11 mrt 2008

Rare Sprongen


Simbad is een zingende artiest met een gitaar en wat babbeltjes als komediant en hij is Amerikaan. Ook dat nog, een kennis van Hillary Clinton, al veel langer dan sinds hij optrad voor de aandeelhouders van Wal-Mart in 2007. Hij is met haar meegereisd bij het bezoek dat ze als First Lady samen met haar dochter Chelsea – een teenager toen – bracht aan de Amerikaanse troepen in het Bosnië conflict. Clinton beschreef die trip als voorbeeld van haar angstaanjagende internationale ervaring.
Simbad herinnert zich niet dat die tocht zo angstaanjagend was.
Hij moest de troepen wat opmonteren in een situatie tussen Bosniërs en Serven, die hij wel veel beroerder vond dan hij had verwacht. Het meest beangstigende vraagstuk was echter waar je de volgende maaltijd zou gebruiken. “I think the only 'red-phone' moment was: 'Do we eat here or at the next place.'"
Clinton beschreef een huiveringwekkende kurkentrekkerlanding in Bosnië. “They said there might be sniper fire," zei Clinton.
De First Lady en de First Teenager onder vuur? Daar heeft Simbad, die erbij was, niets van gemerkt. “Ik had nooit het gevoel in een gevaarlijke situatie te verkeren of een angstgevoel van “o God, ik hoop dat ik hier goed uitkom, uit deze helikopter of uit deze tank.”
In haar speech in Iowa zei Clinton: “We used to say in the White House that if a place is too dangerous, too small or too poor, send the First Lady."
Simbad vraagt zich af: “wat voor een soort president is dat die zou zeggen “hé man, ik kan daar niet heen, omdat ik neergeschoten zou kunnen worden, dus ik stuur mijn vrouw en mijn jonge dochter en o ja, laat haar ook maar een komediant met een gitaar meenemen.”
Als Clinton gevraagd wordt naar haar internationale ervaring, waardoor ze zichzelf zo geschikt vindt voor het presidentschap, noemt ze altijd Kossovo en Noord-Ierland. Nou, dit gaat over Bosnië en Kossovo, de Balkan-kwstie. In Noord-Ierland dronk ze thee met vrouwenorganisties en kreeg ze een theepot cadeau, maar daarover heeft Pointer al eerder bericht. Was Clinton in Bosnië of Kossovo ook politiek actief? Zo ja, dan is dat iedereen ontgaan, maar ze was er en nog wel met het dochtertje van de president, heel vertederend en gewoon om de trepen van presidentiële belangstelling blijk te geven. Zoiets schijnt goed voor het moreel te zijn en met datzelfde doel was Simbad er ook. Die heeft dus ook de ervaring die je als president zo broodnodig hebt. Clinton beweert dat haar bezoek aan Kossovo en Albanië heeft bijgedragen aan he openstellen van de Macedobnische gren=zen voor Kossovaarse vluchtelingen, maar die grenzen gingen al open, voordat zij er aankwam. Dat is dus ook allemaal humbug. Ze liegt bewust of ze is het contact met de realiteit kwijt.
Simbad heeft er wél iets van geleerd.
Je zult wel begrepen hebben, dat Simbad Hillary Clinton niet steunt. Hij steunt Obama, juist vanwege zijn ervaring met Hillary Clinton. "What got me about Hillary was her attitude of entitlement, like he messed up her plan, like he had no reason to be there," Sinbad said. "I got angry. I actually got angry! I said, 'I will be for Obama like never before.'"
Het lievelingsprogramma op tv van Hillary
ook een leuke over Hillary’s traantje
The Clinton campaign doesn't seem amused by Sinbad's commentary or his recollection of the 1996 Bosnia trip as more depressing than harrowing. Defending Clinton's characterization of her Bosnia mission, campaign spokesman Phil Singer kindly provided experts from news stories written about the trip at the time, including a Washington Post story from May 26, 1996, that said, "This trip to Bosnia marks the first time since Roosevelt that a first lady has voyaged to a potential combat zone."
Tja, de Hoge Veluwe is ook een "potential combat zone", maar omdat de Russen toch liever thuis blijven is er nog niks van gekomen en dat is leuk voor toeristen.

Phil Singer also cited a Kansas City Star article from September 2000 that quoted Sinbad as describing the situation in Bosnia as "so tense. It was Crips and Bloods." (And that's how Sinbad continued to characterize the situation in our interview Monday. He said, "At the time, we didn't realize how crazy it was between the Bosnians and the Serbs. I didn't realize how much hate was going on.")
Still, defending Clinton against Sinbad the refuter, Singer said, "The sad reality of what was going on in Bosnia at the time Senator Clinton travelled there as first lady has been well documented. It appears that Sinbad's experience in Bosnia goes back further than Senator Obama's does. In fact, has Senator Obama ever been to Bosnia?"

Ander vraagje: Was Hillary Clinton ooit in Zwolle? Heeft Singer ooit de Hoekse en Kabeljouwse Twisten meegemaakt? Die Singer is *** kwaad dat Obama niet ergens is neergeschoten en gemarteld door Vietnamezen, zoals McCain.
Een andere rare sprong van Hillary’s campagne is Barack Obama te vergelijken met de door het Congres aangestelde onafhankelijk onderzoeker en aanklager Kenneth Starr in de jaren ‘90.
"Our point here is to point out that after a campaign in which many of the questions that voters had in the closing days centered on concerns that they had over his state of preparedness to be commander in chief and steward of the economy, he has chosen instead of addressing those issues to attack Senator Clinton," Wolfson told reporters in a conference call. "They've announced that this is what they are going to do.
"I for one do not believe that imitating Ken Starr is the way to win a Democratic primary election for president. But perhaps that theory will be tested," he said.
Obama heft in de verste verte niet aangegeven dat hij de oude Clinton-schandalen wilde oprakelen. Er zijn per slot ook voldoende nieuwe, speciaal betrokken op Hillary’s fondswerving i.v.m. Peter F. Paul.
Door de naam van Starr te noemen riep Wolfson zelf herinneringen op aan het onderzoek dat tot de impeachment-procedure van president Clinton leidde, maar veel Democraten zien het onderzoek van Starr als politiek gemotiveerd en Starr in het debat betrekken is eigenlijk een manier om Clinton als slachtoffer te duiden van vijanden die erop uit zijn om haar te pakken. Ze was al bezig te klagen over de mediaoorlog die tegen haar gericht zou zijn.
Obama spokesman Bill Burton said the comparison to Starr is "absurd" when Clinton has been calling for more scrutiny of Obama's record.
"We don't believe that expecting candidates for the presidency to disclose their tax returns somehow constitutes Ken Starr tactics, but the kind of transparency and accountability that Americans are looking for and that's been missing in Washington for far too long," Burton said in a statement. "And if Senator Clinton doesn't think that the Republicans will ask these very same questions, then she's not as ready to go toe-to-toe with John McCain as she claims."
Wolfson gaf twee voorbeelden waaruit blijkt, volgens hem, dat dezelfde methode wordt toegepast als door Ken Starr. Hij wees op het aandringen dat Clinton haar belastingopgaven zou openbaren – wat gebruikelijk is voor kandidaten – en een memo van Obama citeerde een artikel in de Wall Street Journal waarom gegeven werd dat Bill Clinton in zijn verkiezing tot president zijn belastinggegevens vanaf 1980 gaf maar geen eerdere en dat pas later bleek dat Hillary met veestapelopties op wonderbaarlijke manier in één jaar tienduizend procent winst gemaakt had.
He also cited two quotes this week from Obama senior adviser David Axelrod. In one, Axelrod complained to Time magazine, "We still don't have the records from the Clinton library." And on ABC's "This Week" Sunday, he referenced the Whitewater land deal. "I would think that the Clinton campaign would be the last person to be wanting to characterize any real estate transaction as unusual," Axelrod said.

In geschiedenis is Hillary echt niet goed. Ze claimde dat er nooit een president gekozen is die niet in Ohio de primary gewonnen had, maar dat klopt niet. Het zal toe te schrijven zijn aan het feit dat ze Nixon hoger achtte dan John F. Kennedy en dat ze Kennedy gewoon vergeten is. Deze werd na verlies in Ohio toch president en zo versloeg hij de Republikein Nixon die wél in Ohio gewonnen had. Maar ja, later werd Nixon tóch ook nog president, nietwaar? Toen was Hillary Rosham nog Republikein. Dat zou allemaal zeker anders gelopen zijn, indien John en Bobby Kennedy niet waren vermoord. In 1960 stond de naam van Kennedy niet op het stembiljet en Michael DiSalle, die toen gouverneur van Ohio was, ging er met alle stemmen in de Democratische voorverkiezing vandoor. Obama had dus 44% meer stemmen dan Kennedy in 1960 en was Hillary nu echt vergeten dat de Democraten ooit een,in haar ogen ongetwijfeld uiterst onbeduidende president Kennedy hadden voortgebracht?
Ja, ook Kennedy was een retorisch fenomeen en dat vindt Hillary maar niks. Dan deug je niet voor het presidentschap, zegt ze bij herhaling en jong zijn is ook een onvergeeflijk eigenschap zegt de 60-jarige Hillary. Tja, zo oud is John F. Kennedy nooit geworden. De doden spreken haar niet tegen.
Er is wel een ander bericht: “Not since 1960 have Wyoming Democrats felt so relevant. That year, at the Democratic National Convention, the state's delegation cast 15 votes that pushed Sen. John F. Kennedy over the top and made him the party's nominee for president.” in Wyoming at Last is a Democratic Player

Hillary's Business


Legal Times March 19,2008 geeft vanuit de juridische professie een kijkje op de persoonlijkheid van Hillary Clinton.
Before she was first lady or senator, Hillary Clinton was a corporate lawyer. Which explains a lot.
Stiff, bloodless, sexless, excessively concerned with the appearance of impropriety, lawyers are not much fun at parties. This is particularly true of corporate lawyers. They are professionally risk-averse; relentlessly, unreasonably reasonable; people who look perpetually ready to pull another all-nighter in the library stacks. And they are trained to be exhaustively, expensively argumentative. The culture of corporate law is one in which rigorous attention to detail is richly rewarded, and in which no detail is more rigorously attended to than victory.
The female corporate lawyer is a special breed. Her clothes nearly say it all: I am buttoned up. My attempts at personal expression are awkward and sort of silly. Remember when female lawyers wore man-tailored shirts with bouquets of fabric that bloomed just below the chin? Today’s corporate costume makes a more straightforward statement: I am here to do business. I am in it to win. I will eat your entrails for breakfast (and bill you for it), but I will not stain my Thomas Pink blouse as I do so.

Wat had Hillary te zoeken bij de Rose Law Firma, indien zij zo sociaal bewogen was als haar zelfbeschrijving ons wil doen geloven? Deze firma, gesticht in 1820, diende uitsluitend de machtigste bedrijven en banken, inclusief de grootste werkgevers in de staat Arkansas, Wal-Mart, Tyson Foods en Stephens Inc. Daaraan ontleende Hillary zelf de kwalificatie “eerbiedwaardig”. De firma was niet de plaats waar de meisjes van het Wellesley College uit het jaar 1969 haar hadden verwacht. In de speech waarmee ze afscheid nam van het Wellesley College haalde ze scherp uit naar de competitieve ondernemingscultuur – “niets voor ons,” zei ze – en beschreef ze het Wellesley collectief als hunkerend naar “onmiddellijke, extatische en doordringende manieren van leven”. Met deze speech trok zijn de aandacht van Life, het artikel bracht haar in de publiciteit en een tijdje rouleerde ze door de actualiteitenrubrieken van de grote tv-zenders, maar van de inhoud van haar speech is bij de advocatenfirma Ros niets terug te vinden. De penetratie en druk van het bedrijfsleven diende van een heel andere orde te zijn. Vanaf haar begin bij de firma werd ze zeer critisch gevolgd door haar collega’s die in de eerste plaats al bezwren hadden tegen het aanstellen vban een vrouw bij de firma en verder grote problemen zagen met conflicten: “hoe moeten we haar bij onze klanten introduceren?” vroegen ze Webster Hubbel en Vince Foster, de partners die haar gerekruteerd hadden en “Wat als ze zwanger wordt?”
Secretaresses roddelden over haar slonzige kleding en haar bekommernis met haar gewicht en zelfs de randfiguren bij de firma bekeken haar kritisch en vonden dat zij zich wel konden bemoeien met haar gedrag. De eerste keer dat Hillary met haar collega’s Hubbell en Forster in een restaurant lunchte belde iemand naar de echtgenotes van de beide mannen om te vertellen dat ze hem gezien hadden met “een vrouw.” Clinton was domweg door haar aanwezigheid al een voorwerp van aanhoudende zorg.
Het is nauwelijks voor te stellen dat Hillary zich niet bewust was dat ze nauwkeurig in de gaten gehouden werd en er intensief over haar geroddeld werd. Een ander zou onder een steen wegkruipen, maar Hillary niet. Ze bleef lunchen met collega’s in het Lafayette Hotel en werd stipt tot partner bevorderd. Zo vond ze har weg naar het bestuur van TCBY Enterprises, Arkansas Children’s Hospital Legal Services, Lafarge North America, and Wal-Mart. Juist haar positie als enige vrouwelijke directeur van Wal-Mart is heftig besproken.
Op een foto van het Wal-Mart bestuur uit 1990 zie je Hillary vooraan in het midden geflankeerd door 15 blanke mannen en ze is de enige die lacht, maar dat ze zich werkelijk zo ontspannen voelde is heel onwaarschijnlijk.
Al was ze niet zo kritisch gevolgd door haar firma, dan zou ze nog niet zo erg op haar hoede geweest zijn, want de Rose firma kweekte in haar employees een sterk zelfbewustzijn aangaande haar tijd en de waarde ervan. Het kernprincipe was het in rekening te brengen uur. Dagdromen, bij de lunch blijven hangen, dat zijn geen declareerbare uren, verloren tijd, tijd zonder waarde.
A friend who practiced in a big Chicago firm likes to say that it is a culture of disappointed father figures: Could you do more? Are there precedents that could be unearthed? Additional arguments that could be foreseen – and countered? Hours that could be billed?

De mogelijkheid argumenten te vinden voor beide kanten van een zaak is een kenmerk van de instelling van advocaten. Daarmee werd Hillary al vroeg op de proef gesteld.
The Association of Community Organizers for Reform Now
een groep die opkwam voor de armen had een regeling voor mekaar gekregen voor lage inkomensgroepen m.b.t. de rekeningen voor water en energie tegen hogere bijdragen voor het bedrijfsleven en dit bedrijfsleven ging te rade bij hun advocaat, Rose Law Firma.
Hillary soon found herself battling ACORN’s founder — and her close friend — Wade Rathke in court. Deftly marshaling constitutional theory, she convinced the judge that the ordinance constituted an unlawful taking of property. The law was nullified. Wade Rathke never spoke to Hillary again. For Hillary, though, the matter seemed entirely impersonal: She has maintained strong connections with ACORN and works with them today on minimum wage and election reform issues. She fought with and defeated a friend in court. That’s business. That’s what lawyers do.

Hillary besteedde niet veel tijd aan procederen. Ze deed maar heel weinig juryprocessen. Een keer beklaagde een man zich over een rattenstaart die hij aangetroffen had in een blikje vlees. Sindsdien at hij geen vlees in blik meer, maar hij had er ook moeite mee zijn verloofde te kussen. Hij kon niet aan een rat of een blikje denken zonder te spugen. Hij vroeg dus een schadevergoeding en ja, er was kennelijk iets fout gegaan in de fabriek. Hillary betoogde dat de rattenstaart in de fabriek gesteriliseerd was en dat de klager dus niet werkelijk aan iets nadeligs was blootgesteld. De klager kreeg zijn geld terug voor het blikje en verder niets. Ze was toch wel zenuwachtig geweest in de rechtzaal vertelde Hillary.
Dat had te maken met de akoestiek, waarin door de hoge plafonds een vrouwenstem niet goed doorkomt en om dat te compenseren klinkt de stem schril. Nog steeds probeert Hillary haar stem laag en goed gemoduleerd te houden, maar haar handicap is, dat ze met haar stem absoluut niet kan wijs houden, vooral niet zingend. Enkele opnames, waarbij ze met open microfoon het volkslied meezingt, zijn niet om aan te horen.
Webster Hubbell werd op voorstel van Hillary Auditeur Generaal, moest zich terugtrekken en belandde in de gevangenis, maar werd later op aanvechtbare gronden vrijgesproken. Hoewel frauduleuze feiten bewezen werden, zou Hubbell immuun zijn geweest door het beschikbaar stellen van documenten. Zie ook http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_v._Hubbell
Vince Forster werd aangesteld bij de staf van het Witte Huis en pleegde zelfmoord.
Het meest bekritiseerd is Hillary’s positie in de directie van Wal-Mart http://en.wikipedia.org/wiki/Criticism_of_Wal-Mart#Employee_and_labor_relations niet bepaald een prettige werkgever en verre van iets om trots op te zijn als politicus die zegt dat de belangen van gewone werknemers haar ter j=harte gaan. Waar blijkt dat dan uit?
De sores die werknemers hebben met Hillary’s Wal-Mart betreffen:
De lage lonen
De werkomstandigheden
Overtreding van bepalingen t.a.v. kinderarbeid
Gebruik van illegalen
Problemen met de gezondheidszorg
Verzet tegen vakbonden
Import en globalisering
Werkomstandigheden overzee
Productselectie
Belastingen en levensverzekeringen.

Bovendien bewondert ze haar grote politieke voorbeeld in het Verenigd Koninkrijk Margret Thatcher.
Dan weet je het wel, nietwaar?