17 aug 2011

Is de SP nog wel links te noemen?


Kan ik het helpen dat ik soms het idee heb dat de SP geen linkse partij meer is?
Dat de PVV alleen maar een sociaal programma heeft aangenomen om kiezers te lokken en vervolgens daarvan niets kan waarmaken, is niet anders dan ik verwachtte. Op alles wat de PVV zou beschermen wordt koste wat het kost bezuinigd onder welwillend toezien van de leider die er immers "niet verantwoordelijk voor is, want ze zitten niet in de regering."
Maar nu heb ik het over de SP.
Voorman Roemer, wel te verstaan - en ooit verdacht ik hem ervan net zo anti-Europees te zijn als de PVV. Maar kennelijk mogen we dat niet weten, want Roemer sloofde zich gisteravond bij K&B uit om duidelijk te maken dat ze graag een voortvarend beleid van schuldsanering voor de Grieken gerealiseerd hadden gezien. Terecht voert hij aan, dat de Europese landen rondom ons te halfslachtig en te traag hebben gereageerd op de Griekse crisis, maar vooral hekelt hij de Griekse spilzucht, waaraan de financiële rotzooi te wijten is.
Tja, allemaal terecht, maar die schuldsanering... komt dat wel goed dan?
Daar is Roemer niet zeker van, sterker nog, hij is er helemaal geen voorstander meer van, want die Grieken kunnen hun enorme schuldenlast toch nooit meer afbetalen.
Maar wat wil hij dan?
Op die vraag krijgen we geen antwoord, want hij herhaalt steeds maar weer hoe het zover gekomen is en dat er direct ingegrepen had moeten worden toen de schulden aan het licht traden en hij die schuldsanering voorstelde (wat mij overigens is ontgaan).
Op dit moment is hij tegen Nederlandse deelname aan schuldsanering, hoewel de omstandigheden niet zo bar veel veranderd zijn. Het had vlugger gekund, maar het kan nog steeds. Nee, Roemer is opeens tegen datgene wat hij zelf, naar eigen zeggen, ooit voorgesteld heeft. Liefst ziet hij een referendum om het volk om advies te vragen.

Tja, als je op straat en bij de kapper laat uitmaken hoe het verder moet met de Europese economie en het financiële systeem en de inbreng van deskundigen en de reële mogelijkheden uitsluit, dan weet je zeker dat het een enorme rotzooi wordt in Europa. Het volk wil maar wat graag doen wat de Grieken hebben gedaan en nagelaten, potverteren, geen belasting betalen en anderen ervoor laten opdraaien.
Dat kan dus niet goed komen. Een referendum is een kansspel dat door de SP met verzwaarde dobbelstenen gespeeld wordt.
Daarmee bedoel ik dat de hele situatie door Roemer bewust verkeerd wordt weergegeven.
Hij demonstreerde dat meteen door zijn commentaar op de Frans/Duitse plannen om een supranationale instantie gezaghebbend toezicht te laten houden op het financiële beleid der afzonderlijke regeringen binnen de Eurozone.
Zeker, dat klinkt heel eng, maar de gedachten gaan niet verder dan wat absoluut noodzakelijk is, namelijk de zekerheid inbouwen dat de landen niet op eigen houtje er ook zo'n rotzooitje van kunnen maken als de Grieken. Het moet dus preventief werken en er kan alleen interventie worden gepleegd, indien een land de regels met de voeten treedt.
Dan hoor ik Roemer oreren dat hij niet wil dat een Europese instantie bepaalt dat wij het "rugzakje" moeten afschaffen. Voel je'm? Alleen de zwakkeren onder ons hebben zo'n rugzakje, dus Roemer komt voor hen op?
Meteen wordt die Europese autoriteit voorgesteld als een instantie die ons volledig monddood maakt, onze financiële zelfbeschikking opheft, ons onder curatele stelt.
Dat is overduidelijk niet het geval.
Er is namelijk geen enkele aanleiding voor het buitenland binnen de Eurozone om zich met onze financiën te bemoeien, en dat zullen ze dus ook niet doen, omdat wij ons keurig aan de regels houden. Zolang wij het geheel niet in gevaar brengen, hebben we geen inmenging te vrezen.
Waarom stelt Roemer het zo heel anders voor dan wat er werkelijk is voorgesteld?
Natuurlijk, niet om het belang van ons land te dienen, maar enkel en alleen om politiek gewin. Na jarenlang Europa overal de schuld van te geven, ook van het aannemen en uitvoeren van onze eigen voorstellen, houdt het volk niet meer zo van Europa en de euro, maar dat we 75% van onze omzet, onze welvaart dus, aan Europa en de euro te danken hebben, realiseert men zich daarbij niet.
Zit je iets dwars, dan heeft Brussel het gedaan en dat het Europese Hof nog eens extra goed op onze rechten en vrijheden past, wordt genegeerd of botweg verzwegen, dan wel ontkend.
Europa is niet democratisch genoeg, zei de SP bij het referendum over de Europese Grondwet die feitelijk geen grondwet was, maar een bundel reeds bestaande verdragen, aangevuld met democratiserende maatregelen en meer openheid. Wat die zogenaamde grondwet wél was, werd toen door de SP ontkend en er werd een volkomen vertekend beeld geschetst van het tegendeel, voortbouwend op het reeds tegen "Brussel" gezaaide wantrouwen.
Gezegd moet ook worden, dat Brinkhorst van D66 ook vals spel speelde met zijn rampenscenario als het "nee" zou worden. Dat bleek dus ontzettend mee te vallen.
Het is heel goed uit te leggen dat een referendum over ingewikkelde zaken altijd verkeerd uitpakt. Niet dat ik tegen zo'n volksraadpleging ben. Je moet alleen zeker weten dat het volk ook werkelijk weet waarover het gaat en daarom moet de vraagstelling eenvoudig zijn.
Zo kun je vragen: gaan we samenwerken met de rest van Europa of niet - en zo ja, houden we dan ook rekening met onze partners?
Kijk, dat is en overzichtelijke vraagstelling die beide kanten belicht, rechten en plichten, voordelen en inschikkelijkheid. Er is altijd wat te onderhandelen en ieder voordeel heeft een prijs. Dat politici hun collegae ervan beschuldigen de Nederlandse belangen bewust te verkwanselen als ze voorstanders van Europese samenwerking zijn, is eigenlijk te gek om van te praten.
Dat zijn Amerikaanse toestanden, het bewust verkeerd voorstellen van de werkelijkheid, het ultieme kiezersbedrog en de Amerikaanse situatie zou Roemer met dezelfde houding duidelijk heel erg rechts zijn en zijn partij zou met trots de naam Anti-Socialistische Partij dragen.
Waarom noemen we de SP in Nederland dan links? Vinden het plebs, het gajes, het schorem, het tuig van de richel en het gewone volk inderdaad dat er veel te weinig werkloosheid is en dat we eigenlijk allemaal heel erg veel minder zouden moeten verdienen in een van alle buitenlanden geïsoleerde modderpoel?
De elite, als daar mensen die hun verstand gebruiken mee bedoeld worden, weet dat het anders ligt. Werkloos hongeren als voornaamste bezigheid in het leven, zoals voorheen in het geïsoleerde Albanië, vindt niemand fijn. Met niemand in de gemeenschap van buren rekening houden is immers ook asociaal?
Links betekent niet alleen tegen allen.
De Frans/Duitse voorstellen houden dus niet meer in dan een gecoördineerd Europees financieel beleid om te voorkomen dat enige lidstaat weer in de fout gaat en desnoods tijdig in te grijpen. Als de SP ook het Nederlands en algemeen belang op het oog heeft is het onbegrijpelijk dat de SP herhaling van de ervaren narigheden niet wil voorkomen.
Maar wat kunnen ons de innerlijke roerselen en filosofie van de SP schelen?
Niets dus. Laten we gewoon de huidige werkelijkheid onder ogen zien.
Twee dingen:
1.) Roemer wil niet meewerken aan het voorkomen van steeds weer een nieuwe crisis
2.) Roemer wil niet meewerken aan een oplossing van de huidige crisis.
Wat hij er verder omheen fantaseert doet er niet toe.

2 opmerkingen:

Michel zei

Interessante analyse. Ik begrijp het standpunt over Europa van de SP ook niet. (Ik had nog graag even gekeken naar Roemer bij KvdB, maar willen dat ik Silverlight installeer - en dat wil lukken omdat dat al geïnstalleerd is.)
Waar ik benieuwd naar ben is wat jij nou denkt dat linkse politiek is. En als de SP niet links is ze dan rechts? Of conservatief?

Pointer zei

Linkse politiek is volgens mij nog steeds die waarbij solidariteit met mensen, die om enige reden economisch of in rechten of kansen achterblijven, centraal staat.
Meer relevant daarbij is ook de tegenstelling conservatief versus progressief. Het vervelende is, dat de SP die solidariteit tot uitdrukking wil brengen met conservatieve, lang achterhaalde denkbeelden. Bijvoorbeeld het antikapitalistische dogma. Dat werkt niet, zoals in het verleden op talloze manieren is geprobeerd.
Een ander voorbeeld van conservatisme is het dogma, dat privatisering door marktwerking uiteindelijk voor iedereen het beste is. Kijken we naar het beloofde land van de privatisering de USA, dan zien we dat in de gezondheidszorg de gouvernementele programma's Medicaid en Medicare 7% overheadkosten hebben terwijl particuliere programma's er 21% aan overheadkosten doorjagen en het totale systeem faalt in de kostenbeheersing.
Daarmee wil ik niet ontkennen dat overheidsdiensten de neiging hebben te bureaucratisch te worden, maar dat is een kwestie de je met moderne bedrijfsvoering kunt oplossen. Feit is dat er maar heel weinig reclame en marketing voor nodig is om mensen aan een rijbewijs te helpen en dat scheelt weer leuk in de kosten.