.
Ik herinner me dat ik in de jaren 70 participeerde in een interdepartementale werkgroep over de herstructurering van het kunstonderwijs waarbij we ons rapport eerst lieten rondgaan bij alle betreffende instituten om erover te stemmen en dat was gauw klaar want iedereen was domweg ertegen. Maar dat was in een sfeer van totale gekte van uitsluitend misverstanden en oneigenlijke gronden. Men had het rapport kennelijk niet gelezen. Tja, als je mee wilt praten moet je wel weten waarover het gaat, dacht ik. Daarom stelde ik een nieuwe stemmingsronde voor maar beperkt tot diegenen die een aantal vragen goed konden beantwoorden wat zonder lezing van het rapport niet mogelijk was en zie daar, toen was iedereen ervoor en werd het rapport vanwege dat brede draagvlak door de regering aanvaard en tot richtsnoer van beleid verklaard. Uiteraard waren alle inspanning en kosten uiteindelijk voor niets, want de volgende bewindspersonen lazen het rapport ook niet - wegens drukke werkzaamheden en andere prioriteiten - en waren er dus evengoed weer tegen tot alles definitief vergeten was. Zo zijn er momenteel nog maar een stuk of vier behoorlijke opleidingen en de rest, ongeveer twintig instituten, is een inferieur zootje met volkomen misplaatste HBO-pretentie, waar je echt geen vak kunt leren en buitendien is het volkomen onmogelijk om een professionele opleiding in enig kunstvak samen te persen in drie studiejaren en een eindexamenjaar. Je moet dus eigenlijk twee opleidingen na elkaar volgen om in de praktijk een beetje beslagen ten ijs te komen. Het is een probleem dat in het geheel van onze samenleving betrekkelijk marginaal is, maar nog net niet zo uiterst marginaal als het hoofddoekjes probleem.

De Huilende Honden van Rechts

Geef ze een buigzaam platform en de huilende honden van rechts gaan furieus en onbeschaamd tekeer tegen alles wat ook maar enigszins links geacht wordt. Zo ook als Wouter Bos zijn positie opgeeft ter wille van zijn gezinsleven. Zorg voor en betrokkenheid bij je gezin is een algemeen gerespecteerde deugd, dat staat vast, maar zodra het een sociaal democratische politicus betreft die daarvoor kiest, is het ineens politieke fraude. Bos die zijn kiezers bedriegt en Bos die zijn klus niet afmaakt en Bos die nooit iets aan zijn kinderen of zijn gezin gelegen heeft laten liggen - wat hem verweten kan worden - en nu ineens om politieke redenen - wat hem nog meer verweten kan worden - een draaikonterige beweging maakt.
Kan Wouter Bos ooit iets goed doen?
Nee, want hij is van de PvdA en alles wat een PvdA-er doet, is de invulling van een pact met de duivel, omdat de PvdA links is en links is tegen de ongecontroleerd macht van het grootkapitaal, zoals banken die te groot zijn om te falen, wat ons land groot maakt en waarvan de absurde rijkdom van grote aandeelhouders een beetje doorsijpelt naar de lagere regionen in de bevolking.
Conclusie: als Wouter Bos zich terugtrekt uit de politiek, om meer tijd aan zijn gezin te besteden, dan kan dat niet anders zijn dan om politieke redenen, want een sociaal democraat is, als des duivels knecht, per definitie gespeend van de mogelijkheid tot ouderliefde. Het is werkelijk onbegrijpelijk dat de doodstraf is afgeschaft voor dat soort onmensen. Het volk zou dit soort lieden moeten lynchen, maar dat mag je niet zeggen in de politiek.
Dat was ongeveer de tendentieuze inhoud die door rechts gespuid werd in het tv-programma "Rondom 10" van 13 maart 2010.
Nu zou ik graag willen aantonen, dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat Wouter Bos politieke redenen had en als hij die zou hebben, dan werken ze niet en dat zou hij - op grond van zijn onmiskenbare intelligentie en ervaring - ook best wel weten.

Wouter Bos, onbetwiste leider van de sociaal democratische beweging in Nederland, is heel erg precies en dus hield hij altijd al rekening met de mogelijkheid dat hij een keer zou vallen of uittreden. Wat dan?
Hij moest in dat geval een opvolger hebben en vanaf 2007 had hij die in de persoon van Job Cohen, de burgemeester van Amsterdam, die wereldfaam verwierf als de persoon met de juiste invalshoek om de heersende problemen van integratie en veiligheid te lijf te gaan. Niet als een softie, zoals hij door tegenstanders vaak wordt afgeschilderd, want zijn strenge asielwet weerspreekt dat drastisch, maar als iemand die, onder strikte handhaving van de Nederlandse wet, allen - zonder onderscheid - samen wil brengen.
Kortom, als hij, Wouter Bos, weg is, moet een ander zijn politieke normen en waarden vertegenwoordigen en tot concreet beleid ontwikkelen. En zijn gedroomde opvolger heeft zich bewezen. Daar heeft hij zich sinds jaar en dag van verzekerd. Hij is niet zoals Jan Peter Balkenende, die altijd aangeeft dat je over alles heel verschillend denken kunt, zodat je ook met de duivel wel getrouwd kunt zijn, eventueel met de kennis van enigerlei tijd in de geschiedenis, zoals de wederrechtelijke executie van Johan van Oldenbarnevelt, de werkelijke stichter van onze democratische natiestaat met haar gelijke rechten en vrijheid van godsdienst.
Was dat fout? Ja, met de kennis van nu kan Balkenende dat misschien toegeven, hoewel je er verschillend over denken kunt, maar tegelijk belijdt hij onverkort dat de paapse mis absoluut een vervloekte afgoderij is en blijft, met de kennis van toen. Meer VOC-mentaliteit, waartoe hij aanspoort, betekent dan in zijn visie ook dat moorddadige rooftochten door Calvinisten in Katholieke gebieden als Noord Brabant en Limburg religieus en dus naar het hogere goddelijke recht te rechtvaardigen zijn - evenals slavenhandel, volkenmoord en uitbuiting door kolonisatie - en hoe zou de wereldse rechter prevaleren over de hemelse met de bijbel als uitgangspunt?
Allicht wil een moslim dan ook de sharia in het land zijner inwoning. Dat moet dan wel en in de Bijbel is er niets wat zich daartegen verzet. Integendeel, zowel in Koran als Bijbel zijn de aansporingen, om de eigen mores leidend te doe zijn en om andersdenkenden te doden of te onderwerpen, niet van de lucht. De negende en laatst gegeven soera van de Koran - daarom ook de meest gezaghebbende in de islam - en Deuteronomium 20 van de Bijbel zijn daar heel duidelijk over. Het Bijbelse Deuteronomium geeft zelfs expliciet de verplichting tot het doden van "alles wat adem heeft" onder de andersdenkenden in de directe omgeving en de keuze tussen dood of slavernij voor de rest van de wereld.
Is er dan geen vrede en liefde in de religie?
Natuurlijk wel.
Het idee is, zowel in Christendom als in de Islam, dat, alleen als iedereen exact hetzelfde denkt en gelooft, er vrede kan zijn en naar die vrede wordt gestreefd, wat ik niet bepaald vredelievend kan noemen.
Wat de liefde betreft, mag het alleen om de liefde tot God gaan en alleen dát kan mensen met elkaar verbinden. Bijvoorbeeld Genesis 6 geeft dat duidelijk aan, dat een beperking van onze levensverwachting tot minder dan honderd twintig jaar en de totale zondvloed te wijten zijn aan het feit dat indertijd mannen uit verliefdheid een partner kozen, omdat die partner hen buitensporig goed beviel. Voor dat "gruwelijk kwaad" van handelen naar eigen inzicht en voorkeur, moesten ze allemaal met alles wat op aarde leefde verzopen worden, samen met alle dieren, want die doen dat ook zo. Daarom vind ik het ook zo raar dat de Partij voor de Dieren tegelijk ook zo christelijk is. Willen die een eind maken aan de bio-industrie door alle koeien, varkens enz. te verzuipen? Alleen een alcoholverslaafde zuipschuit en zijn gezin werden gespaard omdat deze Noach een vriendje was waar God regelmatig mee ging stappen. Sorry hoor, het staat er nu eenmaal letterlijk zo verteld in de Bijbel. Kijk het maar na in Genesis 6 en vervolgens. Daar kan ik ook niks aan doen.

In Job Cohen hebben we iemand die niet zo denkt, een verlichte geest en, wellicht nog meer afgetekend - maar niet anders - dan Wouter Bos, iemand die zich niet door achterhaalde, duistere normen en waarden gedreven toont, sterker contrasteert met de lieden die de samenleving alleen kunnen zien als een complex van tegenstellingen, waarbij de één alleen verzekerd is van een eigen volwaardige identiteit door de liquidatie of onderwerping van de ander. Bij Job Cohen is er meer nadrukkelijk aandacht voor gelijkheid in rechten binnen de beperkingen van de wet. Dat kan geen verrassing zijn, want Bos is econoom en Cohen jurist. Ieder z'n vak. Er is geen tegenstelling tussen Bos en Cohen, evenmin tussen het belang van verschillende bevolkingsgroepen en juist dat kan de politieke polarisatie vergroten tussen de sociaaldemocratie en degenen die hun bestaansrecht aan reactionair veronderstelde tegenstellingen ontlenen.



Laten we nu eerst even vaststellen, dat Wouter Bos zijn kiezers niet bedrogen heeft en zijn klus voorlopig naar behoren heeft afgemaakt tot aan het einde van de politieke fase, waarin hij als leider gefunctioneerd heeft. Hij is gegaan tot het uiterste, maar niet verder dan het mandaat dat hij van de kiezers en zijn thuisfront gekregen heeft, te weten, dat de PvdA niet mocht instemmen met een verlenging van de Nederlandse positie in de Afghaanse oorlog. Als hij die non-optie had opengehouden zou hij waarschijnlijk - ik kan het me niet anders voorstellen - ook zijn huissleutel hebben moeten opgeven en was hij behalve werkloos ook dakloos en partijloos geworden. Dat was conform het partijstandpunt; dat was conform het eerdere kabinetsbesluit van eind 2007 en dat was conform het duurzame standpunt van een meerderheid in de Tweede Kamer tot op heden. Daar week Bos niet van af en premier Balkenende wilde hem en de overige sociaal democratische bewindslieden dwingen daar wél van af te wijken, breken met de democratie, breken met de partij, breken met de private relaties en vriendenkring, alles opgeven voor Balkenende, omdat het CDA en de CU - met een hopeloze minderheid in die partijen zelf en in de volksvertegenwoordiging - daar wel veel voor voelden.

Dan ben je uitgepraat, want zo'n standpunt kan in het vervolgtraject der besluitvorming alleen maar verworpen worden en daarmee zou ook een andere keuze van de PvdA in het kabinet tot de val daarvan hebben geleid. Door geen volstrekt onhaalbaar kabinetsstandpunt uit te sluiten en een voorkeur te demonstreren voor het meest onhaalbare, dwong Balkenende de val van zijn kabinet af, zoals hij al veel vaker had gedaan. Balkenende blies zijn vierde kabinet op en hij wist dat. Daar zal hij zeker persoonlijke politieke redenen en belangen voor gehad hebben, maar het Nederlands belang valt - anders dan wat Balkenende als geroepene door God daar zelf over denkt - niet vanzelfsprekend samen met het belang van deze immer falende premier.

Boven elke twijfel verheven is, dat het vierde Kabinet-Balkenende ook gevallen zou zijn op het Balkenende-Verhagen-Rouwvoet-standpunt dat we de oorlogsmissie in Uruzgan moesten verlengen. Maar de rij van blinde bloeddorst vervulde oorlogszuchtige doordrammers blijft voorafgegaan door de grote leider indrukwekkend:

Jan Peter Balkenende

• Minister-president, minister van Algemene Zaken

• André Rouvoet

  Minister voor Jeugd en Gezin, vice-minister-president, minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap

• Maxime Verhagen

  Minister van Buitenlandse Zaken, minister voor Ontwikkelingssamenwerking

• Ernst Hirsch Ballin

  Minister van Justitie, minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

• Jan Kees de Jager

  Minister van Financiën

• Eimert van Middelkoop

  Minister van Defensie, minister voor Wonen, Wijken en Integratie

• Tineke Huizinga-Heringa

  Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer

• Camiel Eurlings

  Minister van Verkeer en Waterstaat

• Maria van der Hoeven

  Minister van Economische Zaken

• Gerda Verburg

  Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

• Piet Hein Donner

  Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

• Ab Klink

  Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

• Ank Bijleveld-Schouten

  Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

• Marja van Bijsterveldt-Vliegenthart

  Staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap

• Jack de Vries

  Staatssecretaris van Defensie

In het CDA heerst nog steeds het idee van de mens wikt, maar God beschikt, al is niet iedereen in die club daar gelukkig mee, maar dat betekent, dat, als God Balkenende tot de macht geroepen heeft, je niet moet gaan dwarsliggen - met het risico dat je daarmee persoonlijk na de dood een plaats in de hemel verspeelt - en dus werd Balkenende onmiddellijk en bij acclamatie opnieuw de leider en lijsttrekker van het CDA voor de volgende verkiezingen. Daar wordt echt niet over nagedacht in die zin, dat hij klaarblijkelijk zijn kiezers wilde bedriegen door met de oorlogshandelingen in Afghanistan ongelimiteerd en onaangepast door te gaan, tegen de wil van het parlement en de meerderheid van zijn eigen achterban, bijvoorbeeld op grond van zijn veronderstelde kennis op een bepaald moment, waar overigens "verschillend over gedacht kan worden", totdat een beetje meer kennis of de door hem genegeerde constatering van werkelijke feiten tot het tegendeel leidt, waar je dan ook weer verschillend over denken kunt, indien negeren van de realiteit jouw aangeboren en zorgvuldig onderhouden afwijking is.
Kijk, wat in het eigen land juridisch niet te verkopen is, kan in het buitenland nog steeds wel: andersdenkenden met alle geweld te lijf gaan. Dat is toch prachtig? Als ze zich niet onze democratie door de strot laten douwen, moet je ze met ons door de belastingen betaalde leger doden of onderwerpen, ook als de belastingbetalers het daar in meerderheid niet mee eens zijn.
Tja, dat is wel een heleboel VOC-mentaliteit met herstel der oude normen en waarden anno 1619, maar wat blijft er dan van onze democratie nog over?

Balkenende vertegenwoordigt het van God gegeven gezag volgens de Bijbelse traditie en de Calvinistische belijdenis, waarbij zich het Pauselijk Godsgezag netjes aansluit op enkele a-politieke onbenulligheden na. Derhalve dient de opvatting van Balkenende wet te zijn en daar heb je je aan te houden. Tja, maar daaraan wordt ook binnen het CDA nogal getwijfeld. Religieuze of pseudo-religieuze dwingelandij is allerwegen wel weer in opmars, maar hoe dat uitpakt is ook zichtbaar in het oorlogsgebied en dat schrikt af. Ayatollah Balkenende is kennelijk geen uitverkorene van het volk. Hij zal door het kniehoog bloed der vaderlanders moeten waden om dat te bereiken en daar is het Zeeuwse mannetjes toch echt wat te soft voor. Daar moet je een Wilders voor hebben en die schijnt daar niet te beroerd voor te zijn. Dat ziet Balkenende ook, dus daar ziet hij ook zijn kans, nu enige samenwerking met de PvdA volgens hem "onwaarschijnlijk en ongeloofwaardig" is geworden.
Nu is de PVV ook tegen verlenging van de missie in Uruzgan, maar daar zal vast wel over te praten zijn als er geen onderscheid meer gemaakt wordt tussen moslims in Nederland en de Taliban in Afghanistan.
Rechts vindt dat mooi en dus wordt Camiel Eurlings niet aangevallen, nu hij zijn privé-leven laat prevaleren over zijn politieke positie als kroonprins van het CDA, hoewel de man slechts een "vriendin" heeft en geen kinderen, noch in de verwachting is van enig nageslacht en zelfs geen wens daartoe heeft geuit, in tegenstelling tot Wouter Bos die erbij wil zijn terwijl zijn drie kinderen, met een oudste van zes, opgroeien. En wat was dan de ambitie en taak van Eurlings? Precies, Balkenende opvolgen, maar dat is ondenkbaar gebleken, want de door God zelf uitverkoren leider van Calvinistische huize laat zich uiteraard niet opvolgen door een man die - zoals Balkenende van harte belijdt - nog enigszins de paapse mis onderhoudt, wat in de ogen van Balkenende een vervloekte afgoderij is. Maar bovenal is Balkenende met zijn Anti-Revolutionaire bloed een fel tegenstander van alles wat de Franse Revolutie ons heeft gebracht: Democratie en Verlichting en dat leidt tot de natuurlijke verbintenis met rechts en ultra-rechts. Dan ga je als rechtse rotzak natuurlijk niet iemand van het CDA bekritiseren omdat die zich terugtrekt uit de politiek.

Is het CDA dan volledig voor een realistische en verantwoorde politiek verloren?
Welnee, helemaal niet.
Balkenende is de blokkade, dat wel, maar diens politieke leven loopt ten einde, wat alleen nog maar door verkiezingsresultaten bevestigd dient te worden. Intussen is er veel tegenwind ontstaan van CDA-bestuurders die een meer sociaal en democratisch beleid voorstaan.
Echt betrouwbaar zal het CDA nooit kunnen worden, daar zijn de uitgangspunten niet naar, maar er zijn twee polen, de rigide Balkenende voor wie de geschiedenis vanaf 1619 heeft stilgestaan en zijn tegenpool, zoals de meer eigentijdse Eurlings-variant, die zich aan God nog Paus iets gelegen laat liggen als het om de praktische politiek gaat en het Calvinisme van 1619 is bovendien ook onder moderne Calvinisten totaal veranderd van anti-these in het primaat van vreedzame co-existentie.
Inhoudelijk is het CDA een ratjetoe en dat zie je in de ontbrekende vaardigheid tot besluitvorming. Als je een besluit moet nemen maar niet iedereen op één standpunt kunt krijgen, dan neem je domweg voorlopig geen besluit en wacht je af tot zich door aansluiting buiten de partij een potentieel werkbare meerderheid aftekent, zoals nu met de PVV met "alle moslims de wereld uit" en dan liefst zelf ook buiten de EU, los van alle eerder gesloten verdragen, los van de Europese thuismarkt, dus Albaniseren door uitstappen, grenzen sluiten en isoleren met als enige exportproduct de afgedankte islamitische bevolking met het dreigement: "als jullie ze niet op- of terugnemen, moeten we ze doodmaken".
Dat is niet typisch een CDA-politiek, maar het levert samen met de PVV een meerderheid op en dan moet het kunnen. Naar rechts is het CDA van nature altijd buigzaam genoeg omdat de meer sociale en verlichte christenen zich beter kunnen vinden in Groen-Links. Voor de VVD is dat ook een prachtige kans om weer mee te doen op het pluche van een vijfde kabinet-Balkenende. Behalve moslims moet je dan ook sociaal democraten in diskrediet brengen en dat is op het lijf geschreven van de huilende honden van rechts.

Het wordt er allemaal wel weer duidelijk door. Waar links staat voor coöperatie, staat rechts voor corporatie, democratie tegenover autoriteit, gelijkheid in recht tegenover overwicht van de macht, vertegenwoordiging van het belang van allen tegenover het uitverkoren Godsgezag en het gewin van de ongelimiteerde hebzucht der rijken.

Maar echt, ik maak me niet ongerust in de verwachting dat in 2016 vier volle eeuwen van volksemancipatie zullen zijn teniet gedaan. Mijn onrust is beperkt tot de gigantische schade die een kortstondig gezamenlijk optreden van CDA, CU, SGP, PvdD, VVD en PVV teweeg kan brengen en, zoals de peilingen uitwijzen, lijkt dat nu de enige werkbare meerderheid voor een nieuwe regering. Zelfs als atheïst moet ik af en toe even roepen: God sta ons bij!

Drinking With The Wind: zoet water uit zee door wind

• Toepassing van duurzame energie door gebruikmaking van van zonne- en windenergie (hybride uitvoering);


• Zeer energiezuinige installatie door gebruik van energieterugwinning;


• Zeer zuiver water geschikt voor drinkwater, levering van drinkwater in flessen, irrigatiewater, proceswater en overal waar schoon water van levensbelang is;


• Snelle installatie en demontage voor optimale inzetbaarheid;


• Zeer mobiele installatie opgebouwd in bijvoorbeeld een 8, 10 of 20 ft. container. Zelfs de windmolen past in de container! De container wordt geventileerd om hoge temperaturen te beperken;


• De installatie levert maximaal 7.000 liter schoon water per dag uit zeewater; grotere installatie en installaties voor het zuiveren van zoet water zijn beschikbaar binnen het concept “Drinking with the wind”. Andere capaciteiten op aanvraag.


• Beschikbaarheid van elektra (48 en 230 Volt).

LINKCOLUMN: ‘ MVO+ ... Maatschappelijk Verantwoord Stimuleren 2

De term werd opgepakt door Carel van Sorgen van 247TailorSteel.com uit Varsseveld. Hij tracht daarmee ondernemers tot MVO-plus te bewegen.
MVO+, omdat hij MVO-sec, maatschappelijk verantwoord ondernemen, tot een leeglopende term vindt ontwaarden. In stimuleren zit actie. Reden waarom Link zich sterk maakt voor Carel’s gedachte.
In Schiedam heb je Hatenboer-Water, dat vier generaties terug met waterbootjes zeeschepen begon te bevoorraden. De volgende generaties ontwikkelden zich tot complete waterzuiveraars, voor bevloeiing van akkers tot sportvelden, van afval- tot drinkwater.
Samen met de TU Delft ontwikkelde Hatenboer thans een windmolenunit, waarmee men vanuit de wind via drukpomp dan wel elektrische tussenenergie zeewater tot drinkwater kan ontzilten.
Zo’n unit kost 70.000 euro en kan 5.000 mensen van drinkwater voorzien, zoals een touwpomp van 700 euro dat voor 50 mensen doet. Een verhouding van 100:1 dus voor de ‘windwaterpomp’, die ook nog de nodige ambachtelijkheid vereist, terwijl deze voor de
touwpomp nihil mag zijn. Het veelvoud honderdmaal zegt echter weinig, want in het verre achterland doe je met één euro net zo veel als met honderd langs de kust, waar soms ook geen zoetwater is.
Waar het om gaat is dat je met de touwpomp in de verst afgelegen, meest onontwikkelde dorpjes, waar het water uit de grond moet komen, primair mensenlevens kunt redden. Voor ‘windwater’ moet je met je dorp aan zee liggen, waar het niet zozeer om acute nood gaat als wel om korter leven tengevolge van vervuilde ‘modderpoelen’. Net zo belangrijk, want in het ene geval betreft het zeven miljoen stervende mensen in een jaar en in het andere een miljard mensen dat een beduidend te kort leven wacht.
Hatenboer begint in Indonesië op het eiland Semau, dat tegen Timor aanligt. Straks staan op Timor, in de dorpjes, langs de kustlijn Hatenboer’s ‘Drinking with the Wind’ units. Daar is volop zout water, wind en zon.
Op een gegeven moment ontstaat daaruit weer één grote zeewaterontziltende fabriek, die heel Timor kan bedienen. Een zuiver prestigeobject voor waterzuiveraar Hatenboer-Water. Met tegelijk een behoorlijke portie maatschappelijke betrokkenheid. Zo groeit Hatenboer-Water uit tot MVO+, een maatschappelijk verantwoord stimulator die het begrip duurzaam op Semau inhoud geeft.
Schoon helder water is het recht nummer één voor ieder mens op Aarde. Een absoluut recht toch? Tijdens het lezen van deze column stierven ondertussen vijftig mensen door volledig gebrek aan drinkwater. Ondernemer… vul het verouderende MVO-begrip met MVO+ in. Stimuleer concreet de duurzaamheid van onze planeet.
Bent u daar mee bezig? Bel mij. Hoeft niet per se over water te gaan. Elke vorm van MVO+, én maatschappelijk én verantwoord én stimuleren, is een column waard.

Te behandelen water	brak- of zeewater;
Productiecapaciteit	tot 7.000 liter per dag;
Behandelingsprincipe	omgekeerde osmose;
Afmetingen	3.000 x 2.400 x 2.600 mm (10 ft. container);
Gewicht	2.500 kilogram (inclusief windmolen en container);
Type hogedruk pomp	plunjer met energie terugwinning;
Voorbehandeling	multi media filter en kaarsenfilters;
Beschikbare vermogen	tot 6.000 W;
Beschikbare spanning	48 Volt DC en 230 Volt 50 Hz AC;
Inclusief	automatisch spoelsysteem na stilstand;
	desinfectie van productwater bij transport;
	opslag capaciteit.

Earth Quake

Het Onrecht van de Loterij Zonder Nieten

We kunnen er rustig vanuit gaan dat de IJslandse burgers niet het systeem bedacht hebben van Ice-Save een loterij zonder nieten te maken. Spaarders werd een onmogelijk hoge rente geboden die niet kon worden waargemaakt waardoor de IJslandse bank door het ijs is gezakt. De spaarders die hun geld zagen verdampen heten nu gedupeerd te zijn en, in tegenstelling tot die lui die hun geld verliezen met pokeren in plaats van hun winstverwachting verzilverd te zien, denken Britse en Nederlandse schatbewaarders de verliezers te moeten compenseren en de rekening daarvan bij de IJslandse burger te kunnen deponeren. Nee, niet bij de aandeelhouders van Landsbanki/IceSave, waar je nog een zekere logica in zou kunnen vinden, maar bij de burgers die met het hele geval niets te maken hebben. Per slot is degene die op de betrouwbaarheid van de banken toezicht moest houden niet door het volk gekozen en - net als in Nederland - staat de toezichthouder niet onder permanente parlementaire controle. De functionaris bekleedt een vertrouwensfunctie en geeft desgevraagd minimale, niettemin essentiële informatie, waarnaar de Fransen, in tegenstelling tot de Nederlanders en de Britten, wel geluisterd hebben.
Wat de Fransen wisten, konden alle anderen ook weten: sparen bij IceSave was een gok.
Het is een vaste wet bij beleggen: hoe hoger het beloofde rendement is, des te hoger is ook het risico. Dat zou al genoeg indicatie moeten zijn en dat ook provincies, gemeenten en andere overheidsorganen met het geld van de belastingbetaler gaan gokken, zou verboden moeten zijn. Erger is het natuurlijk, als onze schatbewaarder de uitstaande gelden in zo'n loterij gaat garanderen en het is volmaakt onzinnig de kosten daarvan door te schuiven naar de 320.000 IJslandse burgers, die zodoende elk ongeveer €12.000 zouden moeten betalen voor de mislukte waaghalzerij van buitenlandse gokkers.
Dat is onrecht.
Natuurlijk is het ook onrecht dat de Nederlandse belastingbetalers door toedoen van onze schatbewaarders ervoor moeten opdraaien, maar ons kost het slechts €50 en dat is van een totaal andere orde.

Nu gaan er in de politiek stemmen op om de toetreding van IJsland tot de Europese Unie afhankelijk te maken van de betaling van die "ere-schuld" door de IJslandse burgers. Zo'n volmaakt idiote constructie is bovendien misdadig en afgezien daarvan hebben wij meer voordeel bij de IJslandse toetreding tot de EU dan de IJslanders zelf. IJsland is potentieel de belangrijkste bron van natuurlijke thermo-elektrische energie ter wereld en er zit een bende dure kabeljauw in hun wateren. Is het wel verstandig van de IJslanders om hun exclusieve visrechten te verkwanselen voor een EU-lidmaatschap?
IJsland voorziet reeds voor 35% in de eigen energiebehoefte en dat zal toenemen, naarmate elektriciteit meer toepasbaar wordt in de mobiele energievoorziening, zoals in auto's.
Momenteel tekenen visproducten voor 65% van de export, maar de groei van de economie is jong en derhalve extra kwetsbaar voor de gevolgen van de economische wereldcrisis.
Dit is niet het moment om het IJsland extra moeilijk te maken en als we de IJslanders zien als gelijkgerechtigd en medeburgers van één Europa vervalt elke morele claim om die vreemdelingen eens flink de oren te wassen.