Wegwijs

foto: John “Watsamatta” Yoo
Zie ook Cal It the Abu Ghraib Memo
Het Amerikaanse Departement van Justitie stuurt een regelwijziging naar het Pentagon. Volgens de wet mag er bij ondervragingen niet gemarteld worden, maar dat vindt het Pentagon nogal ongemakkelijk in de War on Terror, omdat terroristen zelden of nooit vrijwillig informatie afgeven over wat er nog gaat komen of wat anderen van plan zijn. Deels kunnen ze dat ook niet, omdat ze er niets van weten. Al-Qaeda, bijvoorbeeld, is een organisatie van cellen. Binnen een cel werkt men samen en van andere cellen weet men niets. Ze kennen alleen een contactpersoon, die zelf niet bij acties betrokken is. Als je zo’n terrorist gevangen neemt, kun je hem doodmartelen, maar daar word je niet wijzer van. Geeft niks, zegt John Yoo namens het departement van Justitie. Je mag zoveel en zo gemeen martelen als je maar wilt, als je er achteraf maar geen spijt van krijgt.
Wanneer krijg je spijt?
Wel, volgens John, als je het niet goed doet en je doet het niet goed, als je alleen maar martelt uit sadisme of kwaadwilligheid. Dan krijg je namelijk wroeging, want daar zorgt het geweten voor. Je kunt nooit martelen, zonder je geweten geweld aan te doen, maar dat geweten kun je tot zwijgen brengen, door goed te beseffen, dat je martelt voor een goede zaak en, dat er wel slachtoffers bij sterven, is nu eenmaal het gewone risico van het vak. Martelen, daar is niks mis mee. Of je er iets mee bereikt, ligt aan de instelling van de gevangene of aan de vraag, of hij/zij iets weet wat van belang is. Komt er niets uit, dan heb je er tenminste alles aan gedaan wat mogelijk is.
Stel dat er een terroristische aanslag wordt gepleegd, die je met voorwetenschap had kunnen voorkomen en je hebt een gevangen terrorist niet van tevoren gemarteld, om aan die voorwetenschap te komen. Kijk, dan gaat het geweten wel opspelen, nietwaar? Martelen is dus een zaak van gewetensvol handelen. Het helpt waarschijnlijk niet, maar je hebt dan wel je best gedaan.
Niet martelen is dus erger dan wél martelen.
Je moet er tegen kunnen, maar met denken zoals John “Watsamatta” Yoo lukt dat wel.
Wie denkt er dan zo?
President George W. Bush denkt zo en John McCain is het helemaal met hem eens, maar McCain maakt een uitzondering voor het civiele strafrecht.
Wanneer je Amerikaan bent en stemgerechtigd, dan is dit vraagstuk al genoeg om het stemgedrag te bepalen. Bent u het met de redenering eens, dan bent u Republikein en stemt u op John McCain. In het andere geval bent u Democraat en stemt u op Hillary Clinton of Barack Obama. Met anders stemmen - wat wel kan - hebt u geen invloed.
Zo simpel is het.