20 feb 2010
Ho stop en hoe nu verder?
Ik heb een retorisch vraagje: Wat is het verschil tussen de huidige Afghaanse regering en de verdreven Taliban?
Dat is vrij duidelijk.
Ze zijn allemaal fundamenteel politiek islamitisch en de huidige regering bestaat uit roofridders en corrupte krijgsheren, terwijl de verdreven Taliban meer klerikaal georiënteerd is en zich enigermate tegen corruptie keerde.
De manier waarop de Taliban het land wil regeren is weerzinwekkend en wat de huidige regering ervan terecht brengt is niet beter. Als je in Afghanistan wilt vechten, waar vecht je dan eigenlijk voor?
Ook dat is duidelijk. Je gaat er vechten om de westerse beschaving met onze opvattingen over democratie en recht aan die rare snuiters op te leggen. Het is voor hun bestwil en dan zul je zien dat ze er financieel-economisch ook op vooruit gaan. Dat is het oude liedje uit de koloniale doos, echt wat je noemt VOC-mentaliteit en zo heeft Colijn de inlandse opstandelingen in Atjeh er ook onder gekregen, iets meer dan een eeuw geleden. Wat je niet aanstaat moet je radicaal uitroeien, daar heb je het leger voor.
Na het neerslaan van alle tegenstand kun je voor de overlevenden wel wat gaan opbouwen.
Wie dat wil moet op ernstige tegenstand in het Nederlandse volk en de volksvertegenwoordiging rekenen. Als de Regering zou besluiten om de militaire missie in Uruzgan te verlengen zou het vierde oorlogskabinet-Balkenende naar huis gestuurd worden. Daarover kon geen twijfel bestaan en dus was dat geen bespreekbare optie, vond de PvdA. Daarover wilden de sociaal democraten niet meer onderhandelen. Logisch, want het zou niet tot een uitvoerbaar besluit kunnen leiden. Omdat CDA en CU tóch bleven doordrammen op die onmogelijke militaire optie – laten we het bespreekbaar houden totdat de tijd rijp is om het ook uit te voeren, desnoods tegen de wil van de Tweede Kamer in – viel het kabinet.
Om op de been te blijven had het kabinet al veel eerder besloten dat de militaire missie in Uruzgan in 2010 niet verlengd zou worden, maar stiekem wilden CDA en CU die verlenging toch wel doorzetten. Dan moet je het volgens Balkenende en Rouwvoet bespreekbaar houden zolang het nog niet uitvoerbaar is. Maar de Tweede Kamer drong aan op besluitvorming met 1 maart 2010 als deadline.
Nu was er in het kabinet afgesproken dat alle opties bespreekbaar moeten zijn, maar redelijkerwijs was verlenging van de missie al geen optie meer, want er was reeds eerder besloten dat er van verlenging geen sprake zou zijn.
Balkenende en Rouwvoet hebben gedacht dat een kabinetscrisis in deze moeilijke tijden, waarbij Wouter Bos op Financiën niet gemist kan worden, de geesten rijp zou maken om hun zin te kunnen doordrijven. De Kamer wil immers juist nu geen kabinetscrisis? Nou, dan is het slikken of stikken en CDA en CU hebben net zolang geroepen dat Bos een draaikont is dat ze het zelf zijn gaan geloven. Bos zou wel gaan draaien, dachten ze.
Nu blijkt dat Wouter Bos geen draaikont is valt dat tegen.
Tja, je bent een vieze, smerige, vuile rotzak als je niet doet wat Jan-Peter zegt. Dat zal wel ergens in de bijbel staan, denken ze dan.
Veel mensen hebben het nu erover dat er geen vertrouwen meer was tussen de regeringspartners. Ja, dat dankt je de koekoek. Wie conservatieven of Christenen denkt te kunnen vertrouwen moet wel knettergek zijn, dus met conservatieve Christenen kon daar al helemaal geen sprake van zijn. Theocratie en democratie zijn twee totaal verschillende politieke systemen die onmogelijk kunnen samensmelten. Dat is nu juist waarover het ook in Afghanistan gaat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten