2 apr 2008

Appels en Peren van McCain


McCain is niet zo’n klein beetje hardleers. Hij blijft stug volhouden tegenover zijn belangrijkste opponent Barack Obama, dat de laatste geen historisch inzicht heeft, wanneer hij McCain bekritiseert over diens idee, dat de VS wel 100 jaar in Irak kunnen blijven. Immers, zegt McCain eens en andermaal, in Japan en Duitsland bleven we ook na Wereldoorlog II en dat heeft hen tot democratie gebracht.
Absurd nietwaar?
Someone who favourably compares the United States' peaceful occupation of Germany and Japan, neither of which were resulting in American casualties 5 years after our arrival, displays a fundamental misunderstanding of history.
Someone who asserts that occupying Iraq for 100 years is the solution to "radical Islamic extremism" displays a fundamental misunderstanding of history.
But look, if St. McCain really thinks that comparing Iraq to Germany is really going to make people suddenly love the disastrous occupation of Iraq and happily accept another few trillion dollars and several thousand more American casualties, he's in for a serious beat down in November. So knock yourself out trying to make that sale, St. McCain.

Zowel Duitsland als Japan waren culturele eenheden en de staatsvorming had reeds lang plaatsgevonden. De geallieerde troepen bleven in Duitsland vanwege het machtsevenwicht met de Sovjetunie en in Japan vanwege het machtsevenwicht met China. In beide landen werd op autonome wijze de democratie ontwikkeld, eerder bemoeilijkt dan geholpen door de Amerikaanse aanwezigheid. In Zuid-Korea was geen sprake van democratie en in Zuid-Vietnam evenmin. Voor democratie geldt de derde wet van Pointer: democratie is een zelfhulporganisatie. In Irak echter is de staatsvorming een ideetje van de Britse gemandateerden. Het land is een samenraapsel van drie verschillende etnische groepen, extra verdeeld door religieuze tegenstellingen en vooralsnog wars van democratie of westerse normen en waarden. Pointer ziet dit als een bewijs, dat elke democratie een zelfhulporganisatie is en niet anders kán zijn. Je kunt alleen een democratische situatie verkrijgen, als je het helemaal zelf doet (bottom up in plaats van top down) en als je daar zelf helemaal niks in ziet, dan wordt het nooit wat. Democratie kun je niemand door de strot duwen.
Het is al heel wat, dat het overgrote deel van de Irakezen een eenheidsstaat wil en daarbij kijken ze waarschijnlijk naar hun buren, in het besef dat eenheid meer macht maakt en als Irakezen zijn ze nu een beetje aan elkaar gewend, dus zoeken ze het graag onderling uit, zonder inmenging van anderen uit het buitenland.
Daar zou je blij mee moeten zijn, als westerling, want als Irak uiteenvalt in een Soennitische, Sji’itische en Koerdische deelstaat, dan zal daar ongetwijfeld ook een radicalisering van de eigen onderscheiden richtingen het gevolg van zijn en dat betekent niet veel goeds in verband met de veiligheid. Samenleven en samenwerken dwingt tot concessies en wederzijdse verdraagzaamheid en het smeermiddel daarvoor is de olie, waarvan de inkomsten dan over het hele land eerlijk verdeeld kunnen en moeten worden. Daarom is de door de huidige Amerikaanse bezetters zo vurig gewenste privatisering van de energiesector juist iets waardoor de vreedzame eenheid van Irak volstrekt onmogelijk wordt. Opdeling van het land leidt al tot strijd en het wegroven van de oliewinsten door grote (Amerikaanse) maatschappijen zal evenmin tot vrede voeren.
Wat McCain wil is dus ordinaire ouderwetse kolonisatie.
Dat is het initiële doel van de hele oorlog, niet de massavernietingswapens, niet de aanwezigheid van Al-Qaeda, niet de ontwikkeling van kernwapens door Saddam Hoesein, want dat was er allemaal niet en de regering Bush wist dat. Het gaat ook niet om de belangen van de USA, maar om de belangen van de grote bedrijven waaraan Bush en de zijnen verbonden zijn en die belangen worden gediend op kosten van de Amerikaanse belastingbetaler en daarvoor offeren jonge mensen hun leven en worden honderdduizenden burgers en "vijandige" militairen en vrijheidsstrijders afgeslacht.
Daar heeft Irak geen trek in en dus zal er tegen de Amerikanen gevochten worden, tot ze met bebloede koppen zijn weggeslagen. Van een leger kun je het nog wel winnen, maar van een volk niet. Dat had McCain in Vietnam kunnen leren. Pointer heeft de beelden van de chaotische Amerikaanse aftocht uit Saigon nog wel in het geheugen. Dat is McCain natuurlijk ontgaan, want die werd als POW met status netjes uitgeleverd.
Omdat McCain tijdens de moord op Martin Luther King Jr. gevangen zat gebruikt hij dat als motief om tegen een federale vrije MLK-dag te stemmen. Hij deed dat vanwege zijn onwetendheid, zegt hij. Later stemde hij wel voor een vrije dag in zijn thuisstaat Arizona, zegt hij en dat klopt wel, maar hij stemde weer tegen het financieren daarvan en dat vertelt hij er niet bij. Wij moeten ons geen rad voor de ogen laten draaien, alsof de VS in Irak aanwezig zijn, om Al-Qaeda en vergelijkbare groepen te bestrijden en zo bij te dragen aan de veiligheid op de wereld. Al-Qaeda is in Irak niet geliefd en vindt zelfs onder de Soennieten nauwelijks aanhang. Ze zijn te orthodox in de leer, teveel besmet door de Taliban en bijna niemand in Irak wil terug naar de middeleeuwen. Sji’iten hebben voor het merendeel ook geen zin in toestanden als in het Iran onder de ayatollahs en de orthodoxen, die daar anders over denken, binden in, omdat ze anders door de meerderheid van hun naaste buren direct over de grens naar hun heilsstaat gejaagd worden. Irak vormde al lang een sterke bufferstaat tussen het fundamentalistische Iran en het fundamentalistische Saoedi-Arabië, die om godsdienstige redenen elkaars doodsvijanden zijn. De USA hebben getracht dat evenwicht te verstoren en ze hebben Sadam Hoesein aangezet tot en geholpen met een oorlog tegen Iran die - afgezien van wederzijdse grote verliezen aan mensenlevens en kapitaal - op niets is uitgelopen.
De Amerikanen zullen natuurlijk graag een basis als steunpunt in Irak willen houden en indien ze zich verder niet met de Irakese binnenlandse politiek bemoeien, lijkt dat niet op grote bezwaren te stuiten. Dat kun je Amerikaanse aanwezigheid noemen, zoals je die ook hebt op de Filippijnen en in Zuid-Korea. Dan is het van belang dat zo'n basis geen offensieve sterkte heeft, die eventueel tegen Iran kan worden ingezet, als de USA weer eens zin hebben in een nieuwe catastrofe.
Kolonialisme door private bedrijven, die zo de Irakese energiesector in handen krijgen, dat is waar het de Bush-administratie en haar medestanders om gaat. Dat is ook wat Jan Peter Balkenende "meer VOC-mentalteit" noemt. Dat is ook het geheime motief - dat niet door parlementair onderzoek openbaar mag worden - van oorlogsmisdadiger Balkenende, waarvoor hij Nederlandse politieke steun heeft gegeven aan de moorddadige koloniale oorlog tegen het volk van Irak.

Geen opmerkingen: