18 mrt 2008

To Be Or Not To Be... Black II


Barrack Obama is een Afro American, zoals ze dat daar noemen. Hij schijnt niet de enige te zijn in de USA. Er zijn er zelfs tamelijk veel en vooral aan de onderkant van de samenleving vind je sterke concentraties. Daaraan ontlenen vele beter gesitueerde blanken de overtuiging, dat zwarten tot een inferieur ras behoren. Uit die conclusie leiden veel arme, ongeschoolde blanken dan weer af, dat zij, als behorend tot een hoger ras, ten onrechte op basis van gelijkheid moeten concurreren met die lagere zwarte kaste, om de steeds schaarser wordende banen, waarvoor geen of weinig scholing nodig is. Tja, er is onrecht in de wereld.
Dit is natuurlijk puur racisme.
De Amerikaanse houding is, om met de mond racisme af te wijzen, maar de Billarygang buit racistische gevoelens uit tot het uiterste.
Het bewijs?
Goed, deze dan: Barack en Hillary hadden afgesproken het tegenover McCain meer over de inhoud te hebben en onderling over persoonlijke geschiktheid voor het presidentschap. Dat zijn echter Billaryspelletjes, want nu is de economie het zwaarste onderwerp en dan heb je ook nog de oorlog in Irak. Zodra Barack het daarover wil hebben, zich onderscheidend van de Republikeinse campagne, roept de Billarygang, dat hij dat alleen probeert om de aandacht af te wentelen van zijn eigen enorme problemen en die zouden hieruit bestaan:
1.) Dat hij zwart is en op racistische gronden de stemmen van andere zwarten opeist, terwijl Barack Obama juist constant het tegendeel betoogt en ook vele jonge en hoger geschoolde blanken binnen en buiten de partij weet te overtuigen.
2.) Dat hij in het geheim een zwarte moslim is die de sharia in de VS wil invoeren, wat blijkt uit zijn verbondenheid met Louis Farrakhan, leider van de Nation of Islam, wiens steun Obama heeft afgewezen en wiens ideologie hij heeft veroordeeld.
3.) Dat zijn verbondenheid met anti-Amerikaanse krachten ook blijkt uit zijn verbondenheid met een voorganger van zijn kerk, de zwarte dominee Wright, van wiens anti-Amerikaanse woorden Obama zich in scherpe veroordeling heeft gedistantieerd.
4.) Dat hij als radicale moslimextremist hechte banden heeft met Al Qaida, hoewel Barack Hoesein Obama al 20 jaar een overtuigd en sociaal zeer actief christen is.
5.) Dat hij, zoals van de meeste zwarten wordt beweerd, deel uitmaakt van een criminele bende, in dit geval die van zijn makelaar en fondswerver Rezko, terwijl Obama de via Rezko verkregen fondsen aan een charitatief doel heeft geschonken of teruggestort en er geen enkele aanwijzing is van Obama's betrokkenheid bij onwettige of bezwarende feiten.

In het kamp van Obama moesten enkele "hulpen" worden uitgeschakeld, omdat zij van de daken schreeuwden dat Obama datgene, wat hij belooft, niet van plan is na te komen, als hij eenmaal gekozen is en de Billarygang blijft daar voortdurend op hameren. Zouden die "hulpen" nu echt niet begrijpen, dat je daarmee jouw kandidaat geen goede dienst bewijst? Nadere beschouwing leert dat de verraderlijke "hulpen" sterk verbonden zijn met de Clintons en zich als goed afgerichte honden hebben ingedrongen in de organisatie van Obama, om diens campagne door ondermijnende provocaties te beschadigen. Dat is dus goed gelukt.

Maar de racistische aanvallen nemen in hevigheid en omvang toe door hechte samenwerking van de Billarygang met de campagne van de Republikeinse opponent McCain. Geraldine Ferraro die de rassenkwestie sterk op de agenda heeft gezet, wordt als fondswerver van de Billarygang formeel efgezet, maar blijft evengoed fondsen werven die door haar favoriet in dank worden aanvaard.

De gecombineerde strategie van Hillary en McCain komt hier op neer:
A.) Dat de Barack Obama een racist en leider van een racistische beweging is, omdat er zwarte mensen op hem stemmen en/of hem steunen. Een zwarte is alleen geen racist als hij/zij op een blanke stemt. Een blanke stemt van nature blank.
B.) Dat een zwarte politicus per definitie een minderwaardige politicus is, omdat hij alleen met steun van zwarte racisten gekozen kan worden.
C.) Dat het een toonbeeld van vaderlandslievendheid is, om, als Democraten samen met de Republikeinen en koste wat het kost, ervoor te zorgen, dat zwarte politici niet of slechts zeer beperkt als gedienstige waterdragers participeren in de macht.
D.) Dat het hoge ideaal der raszuivere blanke macht, belangrijker is dan economie, onderwijs, gezondheidszorg en oorlog samen en om het land vrij van zwart racisme te houden, is het zelfs waard daar het bestaan van de Democratische Partij aan op te offeren.

Daarover zijn de Billarygang en de Republikeinse campagne van McCain het met elkaar eens. De vuilspuiterij naar Obama is van beide kanten gelijk in omvang, frequentie, intentie en intensiteit, hoewel McCain een hekel heeft aan dit soort vuile kunstjes. McCain wil er ook niet bij zijn en gaat alvast op reis, om zich in de wereld voor te stellen als de volgende president der USA, ervan overtuigd dat de race reeds gelopen is. Hij laat vooral Hillary Rodham Clinton vuile handen maken. Zij knapt het vuile werk voor hem op. Wanneer Clinton in een interview wordt gevraagd of ze echt gelooft dat Obama in het geheim een moslim is, zegt ze "nee", maar voegt daaraan glashard toe, dat ze dat niet zeker weet, om zo het wantrouwen tegen Obama in stand te houden. Dat werkt wel door in de USA.
Deze strategie kost Hillary het presidentschap en het vice-presidentschap. Het kost de Democraten voor de eerste drie decennia alle invloed op de oorlogen van Amerika, op de economie en op alle andere Democratische beleidspunten, maar wat het zwaarst is, moet het zwaarst wegen en voor Hillary weegt winnen van de Democratische nominatie het zwaarst.
Dat ze het presidentschap niet winnen kan, wist ze altijd al. Daarvoor heeft ze veel te veel boter op haar hoofd en ook in eigen kring teveel vijanden gemaakt. Voor de Republikeinen is ze de meeste gehate vrouw van Amerika.
1.) We hoeven maar te wijzen op haar beide broers Tony en Hugh Rodham *), die het eigen door schandalen besmeurde verleden van de Clintons nog overtreffen met verdachte en criminele activiteiten en belangenverstrengeling die door het presidentschap van Bill Clinton grotendeels zijn toegedekt.
2.) Geen enkele van de door Hillary Clinton als First Lady voorgestelde autoriteiten bleek betrouwbaar of geschikt te zijn, van haar drie naaste collega's uit de advocatuur die op hoge posten benoemd werden, trok eentje zich bijtijds terug, een tweede werd veroordeeld tot gevangenisstraf en een derde pleegde zelfmoord.
3.) Dan zijn er verder de door President Clinton op het laatste moment afgekondigde gratieverleningen, waardoor veroordeelde criminelen uit de naaste vriendenkring hun onverdiende vrijheid kregen.
4.) Dan zijn er ook nog de financiële onregelmatigheden en illegale fondsenwerving van Hillary zelf, waaronder haar wederrechtelijk medenemen van ene deel der inboedel van het Witte Huis, wat geschikt werd, deels met teruggave en deels met een schadevergoeding van $200.000 voor wat reeds was verkocht.

Het vuil ligt voor Hillary's deur dus hoog opgestapeld en de Republikeinen zullen daarmee zeker gaan gooien, als ze de Democratische nominatie wint. De spanningen binnen de Billarygang lopen steeds hoger op. De omstreden campagneleider Penn is gespecialiseerd in het promoten van misdadige dictaturen. Mocht Hillary, ondanks alles, toch nog tot president gekozen worden, dan kan er meteen een impeachment volgen. Hillary weet dat en schikt zich.
Dat is de reden, waarom zij er door haar vijanden (nog) niet op angevallen wordt, maar juist gesteund, om haar de nominatie te helpen verwerven. Met Obama hebben de Republikeinen geen kans op de overwinning, maar Hillary is rijp voor de slacht

Alles hangt af van de komende voorverkiezing in de grote staat Pennsylvania. Als Hillary die wint, is het pleit beslecht en Obama heeft geen kans op winst in Pennsylvania, omdat het hele partijapparaat van de staat plus het openbaar bestuur en de lokale media al in handen zijn van de Billerygang. Alleen bestaande partijleden mogen er stemmen en die moeten een maand van tevoren zich opgegeven hebben. Obama krijgt alleen massieve tegenwerking en niet eens de ledenlijst van zijn parij voor een briefing.

Met een verloren presidentsverkiezing in het vooruitzicht, gaat het voor Hillary en de partij-elite rondom de Clintons alleen om beperking van het persoonlijk gezichtsverlies. Dat een blanke vrouw het van een zwarte man moet verliezen is onverdraaglijk. Terecht zal Barack Obama een verklies als in Ohio met 10% verschil een grote overwinning noemen. Dan heeft Hilary in drie grote staten, Californië, Ohio en Pennsylvania gewonnen en ondanks een achterstand over het geheel en in de rest van het land claimen, dat Obama in de algemene verkiezingen niet verkiesbaar is, omdat hij geen grote klappen kan uitdelen en dreigen dat ze haar achterban oproept om op McCain te stemmen, als de superdelegates, die de doorslag moeten geven, haar niet steunen. Haar kracht daarbij is, dat ze vooral gesteund wordt door de laag- of ongeschoolde massa, die zich gemakkelijk laat beïnvloeden door achterklap en vuilspuiterij over Barack Obama. Dat zijn een hoop stemmen die haar aanwijzing zullen volgen.

Wat is er aan de hand met de achtergrond van Barack Obama, met die dominee Jeremiah Wright bijvoorbeeld? Die bedient zich soms van bewoordingen die vrij algemeen gebruikt worden door zwarte spirituele leiders, over de schande van de tweedeling in de Amerikanse samenleving, over de schande van het Amerikaanse imperialisme, van de achterblijvende zorg voor de kanslozen, het onterechte morele superioriteitsgevoel van de Amerikaanse, rijke, blanke elite, de schending van mensenrechten en de eeuwen van slavernij en de meest liederlijke discriminatie en rassenmoord.
Het is, afgezien van enkele woorden waarin hij te ver doorschiet, kritiek die ook in het grootste deel van de westerse wereld gemeengoed geworden is. De kritiek van zwarte Amerikanen op Amerika, hoe terecht ook, is echter in Amerikaanse ogen niet vaderslandslievend en daarmee is een meerderheid van de kiezers het wel eens. Daaronder zijn ook veel zwarte kiezers die blij zijn daarvoor wat genadebrood te kunnen eten. Veel zwarte kiezers vinden een zwarte president geen volwaardige president. Amerika verdient het beste wat er is, vinden ze, een blanke president dus en desnoods dan maar een vrouw.
Barack Obama behoort tot een nieuwe generatie zwarte Amerikanen, die zichzelf niet meer als slachtoffers willen zien en zichzelf niet, zoals de laffe, afgerichte hond Colin Powell - al eens gebruikt bij het witwassen van de slachting in het Vietnamese My Lai - in de aanloop naar de macht voor het karretje van blanke machthebbers laten spannen, tot ze net zulke corrupte leugenaars zijn. Dat de man zich nog geen kogel door zijn tot het diepst vernederde hoofd geschoten heeft, is maatgevend voor zijn spreekwoordelijke lafheid.
Computer-generated image of an alleged mobile production facility for biological weapons, presented by Colin Powell at the UN Security Council. On 27th May 2003, US and UK experts examined the trailers and declared they had nothing to do with biological weapons
en dan Leugens van Colin Powell en vervolgens deze ook nog
Inmiddels heeft George W. Bush dus een ander zwart schoothondje op Buitenlandse Zaken, altijd al in reserve achter Powell en nu is het geen reu maar een teefje, met de lieflijke naam Condoleezza Rice en ook goed gedresseerd. Eén ding moet Pointer die Yanks nageven, honden africhten kunnen ze. Maar dat zijn honden zonder karakter, hè?
Op de foto helemaal bovenaan zien we Bush en Rumsfeld flink en zelfbewust naast elkaar staan. Powell en Rice staan achter alkaar terzijde in de rij. Ze staan duidelijk te wachten op bevelen van hun baasjes. De baasjes kijken ons aan en de honden kijken van ons weg. Zoiets heeft Hillary ook in gedachten met Barack Obama. Zij als president en Obama als haar zwarte hond. Kijk, die Bush heeft het voor mekaar met zijn honden, dan hoeft Hillary toch niet met minder genoegen te nemen?

*) Episodes such as these led Hillary Clinton's White House staff to refer to Tony and Hugh as "the Brothers Rodham", extending the American tradition of troublesome presidential siblings to the brother-in-law category; one senior White House official would be quoted as saying, "You never wanted to hear their name come up in any context other than playing golf."

Geen opmerkingen: