Chanoeka

Chanoeka (Inwijdingsfeest) is het enige belangrijke feest dat niet in de bijbel genoemd wordt. Het wordt gevierd ter herinnering aan de herinwijding van de Tempel in Jeruzalem door de Makkabeeën, nadat deze, in het jaar 165 voor de gewone jaartelling, de Syriërs verslagen hadden.
Daarbij neemt de vondst van een kruikje reine olie, die gebruikt kon worden om de menora in de tempel weer aan te steken, een belangrijke plaats in. Hoewel de hoeveelheid olie slechts voldoende was voor één dag bleef de lamp door een wonder acht dagen lang branden. Na de verwoesting van de Tempel in het jaar 70 van de gewone jaartelling bleef Chanoeka als lichtfeest gehandhaafd. Het viert het behoud van de eigen, joodse identiteit.
Dreidl (jhm 6679)Als herinnering aan het wonder wordt
zowel thuis als in de synagoge acht dagen lang een volgend lichtje van de chanoekia, of Makkabeeënlamp, aangestoken met behulp van een extra lichtje, de dienaar. Kinderen spelen met een speciaal tolletje (dreidel), waarop in het Hebreeuws de beginletters van de woorden "een groot wonder vond daar plaats" staan. Ook krijgen zij cadeautjes. Men eet gerechten die in olie gebakken zijn, zoals soefganiot en latkes.

Karaktermoord?

Elsevier opende zaterdag haar site met de kreet dat de karaktermoord van de oppositie op Piet Hein Donner is mislukt, nu deze benoemd is tot vice voorzitter van de Raad van State.

Oppositiepartijen grijpen de benoeming van minister Piet Hein Donner (CDA) vooral aan om indirect kritiek te leveren op de gedoogcoalitie met de PVV. De poging tot karaktermoord op Donner is niet geslaagd

"Zou ik het gemist hebben?" vroeg ik me af, maar dat was slechts even. Als de oppositie geen waardering heeft voor het regeringsbeleid, moet je wel volslagen de weg kwijt zijn om daarin karaktermoord op Piet Hein Donner te zien.
Het grote bezwaar tegen Donner is dat hij, hoewel volop in de ontkenning dat hij kandidaat zou zijn, direct nadat zijn naam gevallen was zijn benoeming veilig stelde, door te zeggen dat de rechtspraak als taak van de Raad van State dient te verdwijnen. Bij talloze procedures tegen onrechtmatig overheidshandelen op het niveau van gemeente of provincie is het vaak de Raad van State die in hoogste instantie ten slotte rechtspreekt en dan wordt er nogal eens een streep gehaald door plannen en acties van de autoriteiten. Er kunnen boetes en schadevergoedingen worden opgelegd. Dat procederen tegen de overheid moet maar eens afgelopen zijn, vindt Donner, een mooie aanvulling op het zodanig verhogen van de proceskosten dat minvermogenden sowieso al van het recht afgesneden zijn, beide, als gedaagde en als eisende partij.
Donner creëert de splitsing van het volk in rijke burgers met rechten en gewone burgers zonder (betaalbare) rechten. De kleintjes moeten hun bek houden, vindt hij, kuis, gehoorzaam en dankbaar. Dat zit in zijn autoritaire karakter, dus waarom zou hij daar dan niet trots op zijn? Hij krijgt immers gemakkelijker dan ooit zijn zin?
Daarnaast doet NRC Handelsblad ook een duit in het zakje:

Beatrix had volgens diverse bronnen binnen de VVD en het CDA twijfels over het optreden van Donner in de aanloop naar de totstandkoming van het minderheidskabinet Rutte/Verhagen. Zo had Donner enkele CDA-Kamerleden onder druk gezet en daarmee hun constitutioneel onafhankelijke positie in het geding gebracht. Koningin Beatrix heeft tijdens het tiendaags staatsbezoek dat zij vanaf eind oktober samen met Donner aan de Antillen bracht, met de minister over zijn opstelling tijdens de formatie gesproken. Pas daarna kwam haar fiat voor de voordracht.
Door de koninklijke reserves werd de advertentie voor de functie pas veel later in de Staatscourant geplaatst dan premier Rutte had aangekondigd. In plaats van in september verscheen deze pas half oktober, vlak voor het begin van de reis naar de Antillen. Ook de besluitvorming daarna verliep langzamer dan verwacht. Door de vertragingen kwam er zowel in de politiek als in de media kritiek op de procedure en de belangrijkste kandidaat. Inmiddels heeft een tweetal afgewezen sollicitanten aan de Nationale Ombudsman gevraagd een onderzoek te starten naar de procedure.

Wel een nieuwsfeit, wat dus vermeld moet worden, maar meer kunnen ze er niet van maken. Dat hier karaktermoord plaatsvindt op de Nederlandse rechtsstaat lijkt geen bezwaar te zijn.

Bits of Freedom verdedigt digitale burgerrechten

Een open internet dat iedereen vrij kan gebruiken is een essentieel onderdeel van ons dagelijks leven geworden. Dichtbij huis is het onmisbaar voor onze sociale contacten, onze opleiding en ons werk. En in bredere zin is het een fundamentele bouwsteen voor technologische innovatie en onze democratie. Toch moeten we blijven strijden voor een open en vrij internet. Bedrijven en de overheid willen delen van het internet blokkeren. Er wordt gelobbied om gebruikers van internet af te sluiten. Bits of Freedom komt in actie voor een vrij internet zonder grenzen, waarvan iedereen kan genieten.

Een open en vrij internet betekent voor ons dat iedereen recht heeft op toegang tot het internet, zonder dat providers of overheden bepalen van welke diensten jij gebruik maakt. Jouw internet is jouw zaak.
Bits of Freedom komt in actie voor een neutraal internet
De bedrijven die jou toegang tot internet geven, internet service providers (ISP’s), deden dat tot voor kort zonder zich met jouw online gedrag te bemoeien. Ze waren neutraal. En dat is goed voor jouw vrijheid. Zo kan jij zelf bepalen welke websites en diensten jij bezoekt. En kan je zonder moeite een nieuwe, innovatieve website beginnen die voor iedereen toegankelijk is. Maar veel internet providers bieden tegenwoordig ook andere diensten aan, zoals telefonie en televisie. En nu willen sommige van hen delen van jouw internet kunnen afsluiten, om hun eigen diensten te bevoordelen.
Bits of Freedom vindt: jouw internet is jouw zaak. Wij willen niet dat providers kunnen beslissen wat jij doet op internet. Wij willen dat providers doen waarvoor ze betaald worden: internettoegang leveren. Alleen op die manier kan jijzelf beslissen welke diensten en websites jij bezoekt. Bits of Freedom zet zich daarom in voor netneutraliteit.

Bits of Freedom komt op voor een internet zonder filters
De Nederlandse overheid werkt samen met internet providers aan een zwarte lijst met verboden sites en de eerste rechtszaken over de blokkering van websites zijn een feit. De meeste internetfilters, waaronder de Nederlandse en de Europese, zouden in eerste instantie worden gemaakt om afbeeldingen van seksueel kindermisbruik op het web te blokkeren. Het eigenlijke probleem, het misbruik van kinderen, wordt hiermee echter niet aangepakt maar slechts verborgen.Tegelijkertijd bouwen we een systeem dat ook websites over andere onderwerpen, zoals abortus, euthanasie, kunst en politiek kan filteren.

Bits of Freedom vindt: verwijderen, niet verbergen. Sites met afbeeldingen van seksueel kindermisbruik moeten van internet worden verwijderd, de makers moeten worden vervolgd. Bits of Freedom komt in actie tegen internetfilters.

England Waves the Rules

De nieuwe Adolf Hitler?

Wanhopig lopen de haters van betrouwbare internationale samenwerking door soevereine staten te roepen dat er sprake is van een eurocrisis, terwijl we nog steeds dezelfde kwaliteit in dezelfde hoeveelheid kopen kunnen voor deze ijzersterke munt. Anderzijds wordt beweerd dat het heel simpel is om weer terug te vallen op de gulden, zonder de kosten te vermelden en wat belangrijker is het feit dat Nederland dan automatisch geheel geïsoleerd is in Europa en de wereld, omdat terugtrekken uit de Eurozone automatisch inhoudt, dat we ons ook terugtrekken uit de Europese Kolen- en staal Gemeenschap, uit de Europees Economische Gemeenschap, uit de Europees/Economische Unie en uit de Europese Unie.
Prachtig zouden de ultra-nationalisten het vinden dat Nederland alleen, vanuit het volkomen isolement, laat zien dat wij het kunnen opnemen tegen de VS, tegen Europa, tegen Rusland, tegen China, tegen Brazilië en alle andere opkomende economische machten. Makkie toch? Zie, welke fantastische resultaten Albanië boekte onder Hoxha, roepen de SP-ers, terwijl de PVV-ers er fijntjes op wijzen, dat we ons al eerder met succes hebben bevrijd van Spaanse en Duitse overheersing. Dat kunnen wij nu toch ook?
In Duitsland is dan geen Hollands tomaatje meer te krijgen en Spanje snakt tevergeefs naar het Edammer kaasje. Net goed, we gunnen het ze niet. We zullen ze afknijpen, die buitenlanders, tot ze een nieuwe Mercedes of Seat willen ruilen voor een broodje haring, als ze het zelf komen halen.
Dat zal wel moeten bij afstanden over de grens, want zelf maken we alleen fietsen in ons land - prima natuurlijk, want je kunt overal komen met de fiets en de afstanden in de Randstad kun je zelfs lopen.
Er staan in feite maar twee punten op de politieke agenda van de Europahaters:

1. Geen gezeik
2. Allemaal rijk

Wie wil dat nu niet?

Maar wat te denken van het uitventen van een ideologie, dat wij ons niet aan gemaakte afspraken moeten houden, zoals de Britse premier Cameron demonstreerde?
Kijk, zegt Cameron, om de zaken duidelijk te stellen, kun je een vergelijking maken met de voetbalsport. Als een Engels team tegen een Duits team speelt, dan moeten doelpunten die door Engelsen gescoord worden, met de hand of vanuit een buitenspelsituatie, meetellen in het resultaat, maar de doelpunten die door het Duitse team op die manier gescoord worden niet, want Duitsers spelen volgens de internationale regels en wij, Britten, vinden dat een aantasting van onze soevereiniteit: England waves the rules.

Door de echte Nederlanders wordt een Europese Budgetautoriteit herkend als een scheidsrechter op het veld, die met een machinegeweer bij elke verdachte beweging een Nederlandse publiekslieveling doodschiet, terwijl de grensrechters met zware artillerie de Oranjefans onder vuur nemen. Voetbal is oorlog, dat weten we toch?

n.a.v. de plannen voor privatisering van penetentiaire vewencentra

Zich van geen privatisering bewust solliciteert deze crimineel voor langere tijd naar werk+kost+inwoning+ontspanning

In Nederland heeft de privatisering van diverse overheidstaken nog nooit tot lagere kosten bij gelijkblijvende kwaliteit geleid. Duidelijk is dit te documenteren bij de ziektekosten. Vreemd of onvoorstelbaar is het niet, want als particuliere concurrenten zich op de markt storten, gaat het niet alleen om een concurrerende beperking van de bedrijfskosten. Allereerst moet er winst gemaakt worden en daarvoor moet men marktaandeel genereren, wat grote uitgaven voor de marketing met zich meebrengt en marketing lokt proceskosten uit, omdat de klant niet krijgt wat de marketing belooft, hetwelk min of meer standaard is.
Al deze toegevoegde kostenposten bedragen elk afzonderlijk ongeveer drie keer de 7% overheadkosten van de oorspronkelijke dienstverlening door de overheid. De kostenexplosie is dus gigantisch en dan kan alleen besparing op de kwaliteit nog concurrentie brengen.
En wat is de motivatie? Dat privatisering efficiënter werkt!
Wel, als dat soms het geval zou zijn - wat echter nog nergens wordt waargenomen - dan laat dit onverlet dat je een door de overheid verleende dienst best zo efficiënt mogelijk kunt laten verlenen.

Voorbeeld: water en energie
Nu snapt elke politicus dat bijvoorbeeld privatisering van de watervoorziening zich niet mag verblijden met een overmaat aan kiezersgunst. Maar dan doen ze het anders door aan het winnen van schaliegas te beginnen, waardoor al het grondwater brandbaar en het oppervlaktewater giftig wordt. Er komt dus brandbaar water uit uw kranen in keuken, toilet en badkamer, maar daar staat tegenover dat er dor particuliere bedrijven lekker veel geld verdiend wordt met het gewonnen gas.
In de VS is hier uitgebreid ervaring mee opgedaan, maar daar heb je nog lege gebieden waar de plaatselijke bevolking slechts uit enkelingen bestaat. Die moeten evacueren, anders sterven ze. Er zullen dus in de VS niet gauw jarenlang zo'n 250 inwoners per week omkomen.

In een volkomen verstedelijkt land als het onze kun je echter geen bevolkingsconcentraties missen en dan kan de sterfte ook oplopen tot 2500 per week en het enthousiasme hiervoor wordt nog versterkt door de zekerheid dat de schade nooit meer hersteld kan worden. Ja, de zondaren moeten branden in de hel. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Indien de bevolking sterk gedecimeerd wordt door ontploffende keukens en badkamers, dan wel door zwaar vergiftigde sloten en waterlopen, hef je de werkloosheid op en is men aangewezen op het dure geïmporteerde bronwater in flessen. Uiteraard zullen dan eerst en vooral de armen, zieken en ouderen omkomen, dus dat ruimt lekker op.

In het streven naar maximalisatie van ellende van dit kabinet dat bestaat uit cultuurslopers, dierenhaters, natuurvernielers en milieuterroristen past privatisering van alles, zelfs van justitie en oorlog. Zo kiest men bij tunnels ook voor de duurste die het meest schadelijk is voor het milieu en zet men twee van de smerigste kolencentrales op een gasbel, omdat bloedkolen uit Columbia zo goedkoop kunnen worden aangevoerd door mammoetschepen over de Waddenzee. Ook is men van plan het gevaarlijkst type centrale te bouwen op atoomenergie terwijl men bedenkt het atoomafval in kinderspeelgoed te kunnen hergebruiken.

• Enerzijds hebben we te maken met oerchristelijke politiek op grond van het dogma dat wij allen geperverteerde ellendelingen zijn, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot al het kwaad en dat we alleen door Gods genade uit onze ellende verlost kunnen worden.
• Anderzijds hebben we te maken met oerconservatieve politiek op grond van het dogma dat wat goed is voor anderen of voor allen nooit goed kan zijn voor het individu dat moet zorgen te overleven ten koste van anderen of ten koste van allen.

In beide gevallen wordt de zorgplicht van de overheid volledig ontkent, terwijl het juist die zorgplicht voor allen is die de enige legitimatie van de overheid is.

Een overheid die de gegeven zorgplicht aanvaardt, zal zogen dat die efficiënt wordt uitgevoerd in iedere vorm van dienstverlening die essentieel is voor het dagelijks leven, dus infrastructuur, huisvesting, energie, gezondheid, educatie, justitie en bescherming van veiligheid, voedselkwaliteit en natuur.

Daar betalen we belasting voor en nu worden zonder die belasting te verlagen talloze overheidstaken afgestoten, totdat alleen de taak overblijft, om onvermijdelijke volksopstanden met het grofst mogelijke geweld neer te slaan.

Dom is altijd verkeerd

Op standpunt.nl vind je altijd een keur van "meningen" zodat het lijkt dat de grootste groep meningen die onderling overeenkomst vertonen democratisch gezien gelijk heeft. Daar moet allereerst een logische correctie op toegepast worden.
Het is onjuist om uitingen van mensen per definitie als een mening te duiden, indien de persoon in kwestie er blijk van geeft niet te weten waarover het gaat. Een blinde kan niet van mening zijn dat het overdag altijd veel donkerder is dan 's nachts, maar een blinde kan dat wel zeggen. Dat is dan geen mening maar een misvatting. Als mensen iets zeggen, houdt dit dus niet in dat het een mening is. Je kunt alleen een mening hebben over iets, waarvan je weet waar het om gaat en dat blijkt bij politieke ontwikkelingen nogal eens moeilijk. Dat ligt ook vaak aan de uiterst gebrekkige communicatie van de politici.
Zo heeft Sarkozy nu eindelijk in het onvermijdelijke toegestemd en gezegd dat er meer macht naar Europa moet. Dat is geheimtaal. Wat hij bedoelt, is, dat de contracten die met het verdrag van Maastricht gesloten zijn van een boeteclausule moeten worden voorzien en dat er een Europese budgetautoriteit moet komen om dat te handhaven met correctie en/of straf.
In het spel wordt dus een scheidsrechter aangesteld die zelf aan het spel niet deelneemt. Dat is totaal iets anders dan een verschuiving van de handelingsbekwaamheid van de spelers die met elkaar in competitie zijn. Je gaat eerder beter dan slechter spelen met een goede arbitrage.
Het is immers niet de bedoeling dat die budgetautoriteit de landsbegrotingen van de deelnemende staten gaat dicteren? Er wordt alleen toegezien dat aan de afgesproken regels wordt voldaan: geen al te hoge staatsschuld en geen al te hoog begrotingstekort. Hoe de soevereine landen dat willen bereiken moeten ze zelf weten. Dat wordt helemaal aan hun eigen spelinzicht overgelaten, maar de regels zijn al afgesproken en het nieuwe is alleen dat ze zich er nu ook aan moeten houden. De Europese budgetautoriteit heeft alleen macht ten opzichte van de landen die in overtreding zijn. We hebben geleerd dat dit noodzakelijk is. Het is een zooitje geworden en de oorzaak daarvan, het gebrek aan begrotingsdiscipline, moet worden gecorrigeerd. Zelfs België moet er aan wennen dat je niet meer op je 50ste met pensioen kunt en verdomd, dat schijnt makkelijker te zijn dan het probleem Halle-Vilvoorde. Dan hebben ze ineens weer een regering.

Op standpunt.nl gaat een grote groep commentaarschrijvers zich te buiten aan de meest walgelijke verdachtmakingen. Buitengewoon stompzinnig, maar zo leeft het onder het hersenloze plebs. Ze beweren dat de EU de fascistische Duitse superstaat wil zijn. Een onderafdeling van deze grote groep schreeuwt, zonder enige kennis van zaken, dat we als klein land met de gulden beter af zouden zijn buiten Europa.
Dan kunnen we beter opboksen tegen Europa, tegen Rusland, tegen Brazilië, tegen India, tegen China en tegen de VS. Dat je in de handel beter een thuismarkt van 500 miljoen klanten kunt hebben dan van 16 miljoen wordt ontkent. Hoe kleiner hoe fijner, want dat klinkt zo leuk.

Toegegeven, het is een rotzooitje in de EU. We zitten dik in de problemen. Wat zo merkwaardig is, echter, is dat zoveel mensen niet willen dat die problemen opgelost worden, omdat ze het niet prettig vinden dat die problemen zijn ontstaan. De oplossing ligt volgens mij in het opheffen van de oorzaken van de huidige crisis en zorgen dat die crisis niet verergert en zich ook nooit meer voor kan doen. Het begin van die oplossing ligt bij de concessie die Sarkozy in zo slecht gekozen woorden heeft gedaan: een scheidsrechter aanstellen, van oorsprong een Nederlands idee. Wie zeurt er dan over dat wij geen invloed hebben?

Goed, zo origineel is het idee niet. Het is normaal dat in de contracten die je sluit ook een boeteclausule zit, om handhaving van het contract af te dwingen. Anders zwaait er wat. Dat je in die praktijk de fascistische idealen van Hitler herkent is een verontrustend teken van geestelijke ongesteldheid.

Maar hoewel er nu weer hoop gloort voor de EU, mogelijk een echte kentering, betekent dit niet dat de problemen zijn opgelost. Budgetdiscipline kan alleen slagen als er ook aan een aantal andere eisen wordt voldaan en één van de belangrijkste eisen is een gelijkwaardige ontwikkeling in alle lidstaten van concurrerende productiviteit. Dat is geen politieke eis maar een cultureel economische. Die noodzaak zou niet ontstaan als ieder land nog een afzonderlijke munteenheid zou hebben, want als de begroting niet sluit en de productiviteit achterblijft, krijg je inflatie, waardoor de producten goedkoper worden en de productiviteit kan groeien door een stijgende afzet. Door de band genomen zullen inwoners van een land met een cultureel bepaalde lagere productiviteit (veel vakanties, korte werkdagen, vroeg pensioen) altijd armer zijn dan staten met een hogere productiviteit.
Dan kun je dus niet meekomen met de Europese Unie en natuurlijk is de meest voor de hand liggende conclusie, dat zo'n lidstaat moet afvallen. Dat is dan hun eigen soevereine wil: weinig werken, weinig verdienen. Het kan niet de bedoeling zijn dat de meer productieve landen de geldpers aanzetten om het tekort aan welvaart bij de klaplopers aan te vullen. Dat is de positie van Angela Merkel en ook van Nederland, een gezond standpunt.
Hulp om werk te scheppen is echter nooit verkeerd, want dat geld kan ook worden terugbetaald. Het mag niet zo zijn dat iedereen binnen Europa geen gelijke kansen heeft, dus wie werken wil moet ook werkgelegenheid geboden worden. Uiteindelijk kan elke lidstaat zo best binnenboord gehouden worden en de kans krijgen om uit een dal omhoog te komen. Wel investeren maar geen consumptief krediet opnemen, dat is de weg van Ierland die sterk contrasteert met de zuidelijke staten.

Men zegt dat er een sterk en onoverbrugbaar cultuurverschil is op het gebied van arbeidsethos tussen de noordelijke en de zuidelijke landen van Europa. Ik geloof er niets van, omdat in ons eigen land de uit zuidelijke landen afkomstige inwoners gemiddeld net zo hard werken als de gemiddelde Nederlander.

Alle Europeanen hebben dezelfde categorische prioriteiten in dezelfde volgorde: eten, neuken, werken en stemmen. Dat is in andere werelddelen ook zo. Je moet deze categorieën breed opvatten:

• Eten is het hele complex van noodzakelijke bestaansmiddelen, inclusief kleding en wonen;
• Neuken is het hele complex van voortplanting, gezondheid en sociale verhoudingen;
• Werken is het hele complex van inspanningen, educatie, ontwikkeling en bestaanszekerheid;
• Stemmen is tenslotte het publieke en politieke complex, inclusief rechten en plichten.

Het kan allemaal beter in het verband van Europese eenheid en daartegen zijn, omdat het zo groot is en er dan teveel mensen van profiteren of omdat  het fascistisch zou zijn is buitengewoon dom.
Neem dit nu van mij aan: Dom is altijd verkeerd.