Afgelopen vrijdag vergaste een ultra-conservatieve intellectuele geestverwant van Anders Breivik ons op een verrassend staaltje falsificatie onder de titel "Breivik And The Triumph Of Liberalism". Ja, inderdaad een verrassende titel om het gruwelijk drama aan te duiden.
Liberalisme is hier opzettelijk gebruikt in de betekenis van Sociaal Democratie. Met andere woorden, het meedogenloos afslachten van een groot aantal kinderen van de Noorse Sociaal Democratische Jeugdbeweging is een triomf van de Sociaal Democratie zelf.
Vervolgens dicht de schrijver Michael Presley de sociaal democraten filosofieën toe die regelrecht uit het tekstboekje van ultra-conservatief rechts afkomstig zijn. Ook Breivik is deze ideeën toegedaan, dat hoefde niet meer bewezen te worden, maar nieuw is dat Presley nu glashard beweert, dat dit het gedachtegoed van het liberalisme c.q. de Sociaal Democratie zelf is.
Het is alsof zijn publiek geheel uit analfabeten bestaat, wat in overdrachtelijke zin niet ver van de waarheid zal zijn, want kennelijk is niemand van hen ooit in staat geweest de geschiedenis of enig verkiezingsprogramma van Sociaal Democratische partijen tot zich te nemen.
Dat is nog niet zo heel erg gek, maar het blijkt toch nog heel veel gekker, want ook wordt aangenomen dat niemand van het ultra-conservatieve lezersvolkje, dat Presley bedient, in staat is om in de beschrijving het eigen gedachtegoed te herkennen. Waar schrijft ie dan nog voor, vraag ik me af.
Sterk verkort komt het verhaal van Presley hier op neer, dat de prehistorische mens die in grotten woonde in zijn natuurlijke staat geen ervaring van iets gemeenschappelijks met anderen kende - wat overigens klinkklare nonsens is. Tot in de tijd van de late scholastiek ging het met de sociale ontwikkeling nog goed, zegt Presley. In de moderne tijd met een grote bevolkingsdichtheid is de onbeperkte individuele vrijheid niet te handhaven, maar daarvoor hebben de sociaal democraten de staat uitgevonden die de absolute macht heeft om alles te regelen en zodat de mens op een kunstmatige manier zijn natuurlijke staat kan ervaren, zich als individuele jager/verzamelaar alles kan verschaffen wat hij begeert, zonder zich van anderen iets aan te trekken. Kort gezegd, de moderne democratische verzorgingsstaat wordt beschreven als een totalitaire staat om een kunstmatig natuurlijke individuele anarchie mogelijk te maken. Dat is de vrucht van de sociaal democratie.
Maar, zegt Presley, dat is juist niet natuurlijk, want de mens is van nature godsdienstig en dus geneigd te zoeken naar geestelijke leiding die bij de sociaal democratische anarchisten niet te vinden is, evenmin als bij de totalitaire seculiere overheid. Dus Anders Breivik, aldus neergezet als een prototype van de sociaal democraat, gaat uit arre moede maar aan het moorden, want, concludeert Presley, van een sociaal democraat kun je nu eenmaal niets anders verwachten.
En er is meer van dat fraais op The Brussels Journal. Ik geef even een quootje:
The Utøya Massacre And Its Meaning
From the desk of Ivar the Midwesterner on Wed, 2011-08-03 13:03
There is no doubt that Anders Breivik, the Norwegian mass-murderer, is a savagely dehumanized, socially disconnected, and incorrigibly evil person. Breivik is also, however, the product of a civilization that is itself dehumanized, whose implacable program of subordinating every aspect of society to a tendentious politics hinders the making of authentic, non-politically mediated personal connections. If Breivik were the monster of the Utøya enormity, Norway’s anti-Western, anti-Christian, anti-historical, feminist, Marxist, Muslim-loving elites – along with the purveyors of a debased popular culture that is now, regrettably, global – would be, collectively, the monster maker.
Daar is nog meer van dit artikel te lezen, maar ik kon het niet opbrengen. Eerlijk, dat ik nu mijn AOW geniet, nadat ik daar mijn hele leven voor betaald heb, kan ik geen onmenselijke wantoestand vinden en ik zie niet in, dat ik daarmee mijn eigen moordenaar schep. Trouwens, anders zou ik immers gewoon omkomen door gebrek aan middelen van bestaan? Dat je oudjes en andere zwakkeren in de samenleving in de goot wilt laten creperen, dat lijkt me geen aan te bevelen beginsel.
Zie meer over dit onderwerp op mijn weblog "Ponter's Weekly"
