14 mrt 2010

De Huilende Honden van Rechts


Geef ze een buigzaam platform en de huilende honden van rechts gaan furieus en onbeschaamd tekeer tegen alles wat ook maar enigszins links geacht wordt. Zo ook als Wouter Bos zijn positie opgeeft ter wille van zijn gezinsleven. Zorg voor en betrokkenheid bij je gezin is een algemeen gerespecteerde deugd, dat staat vast, maar zodra het een sociaal democratische politicus betreft die daarvoor kiest, is het ineens politieke fraude. Bos die zijn kiezers bedriegt en Bos die zijn klus niet afmaakt en Bos die nooit iets aan zijn kinderen of zijn gezin gelegen heeft laten liggen - wat hem verweten kan worden - en nu ineens om politieke redenen - wat hem nog meer verweten kan worden - een draaikonterige beweging maakt.
Kan Wouter Bos ooit iets goed doen?
Nee, want hij is van de PvdA en alles wat een PvdA-er doet, is de invulling van een pact met de duivel, omdat de PvdA links is en links is tegen de ongecontroleerd macht van het grootkapitaal, zoals banken die te groot zijn om te falen, wat ons land groot maakt en waarvan de absurde rijkdom van grote aandeelhouders een beetje doorsijpelt naar de lagere regionen in de bevolking.
Conclusie: als Wouter Bos zich terugtrekt uit de politiek, om meer tijd aan zijn gezin te besteden, dan kan dat niet anders zijn dan om politieke redenen, want een sociaal democraat is, als des duivels knecht, per definitie gespeend van de mogelijkheid tot ouderliefde. Het is werkelijk onbegrijpelijk dat de doodstraf is afgeschaft voor dat soort onmensen. Het volk zou dit soort lieden moeten lynchen, maar dat mag je niet zeggen in de politiek.
Dat was ongeveer de tendentieuze inhoud die door rechts gespuid werd in het tv-programma "Rondom 10" van 13 maart 2010.
Nu zou ik graag willen aantonen, dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat Wouter Bos politieke redenen had en als hij die zou hebben, dan werken ze niet en dat zou hij - op grond van zijn onmiskenbare intelligentie en ervaring - ook best wel weten.

Wouter Bos, onbetwiste leider van de sociaal democratische beweging in Nederland, is heel erg precies en dus hield hij altijd al rekening met de mogelijkheid dat hij een keer zou vallen of uittreden. Wat dan?
Hij moest in dat geval een opvolger hebben en vanaf 2007 had hij die in de persoon van Job Cohen, de burgemeester van Amsterdam, die wereldfaam verwierf als de persoon met de juiste invalshoek om de heersende problemen van integratie en veiligheid te lijf te gaan. Niet als een softie, zoals hij door tegenstanders vaak wordt afgeschilderd, want zijn strenge asielwet weerspreekt dat drastisch, maar als iemand die, onder strikte handhaving van de Nederlandse wet, allen - zonder onderscheid - samen wil brengen.
Kortom, als hij, Wouter Bos, weg is, moet een ander zijn politieke normen en waarden vertegenwoordigen en tot concreet beleid ontwikkelen. En zijn gedroomde opvolger heeft zich bewezen. Daar heeft hij zich sinds jaar en dag van verzekerd. Hij is niet zoals Jan Peter Balkenende, die altijd aangeeft dat je over alles heel verschillend denken kunt, zodat je ook met de duivel wel getrouwd kunt zijn, eventueel met de kennis van enigerlei tijd in de geschiedenis, zoals de wederrechtelijke executie van Johan van Oldenbarnevelt, de werkelijke stichter van onze democratische natiestaat met haar gelijke rechten en vrijheid van godsdienst.
Was dat fout? Ja, met de kennis van nu kan Balkenende dat misschien toegeven, hoewel je er verschillend over denken kunt, maar tegelijk belijdt hij onverkort dat de paapse mis absoluut een vervloekte afgoderij is en blijft, met de kennis van toen. Meer VOC-mentaliteit, waartoe hij aanspoort, betekent dan in zijn visie ook dat moorddadige rooftochten door Calvinisten in Katholieke gebieden als Noord Brabant en Limburg religieus en dus naar het hogere goddelijke recht te rechtvaardigen zijn - evenals slavenhandel, volkenmoord en uitbuiting door kolonisatie - en hoe zou de wereldse rechter prevaleren over de hemelse met de bijbel als uitgangspunt?
Allicht wil een moslim dan ook de sharia in het land zijner inwoning. Dat moet dan wel en in de Bijbel is er niets wat zich daartegen verzet. Integendeel, zowel in Koran als Bijbel zijn de aansporingen, om de eigen mores leidend te doe zijn en om andersdenkenden te doden of te onderwerpen, niet van de lucht. De negende en laatst gegeven soera van de Koran - daarom ook de meest gezaghebbende in de islam - en Deuteronomium 20 van de Bijbel zijn daar heel duidelijk over. Het Bijbelse Deuteronomium geeft zelfs expliciet de verplichting tot het doden van "alles wat adem heeft" onder de andersdenkenden in de directe omgeving en de keuze tussen dood of slavernij voor de rest van de wereld.
Is er dan geen vrede en liefde in de religie?
Natuurlijk wel.
Het idee is, zowel in Christendom als in de Islam, dat, alleen als iedereen exact hetzelfde denkt en gelooft, er vrede kan zijn en naar die vrede wordt gestreefd, wat ik niet bepaald vredelievend kan noemen.
Wat de liefde betreft, mag het alleen om de liefde tot God gaan en alleen dát kan mensen met elkaar verbinden. Bijvoorbeeld Genesis 6 geeft dat duidelijk aan, dat een beperking van onze levensverwachting tot minder dan honderd twintig jaar en de totale zondvloed te wijten zijn aan het feit dat indertijd mannen uit verliefdheid een partner kozen, omdat die partner hen buitensporig goed beviel. Voor dat "gruwelijk kwaad" van handelen naar eigen inzicht en voorkeur, moesten ze allemaal met alles wat op aarde leefde verzopen worden, samen met alle dieren, want die doen dat ook zo. Daarom vind ik het ook zo raar dat de Partij voor de Dieren tegelijk ook zo christelijk is. Willen die een eind maken aan de bio-industrie door alle koeien, varkens enz. te verzuipen? Alleen een alcoholverslaafde zuipschuit en zijn gezin werden gespaard omdat deze Noach een vriendje was waar God regelmatig mee ging stappen. Sorry hoor, het staat er nu eenmaal letterlijk zo verteld in de Bijbel. Kijk het maar na in Genesis 6 en vervolgens. Daar kan ik ook niks aan doen.

In Job Cohen hebben we iemand die niet zo denkt, een verlichte geest en, wellicht nog meer afgetekend - maar niet anders - dan Wouter Bos, iemand die zich niet door achterhaalde, duistere normen en waarden gedreven toont, sterker contrasteert met de lieden die de samenleving alleen kunnen zien als een complex van tegenstellingen, waarbij de één alleen verzekerd is van een eigen volwaardige identiteit door de liquidatie of onderwerping van de ander. Bij Job Cohen is er meer nadrukkelijk aandacht voor gelijkheid in rechten binnen de beperkingen van de wet. Dat kan geen verrassing zijn, want Bos is econoom en Cohen jurist. Ieder z'n vak. Er is geen tegenstelling tussen Bos en Cohen, evenmin tussen het belang van verschillende bevolkingsgroepen en juist dat kan de politieke polarisatie vergroten tussen de sociaaldemocratie en degenen die hun bestaansrecht aan reactionair veronderstelde tegenstellingen ontlenen.



Laten we nu eerst even vaststellen, dat Wouter Bos zijn kiezers niet bedrogen heeft en zijn klus voorlopig naar behoren heeft afgemaakt tot aan het einde van de politieke fase, waarin hij als leider gefunctioneerd heeft. Hij is gegaan tot het uiterste, maar niet verder dan het mandaat dat hij van de kiezers en zijn thuisfront gekregen heeft, te weten, dat de PvdA niet mocht instemmen met een verlenging van de Nederlandse positie in de Afghaanse oorlog. Als hij die non-optie had opengehouden zou hij waarschijnlijk - ik kan het me niet anders voorstellen - ook zijn huissleutel hebben moeten opgeven en was hij behalve werkloos ook dakloos en partijloos geworden. Dat was conform het partijstandpunt; dat was conform het eerdere kabinetsbesluit van eind 2007 en dat was conform het duurzame standpunt van een meerderheid in de Tweede Kamer tot op heden. Daar week Bos niet van af en premier Balkenende wilde hem en de overige sociaal democratische bewindslieden dwingen daar wél van af te wijken, breken met de democratie, breken met de partij, breken met de private relaties en vriendenkring, alles opgeven voor Balkenende, omdat het CDA en de CU - met een hopeloze minderheid in die partijen zelf en in de volksvertegenwoordiging - daar wel veel voor voelden.

Dan ben je uitgepraat, want zo'n standpunt kan in het vervolgtraject der besluitvorming alleen maar verworpen worden en daarmee zou ook een andere keuze van de PvdA in het kabinet tot de val daarvan hebben geleid. Door geen volstrekt onhaalbaar kabinetsstandpunt uit te sluiten en een voorkeur te demonstreren voor het meest onhaalbare, dwong Balkenende de val van zijn kabinet af, zoals hij al veel vaker had gedaan. Balkenende blies zijn vierde kabinet op en hij wist dat. Daar zal hij zeker persoonlijke politieke redenen en belangen voor gehad hebben, maar het Nederlands belang valt - anders dan wat Balkenende als geroepene door God daar zelf over denkt - niet vanzelfsprekend samen met het belang van deze immer falende premier.

Boven elke twijfel verheven is, dat het vierde Kabinet-Balkenende ook gevallen zou zijn op het Balkenende-Verhagen-Rouwvoet-standpunt dat we de oorlogsmissie in Uruzgan moesten verlengen. Maar de rij van blinde bloeddorst vervulde oorlogszuchtige doordrammers blijft voorafgegaan door de grote leider indrukwekkend:

Jan Peter Balkenende
In het CDA heerst nog steeds het idee van de mens wikt, maar God beschikt, al is niet iedereen in die club daar gelukkig mee, maar dat betekent, dat, als God Balkenende tot de macht geroepen heeft, je niet moet gaan dwarsliggen - met het risico dat je daarmee persoonlijk na de dood een plaats in de hemel verspeelt - en dus werd Balkenende onmiddellijk en bij acclamatie opnieuw de leider en lijsttrekker van het CDA voor de volgende verkiezingen. Daar wordt echt niet over nagedacht in die zin, dat hij klaarblijkelijk zijn kiezers wilde bedriegen door met de oorlogshandelingen in Afghanistan ongelimiteerd en onaangepast door te gaan, tegen de wil van het parlement en de meerderheid van zijn eigen achterban, bijvoorbeeld op grond van zijn veronderstelde kennis op een bepaald moment, waar overigens "verschillend over gedacht kan worden", totdat een beetje meer kennis of de door hem genegeerde constatering van werkelijke feiten tot het tegendeel leidt, waar je dan ook weer verschillend over denken kunt, indien negeren van de realiteit jouw aangeboren en zorgvuldig onderhouden afwijking is.
Kijk, wat in het eigen land juridisch niet te verkopen is, kan in het buitenland nog steeds wel: andersdenkenden met alle geweld te lijf gaan. Dat is toch prachtig? Als ze zich niet onze democratie door de strot laten douwen, moet je ze met ons door de belastingen betaalde leger doden of onderwerpen, ook als de belastingbetalers het daar in meerderheid niet mee eens zijn.
Tja, dat is wel een heleboel VOC-mentaliteit met herstel der oude normen en waarden anno 1619, maar wat blijft er dan van onze democratie nog over?

Balkenende vertegenwoordigt het van God gegeven gezag volgens de Bijbelse traditie en de Calvinistische belijdenis, waarbij zich het Pauselijk Godsgezag netjes aansluit op enkele a-politieke onbenulligheden na. Derhalve dient de opvatting van Balkenende wet te zijn en daar heb je je aan te houden. Tja, maar daaraan wordt ook binnen het CDA nogal getwijfeld. Religieuze of pseudo-religieuze dwingelandij is allerwegen wel weer in opmars, maar hoe dat uitpakt is ook zichtbaar in het oorlogsgebied en dat schrikt af. Ayatollah Balkenende is kennelijk geen uitverkorene van het volk. Hij zal door het kniehoog bloed der vaderlanders moeten waden om dat te bereiken en daar is het Zeeuwse mannetjes toch echt wat te soft voor. Daar moet je een Wilders voor hebben en die schijnt daar niet te beroerd voor te zijn. Dat ziet Balkenende ook, dus daar ziet hij ook zijn kans, nu enige samenwerking met de PvdA volgens hem "onwaarschijnlijk en ongeloofwaardig" is geworden.
Nu is de PVV ook tegen verlenging van de missie in Uruzgan, maar daar zal vast wel over te praten zijn als er geen onderscheid meer gemaakt wordt tussen moslims in Nederland en de Taliban in Afghanistan.
Rechts vindt dat mooi en dus wordt Camiel Eurlings niet aangevallen, nu hij zijn privé-leven laat prevaleren over zijn politieke positie als kroonprins van het CDA, hoewel de man slechts een "vriendin" heeft en geen kinderen, noch in de verwachting is van enig nageslacht en zelfs geen wens daartoe heeft geuit, in tegenstelling tot Wouter Bos die erbij wil zijn terwijl zijn drie kinderen, met een oudste van zes, opgroeien. En wat was dan de ambitie en taak van Eurlings? Precies, Balkenende opvolgen, maar dat is ondenkbaar gebleken, want de door God zelf uitverkoren leider van Calvinistische huize laat zich uiteraard niet opvolgen door een man die - zoals Balkenende van harte belijdt - nog enigszins de paapse mis onderhoudt, wat in de ogen van Balkenende een vervloekte afgoderij is. Maar bovenal is Balkenende met zijn Anti-Revolutionaire bloed een fel tegenstander van alles wat de Franse Revolutie ons heeft gebracht: Democratie en Verlichting en dat leidt tot de natuurlijke verbintenis met rechts en ultra-rechts. Dan ga je als rechtse rotzak natuurlijk niet iemand van het CDA bekritiseren omdat die zich terugtrekt uit de politiek.

Is het CDA dan volledig voor een realistische en verantwoorde politiek verloren?
Welnee, helemaal niet.
Balkenende is de blokkade, dat wel, maar diens politieke leven loopt ten einde, wat alleen nog maar door verkiezingsresultaten bevestigd dient te worden. Intussen is er veel tegenwind ontstaan van CDA-bestuurders die een meer sociaal en democratisch beleid voorstaan.
Echt betrouwbaar zal het CDA nooit kunnen worden, daar zijn de uitgangspunten niet naar, maar er zijn twee polen, de rigide Balkenende voor wie de geschiedenis vanaf 1619 heeft stilgestaan en zijn tegenpool, zoals de meer eigentijdse Eurlings-variant, die zich aan God nog Paus iets gelegen laat liggen als het om de praktische politiek gaat en het Calvinisme van 1619 is bovendien ook onder moderne Calvinisten totaal veranderd van anti-these in het primaat van vreedzame co-existentie.
Inhoudelijk is het CDA een ratjetoe en dat zie je in de ontbrekende vaardigheid tot besluitvorming. Als je een besluit moet nemen maar niet iedereen op één standpunt kunt krijgen, dan neem je domweg voorlopig geen besluit en wacht je af tot zich door aansluiting buiten de partij een potentieel werkbare meerderheid aftekent, zoals nu met de PVV met "alle moslims de wereld uit" en dan liefst zelf ook buiten de EU, los van alle eerder gesloten verdragen, los van de Europese thuismarkt, dus Albaniseren door uitstappen, grenzen sluiten en isoleren met als enige exportproduct de afgedankte islamitische bevolking met het dreigement: "als jullie ze niet op- of terugnemen, moeten we ze doodmaken".
Dat is niet typisch een CDA-politiek, maar het levert samen met de PVV een meerderheid op en dan moet het kunnen. Naar rechts is het CDA van nature altijd buigzaam genoeg omdat de meer sociale en verlichte christenen zich beter kunnen vinden in Groen-Links. Voor de VVD is dat ook een prachtige kans om weer mee te doen op het pluche van een vijfde kabinet-Balkenende. Behalve moslims moet je dan ook sociaal democraten in diskrediet brengen en dat is op het lijf geschreven van de huilende honden van rechts.

Het wordt er allemaal wel weer duidelijk door. Waar links staat voor coöperatie, staat rechts voor corporatie, democratie tegenover autoriteit, gelijkheid in recht tegenover overwicht van de macht, vertegenwoordiging van het belang van allen tegenover het uitverkoren Godsgezag en het gewin van de ongelimiteerde hebzucht der rijken.

Maar echt, ik maak me niet ongerust in de verwachting dat in 2016 vier volle eeuwen van volksemancipatie zullen zijn teniet gedaan. Mijn onrust is beperkt tot de gigantische schade die een kortstondig gezamenlijk optreden van CDA, CU, SGP, PvdD, VVD en PVV teweeg kan brengen en, zoals de peilingen uitwijzen, lijkt dat nu de enige werkbare meerderheid voor een nieuwe regering. Zelfs als atheïst moet ik af en toe even roepen: God sta ons bij!
Geplaatst door Pointer op zondag, maart 14, 2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)