Als GroenLinks niet suïcidaal is wijst ze het jongste idee van Job Cohen categorisch van de hand.
Je denkt wel eens: waar zijn die jongens en meisjes waar we op gestemd hebben nu in godsnaam mee bezig? Dit is zo'n moment en juist nu ik dacht dat het veld langzamerhand en onvermijdelijk verschoof naar mijn visie als de enige objectieve mogelijkheid zonder apert kiezersbedrog.
Nadat Cohen al maandenlang zei dat hij een zo progressief mogelijk kabinet wil, is de samenwerking met de VVD na zorgvuldig zoeken naar openingen afgekeurd.
Geheel zoals te verwachten was, maar, hoe onbegrijpelijk ook, nu blijkt dat we Cohen totaal verkeerd begrepen hebben. PvdA, D66 en GroenLinks samen met de VVD zag Cohen niet zitten, maar een veel meer rechtse combinatie met het CDA erbij nu juist wel.
Kijk, de CDA-ers die met de VVD willen samenwerking zijn een soort softe PVV-met-de-Bijbel en binnen de eigen partij en sinds de verkiezingen niet het meest populair, omdat ze nu juist het sociale gezicht - bij de PVV een carnavalsmasker voor de verkiezingen - node missen, de Balkenende-vleugel, zeg maar. De voorbije prominente betekenis van deze neo-conservatieve groep in het CDA is de belangrijkste oorzaak van hun verlies. Door de verrassende suggestie van Cohen, die zich zo profileert als "Bush43 Behind the Dikes", komen ze weer helemaal in beeld.
Inderdaad, ook volgens mijn analyse heeft het CDA de sleutels van de formatie in handen, maar om een gewenste politieke richting te verkrijgen - zoals wij meenden dat Cohen bedoelde met "een zo progressief mogelijk kabinet",zou de VVD in de oppositie moeten en het linker smaldeel van het CDA zou moeten aanschuiven. Dat is ook goed voor het CDA zelf, dat daarmee de koers verlegt in de door hun achterban meest gewenste richting. Die willen een deugdelijk economisch beleid maar ook goed zijn voor de mensen, met name voor de minder bedeelden en afhankelijke.
Dus dacht ik aan: PvdA (premier en Financiën); CDA (Sociale Zaken), GroenLinks (Gezondheidszorg)en D66 (Economie) met, ter versterking van het Christelijke tintje, de Christen Unie (Jeugd en Gezin) erbij, wat enige zekerheid geeft van de loyale steun van PvdD (feitelijk ook een Christelijke partij) en SGP. Dan heb je ook ruim voldoende meerderheid in beide kamers. De details met de poppetjes laat ik verder maar even achterwege. Ik geef hier de grote lijn der verhoudingen waarover partijen het best eens kunnen worden. Dit linker deel van het CDA en de CU zijn samen ongeveer net zo progressief als D66, afgezien van enkele punten die geen grote urgentie hebben.
update:
Omdat ik er toch wel erg veel moeite mee heb de PvdA als een stelletje draaikonten af te doen, heb ik in arre moede maar besloten dat Job Cohen met zijn voorstel Mark Rutte wil wegpesten uit de formatie. Dat zou natuurlijk makkelijk kunnen door op geen enkel punt ook maar iets af te wijken van een accoord waarover D66, GroenLinks en de PvdA het eens kunnen worden, althans een bruikbare strategie zolang de VVD nog wil meedoen. Is Rutte weg, omdat er in paars-plus met CDA niks te halen is voor de VVD, dan kan er met het CDA ook zaken gedaan worden met wat geven en nemen, mits de CDA-poppetjes voldoende progressief sociaal zijn. Dat lijkt me voor een Christelijke partij niet zo moeilijk als de Navolging van Christus wat consequenter in praktijk gebracht wordt en de eredienst van Goch en Magoch, mitsgaders de onderwerping aan de heidense Mammon wordt verlaten. Kortom men hoeft in het CDA slechts de afgoderij van het Beest en verkering met de Hoer van Babylon te mijden en de zaak is rond en als daarvoor dan een beetje steun van de Christen Unie voor nodig is moet dat ook kunnen. Nee katholieken mogen nog gewoon naar de mis, hoewel de Calvinistische catechismus duidelijk uitspreekt dat de Paapse mis een vervloekte afgoderij is. Kijk eerst maar naar je eigen, zeg ik dan. Tja, een meerderheid van slechts één mager zeteltje als de VVD wegvalt, is natuurlijk niet echt stevig, dus daar moet nog wat bij. Dus versterking van het bekeerde Calvinisme kan geen kwaad als ze lief zijn voor de Katholieken en dan is de geur van de worst die je Maxime Verhagen kunt voorhouden, dat hij nog een tijdje Buitenlandse Zaken mag doen, volstrekt onweerstaanbaar. Als je in de Haag sociaal beleid zit te maken moet Verhagen niet steeds op je vingers zitten te kijken, dus dat buitenland komt dan goed uit.
Goed ik ben weer over de schrik heen en ik zie het weer helemaal zitten.
