War as Usual

Het politieke kernprobleem in Irak
De laatste dagen is het weer flink raak in Irak. Feitelijk woedt er een full scale oorlog, met 50.000 regeringsmilitairen in actie, alleen al in Basra, sinds de premier Nouri al-Maliki het leger bevolen heeft zich op de nationalistisch sji’itische milities te storten. Andere zuidelijke steden waar gevochten wordt zijn Kut, Diwaniya, Karbala en Hilla. Sadr City in Bagdad is omsingeld en afgesloten. De grote brug van Basra en een oliepijpleiding naar Amara zijn woensdag vernietigd. In zes steden is een spertijd ingesteld en acties van burgerlijke ongehoorzaamheid zijn er door het hele land. Burgerslachtoffers overstromen de slecht uitgeruste medische centra in Bagdad en Basra. De sji’itische leider Muqtada al-Sadr heeft de vorig jaar eenzijdig afgekondigde wapenstilstand vervallen verklaard. Volgens zijn milities vechten ze weer volop tegen de Amerikanen.
Sadr heeft zijn volgelingen opgeroepen de straat op te gaan om het aftreden van Nouri al-Maliki te eisen en nationalistische vertegenwoordigers in het parlement, geleid door het al-Sadr blok proberen een motie van afkeuring tegen de premier erdoor te drukken. Het complexe conflict wordt maar moeizaam beschreven in de Amerikaanse pers. Het overheersende beeld is dat Basra geregeerd wordt door maffia-achtige milities – wat wel waar is – en dat Irakese regeringstroepen deze wetteloze strijders nu proberen neer te slaan als voorbereiding op de locale verkiezingen, wat niet zo is, zoals de onafhankelijke analist Reider Visser stelt:

On closer inspection, there are problems in these accounts. Perhaps most importantly, there is a discrepancy between the description of Basra as a city ruled by militias (in the plural) ... [and the] facts of the ongoing operations, which seem to target only one of these militia groups, the Mahdi Army loyal to Muqtada al-Sadr. Surely, if the aim was to make Basra a safer place, it would have been logical to do something to also stem the influence of the other militias loyal to the local competitors of the Sadrists, the Islamic Supreme Council of Iraq [SIIC], as well as the armed groups allied to the Fadila party (sic) (which have dominated the oil protection services for a long time). But so far, only Sadrists have complained about attacks by government forces.

Het conflict komt niet overeen met de analyse van de bronnen der Irakese instabiliteit door US-officials in de greenzone. Het past ook niet in de simplistische maar populaire idee van een door sektarisch geweld verscheurd land en het karakter ervan wordt verhuld door onkritische etiketten die de commerciële media plakken op het Irakese verzet tegen de bezetting.
Het regeringsoptreden volgt op goedkeuring van de “provinciewet,” die uiteindelijk bepaalt, of Irak een eenheidsstaat blijft met een sterk centraal bestuur of verdeeld wordt in naar de verschillende sektes ingerichte gouvernementen. De maatregel schrijft regionale verkiezingen in oktober voor en de wannaars van die verkiezingen zullen de toekomst van Irak bepalen. Controle van de olierijkdom van de staat en hoe deze schatten verder worden ontwikkeld, zal ook in belangrijke mate afhangen van deze verkiezingen. Het is duidelijk de doelstelling van Maliki en zijn medestanders onder de soennieten en Koerden die zijn regering domineren, met op z’n minst stilzwijgende instemming van de VS, om de oppositie uit te schakelen voordat er gestemd wordt.

In Irak is er in de periode van Sadam en daarvoor weinig ervaring met sektarische strijd. Sektarisme is een ideologische aangelegenheid. Tribalisme is politiek. Nu is er sektarisch tribalisme maar dat is niet waarom het gaat. Het antwoord op tribale twisten was een sterke centrale regering en het tribalisme komt daarna niet vanzelf meer terug, omdat het centrale thema in de Irakese politiek de tegenstelling is tussen hen die opnieuw weer een centraal gezag wensen met staatsbeheer van de olierijkdommen, tegenover hen die de olie-industrie willen privatiseren en Irak politiek willen opdelen in tribaal georiënteerde gebieden. Het is in feite een uitvergroting van de tegenstellingen in de VS tussen de Republikeinen en de Democraten, tussen rechts en links, tussen een kleine of een grote overheid. De Republikeinse Bush-regering steunt dan uiteraard Maliki en vermoedelijk vooral, omdat dit de mogelijkheid biedt de olie-industrie in particuliere handen te krijgen. Om het politieke doel van privatisering der olieschatten te bereiken is de VS gebaat bij tribale en religieuze tegenstellingen in het land. Als de installatie van een stabiele Republikeinse regering volstaat, dan is dat mooi voor Bush en zijn trawanten. Dat moet allemaal nog uitgevochten worden en daarom is het voor de zes hoofdstromingen in het land een bestaansnoodzaak om er eigen gewapende milities op na te houden. Muqtaba al-Sadr geeft er de voorkeur aan om zijn doel langs politieke weg te bereiken en hij en zijn medestanders zijn numeriek in het voordeel. Terwijl Muqtaba al-Sasr, als enige grote invloedrijke leider een wapenstilstand afgekondigd heeft, valt Nouri al-Maliki aan. Al-Sadr heeft geen overwinning nodig, als hij zich maar kan handhaven en zal er dus naar streven opnieuw tot een wapenstilstand te komen. Voor Maliki is het nodig om al-Sadr definitief it te schakelen met hulp van de westerse strijdkrachten. Maar de doelen van Maliki, tribalisering en privatisering zijn anderen dan die van een meerderheid onder het Irakese volk.
Deze kant van de zaak wordt zwaar onderbelicht in de media.
Opnieuw, evenals in Vietnam en vele andere staten, houden de VS met inzet van grof geweld een slap regime in het zadel dat niet geliefd is bij het volk. Het gaat niet om de veiligheid of de strijd tegen corruptie.
Overeenkomstig met de reputatie van Bush is ook Maliki bijzonder impopulair in eigen land. De meeste Irakezen zijn voor een sterk centraal gezag dat niet wordt beïnvloed door milities. Ze zijn in de verhouding 2:1 tegen privatisering van de Irakese energiesector, wat volgens Bush juist een mijlpaal in de richting van vooruitgang zou zijn. Ze zijn voor een spoedige terugtrekking van de Amerikaanse troepen en bevreesd voor de vestiging van grote Amerikaanse militaire bases. Ze zijn ook tegen Al-Qaeda , tegen Osama bin Laden, tegen Iraanse invloed op Irakese binnenlandse aangelegenheden. Daar is behoorlijk onderzoek van de VN over:
http://www.globalpolicy.org/security/issues/iraq/poll/2007/0911iraqisthink.htm

What about the Sunnis, whose Great Awakenings and embrace of the United States has become the centerpiece of the Petraeus strategy and the great hope of KaganWorld? Only 1% of Sunnis say they have confidence in American forces. Only 1% of Sunnis support the American presence in Iraq. Only 1% of Sunnis say that security has improved in Iraq as a whole in the last 6 months. 72% of Sunnis say that the US forces should leave immediately. 95% of Sunnis say that the presence of US troops makes security worse. 93% still see attacks on coalition forces as acceptable.

Opmerkelijk is dat het standpunt van McCain slechts door 2% van de Irakese bevolking wordt gedeeld en 98% van de bevolking vindt dat zij niet langs sektarische grenzen over het land moeten worden verdeeld, terwijl 69% voorstander is van de volledige eenheid van Irak, 28% kan zich ook vinden in een federaal Irak en 9% is voor volledige afscheiding.
Maliki kan niet regeren zonder Amerikanen in het land en foor zijn politieke doelen vindt hij slechts gedeeltelijk steun bij maximaal een kwart van de bevolking. Wat heeft hij dan anders dan geweld om zijn tegenstanders uit te schakelen? Langs democratische weg kan hij alleen maar verliezen en de Amerikanen zien dat ook in. De huidige strijd is dus de voortzetting van de oorlog tegen het Irakese volk.

Dapper, Maar Wel in de War.

Door de veldslag in de Democratische voorverkiezingen zou je haast over het hoofd zien, dat de kandidaat van de Republikeinen allerlei rare dingen zegt, waarop hij is te verslaan in de algemene presidentsverkiezingen.
Laten we even de balans opmaken.
Een student bekritiseerde McCain om zijn uitspraak over een 100-jarige aanwezigheid van Amerikaanse troepen in Irak. McCain zei:

”No American argues against our military presence in Korea or Japan or Germany or Kuwait or other places, or Turkey, because America is not receiving casualties."

Hij ziet daarbij over het hoofd dat de oorlogen met Japan, Duitsland, Korea, om er maar enkele te noemen, niet begonnen zijn op grond van uit de lucht gegrepen verzinsels over massavernietigingswapens en samenwerking met terroristen als Osama bin Laden. Er waren goede redenen voor de Amerikaanse betrokkenheid bij die oorlogen en de regeringen van Japan, West-Duitsland en Zuid-Korea waren daarna geheel autonome democratieën, niet verscheurd door een chaotische burgeroorlog en geen ernstiger bedreiging voor de veiligheid in de wereld dan daarvoor.
Ook McCain heeft iets met een lastige dominee:
John McCain is erg trots op de steun van de dominee John Hagee. Deze John Hagee noemde de katholieke kerk “the Great Whore, an apostate church, the Antichrist and a false cult system.” Voor Nederlandse Calvinisten is dat niets bijzonders, omdat die belijden: “de paapse mis is een vervloekte afgoderij,” maar in Amerika ligt dat allemaal wat gevoelig, naar het schijnt en dan hebben we het ook maar even over wat Hagee zegt over de katholieke kerk en joden.
zie hier:
Fanaciën en economie is niet het sterke punt van McCain:
McCain:

"In the shorter term, if you somehow told American businesses and families, 'Look, you're not going to experience a tax increase in 2010,' I think that's a pretty good short-term measure."

Daarmee maakt hij de belastingverlagingen waar hij tegen stemde in 2001 en 2003 permanent. In die tijd waren dat weggevertjes aan de rijken. Nu de USA wat verder op de weg zijn, om hun oorlogseconomie van de Chinezen te lenen en de rijken steeds maar rijker geworden zijn, heb je die belastingverlagingen niet meer om de armen en middenklasse wat te geven, waardoor de economie weer wat zou kunnen aantrekken. McCain geeft zelf toe, van economie niet zoveel verstand te hebben, als eigenlijk zou moeten en dat blijkt maar weer uit dit read-my-lips-citaat.
McCain is wel vaker niet zo consistent:
John McCain was in 2000 ook in de race voor het presidentschap en moest het toen opnemen tegen George W. Buswh, op dat moment goeverneur van Texas. McCain liet het volgende bericht verspreiden:

"This is a Catholic Voter Alert. Governor George Bush has campaigned against Senator John McCain by seeking the support of Southern fundamentalists who have expressed anti-Catholic views. Several weeks ago, Governor Bush spoke at Bob Jones University in South Carolina. Bob Jones has made strong anti-Catholic statements, including calling the Pope the anti-Christ, the Catholic Church a satanic cult! John McCain, a pro-life senator, has strongly criticized this anti-Catholic bigotry, while Governor Bush has stayed silent while seeking the support of Bob Jones University. Because of this, one Catholic pro-life congressman has switched his support from Bush to McCain, and many Michigan Catholics support John McCain for president."

Dat is weer iets anders dan wat zijn supporter dominee John Hagee te melden heeft, een opmerkelijke omslag. Wispelturig, nietwaar?
Soms zie je harde tegenstellingen tussen woord en daad bij McCain:
McCain:

"Everybody says that they're against the special interests. I'm the only one the special interests don't give any money to."

Dat klopt niet, zie hier:
McCain en zijn autoriteitsprobleem:
In zijn hoofdkantoor op wielen, de "Strait Talk Express" gaat de telefoon en McCain neemt op, luistert zeer geconcentreerd, zodat je denkt dat er een internationale crisis aan de gang is waarover Bush zijn mening vraagt. “Die andere lijkt me heel goed,” zegt McCain dan en daarmee is het gesprek afgelopen. Even later herhaalt zich dat. Het is Cindy, legt McCain uit. Cindy is zijn vrouw en het gaat over een nieuwe barbecuegril. “Ze kan moeilijk beslissen,” voegt McCain toe. Nou, hij had toch al beslist, welke het worden moest? Je moet voor de USA een president hebben wiens beslissingen worden gerespecteerd door zijn helpers.
Soms moet martelen wel kunnen, vindt McCain, maar soms ook niet:
In het debat van 28 november 2007 toont senator McCain zich een tegenstander van martelpraktijken door militairen te velde, overeenkomstig het Handboek Soldaat. Maar toen het over de praktijken van de CIA ging had hij ineens het tegenovergestelde standpunt.
Een onnavolgbaar diepe analyse van McCain:
Toen McCain in Philadelphia was, werd hem gevraagd of hij niet bezorgd was dat anti-Amerikaans oproer in Irak zo tegen tegen de verkiezingen niet zou kunnen toenemen met de bedoeling daarmee de Democraten bij de presidentsverkiezingen in het voordeel te brengen, was zijn antwoord: “Yes, I worry about it.”
Tja, maar met de aanvallen van 9/11 bracht dat George Bush juist tot de oorlogen in Afghanistan en Irak en met die toename van geweld verdiende hij een tweede termijn. Hoe weet McCain dan, dat nu dezelfde vijand hetzelfde wil doen met een tegenovergesteld doel?
Geen steun van lobbyisten voor de campagne van McCain... of toch?
Nog eens even over dat gezegde van McCain, dat hij de enige is die geen geld van special-interestgroepen aanneemt.

"It's an interesting dichotomy. On the one hand, he's presenting himself as the crusader against special interests and yet, on the other hand, he's surrounded himself with senior advisers that are lobbyists," said Sheila Krumholz of the Center for Responsive Politics, a nonpartisan, non-profit research group focused on money in politics.

Genoemd worden de lobbyist en campaign manager Rich Davis; zijn topadviseur Charlie Black is lobbyist en brengt niets in rekening, ook degene die zijn senaatskantoor runt, Mark Buse is een lobbyist. Ze werken allemaal gratis voor hem, zoals Mark Penn voor Hillary Clinton werkt en ruim 5 miljoen dollar in rekening brengt.
Het onderscheidend vermogen van McCain:
In Jordanië had McCain een merkwaardige uitspraak:

that it was "common knowledge and has been reported in the media that al-Qaeda is going back into Iran and receiving training and are coming back into Iraq from Iran, that's well known. And it's unfortunate." A few moments later, Sen. Joseph Lieberman, admiringly gazing at McCain until that moment, stepped up and whispered something in the presidential candidate's ear. McCain then blurted out: "I'm sorry, the Iranians are training extremists, not al-Qaeda."

Kijk je moet altijd wat hulpjes bij je hebben om wat richting te geven aan je begrip en interpretatie van de werkelijkheid, maar dat al-Qaeda geen extremisten traint is ook weer onjuist, dus zo wordt het nooit wat met de oude krijger. Hij weet nog steeds niet dat Al Qaida en de Sji’iten onderling ernstige conflicten uitvechten. Maar ja, als je nog maar vijf jaar met zo’n slordig oorlogje bezig bent, houd je dat soort triviale zaken niet zo bij als presidentskandidaat. In de loop van de komends eeuw wordt het wel duidelijk.

Het misverstand bij McCain komt geheel op de rekening van Bush zijn oorlogspropaganda sinds begin 2002 over de nauwe relatie tussen Iran en Al-Qaeda en de nieuwere beschuldigingen dat shi’itische militieleden die geassocieerd worden met de Mahdi Army in Iran getraind worden. Een andere militiegroep is gebonden aan de Hoge Islamitische Raad van Irak, vertegenwoordigd in de huidige Irakese interim-regering. Strijders die banden hebben met Al-Qaeda zijn soennieten en ook kent deze bevolkingsgroep een meer seculiere stroming met eigen milities. Hetzelfde is bij de Koerden het geval, PKK-georiënteerde Koerden zijn overwegend seculier met een socialistische inslag en er religieuze Koerden behoren tot de soennitische stroming Ansar al Islam. Zes groepen dus, ingedeeld naar drie etnische entiteiten en elk verdeeld in een singuliere en een religieuze stroming. Deze zes staan elkaar naar het leven en ze hebben elk ook helpers en reserves in het buitenland.
Zoals de laatste dagen duidelijk blijkt, was de afname van geweld in het voorbije jaar het gevolg van een moeizaam in stand gehouden wapenstilstand. Maar, enerzijds kunnen milities niet rustig gehouden worden tijdens een langdurige gevechtspauze en anderzijds wil de interim-regering voor de verkiezingen in de komende herfst graag orde op zaken stellen, door tegenstanders uit te schakelen, liefst met hulp van de nog aanwezige buitenlandse troepen. Dat is de reden, dat het geweld weer in volle hevigheid is opgelaaid. Dat de regering Bush de troepenmacht met 30.000 man heeft versterkt heeft er dus niets mee te maken. De Amerikanen hebben maar een marginale invloed op de gebeurtenissen in Irak. Van enige beheersing van de situatie is geen sprake. Iran profiteert daarvan en dat maakt de Amerikanen boos.
In de lente van 2003 liet Iran weten enkele topmensen van Al-Qaeda vastgezet te hebben. Iran stelde een ruil voor tegen leden van de anti-Iraanse groep Mujihiddin e Kalk (MEK) die zich in Irak aan de Amerikanen had overgegeven. Bush weigerde dat.

After the May 12, 2003 terrorist bombing in Saudi Arabia, which killed eight U.S. citizens and 26 Saudis, Rumsfeld declared, "We know there are senior al Qaeda in Iran ... presumably not an ungoverned area." Then CBS news reported, "U.S. officials say they have evidence the bombings in Saudi Arabia and other attacks still in the works were planned and directed by senior al Qaeda operatives who have found safe haven in Iran."

Hier wordt het allemaal niet doorzichtiger van, maar het dient om te suggereren dat er belangrijke leiders van Al-Qaeda terroristische acties vanuit Iran kunnen leiden.
Mochten er echter toch nog leden van Al-Qaeda vanuit Iran opereren dan wil dat nog niet zeggen dat de Iraanse regering daar iets mee te maken heeft en dit wordt bevestigd doordat Iran enkele honderden leden van Al-Qaeda heeft uitgeleverd aan hun landen van herkomst en hun namen heeft doorgegeven aan de VN. Dan is het wel heel vreemd te denken dat de organisatie Al-Qaeda vanuit Iran maar kan doen wat ze wil. Vanuit Europa worden ook acties door Al-Qaeda ondernomen.
Nu ligt Iran wel wat dichter bij het toneel van actie. Daar moeten we aan denken, als in juli 2005 Ali Younessi, de Iraanse minister van Informatie en Veiligheid, zegt sinds 2001 meer dan duizend leden van Al-Qaeda in hechtenis genomen te hebben. Sommige van hen waren naar Iraanse steden gevlucht, daar ontdekt en gearresteerd, omdat ze terroristische acties buiten Iran aan het voorbereiden waren. Er waren ook leden bij van de Ansar al Islam en nog steeds in de gevangenis, maar eveneens is duidelijk dat deze groep ooit steun van Iran gekregen heeft en velen wel zijn ontwapend maar inmiddels op vrije voeten zijn gesteld.

Wikipedia over Ansar al-Islam

Ansar al-Islam fortified a number of villages along the Iranian border, with Iranian artillery support. [1] The local villagers were subjected to harsh sharia laws; musical instruments were destroyed and singing forbidden. The only school for girls in the area was destroyed, and all pictures of women removed from merchandise labels. Sufi shrines were desecrated and members of the Kakkai (a non-Muslim Kurdish religious group) were forced to convert to Islam or flee.[2]
Ansar al-Islam quickly initiated a number of attacks on the peshmerga (armed forces) of the PUK, on one occasion massacring 53 prisoners and beheading them. Several assassination attempts on leading PUK politicians were also made with car bombs and snipers.

Het laat zich begrijpen dat Al-Qaeda, gevlucht uit Afghanistan, te maken heeft met Ansar al-Islam, in het Koerdische gebied, dus buiten de directe controle van Sadam Hoesein. Osama bin Laden was een vijand van Sadam Hoesein en alle Koerdische groeperingen waren fel tegen Sadam, alle sji’iten ook, evenals de streng religieuze soennieten. Als iedereen tegen iedereen is en de vijand van je vijand is jouw vriend, dan kan het nog best gezellig zijn met elkaar.

Koste Wat Het Kost

In alle redelijkheid is niet meer te verwachten dat Hillary Clinton meer gedelegeerden in de voorverkiezingen wint dan Barack Obama. Onmogelijk is het niet. Dan zijn er twee scenario's.
De eerste is, dat Barack Obama volkomen onmogelijk en onverkiesbaar gemaakt wordt. Een krachtige poging is het uitspelen van de rassenkwestie, enerzijds ondersteund door video's, waarin een vroegere dominee van Obama's christelijke kerk anti-Amerikaanse vervloekingen debiteert, onder verwijzing naar de Amerikaanse rassendiscriminatie en het slavernijverleden en anderzijds door steeds meer mensen ervan te overtuigen, dat Barack Obama in het geheim een militante fundamentalistische moslim is. Dat is natuurlijk niet netjes, maar ja, er staat veel op het spel, veel meer dan het belang van de USA en heel veel meer dan het belang van de Democratische Partij. De nominatie van Hillary Clinton staat op het spel en dat is zelfs belangrijker dan de wederkomst van Christus, dus dan moet er even grof op de man gespeeld worden.
De andere optie is, dat de partij-elite massaal het tekort aan kiezersstemmen van Hillary Clinton opvangt, door haar aan een nipte overwinning te helpen in het aantal gedelegeerden op de Democratische Conventie. Dat zou de meerderheid der kiezers die hun stem aan Obama gegeven hebben buitenspel zetten, maar volgens Clinton is dat terecht.
Ten eerste, omdat Obama het goed doet in de caucusses en dat mag volgens Clinton niet meetellen.
Ten tweede, omdat Clinton in de staten Florida en Michigan, die gediskwalificeerd zijn wegens overtreding van de regels, veel stemmen heeft gekregen die niet meetellen en dat moet nu worden veranderd.
Ten derde, omdat Obama veel nieuwe en onafhankelijke kiezers heeft aangetrokken, die dus (nog) niet de kern van de partij vormen. Dat telt ook niet, volgens Clinton.
Ten vierde zegt Clinton de grootste staten gewonnen te hebben - Michigan en Florida meerekenend, maar ook Texas, omdat Obama daar won door zijn vooorsprong in de caucusses. De kleinere staten die Barack Obama gewonnen heeft, zijn volgens Hillary Clinton niet zo belangrijk en tellen dus ook niet mee.
Ten zesde heeft Barack Obama volgens Clinton veel zwarte stemmen aangetrokken, omdat hij zelf African-American is en dat mag je niet meetellen, omdat het racistische overwegingen zijn. Een zwarte stem is pas niet racistisch, als een zwarte op een blanke stemt, snap je?
Dit soort argumenten passen in het beeld dat Hillary Clinton over democratie heeft en dat is al een heel apart onderwerp. Je hebt dus goede kiezers en slechte kiezers. De goede hebben allemaal op Hillary gestemd en de slechte - die je niet zou moeten meetellen - allemaal op Barack. Dat begrijpt het Amerikaanse volk ook wel, denkt Clinton en daarom heeft Barack Obama geen kans om het bij de algemene verkiezingen te winnen van de Republikein John McCain. Het zwaartepunt van de verkiezingen ligt dan bij de Republikeinen - de polls wijzen dat ook uit bij Clinton tegen McCain - en die hebben nog meer bezwaren tegen een zwarte president, dan de Democraten. Nee, de enige kans om iets te winnen, die Obama heeft, is als Vice-president achter de eerste vrouwelijke president van de USA in de geschiedenis, Hillary Diane Rodham Clinton. Dan kan hij het later nog eens proberen, als hij iets van Clinton heeft bijgeleerd. Hij is per slot nog jong en erg onervaren.
Er was nog een derde scenario denkbaar geweest door de diskwalificatie van Florida en Michigan op te heffen, tijdens het spel de spelregels veranderen in staten waar Barack Obama geen campagne heeft kunnen voeren en waar Clinton door haar naamsbekendheid gewonnen heeft, terwijl in Michigan Barck Obama niet eens op de lijst stond. Die optie is inmiddels definitief afgeserveerd.
Het is nu dus zaak, om Barack Obama tot de grond toe af te breken, zodat Hillary de Democratische kandidaat wordt. Volstrekt duidelijk is, dat dit een fatale scheuring in de Democratische Partij teweeg zal brengen en dat Hillary - zoals ze zelf ook weet - geen schijn van kans heeft om van McCain te winnen, tenzij het hele Amerikaanse volk Hillary Clinton gaat zien als de redder des vaderlands, wegens de manier waarop zij de USA heeft weten te behoeden voor de ramp van een zwarte president die in feite onderdeel van Al Quaida uitmaakt en door Osama bin Laden wordt aangestuurd. Obama en Osama, dat scheelt maar één lettertje, hè? Zijn tweede voornaam is trouwens Hoesein. Dat zegt toch al genoeg?
Question: Do You think that Barack Hoesein Obama is a muslim?
Hillary: As far as I know, no.
O, ze weet dat dus niet zeker?
Er is dus bij collega senator en partijgenoot Hillary Clinton niets bekend, waardoor je met zekerheid kunt aannemen dat Barck Obama christen is? Als je Hillary Clinton vertrouwt dan is dat verdacht, nietwaar?
Het zou dus best waar kunnen zijn, dat Barack Obama moslim is en dat hij dit geheim houdt, is nog meer verdacht, maar 14% van de Republikeinen en 10% van de Democraten weet het al: hij doet zich voor als een christen, maar hij is in werkelijkheid een moslim.
Dat heeft Hillary niet gezegd, want dat kan ze aan anderen overlaten en als ze dat wel gezegd zou hebben, zou ze om zo'n pertinente leugen worden afgeslacht. Ook de rassenkwestie laat ze geheel aan haar getrouwe achterban over. Desnoods neemt ze daar zelfs wat halfslachtig afstand van, als maar steeds meer mensen gaan denken dat er aan Barack Obama iets grondig mis is, terwijl Hillary Clinton gewend is om routineus met presidentiële macht beslissingen te nemen en het lot der wereld - met groot gevaar voor haar eigen leven en dat van haar dochter - te besturen.
Dan vraagt Pointer zich af, waarom de Republikeinen zo graag willen dat Clinton de Democratische kandidaat wordt, zodat ze - nu de kandidatuur van McCain toch al vast staat - hun partijgenoten aanraden in de Democratische voorverkiezingen op Hillary te stemmen. Maar die vraag is retorisch, want Pointer weet het al: Dan zou McCain het heel wat makkelijker hebben, dan tegen Obama, wat volgens de polls ook de inschatting van de meeste Amerikanen is. Mocht Barack Obama dan toch nog de Democratische kandidaat worden, dan heeft Hillary Clinton alvast het voorbereidende vuile sloopwerk voor de Republikeinen opgeknapt en McCain heeft dan nog schone handen. Hillary smaakt dan het genoegen dat door haar toedoen haar Democratische rivaal niet met de eindoverwinning aan de haal gaat.
Dan spreekt de meest invloedrijke vrouw in de democratische Partij, Madam Speaker of the House, Nancy Pelosi, zich uit over haar standpunt, dat de vrije supergedelegeerden op de Democratische Conventie de stemming van de meeste kiezers moeten volgen. Dat is het meest voor de hand liggende en meest redelijk standpunt, maar een streep door de rekening van Hillary Clinton.
Hillary heeft haar antwoord klaar en een flinke groep van de grootste Democratische geldschieters dreigt geen geld meer beschikbaar te stellen, als de kandidatuur niet in het voordeel van Hillary Clinton wordt beslist. Dat gaat heel netjes, door ongerustheid uit te spreken over de gang van zaken, maar ja, daar zit natuurlijk een bedoeling achter, al wordt die niet zo expliciet gesteld. Aangezien Clinton wel en Obama niet contacten met deze groep heeft, is de bedoeling duidelijk genoeg.
Mary Ann Akers schijft in de Washington Post:

Indirectly responding to a threat made by top fundraisers for Sen. Hillary Rodham Clinton's campaign, House Speaker Nancy Pelosi pledged Friday to "do whatever it takes to protect" Democratic House candidates from falling victim to the exceedingly nasty and protracted Democratic presidential primary.
"We can't allow the tension and pressures of a spirited Presidential contest to spill over and harm hard-working Democratic candidates running to strengthen our Democratic majority in the House," Pelosi wrote in an e-mail sent to a vast list of Democratic donors and supporters. "I will do whatever it takes to protect our candidates and make sure their campaigns to drive change forward don't skip a beat."
And Pelosi urged potential donors to make a contribution to the Democratic Congressional Campaign Committee before the March 31st deadline for the current fundraising quarter.
Her appeal comes two days after a group of 20 Clinton backers sent a letter to Pelosi chastising her public position that superdelegates should support the will of the people -- in other words, vote for the candidate with the most pledged delegates.
The Clinton donors also implicitly raised the possibility that they would withhold donations to the DCCC unless Pelosi changes her tune on superdelegates.
"We have been strong supporters of the DCCC," the group wrote in its letter to Pelosi. "We therefore urge you to clarify your position on super-delegates and reflect in your comments a more open view to the optional independent actions of each of the delegates at the National Convention in August."

Hier speelt dus de gedachte mee, dat de Democratische kandidatuur mogelijk te koop is en dat het hoogste bod wordt uitgebracht door Hillary Clinton. Je kunt het altijd proberen, nietwaar? Maar dat zegt ook meer, namelijk dat het Hillary niet om het presidentschap gaat, maar slechts om de Democratische nominatie, want Amerikanen kiezen natuurlijk geen president die de Democratische nominatie gekocht heeft, tegen de wil van de meeste stemmen in de voorverkiezingen in. Het is dus puur een kwestie van gezichtsverlies. Hillary was meteen al de gedoodverfde kandidaat van de partij-elite, een kandidaat die niet verliezen kon. Daarin heeft men zich vergist, wat tot gezichtsverlieds leidt, tenzij men een kunstje uithaalt, om de kiezers buitenspel te zetten. Tja, zonder tegenstand van Barack Obama zou Hillary Clinton tegen een zeer conservatieve Republikeinse kandidaat als Romney of Huckabee een goede kans gehad hebben, maar John McCain is uit een ander hout gesneden, doch een onverwachte tegenstander, die het uit geldgebrek in 2007 al bijna had opgegeven en hij is vooral een resultaat van het ongenoegen over George W. Bush.
Toch zou Hillary Clnton met Barack Obama als vice-president nog wel een goede kans maken, als de klok een maand teruggedraaid kon worden, toen dit voor het eerst ter sprake kwam. Obama wees dat resoluut af. Het kan voor iemand met ambitie niet goed zijn om vice-president achter Hillary Clinton te worden, want je hebt onvermijdelijk Bill Clinton erbij en dan komt er bonje van, als je ook iets te vertellen wilt hebben. Bovendien regent het schandalen rond de Clintons en daar word je dan ook door getekend. Maar om op die manier het Witte Huis voor de Democraten te verwerven, ja, dat was een goede mogelijkheid en dan moet je er verder maar niet over nadenken. Dat hoeft ook niet, want daar heeft Bill Clinton zijn mensen voor, grote denkers die zich met de naam Clinton laten benoemen:

Obama IS a racist!! He and his "pastor" want to kill Jews, whites, and Hispanics. That disqualifies him for the job of leader of the US. I and every Democrat I know would never vote for a person with RACIST views!
Posted by: CLINTON08 | March 28, 2008 05:50 PM

Pointer heeft het gevoel dat Nancy Pelosi weer wat meer naar de positie van het Vice-presidentschap achter Obama als President schuift. Dan gaan de Republikeinen met John McCain heel droevige verkiezingen tegemoet en dat is voor iedereen, zelfs voor de Clintons het beste.

Goed en Kwaad van Godsdienst

Maimonides (pictured) narrowly escaped death during the massacre of dhimmis in Cordoba
Het moet Pointer steeds weer van het hart, dat er over godsdienst weinig goeds te melden valt en toch valt het ook vaak heel erg mee. Het mooiste aan godsdienst is, dat er steeds minder tekst letterlijk genomen wordt en de seculiere Universele Mensenrechten zodanig aan invloed winnen, dat vele gelovigen zelfs denken dat ze door hun godsdienst uitgevonden zijn. Dat is onjuist, maar wel mooi. Pointer is daar erg tevreden over.
Soms is er zelfs vreugde aan te beleven, als godsdienst weer eens in discussie is, zoals de laatste weken in verband met het filmpje Fitna. De discussie in de NRC is daar een voorbeeld van. Op het moment dat Pointer gaat lezen zijn er 352 bijdragen aan de discussie en het begint meteen stevig: "geert wilders stapelt met dit korte filmpje een aantal onontkoombare feiten op elkaar, waar alle politici hun ogen voor sluiten." Dat is niet te ontkennen, maar gaandeweg blijkt dat er ook andersdenkende moslims deelnemen aan de discussie en dat is veel interessanter, maar nog niet zo overtuigend als:

Het meest overtuigend brengt Wilders zijn boodschap over met de uitlatingen van imams, die in dit land thans ongestraft de barbaarse aspecten van de Koran als kern van de islam mogen uitdragen. Als de moslims in dit land van mening zijn dat hun geloof te verenigen is met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, die ons land als na te streven ideaal heeft onderschreven,laten hun voorlieden ons dat dan snel laten weten.

van J.F.Besseling.
Je hebt natuurlijk ook weer de mensen die zeggen, dat Wilders alleen maar angst voor de islam wil oproepen en dat angst een slechte raadgever is. Dat vindt Pointer een idiote redenering. Zulke mensen moet je opsluiten, want als ze deelnemen aan het verkeer, zullen ze volslagen onverantwoordelijk iedereen in gevaar brengen, door nooit ergens gevaar in te willen zien. Pointer is best bang voor ongelukken en daarom is hij erg voorzichtig en anderen aansporen tot voorzichtigheid is echt geen slechte raad. Dat spaart mensenlevens.

Mahdi zegt:
donderdag 27 maart 2008, 21:13 uur
Ik weet niet waarom zo velen zich druk hebben gemaakt om dit filmpje. Ik ben zelf moslim en vond de film eigenlijk niet beledigend. Het laatste stukje waar hij generaliseert over een paar verzen uit de koran en wat beelden van ‘gekken’ en ‘gehersenspoelden’ laat zien, zag ik al aankomen.
Er staan wel verzen in zoals hij ze in zijn filmpje heeft gezegd, maar je kan niet alles uit de koran letterlijk nemen. Het is net zoals met de bijbel. Je leest niet één bepaald stuk uit de bijbel, maar de rest eromheen ook. Natuurlijk zit er ook in beiden boeken symboliek in, dus je kan nooit letterlijk nemen wat er gezegd wordt.
Wat ik jammer vindt is dat terroristen dat wel doen, en hun kinderen op dezelfde wijze opvoeden. Dit houdt niet in dat de Islam slechte bedoelingen heeft. Elk geloof heeft zijn extremisten. Zo ook het christendom (bijvoorbeeld de Ku Klux Klan) en het jodendom (haters tegen palestijnen bijvoorbeeld). Ik noem nu alleen maar voorbeelden, ik heb er geen verdere bijbedoelingen mee.
Het christendom, islam en alle andere geloven zijn gebaseerd op het supernatuurlijke wat ieder wil geloven. Het hangt ervan af hoe je gelooft. Sommigen zijn extremist en andere weer juist niet.
Al met al, vind ik zijn filmpje helemaal niet beledigend. Als hij zo erover denkt, dan houd ik hem niet tegen.

Pointer is het niet helemaal eens met Mahdi, maar er is best te leven met zijn/haar standpunten. Daar kun je geen last van hebben en nu is het te hopen dat dit beeld representyatief is voor de bulk van het Nederlandse islamitische volksdeel. Dan schiet het al lekker op.

ben zegt:
donderdag 27 maart 2008, 21:15 uur
Hetgeen wat sensatiezoekers misschien graag hadden gezien is niet vertoond. Of Wilders met deze film de discussie tussen de moslims en niet-moslims van de grond krijgt, is de vraag. Een niet-moslim kan moeilijk beoordelen of de waarheid over de islam met deze film geweld wordt aangedaan of niet. Daarvoor zul je islam-kenner moeten zijn. Natuurlijk zullen moslims betogen dat schokkende beelden niets te maken hebben met hun religie. In de periferie van elke geloofsovertuiging komen extremen voor. Pas als moslims in meerderheid achter de gruwelbeelden zouden staan, dan pas zou een inhoudelijke veroordeling op zijn plaats zijn. Ik hoop op een begin van een dialoog, maar ik betwijfel of de articiteit van Wilders daarvoor de basis heeft gelegd.

Dit is ook een correcte bijdrage waar Pointer waardering voor heeft, maar kritiek op de feiten die door Fitna gepresenteerd worden, mag sowieso wel. Dat staat de dialoog met redelijke andersdenkenden niet in de weg.
De volgende mag er ook zijn:

Fronkel zegt:
donderdag 27 maart 2008, 21:21 uur
Ik vind het een mooie en ontroerende film.

Tja, de casting is ook zo goed, nietwaar? Ongetwijfeld hebben we ruim honderd eerdere versies van Fitna gemist, want wat het uiteindelijk geworden is, maak je op één regenachtige middag wel klaar.

Abduhl I zegt:
donderdag 27 maart 2008, 21:39 uur
Ik had eerst grote angst maar ben blij dat de film zo uitgepakt is.
Imams die oproepen tot haat zijn verloren zonen van allah.Zij prediken geen islam maar haat.
De koran heeft zoveel goede dingen.
Jammer dat hier weinig tijd aan is besteed.
Film op zich is niet slecht .
Marrokaans student TU.

Ze zeggen dat de bijbel ook zoveel goede dingen heeft, maar als je een beetje zorgvuldig leest, ziet Pointer ook vooral gevaren en bezwaren. Met de koran is dat niet anders, maar kennelijk laat niet iedere moslim zich gek maken en dat is fijn.
Wat Wendy zegt: "Iemand die een ander wil vermoorden vanwege een mening, is een barbaar" blijft natuurlijk overeind.

Ibrahim zegt:
donderdag 27 maart 2008, 22:02 uur
Wilders is een volksvertegenwoordiger geen film producent. Hij wordt rust in het land te brengen, en volk op een waardige manier te vertegenwoordigen. Een niet Fitna zaaien in Nederland.
Waarom laat meneer Wilders niet de daden van Amerikanen in Irak zien aan de Nederlandse volk, meer dan 1 miljoen doden sinds de invasie. Waarom laat meneer Wilders niet de slacht partijen in Plastina door zionisten. Waarom laat meneer wilders de slachtoffers van Horisima en Nagasaki zien. Waarom laat meneer wilders niet de daden van het westen zien, wat ze met islamitische landen hebben gedaan t. Dat zou niet een film van 15 minuten worden maar een oneindig film

Nou, kijk eens op YouTube, Ibrahim. Dat is er allemaal al. Je kunt echt nauwelijks een onderwerp verzinnen waarvan niet een filmpje op YouTube staat. Daar heeft Wilders zijn beelden ook van opgepikt. Waar we nu willen zien, is juist een filmpje over een moderne, verlichte islam, met moderne, redelijke moslims. Daar zullen we nog even op moeten wachten want...

Frans Hak zegt:
donderdag 27 maart 2008, 22:05 uur
Ik wil nog even reageren op een aantal berichten waarin wordt aangegeven dat niet iedere moslim een extremist is. Helemaal mee eens, maar de Marokkanen die bij mij in de “Vogelaarwijk” wonen, en dat zijn er heel veel, die bakken er echt geen pepernoot van.
Ze zijn hier wel maar hebben geen interesse om te integreren, hebben geen interesse voor Nederland, en doen geen moeite om zich aan te passen aan een ontwikkeld land. En ik zie geen positieve uitzonderingen hier in de buurt. Misschien helaas, maar dat bepaalt wel mijn beeld.

Dat is dus weer jammer.
Ibrahim komt nog een keertje terug en hij leest ons de les:

Koran is een heilig boek voor meer dan miljard moslims. Als de koran moslims roept om onrust in de wereld te zaaien dan hadden de moslims in 14 eeuw tijd voor heel veel onrust gezorgd ? Meneer wilders heeft een Sora uit de koran uit zijn verband gehaald. Koran bevat meer dan 6000 sora’s. Men moet zich in de koran verdiepen om het te begrijpen. Met opleiding van meneer Widlers kan het niet anders.

Helaas Ibrahim, je hebt bij jouw opleiding niet goed opgelet. De koran bevat 114 soera's, dus geen 6000. Dat scheelt nogal veel, vind je niet? Bovendien hebben moslims ook in vroegere eeuwen de Europeanen wel heel veel last bezorgd, maar ze werden steeds met bebloede koppen teruggeslagen.

Abdessamad Bouabid zegt:
donderdag 27 maart 2008, 23:46 uur
...Ten eerste daag ik u allen uit om een vers te vinden in de Koran waarin staat dat ongelovigen gedood moeten worden om hun ongelovigheid. Wanneer er in de Koran gesproken wordt over het doden van ongelovigen, is dit alleen ter verdediging tegen onderdrukking. Het feit dat dit ongelovigen waren in de historische context is een bijzaak.

Nou daar komt ie dan: Attaubah 9:5

Wanneer de heilige maanden voorbij zijn, doodt dan de afgodendienaren waar gij hen ook vindt en grijpt hen en belegert hen en loert op hen uit elke hinderlaag. Maar als zij berouw hebben en het gebed houden en de Za'kaat betalen, laat hun weg dan vrij. Voorzeker, Allah is Vergebvensgezind, Genadevol.

Verder in aya 9:29

Bestrijdt diegenen onder de mensen van het Boek, die in Allah noch in de laatste Dag geloven, noch voor onwettig houden wat Allah en Zijn boodschapper voor onwettig hebben verklaard, noch de ware godsdienst belijden totdat zij de belasting met eigen hand betalen, terwijl zij onderdanig zijn.

Verder nog steeds in dezelfde soera 9:123

O, gij die gelooft, bestrijdt de ongelovigen die in uw nabijheid zijn en laat hen hardheid in u vinden en weet, dat Allah met de godvruchtigen is.

Deze aya's zijn niet uit hun context gehaald en worden in meerdere islamitische landen ook daadwerkelijk toegepast.
Voor een goed begrip van aya 9:29 is er op Wikipedia een goed en uitgebreid artikel.
Kijk, als ongelovigen geld op kunnen brengen of als slaven werkzaam kunnen zijn, hoef je ze niet per se te doden. Daar is de islam heel soepel in.

Fitna

Pointer heeft hem gezien, die film van Wilders. Er was niets nieuws bij en daarom was het niet bijzonder indrukwekkend. Wereldwijd werd bewondering uitgesproken voor de gematigde reacties van Nederlandse moslims. Zelfs Wilders zelf maakte daar een waarderende opmerking over, althans wat betreft de reacties in Nederland. Pointer is niet zo overtuigd van de goede wil onder de moslimbevolking en heeft daar goede redenen voor. Is Fitna nu nog te zien op het internet? Nee, eerst werd de website van Wilders uit de lucht genomen en nu heeft ook LiveLeak.com zowel de Engelse als de Nederlandse versie van haar website gehaald, wegens ernstige bedreigingen.

Following threats to our staff of a very serious nature, and some ill informed reports from certain corners of the British media that could directly effect the safety of some staff members, Liveleak has been left with no other choice but to remove Fitna from our servers. This is a sad day for freedom of speech on the net, but we have to place the safety and well being of our staff above all else. We would like to thank the thousands of people from all backgrounds and religions, who gave us their support. They realised LiveLeak.com is a vehicle for many opinions and not just for the support of one. Perhaps there is still hope that this situation may produce a discussion that could benefit and educate all of us, as to how we can accept one another’s culture. We stood for what we believe in, the ability to be heard, but in the end the price was too high.

Het is levensgevaarlijk, om te laten zien, wat moslims zelf over hun geloof en hun principes te vertellen hebben. Dat is wat de film van Wilders doet, het doorgeven van registraties van de werkelijkheid. Het is wat knippen en plakken; wat staat er in de koran en wat zeggen moslims daarover en over ons. Daar wordt niets van vertekend, maar het is wel een eenzijdig beeld.
Dat heb je altijd.
Als je berichten doorgeeft over de oorlog in Irak, is dat ook eenzijdig, want er zijn nog steeds veel gebieden op de wereld waar geen oorlog is. Zou er dan daarom geen berichtgeving over de oorlog in Irak gegeven mogen worden? In de reclame heb je het ook. Een bepaald product is ergens goed voor, maar dat is eenzijdige berichtgeving, want er zijn talloze producten die nergens goed voor zijn en ook andere, die ergens anders goed voor zijn en zou je dan niet mogen zeggen, dat een bepaald product ergens goed voor is? Ja, dat mag, maar het is eenzijdig. Je hebt het ook met rekenen. Je moet toegeven dat één plus één twee is, maar dat is heel eenzijdig, want er zijn talrijke aantallen, die je, als je ze bij elkaar optelt, een heel andere uitkomst bieden. Zelfs als we iemand vertellen hoe laat het is, kan dat niet anders dan eenzijdige berichtgeving zijn, want niet alleen waren er in het verleden talloze momenten dat het nog niet zo laat was en zelfs de huidige datum niet was bereikt, ook is het op datzelfde moment naar het westen toe vroeger op de dag en naar het oosten toe later.
Zo kunnen we doorgaan. Elk bericht is eenzijdig en dat kán niet anders.
In de film Fitna gaat het over enkele duistere kanten van de islam en dat wil niet zeggen dat alle moslims bij die duistere kanten betrokken zijn of zich daarmee verwant voelen. Het punt is wél, dat wij, westerlingen, dat niet weten en niet kunnen inschatten en dat moslims ook niet willen dat we dat weten of kunnen inschatten. Daarom worden mensen door moslims met de dood bedreigd, als ze er iets over laten zien.
Wilders heeft een aantal zeer laakbare dingen geroepen, zoals bijvoorbeeld dat de koran verboden moet worden, maar je hoort Wilders niet zeggen dat er moslims gedood moeten worden. Alleen moslims roepen dat er mensen, Wilders natuurlijk, maar ook anderen, gedood moeten worden. Ook nu weer. Dan hoor ik ook moslims op tv zeggen, dat zij de wet als norm willen stellen. Dat klinkt goed. Dat de wet dan veranderd moet worden, zodat andersdenkenden naar de wet kunnen worden gedood, moet er wel bij gezegd worden. Je moet gewoon eerlijk voor je geloof en mening uitkomen, nietwaar?
Pointer vindt aya 123 van de 9de soera wel makkelijk te onthouden en Pointer moet de eerste moslim nog tegenkomen, die zegt, dat dit vers niet toegepast mag worden, maar wat erin staat is wel heel erg tegen onze wet. Dan klopt het niet meer, hè?

Dan snap je wel dat Fitna van het internet afgehaald is. De dreiging is reëel, ook als er moslims zijn die (nog) niet tot moorden overgaan.
Toch is de Nederlandse versie van Fitna nog 4.300.691 keer bekeken en de Engelse versie 3.498.559 keer. Pointer heeft talloze reacties gelezen, waarin om het hardst geroepen wordt, dat de in Fitna geciteerde teksten niet in de koran staan, maar Pointer heeft zelf een exemplaar van de koran en daarin waren die teksten gemakkelijk terug te vinden. Ze staan er wel degelijk in en nog veel meer van dat fraais. Bovendien is het standaard voor het conservatieve monotheïsme om andersdenkenden te vervolgen, te verdrukken en te doden, dus dat geldt niet alleen voor de islam. De islam is geen uitzondering op die regel en het vervelende is dat de regel door moslims nog steeds in praktijk gebracht wordt. Uiteraard zijn er ook gematigde moslims.
Dat is nu juist het probleem. Door erop te wijzen, dat niet ieder moslim met moordplannen rondloopt, wordt tegelijk daarmee verbonden, dat het politiek niet correct is, om te laten zien, dat er moslims zijn, die wél met moordplannen rondlopen en als het bovendien ook tot moorden komt, dan is er steeds meer begrip voor de daders, omdat er zoveel kwaad over "de strijders voor Allah" gesproken wordt. Nu al wordt Wilders ervoor verantwoordelijk gesteld, als er ergens ter wereld christenen door moslims worden afgeslacht. Daar kan Pointer, ook zonder Wilders te verdedigen, het niet mee eens zijn. Moordenaars zijn domweg zelf verantwoordelijk voor de moorden die zij plegen. Helaas staat Pointer met dat idee in een nogal geïsoleerde positie.
In de uitzending van Nova over de film wordt dudelijk dat het accent van de kritiek op Fitna ligt in de bewering dat er haat mee gezaaid wordt. Dat zou zeker zo zijn, als de schokkende beelden geen registratie van de werkelijkheid zouden zijn, maar in scène gezet zouden zijn, om iets te suggereren wat niet de werkelijkheid is. De scènes zijn helaas echt en er is niets te zien in de hele film wat niet gewoon een registratie is van wat er echt aan de hand is. Er wordt ook niet gesuggereerd, dat iedere moslim hetzelfde denkt. Het is wel een eerlijke uitstalling van islamitische onverdraagaamheid en dat is, zoals al gesteld is, een eenzijdig beeld, zoals alle berichtgeving per definitie eenzijdig is. Die onverdraagzaamheid van een deel der moslims, daar houdt Wilders niet van en dat maakt Fina wqel duidelijk. Tja, Pointer houdt daar ook niet van, maar Pointer vindt dat die film niet meer nodig was, na alle ophef die eraan vooraf gegaan is. Wilders had zijn punt al gemaakt en hij zou het versterkt hebben, als hij had gezegd, dat bij nader inzien het risico te groot is, om de film uit te brengen. Per slot is Fitna geen verrijking van onze cultuur, zoals Submission, de film van Van Gogh dat nu juist wél was.
Nu hoor je politici als goed gedresseerde papagaaien zeggen, dat je tegenover de onverdraagzaamheid van Wilders niet de onverdraagzaamheid van moslims moet afmeten, want dat werkt juist polariserend. Nee, ondanks de provocaties van de onverdraagzame Wilders gedraagt de moslimgemeenschap zich voorbeeldig, is het verhaal. Maar waarom moeten er dan veiligheidsmaatregelen genomen worden? Waarom wordt de film van het internet geweerd door doodsbedreigingen? Het verschil is, dat je geen enkel risico loopt, als je Wilders onverdraagzaam noemt, maar als je moslims onverdraagzaam noemt, moet je wél voor je leven vrezen.
Als onverdraagzame moslims waar massieve dreiging en doodsgevaar van uitgaat, nu goed genoemd worden en de onverdraagzame Wilders fout, wordt er heel erg met twee maten gemeten. Moslims komen bij Nova goed weg met domweg ontkennen dat er in de islam iets overdraagzaams is. Zijn er dan geen problemen met moslims? Jazeker dat wordt wel toegegeven, maar als iemand die problemen aangeeft, dan moet die persoon ook meteen de oplossing van die problemen aangeven.
Dat is onredelijk maar niet onoverkomelijk, denkt Pointer.
Het probleem is dat niet alle, maar wel heel veel moslims de westerse cultuur willen onderwerpen en veranderen in een moslimcultuur met alle toeters en bellen die daarbij horen, genocide, dhimmitude en sharia. Een deelprobleem is ook, dat niet alle, maar wel heel veel moslims dat niet erg vinden of afvalligen worden genoemd, als ze dat wél erg vinden en ze willen daar niet het slachtoffer van worden.
Het probleem groeit naarnate de moslimbevolking groeit.
Mensen die het probleem niet willen zien, willen ook de toename van het aantal moslims niet zien. Zij noemen consequent lagere aantallen dan er in werkelijkheid geteld worden. Er zijn nu wel scholen waarop alleen moslimkinederen zitten, maar scholen zonder eem zeer groot aantal moslimkideren zijn er vrijwel niet.
Je krijgt dan mettertijd een situatie, zoals met de islamitische revolutie in Iran, waar lang niet alle gelovige inwoners van Iran blij mee zijn en daar is veel van te leren. Die overweldiging van een hele samenleving moet je voorkomen en als je zo'n megalomane theocratie alleen met geweld kunt voorkomen, dan moet dat maar. In het verleden is er ook voor onze vrijheden en cultuur gevochten en thans valt niet in te zien, dat het nu niet meer de moeite waard is, om onze vrijheden en cultuur met toepassing van onze seculiere wetgeving en de Universele Rechten van de Mens te verdedigen. Wie daar nog niet zeker van is, moet maar eens een kijkje gaan nemen in Iran en dan valt meteen op dat Fitna geen overdreven beeld geeft van de harde werkelijkheid.

Aan de andere kant, als er in Nederland, in Europa een andere soort islam groeit, een soort, die zich aan onze wetten en normen houdt en onze vrijheden respecteert, inclusief de volledige mensenrechten, dan is dat niet iets waarover wij ons ongerust hoeven te maken. Dat is met het jodendom en het christendom ook zo gegaan en dan meken een paar verdwaalde extremisten niet veel meer uit. De bewering is immers dat het slechts enkele extremisten betreft, die gevaarlijk zijn? Nou, Fitna gaat niet over een aanvaardbare islam en Pointer wil graag ervan overtuigd worden, dat zo'n aanvaardbare islam ook werkelijk bestaat. Het zou mooi zijn, als daarover ook eens een film gemaakt kan worden.

Hillary als Heldin

"I remember landing under sniper fire. There was supposed to be some kind of a greeting ceremony at the airport, but instead we just ran with our heads down to get into the vehicles to get to our base."
speech George Washingon University March 7, 2008
reply to Philadephia Daily News:

Now let me tell you what I can remember, OK -- because what I was told was that we had to land a certain way and move quickly because of the threat of sniper fire. So I misspoke -- I didn't say that in my book or other times but if I said something that made it seem as though there was actual fire -- that's not what I was told. I was told we had to land a certain way, we had to have our bulletproof stuff on because of the threat of sniper fire. I was also told that the greeting ceremony had been moved away from the tarmac but that there was this 8-year-old girl and, I can't, I can't rush by her, I've got to at least greet her -- so I made a -- I took her stuff and then I left, Now that's my memory of it...No, I went to 80 countries, you know. I gave contemporaneous accounts, I wrote about a lot of this in my book. You know, I think that, a minor blip, you know, if I said something that, you know, I say a lot of things -- millions of words a day -- so if I misspoke, that was just a mistatement.

Dat i sweer een ander verhaal, maar eveneens niet waar. De welkomstceremonie werd niet verplaatst en er was geen gedoe met kogelwerende vesten of zo. Hillary zegt dat dit de eerste keer in twaalf jaar is dat ze zich heeft "versproken". Ook dat is een leugen. Als we ons beperken tot het bezoek aan Tusla, Bosnië, dan heeft ze haar sniper-verhaal ook al verteld in december en in februari. Verder is ze ook niet de eerste First L:ady sinds WOII toen Eleanor Roosevelt Amerikaanse soldaten bezocht in de zuidelijke Pacific.die een oorlogsgebied bezocht. Pat Nixon bezocht Saigon in juli 1969. Die trip was werkelijk gevaarlijk. Evenmin gevaarlijk, als de Tusla-trip van Hillary Cinton en haar dochter Chelsea, was het bezoek dat Barbara Bush bracht aan Saoedi Arabië in november 1990, vlak voor het uitbreken van de eerste golfoorlog.

Tuzla airport was "one of the safest places in Bosnia" in March 1996, and "firmly under the control" of the 1st Armored Division.
Far from running to an airport building with their heads down, Clinton and her party were greeted on the tarmac by smiling U.S. and Bosnian officials. An eight-year-old Moslem girl, Emina Bicakcic, read a poem in English. An Associated Press photograph of the greeting ceremony, above, shows a smiling Clinton bending down to receive a kiss.
"There is peace now," Emina told Clinton, according to Pomfret's report in the Washington Post the following day, "because Mr. Clinton signed it. All this peace. I love it."
The First Lady's schedule, released on Wednesday and available here, confirms that she arrived in Tuzla at 8.45 a.m. and was greeted by various dignitaries, including Emina Bicakcic, (whose name has mysteriously been redacted from the document.)
You can see CBS News footage of the arrival ceremony here. The footage shows Clinton walking calmly out of the back of the C-17 military transport plane that brought her from Ramstein Air Force Base in Germany.
Among the U.S. officials on hand to greet Clinton at the airport was Maj. Gen. William Nash, the commander of U.S. troops in Bosnia. Nash told me that he was unaware of any security threat to Clinton during her eight-hour stay in Tuzla.

Dan had je ook nog het getuigenis van Sinbad, de comediant die meereisde om wat verstrooing onder de militairen te brengen.

Clinton has, throughout the campaign, talked about a harrowing trip to war-torn Bosnia as an example of the foreign policy experience that has prepared her to face future national security crises, should she become commander-in-chief.
“I remember landing under sniper fire. There was supposed to be some kind of greeting ceremony at the airport, but instead we jut ran with our heads down to get into the vehicles to get to our base,” Clinton said.
But last week, the comedian Sinbad, who accompanied Clinton on the trip along with singer Sheryl Crow and then-first daughter Chelsea, said he remembers the landing differently. “I think the only ‘red-phone’ moment was: ‘Do we eat here or at the next place?’” he said in an interview with the Washington Post.
Clinton has said in her stump speech, “We used to say in the White House that if a place is too dangerous, too small, or too poor, send the First Lady.”
Sinbad scoffed at this statement as well: “What kind of president would say ‘Hey man, I can’t go ’cause I might get shot so I’m going to send my wife. Oh, and take a guitar player and a comedian with you.”
Clinton said it was her idea to bring the celebrities into Bosnia to entertain the troops. “We wanted to show the seriousness but also the hopefulness of the Dayton peace accords. USO was kind enough to respond to my requests so we brought some entertainers to go out to some of the outposts that were deep in Bosnian territory. I remember flying over the countryside with bullet-proof everything on, like we do in Iraq.”

Een ander voorbeeld van leugenachtigheid in de Billarygang is de verdachtmaking dat Barack Hussein Obama een moslim zou zijn en volgens Insight Magazine gevormd en opgeleid in een Madrassa, d.w.z. een fundamentalistische moslimschool. CNN stuurde haar reporter John Vause naar jakarta om de school te bezoeken en hij getuigede:

I came here to Barack Obama's elementary school in Jakarta looking for what some are calling an Islamic madrassa ... like the ones that teach hate and violence in Pakistan and Afghanistan. … I've been to those madrassas in Pakistan ... this school is nothing like that.

CNN interviewde het hoofd van de school en de zei: "Dit is een openbare school. We richten ons niet op religie." Op dezelfde dag gaf het kantoor van Obama een perverklaring uit waarin verklaard werd dat de claim van Insight Magazine onjuist is. Ook werd CNN geciteerd en vervolgens
the Washington Post
The Los Angeles Times en
The Chicago Tribune.
Er werd geen madrassa gevonden, waarin Obama vier van zijn kinderjaren zou hebben doorgebracht. Niettemin is Indonesië het land met de grootste moslimbevolking ter wereld. Maar ja, wat zegt dat, hè? Barack Obama vertelt zelf over zijn leven daar in zijn boek "Dreams from My Father".
Het valse verhaal gaat echter verder met de bewering dat Barack Obama niet als senator ingezworen werd met zijn hand op de bijbel, maar met zijn hand op de koran...
Klopt niet, hè?
Inmiddels blijkt uit een poll dat volgens 10-14% van de Amerikanen Barack Obama echt een moslim is.

Hillary, het beste...

Het wordt zo langzamerhand hoog tijd eens iets aardigs over Hillary Clinton te schrijven. Dat het er tot nu toe niet van gekomen is, ligt aan haar grenzeloze ambitie en zelfoverschatting. Hillary is iemand die zichzelf slecht kent, die wellicht nooit zichzelf gevonden heeft en voortdurend kiest uit het grote aantal rollen dat ze voor zichzelf op voorraad heeft, als de keuze voor een kledingstuk voor een bepaalde gelegenheid. Zoals ze nu ook haar rol als First Lady tekent, als van beslisende invloed op de vrede in Noord-Ierland, het openen van de Macedonische grenzen voor vluchtelingen uit Kossovo, haar gevaar toen ze onder vuur van sluipschutters met haar teenerdochter Chelsea naar Tusla in Bosnië gestuurd werd, een plek die voor de president zelf te gevaarlijk was. Zij heeft en geeft er een voorstelling van, die volstrekt in strijd met de werkelijkheid is. Zij was helmaal niet van invloed, maar dat kan ze onmogelijk toegeven en dus gaat ze absurd overdrijven, wat dan prompt wordt blootgelegd door de beschikbare documentatie.
Dat is jammer en erger nog is, dat zij daardoor zeer gehandicapt is, niet in staat om zich te laten zien, de echte Hillary. Haar doen en laten, haar persoonlijke overwegingen en motieven zijn voor iedereen een gesloten boek. Pointer zou geen politicus kunnen noemen, die meer erop gespitst is, om zoveel mogelijk over zichzelf, over de eigen daden, over de eigen omstandigheden, geheim te houden. Het best kennen we haar uit haar jeugd, door haar correspondentie in de late jaren '60, waar Pointer al eerder over geschreven heeft. Als we iets kunnen weten over de huidige Hillary, moeten we dat lezen uit wat anderen erover vertellen. Hillaryland, haar inner circle, bestaat uit dames die daarover zwijgen als het graf.
Op de laatste pagina van een artikel in de New York Times van 1 april 2007 over David Axelrod, de spindoctor van Barack Obama, is het volgende te vinden over Hillary:
Het was januari 1999, de impeachmentprocedure van president Clinton was net begonnen en Hillary Clinton had een speech gepland op een bijeenkomst voor de fondswerving t.b.v. Citizens United for Research in Epilepsy (CURE), een stichting die door Suzan Axelrod was opgericht. David en Suzan Axelrod hebben drie kinderen van rond de 20 jaar en hun oudste lijdt aan epilepsie. David Axelrod heeft door zijn werk veel kennissen onder vooraanstaande politici, maar slechts weinigen hebben zoveel voor CURE gedaan als Hillary Clinton.
Hoewel Hillary op dat moment in januari 1999 zelf sores genoeg aan haar hoofd had, hield zij zich aan haar afspraak om op die fondswerving te komen spreken en die dag bracht ze urenlang door op de afdeling epilepsie van het Ruth Presbiterian Hospital. Ze bezocht kinderen die door elektroden verbonden waren aan machines, waardoor dokters d.m.v. de genmeten hersenactiviteit konden beslissen, welk deel van het brein verwijderd kon worden.

At the organization’s reception at the Drake Hotel that evening, Clinton stood backstage looking over her remarks, figuring out where to insert anecdotes about the kids. “She couldn’t stop talking about what she had seen,” Susan Axelrod recalled.

Later, door toedoen van Hillary Clinton, riepen de National Institutes of Health een conferentie bijeen over de behamdeling van epilepsie en dat was volgens Suzan Axelrod een van de belangrijkste dingen die ooit iemand voor de behandeling van epilepsie gedaan had.
Dit blijk van betrokkenheid bij mensen met gezondheidsproblemen en handicaps staat niet op zichzelf bij Hillary en is te zien als één van de meest eigen, meest menselijke karakteristieken van haar persoonlijkheid. Het is haar soms te machtig, zoals toen zij in Rwanda geconfronteerd werd met zeer ernstig gemutileerde slachtoffers van de moorddadige rassentwisten daar.
De moeilijkheid met Hillary is vooral, dat ze iets wil bereiken, waarvoor ze niet geschikt is of iets zegt of doet wat niet geschikt is om haar doelen te bereiken. Hillary Rodham Clinton zou een bar slechte president zijn en het enige, waadoor het nog wat lijkt, is de glamour van haar verloren status als First Lady van een president, die het, ondanks de schandalen, helemaal niet slecht deed.
Wat haar supporters motiveert, is, dat ze een vrouw is en waarom zou een vrouw, vooral een zeer intelligente vrouw, met een enorm machtig politiek netwerk niet geschikt zijn voor het presidentschap? Over de beleidsinhoud die zij voorstaat is weinoig anders te zeggen dan dat zij zich weinig onderscheid van wat Obama voorstaat, maar ze is domweg veel minder geschikt en ook te halsstarrig om dat beleid tot uitvoer te brengen met praktische politiek.
Gezondheidszorg, dat is haar pakkie an, maar als ze een plan door de volksvertegenwoordiging moet krijgen faalt ze door gebrek aan souplesse. Ze zou beter zijn in de uitvoering.

De Vlam in de Pan in Zuid-Irak

Het is weer helemaal mis in Irak. Aanleiding is de aanval van Irakese regeringstroepen op de belangrijke haven en oliestad Basra, om daar het gezag weer in handen te krijgen. Na 60% afname van het geweld, sinds zes maanden geleden de invloedrijke sji'itische leider Moqtada al-Sadr accoord ging met een wapenstilstand, is nu het hele zuiden van het land en ook de hoofdstad Bagdad in rep en roer. Ook zijn er granaten afgevuurd op objecten in de greenzone, het "veilige", "afgeschermde" gebied waar regering, diplomaten en US-officials zich verschuilen, met no other place to go. Op zichzelf is het al een veeg teken dat één opstandige groepering zo'n invloed kan hebben.
Terwijl Moqtada al-Sadr's Mehdi Army in Basra een complete oorlog uitvecht, roept de sinds lang stil gebleven Moqtada al-Sadr zijn volgelingen op in het hele land stakingen en demonstraties te houden. Dit kun je interpreteren als een beëindiging van de wapenstilstand. Dat werd ook tijd want de sjiïtische milities raken meer en meer gefrustreerd door de langdurige gevechtspauze. Om het verloop tegen te gaan en verse krachten aan te trekken moet er flink bloed vloeien, anders is de aardigheid er gauw af. Sadr City, het sji'itische stadsdeel van Bagdad met 2 miljoen inwoners, is van de rest afgesloten, nadat de sji'itische miliies alle politieagenten en militairen uit de straten verdreven hebben. Maar ook in andere delen van de stad is er oproer en de Mustasiriya Universiteit moest onder druk van de Sadr's supporters sluiten. Sadristen hebben de controle over vijf districten van de de zuidelijke stad Kut overgenomen. In de meeste zuidelijke steden is een spertijd ingesteld.

Een beetje geschiedenis van Basra.
Tijdens de tweede wereldoorlog werd Basra bezet door de Britten. Onder het daaruit vortkomende Britse mandaat ontwikkelde de stad zich tot een belangrijke haven. In 1930 werden de door Britten aangebrachte haveninstallaties in Irakees eigendom overgegeven. Tijdens de tweede Wereldoorlog werden de Russische geallieerden via Basra bevoorraad.
In de eerste maanden van de oorlog tussen Iran en Irak werden de rafinaderij en de installaties ernstig beschadigd. Iran wist in 1987 de stad tot op 10km te naderen. In 1991 was het weer raak tijdens de eerste Golfooorlog en daaropvolgende gevechten tussen rebellen en regeringstroepen.
De olieproductie en de export daarvan werd in de laatste hevige gevechten niet lamgelegd. Het Irakese Olieministerie zegt dat de verscheping uit de regio in februari al 1,54 barrels per dag (bpd) bedraagt. Tweederde van de olieuitvoer komt uit de regio en vloeit door Basra. De uitvoer door Basra vormt het grootste deel van de hele olie-export. De rafinaderij in Basra heeft onder normale omstandigheden een capaciteit van 150.000 bpd maar het heeft geen onafhankelijke voorzieningen voor elektriciteit en water.
In 2003 liepen Britse troepen zonder noemenswaardig verzet Basra binnen en werden daar vrolijk begroet door de bevolking. Vier jaar later kwamen de Britten ook onder de last van bomaanslagen en mortieraanvallen, totdat zij zich in september na vier en een half jaar aanwezigheid in de straten terugtrokken. Veiligheidstroepen van het Irakese leger namen hun taken over en nu resteert er nog een Britse eenheid van 4000 militairen bij een luchtmachtbasis in de buurt, om in te grijpen als het nodig is.
Behalve de Mehdi Army van Muqtada al-Sadr is er nog een sterke rivaliserende groep van meer religeus geïnspireerde sji'iten die trouw zijn aan Supreme Islamic Iraqi Counsil (SIIC). Soms vechten ze ook tegen elkaar. Vooral in Bagdad staan de rivaliserende groepen op gespannen voet met elkaar en vele volgelingen van beide stromingen zijn geïnfiltreerd in leger en politie van de regering.
Wie vecht er tegen wie?
overzicht van 5 jaar oorlog

It's the Economy, Stupid

“It’s the economy, stupid” is de gedenkwaardige slogan van Bill Clinton’s succesvolle eerste race naar Het Witte Huis in 1992. Dit werd het overkoepelende thema van zijn presidentschap. Nu de economie van de VS in de eerste maande van 2008 naar beneden dwarrelt, is de economie opnieuw het belangrijkste vraagstuk in de presidentiële campagne. Het overstijgt voor de kiezers zelfs nog het vraagstuk van de oorlog in Irak.
Wat hebben Barack Obama, Hillary Clinton of John McCain te zeggen over de huidige realiteit van financiële crisis en recessie en de generaties lange stagnatie in de gemiddelde levensstandaard die voortgaat in de huidige financiële crisis?
Er zijn geen significante verschillen tussen Obama en Clinton in termen van hun campagneplatforms. Beide Democraten delen wel een groot verschil met McCain. Het meest belangrijk is echter niet wat zij hebben neergelegd in hun campagneargumenten, maar wat ze in werkelijkheid zullen doen als ze in het Witte Huis zijn. Het is meer een zak van politieke macht – welke sociale groep kan druk op de nieuwe administratie uitoefenen – dan economische filosofie.
Dit punt is op dramatisch wijze uitgelicht tijdens de campagne voor de 4de maart in Ohio en Taxas, toen Austan Goolsbe, een professor aan de Universiteit van Chicago en Obama’s economische topadviseur, naar beweerd wordt, tegen Canadese diplomaten gezegd zou hebben, dat Obama veel sympathieker tegenover vrijhandel staat, dan blijkt uit zijn campagne met betrekking tot de NAFTA. Goolsbe ontkende pertinent dit gezegd te hebben en dat wordt door verder onderzoek bevestigd, maar een feit blijft dat je niet zeker kunt weten wat Obama werkelijk aan NAFTA wil doen nadat hij als president verkozen is en alle druk uit verschillende richtingen moet ondergaan. Daar zal ook de druk van de grote ondernemingen zijn om vrije toegang te hebben tot het grote arbeidspotentieel voor lage lonen in Mexico.
Echter, het was Obama of zijn campagne helemaal niet die met de Canadezen gesproken heeft over NAFTA, maar de Clintoncampagne zelf en dat maakt het NAFTA-incident nog veel heftiger, nietwaar? Hierdoor wordt het een nieuw schandaal op het conto van Clinton volgens deze bron: NAFTAgate

The CTV story reportedly orginated from Harper's chief of staff Ian Brodie, who told reporters in Ottawa that Hillary Clinton's campaign assured Canadian officials they need not worry about her NAFTA rhetoric
There's been no explanation for why the focus shifted to Obama in the CTV report that went to air.

Op deze manier heeft Clinton dus Ohio gewonnen en dat is zonder meer kiezersbedrog.
Wat de overwegingen van McCain’s campagne betreft, heeft hij een ongemakkelijke positie tussen twee richtingen die lange tijd dominant zijn geweest onder de Republikeinen – de Reaganomics van lastenverlichting aan de aanbodkant zal de economie stimuleren samen met de afwerende houding tegen New Deal politiek van de oude school, tegen sociale voorzieningen en gericht op de immer falende poging om zo het financieringstekort in balans te krijgen. Het zal niet verrassend zijn als McCain er een warrig rommeltje van maakt. McCain gaf openlijk toe dat "the issue of economics is not something I've understood as well as I should." Dat is waar hoewel hij al 25 jaar lid is van het Congres en twee maal presidentskandidaat. Obama en Clinton zetten meer in op werkvoorzieningen, betaalbare gezondheidszorg, gelijke lastenverdeling, voorwaarden bij vrijhandel en een combinatie van economische groei en milieubescherming, de zogenaamde groene groei. Dit zijn zeker begeerlijke doelen.

We moeten echter in gedachten houden dat Bill Clinton dezelfde doelen voorstond in 1992 met zijn programma “Putting People First”. Maar het economische programma van Clinton veranderde al drastisch gedurende de twee maanden tussen de verkiezingen en de inauguratie in januari 1993. In die periode besloot zijn administratie dat hun prioriteit zou liggen bij de belangen van Wall Street. De Clintonjaren worden getekend door bezuinigingen van de overheid op elk gebied en een schijnbaar onbeperkt enthousiasme voor vrijhandel en deregulering van de finaciële markten.
Bill Clinton gaf het ook al voor zijn inauguratie toe: “we help the bond market and we hurt the people who voted us in." Zowel Hillary Clinton als Barack Obama zou gemakkelijk in dezelfde val kunnen trappen als ze geen rekening moeten houden met een intense druk van progressieve krachten om hun verkiezingsbeloften te houden. Het belang daarvan is zeker onderstreept door wat Goolsbe eventueel tegen de Canadezen over NAFTA gezegd zou kunnen hebben.
Belangrijker dan wat de kandidaten nu naar voren brengen, is de vraag naar welke adviseurs ze als president zullen luisteren. McCain leunt op mensen als Pete Peterson en Jack Kemp.


Pete Peterson (links) en Jack Kemp (rechts)
Peterson dankt zijn reputatie bij McCain aan het feit dat hij eveneens een krijgsgevangene was in Hanoi en daarna in staat was veel geld te verdienen en Kemp heeft zijn positie te danken an zijn faam als footbalspeler op het hoogste niveau, wat hem ook geen windeieren gelegd heeft. Peterson is een Wall Street miljardair en een voormalige minister van Sociale Zaken onder Richard Nixon. Hij is al heel lang een fervent voorvechter van diep snijden in de sociale zekerheid, gezondheidszorg en welzijnspolitiek om zo de overheidsinkomsten en –uitgaven in balans te behouden. Niet zo verrassend is het, dat Peterson gelooft dat Wall Street ticonen als hijzelf lagere belastingtarieven moeten houden, dan leraren, brandweerlieden, verplegers en bedienend personeel.
Jack Kemp was lid van het Congres in de jaren ’70 en ’80 en van origine pleitbezorger van algehele lastenverlichting als middel om de economische groei te stimuleren. Hij hielp al de Reaganomics te formuleren voordat Reagan in het Witte Huis kwam in 1981. Kemp verklaart dat finacieringstekorten geen serieus probleem zijn en dat Republikeinen als Peterson in de praktijk van dit soort zaken (Enron & Citygroup) de economie kanaliseren. In zijn sport heeft Kemp geleerd, dat je heel goed op bais van gelijkheid met de gekleurde medemens kunt omgaan.
Kemp portretteert zichzelf als een populist, die de ondernemersenergie van het Amerikaanse volk bevrijdt door remmende belastingen op te heffen. Maar de belastingverlagingen van Reagan en George H. W. Bush gaven alleen de rijken grote voordelen. Deze belastingverlichtingen lieten door de teruglopende overheidsinkomsten minder ruimte over voor sociale programma’s. Daarin komen de politieke doeleinden van Kemp en Peterson samen, dat er tenslotte een zware wissel getrokken wordt op de sociale- en welzijnsvoorzieningen of het begroting nu eindigt met een tekort of een evenwicht.
Het economische politieke debat moet daarom wijd openstaan voor Clinton en Obama om zwaar te drukken op een agalitaire agenda voor werkgelegenheid, eerlijk verdeelde belastingdruk. Betaalbare gezondheidszorg, regels voor de finaciële markt en groene groei. Dat allemaal tegelijk. Obama heeft gezegd dat hij zal luisteren naar mensen die wat te betekenen hebben in de economie, naast Goolsbe ook iemand als Robert Rubin, Alan Blinder en Robert Reich. Dit ware allemaal belangrijke adviseurs van Bill Clinton en ze zullen ook weer ingezet worden door Hillary Clinton.
Vooral Rubin was Bill Clinton’s naaste economisch adviseur en vier jaar minister van Financiën en het was Rubin die, al voor Clinton’s eerste inauguratie, aan het meer populistische kamp uitlegde dat de rijken de beslissingen nemen en de economie runnen ("are running the economy and make the decisions about the economy.")
Onder de administratie van Hillary Clinton of Obama zal deze strijd tussen de Rubenites van Wall Street en de werkende klasse en middenklasse, die de president in het Witte Huis gestemd hebben, opnieuw oplaaien. Waarschijnlijk zijn de kansen op een grote verschuiving nu veel groter onder een nieuwe Democratische administratie, vooral een onder Obama. Het kan niet meer zijn dan een voorgevoel en het heeft te maken met hoe Obama een politiek onderwerp benadert in vergelijking met Hillary Clinton. Obama is ook duidelijk niet zo vastgeklonken aan de economie van Bill Clinton. Obama’s campagne heeft een wijdverspreide beweging in het leven geroepen met een nieuwe generatie kiezers.
Belangrijker dan voorgevoelens is het dat voor een hele generatie onder Reagan, Clinton en twee Bushes voor iedereen behalve voor de zeer rijken de economie heeft gestagneerd en dat we nu op de korte termijn een recessie en een finaciële crisis onder ogen moeten zien. De druk voor een waardevolle progressieve agenda van groeiende werkgelegenheid, betaalbare universele gezondheidszorg en groene groei is sterk toegenomen. Hillary Clinton, noch Barack Obama kunne deze realiteit negeren.
Naar Robert E. Rubin is de economie van de Clintonregering Rubinomics genoemd.
Robert Rubin, Secretary of the Treasury
Hier is een korte uitleg daarvan:

Rubinomics emphasizes the effect that balancing the government budget has on long term interest rates. Taxes should match government spending in the long run, and deficit-financed tax cuts are an ineffective way to increase growth.
Rubinomics has never rejected Keynesian approaches to economics, which call for the government to run a deficit in times of recession. But it worries about the long-term effect that deficits, especially structural deficits, have on inflation.
During the early 1990's, long-term interest rates remained stubbornly high even as the Federal Reserve cut the Federal Funds rate. Rubin and most other economists (including Alan Greenspan) attributed this high yield curve to an "inflation premium" that bond-traders were demanding. Reducing interest rates, Rubin argued, would lead to increased private sector investment and consumption and, therefore, stronger growth. Clinton, who had campaigned on the promise to put people first and invest in human capital, accepted Rubin's reasoning and put deficit reduction at the forefront of his economic plan, to the chagrin of more liberal advisers such as Robert Reich and Joseph Stiglitz. In particular, Stiglitz (recipient of the 2001 Nobel Prize in Economics) was not opposed to Clinton's plan to reduce the deficit, but suggested that Clinton put less money into deficit reduction and more into research and development, technology, infrastructure, and education, quoting "given the high returns for these investments, GDP in 2000 would have been even higher, and the economy's growth potential would have been stronger."

Aannemelijk is, dat Barack Obama meer luistert naar de lijn van Joseph Steglitz met een sterke voorkeur voor investeringen in en versterking van research en innovatie. Zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Stiglitz Joseph Stiglitz

Per slot is Rubin, die, nadat hij de regering van Clinton verliet, onder andere bestuursvoorzitter was van de Citygroep, zwaar beschadigd door de enorme verliezen van de Citygroep en de hypotheekcrisis. Sowieso is Rubin nauw betrokken bij de handel in beleggingen die niets waard zijn en zo ook bij de ineenstorting van Enron.

Alan Blinder, die onder Bill Clinton lid was van de Council of Economic Advisers, toen Clinton de NAFTA door het Congres joeg, geeft nu blijk van grote ongerustheid over de effecten van globalisering op de levensstandaard.

He has recently wrote a controversial column for the Foreign Affairs magazine about globalization in which he opined that globalization could cause more disruptions in service jobs than originally believed. He says that he still believes that globalization would be a net plus for the United States. This analysis has not been published in a peer-reviewed journal of economics. His views on this issue is not widely accepted by economists.

Kortom, een nieuwe Democratische regering zal goede kansen hebben om een flinke verschuiving in de economie te realiseren, zelfs als sommige van de oude helpers van Bill Clinton terugkeren als adviseurs. Maar als zo’n grote verandering plaatsvindt, zal het niet primair zijn, omdat een Democraat als Hillary of Barack in het Witte Huis zit, maar domweg, omdat het volk, dat hen daar heeft neergezet, voldoende politieke macht heeft gekregen, om hen aan hun verkiezingsbeloftes te houden.
Met McCain aan het roer wordt het een heel ander verhaal, waarbij het vrijwel zeker is dat er nooit meer een budget is om nieuwe verkiezingen te organiseren. Dan komt er geen nieuwe gekozen president, omdat de staat wel grote en bij voorbaat verloren oorlogen, maar geen nieuwe verkiezingen betalen kan. De prioriteiten liggen een beetje anders.

Welcome Governor Richardson!

De rede van Obama over racisme staat #2 op de lijst meest gelezen onderwerpen in de New York Times op #1 staat een artikel met hetzelfde onderwerp. Dat is een goed teken voor Obama, die dat nodig had, nadat de Billarygang met de uitspraken van de gepensioneerde dominee Jeremiah Wright vernietigend naar Obama uitgehaald had, met het gevolg, dat Baracks voorsprong op Hillary in de nationale polls teniet gedaan werd.
Bill Richardson, governor van New Mexico en de enige Latin-American op zo'n hoge positie, besloot steun te verlenen aan Obama. Hij noemde Barack Obama "een politiek leider zoals je die maar eens in een mensenleven kunt meemaken."
Dat is opmerkelijk, want onder Bill Clinton was Richardson VS-ambassadeur bij de Verenigde Naties en hij heeft dus veel aan de vroegere president te danken en bovendien hebben de Clintons een massieve aanhang onder Latin-Americans, het sterkste anker voor Hillary in grote staten. Richardson is immens populair en buitengewoon invloedrijk, de meest genoemde kandidaat voor het vice-presidentschap en er is hard gevochten door de Billarygang en de Obamacrew om zijn steun. Eerder had Richardson te kennen gegeven, evenals veel andere superdelegates, zijn beslissing te willen uitstellen tot aan de Democratische Conventie, maar kennelijk hebben de recente ontwikkelingen hem tot een ander besluit gebracht en dat kan niet anders betekenen dan zijn strenge afkeuring van de manier waarop de Billarygang campagne voert tegen Obama.
Het gaat niet om de politieke inhoud in de Democratische strijd om de nominatie. De politieke doelen zijn teveel gelijk. Het gaat puur om de persoonlijkheid, visie, standvastigheid en betrouwbaarjheid van de kandidaten en met elke aanval van Hillary Clinton geeft ze zelf haar veel grotere zwaktes bloot. Zo wordt ze keer op keer aangeslagen als ze het heeft over Obama's gebrek aan ervaring, omdat ze haar eigen ervaring niet concreet kan benoemen en er bij nader onderzoek steeds blijkt dat ze een heel bescheiden, niet meer dan symbolische rol heeft gespeeld als First Lady, uitgezonderd met haar plan voor de gezondheidszorg, waarmee ze jammerlijk heeft gefaald. Dat heeft de Democratische Partij bij de eerstvolgende verkiezingen toen de meerderheid in het House gekost. Dat was eens maar nooit weer, moet Bill gedacht hebben en hij beperkte haar invloed tot het voordragen van geschikte mensen voor hoge posten.
Ook dat werd een ramp. Keer op keer kwamen de door haar voorgedragen kandidaten niet door de screening en haar drie naaste collega's van de Rose Firm, advocaten dus, brachten het er niet beter vanaf. Eentje trok zich nog op tijd terug, eentje werd veroordeeld tot gevangenisstraf en eentje pleegde zelfmoord. Maar het ergste is, dat Hillary niet leert van haar fouten, wat blijkt met Mark Penn aan het hoofd van haar campagne.

Mark J. Penn is worldwide CEO of the public relations firm Burson-Marsteller and president of the polling firm Penn, Schoen and Berland Associates.

Leuke informatie en wat is zijn Burso-Marsteller dan voor firma?
Wikipedia vertelt het ons:
Zie hier wie zijn beste cliënten zijn "Met zo'n man wil een fatsoemlijk mens toch niet in het publiek of in één kantoor gezien worden?" schreef Pointer in een commentaar aan Reuters.
Binnen de Billarygang is er ook heftige kritiek op Penn, maar Mark J. Penn blijft, terwijl de trouwste en belangrijkste leden van Hillaryland moeten vertrekken, als alles in het honderd loopt en er verlies genomen moet worden.
Kennelijk heeft Penn Hillary stevig aan de ketting.
Met zulke mensen dicht bij zich, die haar aanvallen op Obama sturen, is het de vraag of Hillary zichzelf niet ook als vice-president onmogelijk maakt. Wat Pointer betreft jawel, alreeds, niet doen! Richardson is een veel betere kandidaat voor het vice-presidentschap, maar dat heeft één groot nadeel: dan wordt het wel heel erg een rassenkwestie. Een African-American en een Latin-American op één ticket is wat al te gewaagd. Barack Obama moet een blanke vrouw erbij op zijn ticket hebben. Dan denkt Pointer aan madame Speaker of the House, Nancy Pelosi. Dan heb je een dreamteam dat niet te verslaan is, Barack en Nancy met Bill Richardson als Secretary of State.
Wie heeft het dan nog over gebrek aan ervaring?
Ai, wat mooi, de eerste zwarte president en de eerste vrouwelijke vice-president, beide integer en met uitzonderlijke bekwaamheid.

As Speaker of the House, Pelosi ranks second in the line of presidential succession, following Vice President Dick Cheney. She is therefore the highest-ranking woman in the history of the U.S. Government.

Meer over Nancy Pelosy