We kunnen er rustig vanuit gaan dat de IJslandse burgers niet het systeem bedacht hebben van Ice-Save een loterij zonder nieten te maken. Spaarders werd een onmogelijk hoge rente geboden die niet kon worden waargemaakt waardoor de IJslandse bank door het ijs is gezakt. De spaarders die hun geld zagen verdampen heten nu gedupeerd te zijn en, in tegenstelling tot die lui die hun geld verliezen met pokeren in plaats van hun winstverwachting verzilverd te zien, denken Britse en Nederlandse schatbewaarders de verliezers te moeten compenseren en de rekening daarvan bij de IJslandse burger te kunnen deponeren. Nee, niet bij de aandeelhouders van Landsbanki/IceSave, waar je nog een zekere logica in zou kunnen vinden, maar bij de burgers die met het hele geval niets te maken hebben. Per slot is degene die op de betrouwbaarheid van de banken toezicht moest houden niet door het volk gekozen en - net als in Nederland - staat de toezichthouder niet onder permanente parlementaire controle. De functionaris bekleedt een vertrouwensfunctie en geeft desgevraagd minimale, niettemin essentiële informatie, waarnaar de Fransen, in tegenstelling tot de Nederlanders en de Britten, wel geluisterd hebben.
Wat de Fransen wisten, konden alle anderen ook weten: sparen bij IceSave was een gok.
Het is een vaste wet bij beleggen: hoe hoger het beloofde rendement is, des te hoger is ook het risico. Dat zou al genoeg indicatie moeten zijn en dat ook provincies, gemeenten en andere overheidsorganen met het geld van de belastingbetaler gaan gokken, zou verboden moeten zijn. Erger is het natuurlijk, als onze schatbewaarder de uitstaande gelden in zo'n loterij gaat garanderen en het is volmaakt onzinnig de kosten daarvan door te schuiven naar de 320.000 IJslandse burgers, die zodoende elk ongeveer €12.000 zouden moeten betalen voor de mislukte waaghalzerij van buitenlandse gokkers.
Dat is onrecht.
Natuurlijk is het ook onrecht dat de Nederlandse belastingbetalers door toedoen van onze schatbewaarders ervoor moeten opdraaien, maar ons kost het slechts €50 en dat is van een totaal andere orde.
Nu gaan er in de politiek stemmen op om de toetreding van IJsland tot de Europese Unie afhankelijk te maken van de betaling van die "ere-schuld" door de IJslandse burgers. Zo'n volmaakt idiote constructie is bovendien misdadig en afgezien daarvan hebben wij meer voordeel bij de IJslandse toetreding tot de EU dan de IJslanders zelf. IJsland is potentieel de belangrijkste bron van natuurlijke thermo-elektrische energie ter wereld en er zit een bende dure kabeljauw in hun wateren. Is het wel verstandig van de IJslanders om hun exclusieve visrechten te verkwanselen voor een EU-lidmaatschap?
IJsland voorziet reeds voor 35% in de eigen energiebehoefte en dat zal toenemen, naarmate elektriciteit meer toepasbaar wordt in de mobiele energievoorziening, zoals in auto's.
Momenteel tekenen visproducten voor 65% van de export, maar de groei van de economie is jong en derhalve extra kwetsbaar voor de gevolgen van de economische wereldcrisis.
Dit is niet het moment om het IJsland extra moeilijk te maken en als we de IJslanders zien als gelijkgerechtigd en medeburgers van één Europa vervalt elke morele claim om die vreemdelingen eens flink de oren te wassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten