De Verklaring van Parijs, 12 groene oplossingen voor de eurocrisis.
1. Zorg ervoor dat het euronoodfonds EFSF (European Financial Stability Facility) een effectief vangnet (lender-of-last-resort) wordt voor landen in crisis.
Om het EFSF daartoe voldoende slagkracht te geven, moeten we:
· het EFSF omvormen tot een volwaardige bank,
· de unanimiteitsregel voor haar beslissingen vervangen door een gewone meerderheidsregel,
· moet het ECB garant staan voor de liquiditeit van het EFSF.
Zo creëren we eindelijk het volwaardige vangnet dat nodig is om de schuldencrisis gericht te kunnen bestrijden. Dergelijk vangnet is een onmisbaar element in het oplossen van de schuldencrisis en de uitbouw van een sterke eurozone.
2. Richt een Europees Monetair Fonds (EMF) op.
Het EMF kan Eurobonds uitgeven om ademruimte te geven aan landen die het moeilijk hebben binnen de Europese markt voor staatsobligaties. Misbruiken worden vermeden door, naar analogie met wat het IMF doet, strikte toegangsvoorwaarden op te leggen voor het eurobondsysteem op vlak van fiscale en budgettaire discipline. Het EMF staat onder de controle staan van het Europees Parlement, en neemt de taken van het huidige EFSF (European Financial Stability Fund) over.
3. Maak de schuldenlast van de Grieken houdbaar door een algemene schuldkwijtschelding van 60%
Momenteel wordt er een vrijwillige kwijtschelding voorgesteld van 50% op een deel van de schulden. In praktijk komt dit neer op 25% schuldverlichting, terwijl er (zolang er geen volwaardige lender-of-last-resort is) op zijn minst 60% schuldreductie nodig is om Griekenland weer een geloofwaardig perspectief op herstel te geven.
4. Herkapitaliseer de Europese banken.
De herkapitalisatie van € 109 miljard die is vastgelegd op de voorbije Europese top, schiet schromelijk te kort. Het werkelijke bedrag dat nodig is om de bankbalansen weer te stabiliseren ligt eerder rond de € 300 miljard. Als sommige banken er niet in slagen om hun herkapitalisatie te financieren met private middelen, dan kunnen overheden overgaan tot (gedeeltelijke of volledige) nationalisering. Aan die nationalisering moeten bovendien ook sterke voorwaarden verbonden worden:
· winsten gaan eerst naar herkapitalisatie, overschotten vloeien naar de schatkist,
· risicovolle activiteiten worden afgestoten,
· de excessen op vlak van bonussen en verloning van topmanagers worden weggewerkt
5. Niet alleen strenge bezuiniging maar investeer in de toekomst.
Zowat alle invloedrijke economen waarschuwen voor de gevaren op een neerwaartse economische en budgettaire spiraal door hardvochtig besparingsbeleid in tijden van crisis. Zo ook de Stiglitz-commissie die was samengesteld uit twintig eminente economen, waaronder vijf Nobelprijswinnaars. Wat we nodig hebben is een overgang van eenzijdige besparingen naar sociaal rechtvaardige, duurzame structurele hervormingen en investeringen om zo de economieën van de EU lidstaten te versterken.
6. Strengere regulering van de financiële sector in Europa.
Europa moet verder gaan dan de “Basel III”-voorstellen, ze moet ondermeer:
· spaarbanken afscheiden van investeringsbanken,
· financiële producten en activiteiten verbieden die geen aantoonbare sociale en/of economische meerwaarde hebben,
· de kapitaalvereiste optrekken tot 15% en een absolute grens stellen aan de hefboomgraad (leverage ratio),
· instellingen die too-big-to-fail zijn, doen opsplitsen of krimpen,
· het gebruik van technieken zoals naakte transacties, of transacties met geleende producten verbieden of op zijn minst sterk reguleren,
· een onafhankelijk, wetenschappelijk onderbouwd, Europees rating-agentschap oprichten.
7. Ontwikkel een gedegen Europees belastingplan, inclusief het aanpakken van belastingontduiking en het voorkomen van makkelijke belastingontwijking.
De EU moet ondermeer de volgende zaken invoeren:
· een financiële transactie tax (FTT),
· gezamenlijke regels over de belastbare basis voor vennootschapen (Common Consolidated Corporate Tax Base of CCCTB)
· een bodem voor het effectief tarief van de vennootschapsbelasting
· een “fiscaal ontwapeningsverdrag” dat Lidstaten ertoe aanzet hun belastingsparadijzen te ontmantelen
· een gecoördineerde strategie voor het bestrijden van belastingontduiking en het inperken van de opties voor belastingontwijking
· het afschaffen van de unanimiteitsregels in fiscale dossiers
Binnen de lidstaten ijveren we voor progressieve inkomens- en vermogensbelastingen.
8. Zorg dat de Europese macro-economische controle evenwichtig verloopt.
Het “six-pack” -kader dat in September werd goedgekeurd, moet zich zowel richten op landen met overschotten als op landen met tekorten, want die landen beïnvloeden elkaar in belangrijke mate. De controle moet niet enkel gebeuren op economische, maar ook op relevante sociale, milieu- en onderwijsindicatoren zoals inkomensongelijkheid, onderwijsuitgaven, ecologische voetafdruk en grondstoffenefficiëntie.
9. Gebruik de Europese begroting als een instrument in het economisch beleid, creëer een Europees ministerie van Financiën.
Als de EU eigen inkomsten kan verwerven door de invoering van enkele pan-Europese systemen zoals de FTT en milieuheffingen kunnen de bijdrages van de lidstaten afgebouwd worden en kan de EU, via project bonds, pan-Europese infrastructuurprojecten gaan financieren rond openbaar vervoer, hernieuwbare energie of innovatie op vlak van grondstoffen en energie-efficiëntie.
10. Lanceer een Green New Deal voor Europa.
Deze eisen waaraan landen moeten voldoen om Europese steun te krijgen, moeten niet alleen bezuinigingen omvatten, maar ook structurele hervormingen en toekomstgerichte investeringen. Eenzijdige nadruk op bezuinigen leidt ons linea recta in een recessie. Er is nood aan een Green New Deal die investeert in de vergroening van onze energie, transport, infrastructuur, herstel van natuurlijke rijkdommen, versterken van sociale cohesie, onderwijs en onderzoek en ontwikkelingen. Om dit te realiseren is er nood aan een coherent plan en sturende regelgeving:
· Maak de EU2020-doelen net zo belangrijk als de afspraken over stabiliteit, groei en andere financiële indicatoren.
· Maak de handel in CO2-uitstootrechten effectiever door de uitstoot van broeikasgassen in 2020 met 30% (in plaats van 20%) terug te dringen.
· Voer een verplichte CO2-stresstest in voor financiële instellingen.
· Verwerk klimaatrisico als een systeemrisico in bestaande wetgeving.
· Promoot groene beursindexen die beursgenoteerde bedrijven kunnen gebruiken in hun verantwoording naar aandeelhouders.
· Steun de ontwikkeling van groen bankieren, bij voorbeeld via belastingvoordelen.
· Sta de Europese Investeringsbank toe om groene obligaties uit te geven om groene investeringen te ondersteunen.
· Verplicht pensioenfondsen om een deel van hun beleggingen te investeren in groene bedrijven.
· Stap over naar hernieuwbare energie, stop met kernenergie en centrales op fossiele brandstof.
11. Beslis samen over regels voor economisch beleid.
Op dit moment stuurt de Europese Commissie in enkel lidstaten het economische en fiscale beleid. Hiervoor bestaat er voorlopig geen democratische grondslag. De Europese Groenen pleiten voor medebeslissingmacht van het Europees Parlement en de Europese Raad.
12. Schrijf een Conventie uit voor een Nieuw Europa.
Om het voorgaande in te voeren is er nood aan een Europese verdragswijziging. De Europese Groenen willen zo snel mogelijk een ‘Conventie voor een nieuw Europa’ organiseren. De conventie wordt samengesteld uit leden van het Europees en nationale parlementen, sociale partners en het middenveld. Een referendum in Europa moet inspraak van de Europeanen verzekeren. De meerderheid van de landen en van de Europese burgers moeten voor een verdragswijziging stemmen om verder te gaan. Verdragswijziging mogen in elk geval niet achter gesloten deuren worden onderhandeld door regeringsleiders.
Volledige tekst te raadplegen via deze link. Vanaf december raadpleegbaar in het Nederlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten