Wat voorbij is en nog komen gaat...

David Plouffe is Obama's senior campagnemedewerker, direct achter de machtige spindoctor David Axelrod. Is zijn titel campagneleider? Het zal hem een zorg zijn. Hij is een heel ander type dan zijn tegenhanger Mark Penn bij Hillary Clinton. Hij gelooft niet in de magie, die zegt, dat er nog nooit een president is gekozen, die Ohio niet gewonnen heeft. Wat in het verleden ligt, is geen garantie voor de toekomst.

"We're not a believer in symbolic wins," Plouffe said. "We have a strategy to win the nomination. And we just have to continue getting as many delegates and votes as we can, from wherever we can."

Die kan Clinton in haar zak steken.
Plouffe is met een flinke club senioren van zijn team naar Pennsylvania getrokken, om er de lijnen van zijn strategie uit te zetten voor 22 april, als de voorverkiezing in Pennsylvania wordt gehouden. Het is Hillary-domein, dezelfde bevolking als in Ohio, dezelfde schaal, uitgestrekte, dunbevolkte rurale gebieden. Dat ziet er somber uit voor Obama, nietwaar?
Het kan meevallen, want er wonen wel erg veel mensen.

"It's Iowa on steroids," said T.J. Rooney, chairman of the Pennsylvania Democratic Party and a Clinton backer. "There are a lot of Democrats today who are like the dog who caught the mail truck. They finally caught it; now they don't know what to do."

Plouffe beseft dat Clintons kleine winst op de 4de maart haar minder heeft opgeleverd, dan Obama overweldigend gewonnen heeft in Idaho op 5 februari. De Obamacrew wil opnieuw winnen in de competities van Wuoming, morgen en op dinsdag in Missisippi en na Pennsylvania kunnen dan nog de kleinere, door Obama te winnen staten, Indiana en West-Verginia, genoteerd worden.
Pennsylvania is doorgaans beslissend, maar het is niet de winnaar krijgt alles. In de buurt blijven bij Clinton zal een nederlaag voor haar zijn en ook in Ohio was 10% verschil te weinig voor haar. "Je moet het hele plaatje zien," zegt Plouffe. Denk ook aan North-Carolina waar Obama verwacht te winnen. Ze leren de hele campagne harde lessen door ervaring, herkennen hun kansen, weten waar Obama zal aanslaan bij de kiezers en dan moet het geloof zich uitspreiden.
Behalve van het demografisch voordeel zal Clinton ook steun hebben van verschillende
Democratische leiders, zoals de gouverneur Edward G. Rendell. "Hij is erg geëngageerd," zegt de plaatselijke partijvoorzitter Rooney. "Hij heeft een fondswervingsmachine als geen ander. Hij brengt de invloed mee van zijn office en een grote politieke aanhang."
De uitvoerende directeur der partij in de staat is ook al een aanhanger van Clinton en hij leidt de hele operatie voor Clinton. Nevins de woordvoerder van Clinton, die twee weken eerder bij haar campagne gekomen is, zegt dat Clinton ongeveer over hetzelfde kan beschikken als Senator John F. Kerry vier jaar eerder, toen hij in Pennsylvania president Bush versloeg. "We kunnen een niet te verslaan team opbouwen," zegt Nevins. "Zelfs als de anderen meer tv-spotjes kopen of meer mail versturen, kunnen ze ons niet verslaan in het veld. Wij controleren de infrastructuur hier in de staat. We hebben de institutionele structuur om het kiezersvolk te leveren op de verkiezingsdag."
Obama zit vandaag in Wyoming en Clinton reisde gisteren door Missisippi. Nadat ze Washington had verlaten, hield ze nog een nieuwsconferentie, waar ze zei, dat na de resultaten van deze week, de kiezers hebben aangegeven, dat ze de strijd willen zien doorgaan.

"I think that this is good for the party and it has brought so many millions of people into this process and there are many states left to go," Clinton said. "I don't think the voters in the process who have yet to be heard from are ready for this race to be over."

Clintons adviseurs wimpelden nieuwe aandrang van Obama's mensen af om haar belastingteruggave openbaar te maken.

"I, for one, do not believe that imitating Ken Starr is the way to win a Democratic primary election for president. But perhaps that theory will be tested," said Clinton communications director Howard Wolfson.

Ken Starr?
Je vraagt je af, hoe ze die naam van de speciale onderzoeker in de beruchte affaires van de Clintons nog durven te noemen. Hillary vergaderde jarenlang dagelijks acht uur met haar advocaten, in pogingen al het onheil af te wenden. Ook toen werd Ken Starr aangesteld met zeer vergaande volmachten, omdat Hillary te lang had gewacht met het verschaffen van gegevens over het Whitewaterproject. De Clintons bleken niet schuldig, maar Ken Starr stuitte toen op andere zaken, die ook onderzocht moesten worden. Als Hillary haar spullen op orde had gehad, zou er niets aan de hand zijn geweest, geen Monica Lewinsky of Paula Jones. Geen drugsgebruik in het Witte Huis. Geen zelfmoord van hun beste vertrouweling. Het had allemaal zonder ophef onderhands geregeld kunnen worden. Wat komt er nog boven water als de White House Records van de Clintonjaren eindelijk openbaar worden, met de agenda's, memo's en notities van Hillary? Wat verbergt ze met het achterhouden van haar belastingteruggave?
Clinton haalde $35 miljoen in de maand februari en dacht een record behaald te hebben, maar Obama ontving in februari $55 miljoen. In totaal haalde Obama tot en met 4 maart $1924 miljoen voor zijn campagne.

..her (Clintons)top fundraisers said, they knew they were likely to face another month in the shadow of someone who has rewritten the playbook on fundraising. In January, Obama raised $36 million while Clinton brought in $13.9 million.
"For us, it was a huge month," said Hassan Nemazee, one of Clinton's finance chairmen. "But then he blew everyone away and the whole model changed."

Obama brengt dus "change we can believe in," zou je kunnen zeggen.
Yes You Can!

Telt een meerderheid van de bevolking niet mee?

Je komt soms vreemde zinnen tegen in de Amerikaanse pers als ze het over de Democratische voorverkiezingen hebben. Natuurlijk, als je vóór Hillary Clinton bent en uit moet leggen dat zij nog kans heeft de nominatie te winnen, dan heb je het moeilijk. Maar wat te zeggen van deze?

They tell super-delegates to think twice before picking a candidate who has failed to win in any major states except for his home base of Illinois. And there are already suggestions that Mrs Clinton may overtake Mr Obama in the popular vote before the convention, giving the 795 super-delegates a reason to defy the will of voters from caucuses and primaries.

Kijk, als Hillary een voorsprong op Obama haalt, waarvoor ze trouwens alle volgende voorverkiezingen met verpletterende overmacht moet winnen, waarom zouden de super-delegates dan een reden hebben de wil van de kiezers naast zich neer te leggen in haar voordeel? Als zij meer kiezers achter zich heeft, kunnen de super-delegates toch gewoon besluiten dat de kiezers haar als winnares hebben aangewezen, omdat ze de meeste stemmen heeft gewonnen?
Hier wordt dus met een dubbele stem gesproken.
Clinton zegt: "Er is nog nooit een president gekozen die niet in Ohio gewonnen heeft."
Jawel, dat is waar. McCain heeft ook in Ohio gewonnen, nietwaar?
Waar het natuurlijk om gaat is dit: Clinton geeft aan, dat eigenlijk alleen winst in de grotere staten telt. Daar kunnen Amerikanen flink pissig van worden.

One Clinton aide yesterday derided Mr Obama’s victories in “boutique” caucus states rather than the hardscrabble terrain of the rustbelt, saying: “Obama has won the small caucus states with the latte-sipping crowd. They don’t need a president, they need a feeling.”
Actually, the Clinton folks are dissing all of Obama's states. Not only are the caucus states "boutique" (wonder what that means), but none of his victories were in the "hardscrabble terrain." I guess that means that Obama never won any manly-man states. So which sissy Obama states are we talking about? His primary victories in: Missouri? Illinois? Maryland? Georgia? Alabama? Wisconsin? Virginia? Louisiana? Utah? South Carolina? Or the caucus states of: Nebraska? Alaska? Idaho? Kansas? North Dakota? Iowa? And soon-to-be Texas? (There are more primary and caucus victories, but these were the "manliest" ones I could think of, off the top of my head.) Obama has won far more than just caucus states, and the caucus states he won are far from latte-drinking San Franciscans (let's face it, that's what Hillary's campaign meant).

Dat is kromme praat van de Billarygang, nietwaar?
Laten we even realistisch zijn.
Hillary denkt dat er magie, een substantiële toverkracht zit in het winnen van Ohio, dat het een soort talisman is, een absolute metafysische zekerheid, waar de meteriële aardse rekensom van alle bij elkar opgetelde stemmen niet tegenop kan. Wie Ohio wint, wordt president, ongeacht wat de overige Amerikaanse kiezers willen, basta!
Tja, maar eerder was de meerderheid der overige Amerikaanse kiezers het met de kiezers van Ohio eens. Dat is nu anders en dat heeft een heel goede reden.
Grote staten zijn moeilijk voor Obama, te groot om te bewerken en tot voor kort kenden maar weinig mensen Barack Obama en iedereen kende Clinton al, een naam die werd verbonden met economisch betere tijden, banengroei, voorspoed, veiligheid, waarbij ze de president zijn private zonden wel wilden vergeven.
Hij is per slot een man en die moet je nu eenmaal goed in de gaten houden.
Oké, de naam Clinton klinkt bekend en die klinkt goed en... hoe heet die andere ook al weer?
Barack Obama moet zich persoonlijk presenteren en het is geen Nederland, waar vrijwel iedereen met een snelle kabel- of ADSL-verbinding het internet op kan. Zo zie je dan, dat hij de grote bevolkingscentra wel bereikt en daar ook succes heeft, maar de uitgestrektheid der rurale gebieden, waar ook een massa mensen wonen, bereikt hij niet. Tegen de tijd van de algemene presidentsverkiezingen stemmen ook de Democraten in de rurale gebieden gewoon op de Democratische kandidaat en dan kennen ze hem ook. Obama heeft tijd nodig om zijn naamsbekendheid in de grote staten op te bouwen. Soms lukt dat al een beetje. In Texas, de grootste staat, kon Hillary niet overtuigend winnen en het is zelfs de vraag óf ze daar wel gewonnen heeft, als alle resultaten van de caucusses bekend zijn. Het verschil was minder dan 1% en er wordt nog aan gerekend.
De Obamacrew gaat door en er komen weer forse overwinningen aan. Al zal de Obamamania wel een keer verstillen, toch zullen zijn fans hem niet afvallen. Ze hebben geen enkele reden om naar Clinton over te lopen, juist niet, als ze even de tijd nemen om goed na te denken. Denkende kiezers zijn in het nadeel van Hillary en daarom scoort ze slecht onder de hoger opgeleide Democraten.
Obama wil van de oorlog in Irak af en Hillary is die oorlog samen met de vijand Bush en samen met de tegenstander McCain begonnen, wat een blunder was, die weinig vertrouwen biedt in haar oordeelvaardigheid.
Hillary heeft een spoor van misinterpretaties en verkeerde inschattingen achter zich gelaten en wat haar altijd gered heeft, is, dat ze beschermd is door de status van haar man en zelf nooit echte verantwoordelijkheid heeft gedragen. Is zij dan de juiste Commander in Chief? De enige crisis waarbij haar gevraagd werd een belangrijke beslissing te nemen, was toen ze vóór de oorlog in Irak stemde en toen begreep ze pas later, zoals ze zelf heeft uitgelegd, dat het om het beginnen van een oorlog ging en niet om het verhogen van de diplomatieke druk.
Tja, vrouwen... je moet ze goed in de gaten houden.
De eerste vrouwelijke president moet echt een heel ander type zijn. Anders wordt dat eens en nooit meer. Dan nu maar een man, hè?
Overigens is Pointer ervan opvertuigd dat dochter Chelsea Clinton de eerste is om anytime anyhow de telefoon op te nemen. Leer mij die jonge meiden kennen! Pointer heeft daar ervaring mee.

Kritiek op Barack Obama

Vlak voor de voorverkiezingen in Rhode Island, Vermont, Ohio en Texas op 4 maart j.l. brak er van diverse kanten kritiek los op de media die Obama te zacht behandeld zouden hebben in vergelijking met Hillary Clinton. Daar zit wel wat in en dat proberen de media nu goed te maken, door op alle slakjes zout te leggen.
Het begint met de beschuldiging dat hij niet vaderlandslievend genoeg zou zijn. Zo is geconstateerd, dat hij bij het volkslied een keer zijn hand niet op zijn hart legde, dat hij geen speld met een Amerikaans vlaggetje op zijn revers heeft en dat zijn vrouw Michelle Obama op 14 februari eruit geflapt heeft, dat ze in haar leven als volwassene voor het eerst trots was op America. Tja, ernstig hè?
Dan heb je de kwestie van Tony Rezko een makelaar in de woonplaats van de Obama's. Ze hebben zelfs hun huis via hem gekocht, want Barack had een tweede bestseller geschreven en daarmee flink verdiend. Van zijn eerste bestseller hadden ze allebei hun studieschuld afgelost. Bij de aankoop van het huis bleef nog een strook grond over, dat door Rezko werd gekocht en later, toen Barack het kon betalen, kwam het voor een gangbare marktprijs in zijn eigendom, waardoor het gezin Obama wat extra privacy kreeg. Het waren reguliere transacties. Niks mis mee. Maar Tony Rezko ging voor Barack aan de slag als fundraiser en toen ging er iets mis, want Rezko gebruikte dit om zwart geld wit te wassen. Obama stortte het geld terug, waarvan niet kon worden aangetoond waar het vandaan kwam, maar het geval Rezko had de aandacht getrokken en er kwam een proces tegen hem, dat na een verdacht uitstel heel toevallig precies voor de dag van de voorverkiezingen op 3 maart begon. Het vervolg werd direct ook weer uitgesteld. Als belangrijkste voorverkiezing in de toekomst geldt nu Pennsylavania en heel toevallig precies dán zal het proces tegen Tony Rezko worden vervolgd. De bedoeling is kennelijk, te suggereren, dat Obama criminele vrienden heeft.
Hotshots in de mediawereld verschijnen nu in de bijeenkomsten van McCain om de media uit te dagen de schijnbaar onschuldige huid van Barack Hussein Obama af te krabben. Met nadruk wordt de middelnaam Hussein gebruikt om te suggereren dat Obama geen christen is, zoals hij voorgeeft, maar een moslim. Mogelijk zelfs een aanhanger van Al Qaeda, wat dan bevestigd zou worden, doordat Louis Farrakhan Obama steun heeft toegezegd en Farrakhan, de zwarte leider van de World of Islam, vindt op zijn beurt weer sympathie bij de pastor van de kerk der Obama's. Verder heeft Obama Bernadine Dohrn en William Ayers bezocht, vroeger leden van een soort Amerikaanse versie van de Duitse RAF die in de 1960's met de Weather Underground groep verantwoordelijk waren voor twee dozijn bomaanslagen.
Nou, dat is het wel zo ongeveer.
Kennelijk was er dus niet echt iets op Barack Obama zélf aan te merken. Het is allemaal onzin, oude koek en om de steun van Farrakhan heeft Obama niet gevraagd en die heeft hij afgewezen, terwijl hij met zijn pastor Jeremiah Wright flinke meningsverschillen heeft over diens vreemde sympathieën.
Zoals iedereen kent Obama ook mensen die niet behoren tot de ideale modelamerikanen en dat blijkt nu. Maar hij is een jonge 40-er en dus niet verantwoordelijk voor gebeurtenissen in de jaren '60 of daarbij betrokken. Pas lang na je geboorte mag je meedoen met de grote mensen.

One overlooked aspect of Obama's success may be his skill at defusing hostile media inquiries. He preempted critics by calling his dealings with Rezko a "boneheaded mistake." He has talked about the danger of spending "too much time arguing with the refs," says a new book by Chicago reporter David Mendell. The question is whether Obama can resist that temptation if journalists start tackling him more often.

Barack Obama stemt in de Senaat voor 95% overeenkomstig de standpunten van de Democratiache Partij, maar vaak zijn er stemmingen, waarvan alleen de specalisten weten waarover het gaat en dan is alles al uitonderhandeld in een commissie. Barack krijgt dan verlof om blanco te stemmen, een regeling, waarvan vele ander senatoren ook gebruik maken. Dat spaart veel tijd en onnodig werk met routine. Als men dan gaat optellen, dat Obama in drie jaar 95 keer blanco gestemd heeft, dan hebben ze kennelijk niet een zaak van enig gewicht gevonden, waar ze eens flink hun tanden in kunnen zetten.
Je zou zeggen, dat stemmen of je een oorlog in Irak gaat ontketenen wel iets belangrijker is. Daar was hij tegen en zijn rivalen waren er eensluidend vóór, al wist Hillary bij die stemming, naar eigen zeggen, niet, dat het om een oorlog ging. Ze dacht dat het een besluit betrof, om meer diplomatieke druk op Sadanm te leggen. Ze zag het verschil niet zo duidelijk tussen diplomacy en military. Daarom vindt zij zichzelf een betere Commander in Chief, iemand die in tijden van crisis zonder aarzelen de betere beslissingen neemt.
En Obama?
Die zorgt bijtijds dat het niet tot een crisis komt.

Jaja. Allebei een speldje op en graag oorlog voeren, hè?