De kern van de zaak kernenergie

Indian Point
Link
In een land als Nederland, waar door krap het grootste deel van de bevolking, CDA, VVD, PVV en SGP, gesproken wordt over “de milieureligie” en de “windmolenwaanzin” als “hobby’s van de linkse kerk” moet je er niet mee aankomen. Maar als de politiek heel direct levensbedreigend wordt, veranderen er wel wat dingetjes in de samenleving. Ik leef graag in een mooi en gezond land en ik kan nog pikken dat anderen daar fel op tegen zijn, omdat ik denk dat ze vanzelf wel tot een beter inzicht zullen komen, als de gevolgen van zo’n desastreus zelfgenoegzame ideologie gaandeweg meer en meer aan de dag treden. Waar het nu om gaat, is, dat je niks meer kunt verbeteren als je samen allemaal heel plotseling dood gaat door zo’n vergissing.
Boem is dom en daarna is er niks meer.
Het is beter om dat te voorkomen.
Bij onze buren is net een lange, doch ferme discussie tot een hoogtepunt gekomen. Naar mijn inzicht gaat het eigenlijk om de vraag of de overheid gerechtigd is het leven van alle burgers te verspelen, omdat er een zeer geringe kans is dat sommigen daar rijker van worden, hoewel het risico voor andere tot maximaal fatale zekerheid wordt verhoogt. Het is domweg een kwestie van misschien nog wat leven of een zekere dood en niet omdat kernenergie of het afval op zichzelf zo gevaarlijk is, maar omdat we er door toedoen van terroristen in een handomdraai aan kunnen sterven.
Makkelijk zat.
Gelovigen, zoals Bondskanselier Angela Merkel permitteren zich te denken dat de dood niet het einde is van hun bevoorrechte positie, omdat ze al, om onnaspeurlijke redenen, een kaartje hebben voor mooie vooruitzichten is het imaginaire hiernamaals. Zulke mensen stellen zich voor dat ze na hun dood al die anderen voor eeuwig in de hel zien branden en daar worden ze heel vrolijk van.
Daar kun je als ongelovige of twijfelaar, of willekeurige zondaar die niet uitverkoren is, geen goeds van verwachten. Hoe gruwelijker wij - het meer gezellige deel der mensheid - gedurende oneindig veel miljarden jaren gefolterd worden, hoe leuker de uitverkoren gelovigen het vinden, dat ze – niet om hun verdiensten, maar omdat ze nu eenmaal van tevoren al uitverkoren zijn – de dans der onvoorstelbaar gruwelijk en eindeloos gefolterde medemens in de hel ontspringen. Hun eigen ouders, broertjes en zusjes, hun beste vrienden zelfs ook, dus waarom zouden ze ons, vreemden iets naars willen besparen als er nu al politiek of geldelijk garen mee te spinnen is?
Ik vertrouw ze niet.
Je moet ze dus goed onder controle houden en laat ik beginnen met een heel gewone technische vraag: Wat betekent een langer productieleven van kerncentrales voor de hernieuwbare energiebronnen in de gemengde elektriciteitsmarkt?
Daar gaat het om in de discussie, niet alleen bij ons, maar ook bij de oosterburen. Windenergie, zonne-energie en dergelijke kunnen kernenergie op dit moment niet vervangen. Er is forse tegenwind voor de leuk geprobeerde energiepolitiek van de Duitse coalitie. Het lag een tijdje leuk in de politieke markt om een beetje "groen" te zijn, dus je kon er stemmen mee winnen, maar er was niet over nagedacht. Dan krijg je narigheid.
Ja, wat wil je, als je van harte geloofd dat deze aarde allang verdoemd en verloren is, omdat iemand ooit – zesduizend jaar geleden – eens een appeltje van andermans boom gejat heeft? Het wachten is dus op de imaginaire Nieuwe Aarde, wat dan een Tuin der Lusten, een waar Paradijs zal zijn, zonder enig ongemak en genoeg te vreten, te zuipen en zelfs genoeg te neuken zonder bang te zijn voor barensweeën. Je hoeft zelfs niet eens ooit te schijten of te pissen… Ik zei toch zonder enig ongemak?
Nou ja, er is daar niks te verbeteren, dus je verveelt je te pletter.
Vanuit dat beeld weten we hoe gelovigen - soms stiekem maar toch – openlijk belijden wat ze denken. Lees bijvoorbeeld de Heidelbergse Catechismus, voor iedereen – ook zonder kerkelijk pasje – verkrijgbaar in de gespecialiseerde boekhandel, waarop iedere Calvinist van ganser harte en onder ede geloofsbelijdenis doet (Jan-Peter Balkenende, Wouter Bos, Piet Hein Donner enzovoort). Je krijgt dan meteen al zo'n vraag: "Waaruit kent gij uw ellende?" dan moet je antwoorden: "Uit de Wet Gods." Kijk het even na, want ik verzin het echt niet. Ik klap met bezwaard gemoed uit de school over de beschamende feiten. Net als WikiLeaks.
Hoe godvergeten stupide moet je zijn om daar nog enig vertrouwen in te hebben?
De nuchtere vraag is natuurlijk: kun je iets beters bedenken?
Jawel, maar waar gaat het over?
Het gaat nu over energiepolitiek en duurzaamheid. We weten nu dat echte gelovigen per definitie niet voor duurzaamheid kunnen zijn, omdat dit tegen het principe van de gedoodverfde ondergang der door God vervloekte aarde is. En je moet God natuurlijk niks in de weg leggen, denken die lui. Maar wij, andersdenkenden, als we dat nu eens niet zomaar aanvaarden en die gelovigen met hun waandenkbeelden niet zomaar hun gang laten gaan, zouden wij niet iets beters kunnen bedenken?
Ik ben nu 69, dus voor mij maakt het niet zoveel uit wat er met de aarde gebeurt en als je op goede en redelijke gronden tegen al die obscure religie bent, zoals ik, krijg je karrenvrachten stront over je heen, van alle kanten. Maar laat ik toch, vanwege het grote belang voor het overleven van de samenleving, waar ik nu eenmaal uit aangeboren medemenselijkheid een zwak voor heb, maar zeggen waar het op staat: Geen kernenergie! Dat moet haalbaar zijn.
Godverdomme!
Precies, als je tegen kernenergie bent, kom je echt niet in de hemel, dat wil ik best wel duidelijk aangeven. Maar als je vóór kernenergie bent, kom je ook niet in de hemel. Die hemel of een hiernamaals bestaat namelijk niet, want dat is een hersenschim van primitieve mensen uit de oude doos, toen er een god verzonnen moest worden om te verklaren wat de toenmalige wetenschap niet verklaren kon. Inmiddels weten we alles wat er op dit moment te weten is en de rest weten we gewoon (nog) niet. Daar werken we aan, zodat het leven steeds beter wordt en gelovigen zijn daartegen, met de bedoeling om van de aarde een hel te maken voor de ondergeschikten die dan de happy view beter zullen bedienen op grond van de valse belofte dat, hoewel het leven een tranendal is wat je zo spoedig mogelijk wilt verlaten, het na de dood altijd nog goed kan komen. Prietpraat, dat maakt dus geen flikker uit.
Okay, wat is nu het probleem?
Worden de 17 Duitse kerncentrales die nog steeds draaien tegelijk stilgelegd, dan kan de hernieuwbare energie de vraag nu nog niet aan. Maar zou de gemiddelde werkzaamheid van een centrale aangehouden blijven op 32 jaar exploitatie van die installaties – dan is de laatste reactor rond het jaar 2027 van het netwerk af – dan zou dat voor alle prognoses zo’n groot probleem niet zijn als de alternatieve energie gewoon kan blijven groeien.
Maar kernenergie maakt de groei van duurzame energie onmogelijk.
Daar zit ‘m de kneep.
De Bondsregering zelf stuurde een paar weken geleden een "Nationaal actieplan voor hernieuwbare energie" aan de Europese Commissie in Brussel, waar ze naar verwachting tot 2020 het aandeel van hernieuwbare energie in het elektriciteitsverbruik van 38,6 procent mee haalt. Momenteel is dat ongeveer 16 procent, een voor Nederlandse begrippen onvoorstelbaar groot aandeel. Tegen 2027 zou ook de ontbrekende productiecapaciteit gebouwd kunnen zijn, om niet alleen de kerncentrales, maar ook geleidelijk aan alle bruinkool- en zelfs de bloedkolencentrales te vervangen door windenergie, elektriciteit uit foto-voltaïsche zonne-energie, biogasinstallaties en elektriciteit uit afval. Verder staan er ook nog veel verder gaande internationale initiatieven als DESERTEC in een ver gevorderd stadium op stapel, maar dat terzijde.
Het Bundesverband Erneuerbare Energien (BEE) verwacht dat hernieuwbare energiebronnen tegen 2020 een aandeel van 47 procent hebben. Het feit dat een verlenging van de productiviteitstermijn van kerncentrales de uitbreiding van hernieuwbare energieën zou vertragen, werd sinds oktober 2008 intensief besproken in de industrie. Op dat moment kwam de elektriciteitsbeurs in Leipzig voor het eerst in de negatieve cijfers. Omdat er een sterke wind blies, was de vraag laag, terwijl veel van de kerncentrales hun volle capaciteit aan het net leverden.
Meer en meer distributienetbedrijven schakelden hele windparken af om te zorgen dat het netwerk stabiel kon blijven. Voor enorm vervuilende, met bruinkool gestookte elektriciteitscentrales en zeker voor kerncentrales geldt, dat die niet flexibel zijn. Die centrales produceren dag en nacht voortdurend dezelfde hoeveelheden elektriciteit. Ze zijn wel te matigen en weer op te schalen, maar niet in het aanvaardbare tempo. Om te zorgen dat het netwerk stabiel is, kan niet onregelmatig elektriciteit uit windturbines en fotovoltaïsche installaties worden aangevoerd. Alternatieve energie wordt dan dus niet afgenomen, ongeacht het aantal huishoudens dat bewust voor groene energie gekozen heeft. Je krijgt niet waarvoor je betaald hebt. Wat dat betreft is het net religie, je bestelt volgens de regels en betaalt trouw, maar er wordt domweg niet geleverd, zogenaamd, omdat een hogere macht dat heeft beslist.
Niks aan te doen?
Snelle en flexibele reserve-installaties zijn olie- kolen- en gascentrales, dus daarmee zijn schommelingen op te vangen, niet met kernenergie of bruinkool. Alleen al om veiligheidsredenen, kan kernenergie niet snel zomaar capaciteit verminderen en niet snel weer op volle kracht komen. Kolencentrales moeten gestookt worden met bloedkolen om rendabel te zijn, dus om jou warm te laten douchen, is er iemand anders gestorven en alleen gas is redelijk schoon. Gas en olie worden schaarser en dus uiteindelijk ook te duur, duurder dan kernenergie, maar kernenergie houdt dus iedere duurzame ontwikkeling tegen en is ook eindig wat grondstoffen betreft. Uiteindelijk houdt dat dus ook op en vanwege de wereldwijd groeiende energiebehoefte gaat dat heel hard. Bovendien is iedere kerncentrale maximaal crashgevoelig en dus een eerst aangewezen doel voor grootschalig terrorisme.
Dat is het grote dodelijke gevaar waar het in essentie om gaat.
Op 11 september 2001 vlogen twee, naar men aanneemt gekaapte vliegtuigen, met een zeer korte tussentijd, kruislings over Indian Point, waar twee grote kwetsbare kerncentrales actief waren, gereed om een superramp van vier keer Chernobyl te veroorzaken, zodat alles van Boston tot en met New York voor duizenden jaren wasteland zou zijn geworden. Toch vlogen ze door, om slechts wat verouderde, onrendabele wolkenkrabbers, die al op de slooplijst stonden te vernielen en slechts een miniem aantal van 3000 mensen te doden op een moment dat er nog maar een derde van het dagelijkse aantal mensen aanwezig was.
Verdomde amateurs!
Een volslagen achterlijke actie.
Indian Point, waar ook nog een gigantische hoeveelheid nucleair afval was opgeslagen en waar ook nog een derde grote centrale stond, zou minimaal 30 miljoen Amerikanen het leven gekost hebben, door hetzelfde materiaal en dezelfde gelegenheid efficiënter te gebruiken. Als terrorist zou je dan goed bezig geweest zijn en als jezelf je leven ervoor geeft, doe je toch je uiterste best?
Het is moeilijk te geloven dat een ingenieur als Osama bin Laden, die de VS van haver tot gort kent, omdat zijn hele familie er gigantisch grote zaken doet, zo’n stupide sukkel is.
Maar wij moeten er niet op rekenen dat iedere terrorist zo’n sukkel is. Een moedermavo moet voldoende zijn om zoonlief de juiste instructies en een fruitmesje met bijbehorende onschuldige appel te geven. Ik bedoel maar, zolang journalisten nog fakebommen kunnen plaatsen, om publiekelijk aan te tonen dat de beveiliging van vliegtuigen kut met peren is, kan een fruitmesje geen probleem zijn, terwijl je een gekraakte, maar levensechte vluchtsimulator kunt downloaden van het Internet. FF oef (turbotaal voor “even oefenen”).
Het is merkwaardig dat die kwetsbaarheid – wel overwogen in de koude oorlog, zonder daar ooit een oplossing voor te vinden – voor de weerbaarheid en bescherming tegen terrorisme nooit in de discussie opduikt, alsof men denkt dat terroristen, anders dan communisten, het beste met ons voorhebben en het dus altijd wel bij ludieke plaagstootjes als het 9/11 event zullen laten.
Er staat meer op het spel, maar als gelovige weet je dat allang, want het staat in de Bijbel en dan is het goed. Gods wil geschiede.

Als het aan mij ligt dus niet.
Laat ik volledig zijn, want de wetenschap heeft niet stil gestaan en crashbestendige concepten voor nieuwe generaties kerncentrales opgeleverd, waar nog zo’n halve eeuw aan ontwikkeld moet worden, totdat zelfs voor de eindigheid der voorraad aan grondstoffen een tijdelijke noodoplossing gevonden wordt. Dat zouden dus toekomstige en gloednieuwe kerncentrales worden die niet vóór 2070 beschikbaar kunnen zijn en met de gebruikelijke prognose van vertraging en kostencumulatie uiteindelijk onbetaalbaar dure energie zullen gaan leveren rond 2080, wanneer we al tientallen jaren gewend zijn geen elektriciteit meer nodig te hebben, omdat het er zolang al helemaal niet meer was en we ons in diepe armoe daar helemaal op ingesteld hebben, zoals in Papoea-Nieuw Guinea. Je kruipt ’s morgens uit je hol om met pijl en boog een verwilderde politicus te scoren en die wordt dan bij een houtvuurtje klaargemaakt voor de maaltijd. En dan roept er ineens iemand: “er is weer licht!”

Laten we nu even redelijk zijn… wie gelooft er dan nog in God?