Wij schrijven: 29 februari 2008. Wat een krankzinnig tijdsgewricht!
Premier Balkenende is doodsbenauwd en de regering in paniek. Vrijheid van meningsuiting mag nog, maar de grens is reeds overschreden naar officiële censuur. De Taliban dreigt met extra agressie tegen onze militairen in Afghanistan, een Nederlandse kinderfilm mag niet vertoond worden in Caïro, stewardessen zijn bang om op bepaalde bestemmingen te vliegen, in Indonesië zijn massademonstraties tegen onze en de Deens ambassade en buitenlandse regiems dreigen met sancties. Dit alles omdat er in ons land vrijheid van meningsuiting is. Is die vrijheid het waard dat Nederlandse belangen in de islamitische wereld worden geschaad? Onze regering vindt heel duidelijk van niet.
Het uiten van een kritische mening moet worden afgewogen tegen Nederlandse belangen, vindt de regering. Het gaat hier over een ‘naar verwachting’ kritische mening in de vorm van een kwartiertje video, nog door niemand gezien en mogelijk zelfs nog niet af. Voor hetzelfde geld kan die film een objectieve registratie zijn, iets wat je ziet gebeuren, wat men dan vastlegt en laat zien. Een objectieve registratie is geen meningsuiting, maar kan wel bijdragen aan meningsvorming en dat is natuurlijk nog gevaarlijker, want daardoor kunnen veel meer mensen de neiging krijgen hun mening erover te uiten. Dat wordt dan een vloed en Nederlanders zijn dijkenbouwers en zo neemt Pointer ook waar, dat angst meerdere kanten heeft. Eén andere kant van de angst toont de regering nu. Dat is een reële angst, geen fobie. Het recht op vrije meningsuiting geeft uiteraard een zeker risico bij lieden die dat recht niet erkennen. Velen hebben er hun leven voor gegeven om dat recht te verwerven.
Nu kan ook een objectieve registratie een eenzijdige registratie zijn en als dat anderen opvalt, kunnen die andere kanten of andere aspecten laten zien van hetzelfde fenomeen, ook door objectieve registratie. Pointer denkt daarbij altijd aan de schijngestalten van de maan. Het deel dat belicht wordt, zie je heel goed, maar er is méér! Dat weet je.
Laat ik dan de W-naam tóch maar noemen: Geert Wilders heeft een eenzijdige benadering van de islam in de wereld en van de islam in Nederland in het bijzonder. Pointer raakt vaak geïrriteerd door Wilders, omdat die in zijn ogen angst exploiteert met onzuivere motieven. Deze eenzijdigheid leidt tot gebrek aan nuance in de observaties en naar het idee van Pointer zijn intellectuelen het daar wel over eens. Wilders is een populist, geen racist en geen fascist.
Het probleem is nu, dat er onthutsend weinig positiefs wordt waargenomen in de islam. Dat zou Pointer graag anders zien, maar hij slaagt er zelf ook niet in, want al het positieve wordt aangedragen door personen die door de islamitische hoofdstromen als afvalligen worden aangemerkt en veel van het negatieve wordt door verfraaiende verdraaiing voorgesteld als positief, wat dan bij nadere analyse door de mand valt. Je zult een imam nooit op tv of radio een krachtig vers uit de koran horen citeren van na de islamitische jaartelling. Voor óns worden verzen voorgedragen van vóór de Hidjrah, de gedwongen verhuizing van de profeet Mohammed uit Mekka naar Medina omstreeks 622. Voor moslims is dat het begin van hun jaartelling. Koranverzen van na die tijd hebben een grotere autoriteit, zijn zeer agressief jegens andersdenkenden en corrigeren de eerdere, meer vredelievende verzen. Wie de koran in vertaling leest ziet dat er om die reden bij elke soera staat vermeld of die soera van vóór of van na de Hidjrah is. Dat is essentieel voor de zwaarwegendheid van de tekst. Die eerdere verzen worden voorgedragen om aan te geven hoe vredelievend de islam is, maar dat die vredelievende benadering door latere verzen is achterhaald, wordt er dan niet bij verteld, hoewel iedere praktiserende moslim daarvan wél op de hoogte is. Wij kennen dat van vooraanstaande moslims die in het Arabisch dingen zeggen, die in strijd zijn met wat ze in andere, westerse, talen zeggen. Dat is een schijngestalte van de islam, waarbij het donkere gedeelte met wat extra bewolking aan het oog van de buitenstaander onttrokken wordt. Wij kennen dat niet.
In de bijbel, bijvoorbeeld, staan ook teksten die oproepen tot moord en doodslag en tot discriminatie en slavernij. De hoofdstromen van het jodendom en het christendom zeggen dat die teksten moeten worden gezien in de context van die bijbelse tijd en dat die vandaag de dag geen gelding meer hebben en, eveneens ten onrechte, wordt gezegd dat de feitelijke en geldige bijbelse boodschap de kerstboodschap is van “vrede en in mensen een welbehagen”, kortom van louter naastenliefde. Ja, ten onrechte, maar in het algemeen is dat wel de boodschap van de kerken en wie ben ik, om daar dan kritiek op te hebben? Het is hun officiële standpunt en daar is heel goed mee te leven.
Jodendom en christendom hebben zich onder de aanhoudende druk van de Verlichting aangepast aan de wetgeving op basis van de Romeinshumanistische rechtstraditie en de Universele Mensenrechten. Daardoor kunnen we nu in vrede in hetzelfde land samenleven. Vrijheid van godsdienst en meningsuiting is de basis van onze tolerantie.
Dat vinden we niet terug bij de hoofdstromen van de islam, niet bij soennieten en niet bij sji’iten, die zich tot elkaar verhouden als de katholieken en protestanten van vier eeuwen geleden. Een opvallende uitzondering in de islam wordt gevormd door de vrijzinnige Alawieten, maar ook die stroming wordt als afvallig beschouwd en staat, ook in Nederland, aan verdrukking bloot. Op de gesubsidieerde redio en tv zijn hun bijdragen weggecensureerd. Zelfs de meer orthodoxe Ahmadiyya beweging, enigszins vergelijkbaar met de Gereformeerde Bond in de Nederlands Hervormde kerk, kan geen genade vinden in de ogen van de rechtgelovige hoofdstroom. De ketterjacht is niet afgeschaft in de islam, integendeel, er is een duidelijke intensivering van de strijd tegen álle andersdenkenden waar te nemen.
Dit vervult het autochtone Nederlandse volk met reële angst, waarvan door Wilders gebruikt gemaakt wordt en die angst veroorzaakt ook het beven van de regering.
Is dit terecht?
Wat veel bijdraagt aan de angst onder het volk is de concrete samenstelling van de schoolpopulaties, waar 40-50% van de leerlingen van islamitische huize is en de jeugdige populatie is een voorspiegeling van de samenleving in de naaste toekomst. In twee opeenvolgende periodes van tien jaar, van 1984 tot 1994 en van 1994 tot 2004 is het islamitische deel van de bevolking steeds verdubbeld, hoofdzakelijk door exorbitant veel grotere gezinnen, familiehereniging en de import van partners. Sindsdien zijn er weer 200.000 bijgekomen, met een gelijktijdige geringe afname van de immigratie tot per saldo ongeveer 30.000 per jaar. Er worden in ons land per autochtone baby zeven islamitische babies geboren.
Nou ja, wat dan nog, hè?
Van de islamitische bevolkingsgroep weten we dat 70% daarvan voortijdige schoolverlaters zijn. Zonder scholing en zonder werk is het slecht wonen in ons land. Dit geeft dus problemen en dat is een deel van de pijn. Velen wijten dat aan armoede onder die bevolkingsgroep, maar er zijn veel meer armen onder de andere bevolkingsgroepen en die laten niet in die mate datzelfde beeld zien. Hugenoten, joden, Chinezen, Zuid-Molukkers, Italianen, Spanjaarden, Surinamers, waaronder ook hindoes en boeddhisten, geen van die migrantengroepen ontkwam aan aanvankelijke armoede en toch zijn die later volledig geassimileerd en probleemloos opgenomen in de bevolking. Zoniet de islamieten, die assimilatie afwijzen.
Dan geldt de Tweede Wet van Pointer: integratie zonder assimilatie is infiltratie.
Op wetenschapsforum.nl deed de Tweede Wet van Pointer een storm ontstaan en hij werd spoedig ‘ontmaskerd’ als een racist en via kromme redeneringen en speculaties vergeleken met Hitler. De topic ging over de wenselijkheid van een modernisering van de islam en Pointer had deze vraag niet gesteld, maar sprong erop in als supporter daarvan, terwijl hij ook aangaf dat zo’n modernisering van binnenuit moet komen omdat je andersdenkenden niet zomaar een andere gedachte kunt opleggen. Immers, de Eerste Wet van Pointer geldt ook nog steeds: de natuur regeert wat de wet negeert. Dwang is altijd contraproductief, met name als het om geloof- en gewetenskwesties gaat. Welnu, het werd Pointer ook zeer kwalijk genomen dat hij in de discussie gebruik maakt van zijn eigen wetten. Dat zou dan een teken van hoogmoed zijn en dus van minachting voor anderen.
Dat is vreemd, hè?
Zou het Archimedes ooit kwalijk genomen zijn, als hij betoogde, dat een lichaam, geheel of gedeeltelijk ondergedompeld in een vloeistof, een opwaartse druk ondergaat, die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste vloeistof? Ik denk het niet. De discussie had in die tijd in de wetenschap reeds zijn intrede gedaan en nu lijkt het of dat tijdperk is afgesloten, tenzij men beoogt tot het prehistorische stadium van de wetenschap terug te keren. Pointer mag niet meer discussiëren op het wetenschapsforum.nl. Hij mag er zelfs niets meer van zien en zijn geliefde TrueLove, die discussie altijd met grote belangstelling volgde mag daar nu ook niets meer lezen, hoewel zij nooit deelgenomen heeft aan de discussie. Dat doet Pointer denken aan de situatie toen hij door de Vrijgemaakt Gereformeerde kerk zonder waarschuwing geschorst werd en met hem automatisch ook zijn wettige echtgenote, beiden door de mannenbroeders "uitgeworpen in de buitenste duisternis waar het geween is en het tandengeknars". Dat is weer een andere kant van de angst waarover Pointer het in dit bericht heeft. Déze angst is het gevaarlijkste, omdat Pointer met veel nuance een beeld van de werkelijkheid geeft en in dit geval is die werkelijkheid zelf nogal ongenuanceerd, wat zeer te betreuren is. Nederland is dus bevangen door het grote beven voor de islam en voor de discussie over de islam. Wij mogen niet proberen door waarneming en discussie te bepalen, wat er werkelijk aan de hand is. De transparantie moet plaatsmaken voor censuur op grond van een gedicteerde afweging van Nederlandse belangen.
Juist deze censuur is het resultaat van fobieën. Het grote beven is begonnen.
Dat is nog het meest angstaanjagend.
