De 25ste maart van dit jaar zal, in het bestek van vijf jaar bezetting van Irak, bekend staan als de dag van de waarheid over de “surge”. Het veiligheidsoffensief van de VS zal dan te boek staan als de grootste strategische mislukking in de krijgsgeschiedenis.
“De militieleden van de Mehdi Army controleerden in een vloek en een zucht alle sji’itische en gemengde delen van Bagdad,” vertelt een politiekolonel in Bagdad. “Het Irakese leger en de politiemacht verdwenen plotseling van de straten, net als de militieleden van Badr en Dawa en lieten hun gevechtswagens onbeheerd achter voor de leden van het Mehdileger, die ermee rondreden in vrolijke konvooien, door vele delen van Bagdad toerend, voordat ze ermee naar hun Bolwerk Sadr City in het oosten van Bagdad gingen.”
De politiekolonel had het over de recente botsingen tussen de sji’itische Mehdi Army van Muqtada al-Sadr, de grootste militie van het land en leden van het Irakese regeringsleger, waarvan algemeen bekends is dat het voornamelijk uit leden van de rivaliserende Sji’itische militie, de Badr organisatie, bestaat.
Dozijnen van de militiemannen aan beide kanten zijn omgekomen bij die botsingen die uitbraken in Bagdat, Basra, Kut, Samawa, Hilla en het grootste deel van zuidelijk Irak. De Mehdi Army tegen de rest, die gesteund wordt door de VS, Iran en de Irakese regering.
Foto: Abdul Aziz al-HakimDe Badr organisatie wordt geleid door Abdul Aziz al-Hakim, die ook hoofd is van het Supreme Islamitic Iraqi Council (SIIC). De Dawa partij wordt geleid door de PM Nouri al-Maliki.
Het aantal dode en gewonde burgers is onbekend en de regeringsinstanties houden zich stil over wat er gebeurd is.
Parlementslid Falah Shenshal, verbonden met Muqtada al-Sadr, zei tegen al-Jazeera op 26 maart dat al-Maliki het gemunt heeft op politieke tegenstanders. “Ze zeiden dat ze criminelen op het oog hadden, maar waarom gaan ze dan op de leden van het gebied van het Mehdy Army af? Dit is een politieke slag… voor het politieke belang van één der politieke partijen(al=Maliki’s Dawa partij) want er komen lokale verkiezingen later in dit jaar.”
Maliki is ook zelf in Basra geweest om de slag tegen het Mehdileger te leiden terwijl de VS troepen beschikbaar stelden om Sadr City te omsingelen en af te sluiten. De gevechten vonden net plaats toen de Amerikanen in Irak hun 4000ste gesneuvelde soldaat te melden hadden en direct na een zorgvuldige perscampagne om te laten zien dat de surge van de VS-troepen de situatie op de succesvol had verbeterd.
“Ik ben benieuwd met wat voor leugens generaal Petraeus nu naar voren komt,”zei Malek Shakir, een journalist in Bagdad. “De gebeurtenissen van de 25ste maart onthullen het werkelijk falen van het hele project van de bezetting van Irak. Er worden nog wel meer complicaties verwacht in de komende dagen.”
“Dit falen brengt Irak terug naar punt nul, misschien slechter”zegt brigadegeneraal Kathum Alwan van het Irakese leger. “We moeten toegeven dat de formatie van ons leger verkeerd was, toen we zagen hoe onze officieren van hun posten deserteerden en hun bewapende voertuigen voor het Mehdileger achterlieten.” Hij voegt eraan toe: “Geen enkel onderdeel van ons leger stond voor haar taak in Bagdad en dan vraag je je af wat je verder nog moet. De meeste van de officieren die hun posten verlieten waren lid van de Dawa partij, die het meest trouw aan Maliki’s regring zouden moeten zijn..
De groene zone, waar de regeringsgebouwen, de Amerikaanse ambassade gevestigd zijn werden geraakt door mortiervuur. Generaal Petraeus verscheen op een persconferentie om Iran te beschuldigen achter de beschietingen van de zone te zitten, voorheen beschouwd als de veiligste plaats in Irak. Er werd tenminste één Amerikaanse burger gedood in de aanvallen en twee andere werden gewond.
Een ingenieur vertelde: “de greenzone van Bagdad zag er doods en verlaten uit toen al het Amerikaanse en Irakese personeel bevolen werd in de ondergrondse schuilplaatsen te gaan.” Hij werkt voor een buitenlandse firma in de zone. “Het leek of in dit gebied ook een avondklok ingesteld was. Er is geen enkele veilige plek meer in Irak.”
Dan heb je nog andere gecompliceerde zaken, zoals de door de VS in het leven geroepen Awakening groepen, grotendeels bestaande uit voormalige soennitische opstandelingen die ervoor gekozen hebben de terroristen van Al-Qaeda te bestrijden. De soennieten, die de Amerikanen als een vijandige bezettingsmacht zien, werden zelf ook zwaar geterroriseerd, zodat de gewone Irakezen zich tegen hen keerden. Al-Qaeda is grotendeels weggevaagd, maar de Awakening groepen staken nu, omdat ze niet of slechts gedeeltelijk betaald worden. Er is hen tien dollar per dag beloofd, maar nu het werk er bijna opzit, blijft het geld uit. Als de veiligheid is toegenomen in Irak ligt dat alleen aan die Awakening groepen.
Muqtada al-Sadr Nouri al-Maliki en Abdul Aziz al-Hakim zijn rivaliserende politici in Irak. Muqtada al-Sadr is het meest vijandig jegens de bezetting en inmenging vanuit het buitenland op de interne Irakese regeringszaken. Daarmee heeft hij een enorm draagvlak gevonden in de bevolking, terwijl de premier Maliki gezien wordt als een collaborateur en Abdul al-Hakim leunt teveel tegen het regiem in Iran, waar de gewone Irakees ook niets van moet hebben. Al-Sadr staat een eenheidsstaat voor met een sterke centrale regering, bereid tot compomis en samenwerking maar vooral eerst terugtrekking van de buitenlandse troepen en Muqtade al-Sadr heeft nu aangetoond hoeveel macht hij in het land heeft. Hij kan de strijd doen ontbranden en weer stilleggen naar believen en het regeringsleger is machteloos. Bovendien is de oppositie onder leiding van al-Sadr in de meerderheid.
Bush en Petraeus geven dus een heel verkeerd beeld van de situatie als ze het hebben over Al-Qaeda, over oor Iran gesteunde splintergroepen van opstandige sji'iten. Zeker, er zijn misdadige splintergroepen, dus het land is nog lang niet op orde. Maar de macht van Muqtada en de met hem verbonden oppositieleden is te groot en kan alleen met grootschalig geweld gebrioken worden. Op zo'n slachting laat Muqtada het niet aankomen. Hij wacht rustig op de volgende verkiezingen die zijn positie nog aanmerkelijk zullen versterken, terwijl de bezetters dachten dat zijn leger verlopen was en hijzelf vrijwel uitgeschakeld.
