21 okt 2010
Poen Pezen voor EU-uitdagingen
De Europese Commissie en het Europarlement vinden dat de Unie financieel niet opgewassen is tegen de uitdagingen ven de toekomst. Duitsland en andere lidstaten staan steeds meer onder druk om de EU eigen geld ter beschikking te stellen.
Voor de bepaling van het EU-budget 2011 eisen alle fracties in het Europarlement van Straatsburg meer geld voor de uitgaven van de unie ingevolge het Verdrag van Lissabon. Je kunt wel iets afspreken, maar dan moet je ook betalen wat het kost. "De voorziene doelstellingen zijn duidelijk financieel onvoldoende onderbouwd," zei de sociaaldemocratische fractieleider Martin Schulz afgelopen dinsdag. Omdat echter de bovengrens der bijdrage van een lidstaat vastligt, dringt zich de behoefte op om een eigen inkomstenbron van de EU in te stellen. Dat ligt niet lekker bij het Nieuwe Schaduwrijk Bruine kabinet in Nederland, dat juist de bijdrage aan de EU wil halveren, terwijl Nederland 75% van het BNP in of door het voornamelijk Europese buitenland verdient. M.a.w. we liggen er al uit voordat we zelf afscheid genomen hebben op grond van de onvoorstelbare zelfoverschatting dat Rutte het gelijk van de wereld heeft en Wilders de enige is die Europa kan redden. Hoe en met wat, dat weten ze buiten het financieel verwurgen van de Nederlandse cultuur zelf ook nog niet, maar zij zullen handhaven, te vuur, te zwaard en teveel om op te noemen. Nou ja, op een blanke duintop die schittert in de zonnegloed, dat wel. Dromers!
Terug in de realiteit zal het duidelijk zijn, dat Nederland min of meer economisch geannexeerd is door Duitsland, domweg met handen en voeten gebonden, maar niet verhinderd om te spreken en - dat moet iedereen toegeven - die Duitsers luisteren echt naar ons, ietsje meer nog dan naar hun eigen deelstaat Sleeswijk-Holstein met een vergelijkbaar aantal inwoners en oppervlak.
Onze autonomie bestaat alleen nog in onze fantasie. Het is allang geen realistisch gegeven meer en als grootste van de kleintjes, tevens leidinggevend in de Benelux en als participerende Founding Fathers van de EK&S-Gemeenschap (de Europese Kolen-en Staalgemeenschap) en de EEG, hebben we binnen de EU een buitensporig grote invloed, meer dan ons inwonertal kan rechtvaardigen. Omdat wij door niemand worden gevreesd kunnen we vrijuit spreken, een soort getuigenis-partij après la letre.
Het is vanzelfsprekend dat iedereen profiteert van een zo hecht mogelijke eensgezinde samenwerking van de cultureel verwante volkeren in de Europese invloedssfeer. Dat is een kwestie van orde op zaken stellen in het eigen Europese huis, waarbij de volledige toetreding van alle Scandinavische landen en de Balkanstaten een veel hogere prioriteit heeft dan de toetreding van zuidwestelijk Azië, Turkije, Syrië en Iran, waardoor de VS ons willen opzadelen met hun probleem.
Wat het Midden-Oosten betreft zijn we gauw klaar want natuurlijk keren we ons tegen de voorgenomen genocide door extreme moslims van Hezbollah en Hamas, die niet alleen alle joden, inclusief mijzelf, willen liquideren maar ook ons Europa en vervolgens de rest van de wereld willen onderbrengen in een wereldkalifaat. Wij, Europeanen die zelf hun leergeld betaald hebben, zijn geen voorstanders van theocratie. Nadat we hebben toegegeven dat ons eigen imperialisme niet de juiste weg is, om de wereld door autoritair bestuur te transformeren tot een vreedzame planeet, willen we niet het slachtoffer worden van het meer hardnekkige islam-imperialisme. Men vraagt zich wel eens af wat er nu zo vredig is in de islamitische staat als de islam toch een religie van vrede moet zijn. Wel, dat beperkt zich tot kleine sektes van lieden die het geheel met elkaar eens zijn en alle anderen, ook moslims, moeten dan geliquideerd worden, zodat er uiteindelijk geen onderlingen geschillen meer bestaan. Er kan slechts vrede zijn als je het volledig en in alles met elkaar eens bent. In het Christendom hebben we dat ook meegemaakt, maar het bleek onhoudbaar. Uiteindelijk blijft er dus slechts één over die ten onder gaat door gebrek aan support. Je kunt hieruit gemakkelijk concluderen dat volgens de koran het vrederijk van God alleen te bereiken is door de zelf-liquidatie. Wij hoeven het zelf niet te doen.
Het is natuurlijk wel van belang dat we niet al te onbesuisd proberen proberen hen te redden die hun leven ervoor over hebben om ons af te maken. Tja, ik ben een jood, dus voor mij is dat nogal eenvoudig.
Nochtans verzet ik mij tegen de gedachte dat de Europese Unie zich a priori moet conformeren met de Israëlische politiek, zoals Wilders het graag ziet. Op Israël is politiek heel veel aan te merken, maar dat mag niet verder gaan dan de grens stellen bij legalisatie van de overheid om het eigen volk te beschermen tegen aantasting van de veiligheid van de gehele eigen bevolking. Dat geeft geen recht op gebiedsuitbreiding. Als de Israëlische politiek de vorm van landje-pik aanneemt, dan moeten we, ondanks de Bijbelse motieven, daarvan afstand nemen en de seculiere staat Israël zelf voor haar religieus-politieke dwalingen laten opdraaien. Als ze hun normen aan anderen willen opdringen, moeten ze ook accepteren dat die anderen hun normen aan hen willen opdringen en mijn idee is, dat je daarmee beter kunt ophouden en slechts het recht moet handhaven om gewoon jezelf te zijn. Dus geen bijbels Groot-Israël van de Nijl tot de Eufraat, hoewel een Oriëntaalse Unie met Jordanië en Israël als leidend staten geen slecht idee zou zijn en in de al zeer nabije toekomst de enige mogelijkheid om nog wat mee te doen op het wereldtoneel.
De oliemacht is tanende in het Midden-Oosten en heel het mediterrane gebied dringt zich op met het centrale probleem van watergebrek. Hoewel je rijk bent en geen wijn of bier drinkt, terwijl je melk niet verdraagt, ga je onverhoopt toch dood bij gebrek aan drinkbaar water. Daar doe je dan toch wat aan?
Jawel, er is water zat in de zeeën der aarde, maar ongeschikt voor landbouw en menselijke consumptie, tenzij je er met veel energie wat aan doet, want de nodige energie van de zon is er ook genoeg en meer dan ze op kunnen. Ze kunnen ook nog energie exporteren en zo onze exponentieel toegenomen Europese behoefte dekken. Wij zijn toch niet allemaal gek? Als het niet lukt gaan zij dood en kunnen wij ietsje armer verder leven in een toch al onwerkelijke uitspatting van weelde. Het wordt pas lastig als we heel Afrika van alle gemakken willen voorzien. De Oriënt en Noord-Afrika bewateren in ruil voor veel van onze energiebehoefte is een goede deal en als homo sapiens onder mekaar snappen we dat allemaal.
Momenteel is de EU samen met haar oude maatjes van de EEG de sterkste economische macht ter wereld en dan moet je nu dus even doorpakken. Als iedereen individueel gelijke kansen krijgt is concurrentie een zaak van getallen en educatieniveau. Als zodanig doen we het niet slecht, hoewel India en China grotere procentuele groei vertonen, maar die hebben dan ook een enorme achterstand in te halen en dat zal niet altijd zonder narigheid, onderling en intern, verlopen. Hun toekomst kun je terugvinden in onze geschiedenis en dat geldt ook voor de Verenigde Staten. De onversneden VOC-mentaliteit werkt niet neer, wat onze vorige premier nooit begrepen heeft, bijvoorbeeld dat herinvoering van slavernij en dus ook de handel in slaven, geen draagvlak meer vindt in de huidige samenleving. Nee, Wilders heeft het beter begrepen, dat je ongeveer een derde van de bevolking kunt vangen op grond van ongerustheid over volksvreemde eigenaardigheden van sommige buren, zoals protestanten zich vroeger verontrust toonden als ze katholieken in het openbaar een kruisje zagen slaan. Bij het vervullen van mijn militaire dienstplicht (1963-64) heb ik dat zelf nog meegemaakt,want even stilte om te bidden voor het eten was verplicht. Dan heb je van huis uit geleerd dat de paapse mis een vervloekte afgoderij is en zo'n gozer zit gewoon naast je en dat blijkt in werkelijkheid geen enkel probleem te zijn.
Daaruit ontstaat enerzijds de draak van het gedoogbeleid en anderzijds de gezegende mogelijkheid van tolerantie. Dat gaat niet samen, zodat je moet kiezen en dan lijkt me tolerantie zonder het gedogen van wetsovertreding geen verkeerde keus. Die wet moet dan voor iedereen gelijk zijn en voor iedereen gelijk worden gehandhaafd. Als een opgeschoten drop-out een willekeurige oude dame zonder te onderscheiden motief gewoon dood trapt naast de supermarkt, dan kan zo iemand niet onschuldig gehouden worden, omdat de familie vindt dat de dader zo'n voortreffelijke moslim was, hoewel hij de moskee nog nimmer van binnen zag, maar gewoon, omdat hij volgens de islamitische normen zijn moeder in ere hield en nooit probeerde een mede-moslim te vermoorden. Een hele wijk ontstak in ziedende woede, omdat de moordenaar zich tóch moest verantwoorden voor de rechter. Kijk, dan hebben we onvoldoende duidelijk gemaakt wat Europa is en daarmee hebben we onze eigenwaarde te grabbel gegooid.
In de unieke en tijdelijke situatie dat we nu economisch de sterkste baasjes zijn in de wereld moeten we enige dingetjes naar onze hand zetten als het om wereldpolitiek gaat en dan past ons nu even geen bescheidenheid. Het gaat wat dat betreft in Europa om geld en eenheid. Waar het naar toe moet is duidelijk. De Europese doctrine is grofweg dat wat goed is voor een ander niet per se slecht hoeft te zijn voor onszelf. Geen hemelbestormende ideologie, zoals het Amerikaanse idee dat je mensen in de hele wereld met onafzienbaar geweld moet dwingen zich democratisch en gezellig te gedragen. Naar mijn idee ben je dan als supermacht meteen al uitgeschakeld. Het vestigen van democratieën in Afghanistan en Irak is tot op heden geen succes gebleken, dus de VS hebben die oorlogen in feite bij voorbaat al verloren, zoals ze ook de Vietnamese bevrijdingsoorlog verloren hebben, nadat ze in Korea al moesten berusten in een patstelling.
Geweld werkt alleen met voldoende draagvlak bij de bevolking die het dagelijks aangaat, zoals in de oorlog tegen Nazie-Duitsland en Japan, dus democratie werkt overal, ook ondergronds.
Wat dat betreft kunnen we ontzettend trots zijn op onze Europese opvatting van het staatsbestel, parlementaire democratie met lokale diversiteit en zoveel mogelijk bestuurlijke verantwoordelijkheid zo dicht mogelijk bij de mensen.
Wat daarmee mis kan zijn, is, dat verplichtingen zonder bijbehorende financiële dekking aan anderen worden doorgeschoven, naar boven of naar beneden, wat niet uitmaakt als het domweg niet werkt. Als de keizer geen kleren heeft, krijgt ie het koud in de winter, hoe je hem ook wendt of keert en dat geldt ook voor de boer die ons leven met gezond voedsel onderhoudt. Dat kan ook niet zonder dekking van de kosten. Dat zie je toch aankomen?
Nu doet zich het ongelukkige voorval voor, dat we even worden geregeerd door verwildering in ons land. Echt regeren kun je het niet noemen, omdat 80% van alle voornemens niet uitvoerbaar is of niet kan leiden tot het doel dat men zich stelt. Je kunt niet tweeduizend man meer aantrekken voor iets en tegelijk voor tweeduizend man minder salaris betalen. Dan sturen ze die taak dus naar een ander, zoals de gemeenten, zonder financiële dekking. Zo werkt het niet. Een aannemer in een groot bouwproject gaat in zo'n geval failliet en het project wordt dan stil gelegd, waardoor belangrijke infrastructuur niet tijdelijk maar permanent teloor gaat, totdat alsnog de benodigde gelden beschikbaar zijn. Dat is dermate wetmatig, dat bouwondernemers ervan profiteren door opdrachten voor een te lage prijs te aanvaarden, wetende dat het echt benodigde geld achteraf wel wordt bijgepast, omdat anders de hele initiële investering verloren gaat.
Wat we daaruit leren, is, dat we in feite gedirigeerd worden door nut en noodzaak. Als iets echt nodig is, dan komt het uiteindelijk toch en hoe meer we tegenstribbelen hoe duurder het wordt. Daarom is het zinnig om zonder ideologische vooroordelen goed te analyseren wat nut en noodzaak is en daarop pragmatisch in te spelen met adequate financiering.
Dat moeten we Europees ook toepassen, want we hebben er geen belang bij op korte termijn wat extra geld in onze zak te hebben en daardoor later met onze onze kinderen honger moeten lijden. Nu opmaken wat je hebt is het enige motief achter de voorgestelde halvering van de Nederlandse bijdrage aan wat Europa nodig heeft om ons allemaal te laten profiteren van onze kortstondige machtspositie in de immer schiftende wereldomvattende concurrentiestrijd.
Ook al krijgen we later wellicht een tweede kans, toch moeten we niet nalaten deze kans nu te grijpen.
Door onze goede positie nu te benutten kunnen we veel bereiken wat voor allen - zelfs voor moslims - beter is. Dat het behalve voor onszelf ook voor anderen klaarblijkelijk beter is, mag ons niet tegenhouden en dat is dus radicaal tegen het voorgenomen beleid van het kabinet-Rutte. Dat wil 18 miljard bezuinigen ten koste van de armen, de zorg, de veiligheid en de kern van onze welvaart, vegen er vervolgens hun reet mee af en spoelen het door.
Pas ná Rutte kan er weer echt geregeerd worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten