23 mrt 2010
Pointer's Feestrede
Vandaag is het een feestdag, een beloning ook voor alle moeite die ik me sinds jaar en dag heb getroost in mijn steun middels de discussies op diverse fora en mijn blogs, zoals dit blog en "Pointer's Weekly", aan President Obama, zijn verkiezingscampagne, zijn presidentschap en de overgrote meerderheid van zijn maatregelen en beleid - en juist nu - ook aan de inspanningen van talloze progressieve krachten in de Democratic Party om een wettelijke hervorming van de ziektekostenverzekering te bewerkstelligen. Dit is een dag van een grootse overwinning, omdat het lijkt of het tij is gekeerd in de USA, zoals ik gedacht heb dat het zou gebeuren, dat de USA eens wat meer zou kijken hoe ver andere geciviliseerde naties - waaronder vooral Nederland - voorop lopen. Sinds President Reagan, een derderangs filmacteur die, anders dan Meryl Streep, voor de film was uitgediend, dreigt de USA een evenredig gediskwalificeerd derderangs ontwikkelingsland te worden als het gaat om politiek beleid, inclusief morele waarden en normen. Zo'n leider kan de westerse wereld zich niet permitteren. Wij moeten ook waakzaam zijn in ons eigen land, dat we niet door te gaan met het overnemen van alle Amerikaanse fouten, zoals we deden met het enthousiast mede creëren van een globale recessie en een dreigende ineenstorting van het financiële stelsel. Gelukkig hebben we andere wortels en werden alsnog de reeds afgeschudde veren van de sociaaldemocratie teruggevonden en weer toonbaar gemaakt. Hartelijk dank Wouter Bos c.s..
Het neo-liberalisme heeft ons niets te bieden en de oude doctrines voldoen ook niet meer. Iedere tijd heeft haar eigen toekomst te ontwerpen en we kunnen wel leren van het verleden maar daar moeten we ons niet door laten leiden. Als we niet leren van het verleden zullen we steeds weer dezelfde fouten maken en als we ons door het verleden laten leiden komen we nooit verder. Altijd weer nieuw en anders is het kenmerk van creativiteit, vermoeiend als de inspiratie en capaciteit ontbreekt, maar swingend als nieuwe ideeën met de nodige realiteitszin ontstaan, gevoed door puur praktische mogelijkheden van groeiend inzicht. Als we dat volhouden heeft de tijd der utopische ideologieën en de wereldvreemde gelovigheid afgedaan. Dan gaan we alles wat niet deugt stap voor stap lekker verbeteren.
Zo is de Amerikaanse ziektekostenhervormingswet van Obama ook niet het eindresultaat van bet er inzicht maar een tussenstap. Anders dan in Nederland kan de Amerikaanse Republiek voorlopig niet zonder een publieke optie, een door de regering gerunde ziekenfondswet. We hebben het zelf gehad, en dat was nodig om de particuliere verzekeringsbedrijven hun plaats te wijzen. In het ziekenfonds kon alles heel erg veel goedkoper en daarmee moesten de particuliere bedrijven concurreren wat resulteerde in lagere prijzen. Hoewel we k.lagen dat de kosten voor de zorg gillend uit de hand lopen is dat nog niets vergeleken met de USA want daar bedraagt het aandeel van de zorgkosten 18% van het BNP terwijl dat bij ons hooguit 6-8% is. De particuliere burger en zijn/haar werkgever betalen samen ongeveer 8 maal zoveel als in Nederland en het eigen risico kan meer dan 10.000 dollars per jaar bedragen.
Erger nog is dat je een heel leven zulke gigantische premies kunt betalen maar op het moment dat je werkloos wordt of werkelijk ziek wordt, ben je ineens niet meer verzekerd, want anders kost het de vertzekeringsmaatschappy te veel om de beoogdwe winst te r ealiseren voor de aandeelhouders. Daar sterven elk jaar ruim 4.000 Amerikanen aan omdat ze geen toegang meer hebben tot de zorg op het moment dat ze die zorg werkelijk nodig hebben. Anderen worden na jarenlange premiebetaling van de praktische zorg uitgesloten omdat ze een van te voren bekend risico meedroegen.
Kijk, we weten allemaal dat leven op zichzelf al dodelijk is en meestal een eind vindt na verval en ziekte. Niemand ontkomt daaraan, m.a.w. er is nog nooit iemand geweest die na de geboorte voor eeuwig en fysiek ongeschonden, alsmede bij ontstentenis van enig klacht altijd topfit heeft voortgeleefd en ook zal blijven voortleven in de waarneembare fysieke realiteit tot in alle eeuwigheid. Strikt genomen is dat wat de Amerikaanse verzekerde werkelijkk verzekert, afgezien van het punt dat hij wel al die miljarden jaren dat hij in goede gezondheiod doorbrengt trouw een steeds oplopende maandelijkse premie betaalt.
Wanneer je, zoals ik, een zoon hebt die (18-08-1973) geboren is met een zeer ernstige hersenbeschadiging, zodat hij het verstand heeft van een kanarie, maar met beduidend minder vaardigheden, is daar dus geen verzekering voor aanwezig en de kosten van verzorging om hem te laten voortleven als een plant, lopen in de vele miljoenen, afgezien van de onvermijdelijke en dramatische slijtage der dappere verzorgers (geen leger dat tot verlies van de slag veroordeeld was verdiende ooit of ergens meer l0f en glorie). In de Amerikaanse samenleving kun je dan ook niet besluiten die zoon maar weg te doen, want dat komt - net als bij ons - niet overeen met de heersende normen en waarden, maar er is ook geen enkele oplossing voor dat probleem. De enige consequentie in het Amerikaanse systeem is, dat je zelf uit het leven moet stappen en daar zal - anders dan in Nederland - geen enkele Amerikaan mee zitten, want solidariteit wordt in Amerika in opvolging van steeds grotere afkeurenswaardigheid "fascisme", "communisme" of zelfs "socialisme" genoemd.
De laatste Republikeins Amerikaanse presidentskandidaat John McCain, waar de VVD-er Rutten zo enthousiast over was, beschouwt Europa als de aartsvijand van zijn vaderland en wilde indertijd geen gesprek hebben met Spaanse premier, die hij aanzag voor de Spaanse president, omdat hij niet wist dat Spanje een koninkrijk is. Natuurlijk was hij ook vergeten dat Frankrijk en de Nederlanden bondgenoten waren van Amerika in de onafhankelijkheidsstrijd tegen Engeland. Hij stemde voor een totale vernietigingsoorlog zonder voorafgaand mandaat van Senaat of Congres tegen Nederland, zodra een Amerikaan ooit voor het Internationale Hof in Den Haag gedaagd zou worden. Kijk, aartsconservatieve politici van extreem rechtse huize - ik heb het dus niet over de echte liberalen van D66 - hebben nimmer het voorrecht goed op de hoogte te zijn van de feiten - domweg luiheid natuurlijk - en dat geldt ook voor de Nederlandse tak van die richting. Rutten is daarmee niet minder dan een echte landverrader, veel erger dan NSB-leider Anton Mussert en het is goed dat we ons dat nu realiseren, want zoveel tijd en consideratie als de moffen hebben de Amerikaanse strijdkrachten niet nodig om ons van de kaart te vegen. Zodra er in Amerika weer een Republikeinse President verkozen wordt moeten alle VVD-ers onmiddellijk gevangen genomen en ondergronds geïnterneerd en aan gruwelijke martelingen onderworpen worden. Als John MacCain een Nederlander was zou hij dat zeker willen bepleiten en dat doet hij ook al in zijn eigen land.
De Republikeinse en conservatieve opvatting is: een voordeel voor mijn buren zal altijd ten koste gaan van mij en de Christelijke politiek sluit zich daar naadloos bij aan. Ze denken dus dat het onmogelijk anders kan zijn dan dat betaalbare ziektekostenverzekering voor iedereen gepaard zal gaan met een enorme lastenverhoging voor degenen waarvan nog iets te plukken is. En zo zou het ook naar redelijke verwachting gaan, indien de particuliere verzekeringsindustrie vrij spel krijgt. Maar dat krijgen ze niet in Nederland en nu ook niet meer in de USA.
Balkenende, Rutten en Wilders zijn tegen dat soort beperkingen van de almacht der particuliere bedrijven als verzekeraars want alles moet ongereguleerd geprivatiseerd worden, de algemene bijstandswet moet een particulier bedrijf worden, de AOW eveneens, net als het gevangeniswezen en justitie, alsmede de vrije verhuur van paspoorten, terwijl de particuliere beveiligingsdiensten veel beter de taken van de politie kunnen overnemen, want als we niet komen tot het fascistische ideaal van de Corporatieve Staat van Hitler, Mussolini, Salazar, Pinochet, Videla, Franco en Wilders kan het nooit iets worden met die VOC-mentaliteit. Dus: voorwaarts naar het verleden. Cohen, Halsema en Bos moeten op last van "Rijkscommissaris bij de Gratie Gods" Balkenende en met de gerieflijke goedkeuring van de kroonprins (zoals eerder Prins Maurits) publiekelijk worden onthoofd op het Malieveld. Zo deden we dat in 1619 toch ook?
Jongelui, jullie begrijpen wel, dat de stemming er hier goed inzit.
Nou ja, het is toch feest?
Maar laten we dit nooit vergeten, dat de AOW en de Algemene Bijstand-Wet alleen verkregen werden door de fascistoïde Katholieke Volks-Partij er een puur fascistisch ideaal van de Publiekrechtelijke Bedrijfs Organisatie voor te gunnen. Ik zei als klein jochie toen al: "als het je niks meer kan verdommen, stem dan domweg maar op Romme". Die was toen de leider van "acceptabel" extreem-rechts, zoals Balkenende nu, dus puur fascisme, maar zonder het racisme van Hitler. Dat was uiteraard ook heel erg Anti-Revolutionair en verschrikkelijk Christelijk-Historisch. Het was een politieke koehandel.
Dergelijke politieke handeltjes zijn er ook rond de Amerikaanse Health Care Reform Bill van vandaag. Er zijn gigantische concessies gedaan en de strijd van solidariteit tegen de ongelimiteerde hebzucht van het particuliere grootkapitaal, waarin de Amerikanen zo'n halve eeuw achterliggen, gaat dus gewoon door.
Abonneren op:
Posts (Atom)