8 apr 2010

Opiniepeilingen: scheid het kaf van het koren


Laat, maar desalniettemin werd mijn aandacht getrokken door een uitstekende column op de website van Nova d.d. 6 maart 2010, genaamd: Opiniepeilingen: scheid het kaf van het koren.
Omdat Amerikaanse politiek mijn eerste aandachtsgebied is, heb ik daar de nodige ervaring opgedaan met recente polls, waar de hervorming van de ziektekostenverzekering aan de orde kwam. Gemiddeld genomen over alle polls was een meerderheid tegen "Obamacare" maar heel veel van die polls waren ronduit schandalig wat de vraagstelling betreft. Over tien jaar wordt er een biljoen dollar (duizend miljard dus) bezuinigd terwijl er tenminste 32 miljoen Amerikanen meer verzekerd zijn wat ongeveer 10% van de hele bevolking is. Bovendien kwam slechts in een enkele poll voor dat éénderde van de reflectanten ertegen was, omdat de nieuwe wet naar hun idee bij een gebrek aan een Public Option niet ver genoeg ging.
Dan zie je vragen als, wilt u het aan een ambtelijke medische commissie overlaten of oma nog verder mag leven? Zo'n ambtelijke commissie komt uiteraard in de hele wet niet voor, maar de Republikeinen beweren van wel al kunnen ze niet aanwijzen waar dat dan staat in de wet. Het is bangmakerij en kiezersbedrog, net als het roepen dat de President een Nazie of een communist of een lid van Al Qaeda is en niet in de VS is geboren, wat door zo'n 45% van de Republikeinen voor zoete koek wordt aangenomen. Het zijn ongeveer net zulke stupide beweringen als wanneer wij zouden zeggen dat Wouter Bos niet voor zijn gezin uit de politiek stapt maar dat hij er met die 18 miljard die we nu moeten bezuinigen vandoor gegaan is. Zo iets is niet eens mogelijk, maar een Amerikaanse vraagstelling zou zijn: Als de minister van Financiën er met de staatskas vandoor gaat stemt u dan nog wel PvdA?
In de column wordt terecht aangehaald dat het John F. Kennedy was die met het pollen begonnen is - maar toen ging het nog netjes - en dat deze sonderingen van de publieke opinie sindsdien een hele industrie zijn geworden. Het was eerst vooral het bedrijfsleven dat de mogelijkheden zag om die publieke opinie ermee te manipuleren, maar dat manipuleren werd al snel door de politiek in het Nixon-tijdperk overgenomen en Ronald Reagan produceerde zo zijn eigen zwijgende meerderheid, op grond waarvan hij zijn grootste stommiteiten van draagvlak meende te voorzien. Als het even niet zo makkelijk ging, werd er weer een belastingverlaging tegenaan gesmeten, maar aan het eind van zijn termijn was het verschil tussen arm en rijk toch weer fors gegroeid en liep het begrotingstekort opnieuw gillend uit de hand, zoals het onveranderlijk bij elke Republikeinse president het geval is. Ik noem twee van zijn grootste blunders: het stopzetten van Carter's gevorderde beleid om Amerika energie-onafhankelijk te maken en zijn uiterst kostbare Starwars-project waarbij nooit een positief resultaat is geboekt zoals van tevoren door de technici was voorspeld op heel eenvoudig te begrijpen gronden.

Sindsdien is de Republikeinse politiek volledig gericht geweest op bewust opgeroepen angstgevoelens der bevolking en demonisering van Europa hoort daar ook bij. In Republikeinse ogen zijn wij in de Europese Unie allemaal communistische staten dan wel fascisten, want verschil zien ze daar niet in. McCain die bij de presidentsverkiezingen de Republikeinse tegenspeler van Obama was wist Europa zelfs Amerika's aartsvijand te noemen en wellicht was dat het waardoor hij van VVD-leider Rutten de voorkeur verdiende boven Obama die een goede samenwerking zoekt. McCain wilde bijvoorbeeld ook niet praten met de Spaanse "president" en hij was vergeten dat Spanje een koninkrijk is en José Luis Rodríguez Zapatero een premier net zoals Jan Peter Balkenende. Republikeinen die op autoritaire wijze de baas willen spelen in de wereld weten er meestal de weg niet. Zo had Buish43 geen idee wat de hoofdstad van India kan zijn en McCain weet niet dat Afghanistan en Iraq geen gemeenschappelijk grens hebben, maar hij wil het land dat ertussen ligt wel platbombarderen. Tegen het manipuleren van polls verdedigt de Democratische Partij zich vooral door gebruik te maken van het internet en duizenden korte tv-advertenties. Dat proberen de Republikeinen nu ook en daarmee wordt een zee van bagger over hun tegenstanders uitgegooid, zelfs met het voor vast en zeker voorspellen dat half oktober 2009 ongeveer tweehonderd miljoen Amerikanen op last van de president zijn afgeslacht en dat er daarvoor al meer dan een miljoen buitenlandse militairen in het land zijn. Toen iedereen eind oktober nog springlevend bleek te zijn, claimde men dat het kwam, omdat zij de geheime plannen vroegtijdig hadden onthuld en daarmee hadden voorkomen. Maar, zeiden ze, in het geheim was al wel de staat van beleg afgekondigd en daarmee de grondwet buiten werking gesteld.
Om hun leven en goed te verdedigen staat nu per 19 april 2010 een gewapende mars naar Washington gepland, want de schande dat vrijwel elke Amerikaan straks een particuliere ziektekostenverzekering zal hebben, willen ze niet meemaken. Ze hebben in ieder geval wapens genoeg.
Dit soort geschreeuw van volslagen krankzinnigen kunnen wij ons van Europese politici moeilijk voorstellen, maar Wilders is er speciaal voor naar de States geweest om ervan te leren.
Dat je dan een eigen gewapende partij-militie moet hebben hoort erbij net als dreigen jongeren van islamitische huize door de knieën te schieten. Als je dat gevaarlijk rechts-extreem noemt, zei de Republikeinse gouverneur van Texas, dan sta ik aan hun kant. En zo kan het gebeuren dat de mensen levensgrote negerpoppen in de bomen hangen tijdens de verkiezingsstrijd om aan te geven dat een zwarte in het Witte Huis niet thuishoort. Dat noemt men daar "vrijheid van meningsuiting", waar Wilders het ook vaak over heeft en aan dat aanzetten tot haat en moord wordt steeds vaker gevolg gegeven. Dergelijke ideologische moorden moet en niet zwaar bestraft worden vindt McCain blijkens zijn steun aan een wet die het nooit gehaald heeft. Het idee was dat je een taakstrafje krijgt als je de president doodschiet, mits die president zwart is.
In de VS wordt het kaf niet meer van het koren gescheiden, maar is het hele korenveld langzamerhand rijp, vinden velen, om in brand gestoken te worden.

Geen opmerkingen: