Kolencentrales op een gasbel. Ze zijn dus echt gek.

Het grootste bezwaar tegen de kolencentrales bij Delfzijl wordt in alle recente publiciteit eromheen doodgezwegen, maar enige tijd geleden is dat wel goed gedocumenteerd. Het belangrijkste motief om kolencentrales te bouwen is de prijs van de kolen als je bloedkolen koopt. Bloedkolen is de naam die gegeven wordt aan kolen die uit landen worden aangevoerd waar ze met slavenarbeid worden gewonnen en in sommige gevallen wordt daarvoor ook kinderarbeid gebruikt. De gemiddelde levensverwachting van deze goedkope mijnwerkers is 35 jaar. Kinderen zijn lekker klein dus die kun je goed inzetten bij dunne lagen steenkool zodat je maar weinig ruimte nodig hebt. Dan hoef je niet veel van het gesteente boven en onder de productieve laag weg te halen.
Een ander bezwaar tegen deze mijnbouw is dat mensen van hun grond worden weggejaagd, hun dorpen worden verwoest zonder enige compensatie en veelal met verlies van levens. Het winnen van bloedkolen is dus misdadig. Dan is het kopen ervan ook misdadig. Dat dit idee uit de koker van het CDA komt, is niet zo vreemd na de roep van Balkenende om meer VOC-mentaliteit. Dit is de uitwerking daarvan.

Balkenende legde alle verwijten naast zich neer: „U doet negatief en vervelend, maar laten we blij zijn, Nederland kan het weer. De VOC-mentaliteit, de dynamiek!”, zei Balkenende. NRC 28-9-2006

Vrij Nederland schreef er ook uitgebreid over: "Brandbaar spul uit Colombia"
De nieuwe kolencentrales bij Delfzijl zijn ook om een tweede reden te gek voor woorden. Een veel schonere brandstof zit er onder de grond, de grote gasbel. De techniek is niet veel verschillend. Je wekt warmte op en daarmee produceer je stoom om met turbines vervolgens elektriciteit op te wekken. Je kunt dus evengoed op gas gaan stoken en dat verbrand geheel, waardoor er vrijwel geen CO2 uitstoot is. Critici zeggen dat aardgas een hoog methaangehalte heeft, wat een veel sterker broeikasgas is dan CO2 en dat veel daarvan direct in de open lucht komt. Dat is onzin. Wie in de keuken het gas aansteekt laat iedere keer wel wat onverbrand gas los, maar dat is bij een centrale niet het geval, omdat je dat niet om de haverklap aansteekt. Al het methaan wordt volledig verbrand.
De derde reden waarom kolencentrales uit den boze zijn, is, dat ze zo moeilijk op een laag pitje gezet kunnen worden als er even weinig vraag door veel aanbod is uit de alternatieve bronnen, wind en zon. Hele windparken worden dan domweg afgeschakeld. Die leveren dan niet meer op de internationale energiebeurs in Leipzig. Windenergie en zonne-energie worden dan dus doorgedraaid zoals dat ook bij landbouwproducten gaat. Dit is ook een groot nadeel van kernenergie. Bij een gasgestookte centrale kun je de gaskraan gewoon een beetje dichtdraaien en die flexibiliteit is noodzaak in de moderne energiemarkt. Energie uit gas is een prima reserve en het hoeft niet van ver weg te komen.
Het is dus duidelijk dat het CDA een studie ervan gemaakt heeft wat het meest schadelijk voor mens en milieu zou zijn en toen na overweging van de uiterst kwalijke feiten vol overtuiging voor het allerergste gekozen heeft wat er aan opties voorhanden was. Moord, roof, onderdrukking, slavernij en maximale vervuiling, terwijl duurzame schone energiewinning zo veel mogelijk wordt tegengegaan.
Hoe verzin je het?

Is de SP nog wel links te noemen?

Kan ik het helpen dat ik soms het idee heb dat de SP geen linkse partij meer is?
Dat de PVV alleen maar een sociaal programma heeft aangenomen om kiezers te lokken en vervolgens daarvan niets kan waarmaken, is niet anders dan ik verwachtte. Op alles wat de PVV zou beschermen wordt koste wat het kost bezuinigd onder welwillend toezien van de leider die er immers "niet verantwoordelijk voor is, want ze zitten niet in de regering."
Maar nu heb ik het over de SP.
Voorman Roemer, wel te verstaan - en ooit verdacht ik hem ervan net zo anti-Europees te zijn als de PVV. Maar kennelijk mogen we dat niet weten, want Roemer sloofde zich gisteravond bij K&B uit om duidelijk te maken dat ze graag een voortvarend beleid van schuldsanering voor de Grieken gerealiseerd hadden gezien. Terecht voert hij aan, dat de Europese landen rondom ons te halfslachtig en te traag hebben gereageerd op de Griekse crisis, maar vooral hekelt hij de Griekse spilzucht, waaraan de financiële rotzooi te wijten is.
Tja, allemaal terecht, maar die schuldsanering... komt dat wel goed dan?
Daar is Roemer niet zeker van, sterker nog, hij is er helemaal geen voorstander meer van, want die Grieken kunnen hun enorme schuldenlast toch nooit meer afbetalen.
Maar wat wil hij dan?
Op die vraag krijgen we geen antwoord, want hij herhaalt steeds maar weer hoe het zover gekomen is en dat er direct ingegrepen had moeten worden toen de schulden aan het licht traden en hij die schuldsanering voorstelde (wat mij overigens is ontgaan).
Op dit moment is hij tegen Nederlandse deelname aan schuldsanering, hoewel de omstandigheden niet zo bar veel veranderd zijn. Het had vlugger gekund, maar het kan nog steeds. Nee, Roemer is opeens tegen datgene wat hij zelf, naar eigen zeggen, ooit voorgesteld heeft. Liefst ziet hij een referendum om het volk om advies te vragen.

Tja, als je op straat en bij de kapper laat uitmaken hoe het verder moet met de Europese economie en het financiële systeem en de inbreng van deskundigen en de reële mogelijkheden uitsluit, dan weet je zeker dat het een enorme rotzooi wordt in Europa. Het volk wil maar wat graag doen wat de Grieken hebben gedaan en nagelaten, potverteren, geen belasting betalen en anderen ervoor laten opdraaien.
Dat kan dus niet goed komen. Een referendum is een kansspel dat door de SP met verzwaarde dobbelstenen gespeeld wordt.
Daarmee bedoel ik dat de hele situatie door Roemer bewust verkeerd wordt weergegeven.
Hij demonstreerde dat meteen door zijn commentaar op de Frans/Duitse plannen om een supranationale instantie gezaghebbend toezicht te laten houden op het financiële beleid der afzonderlijke regeringen binnen de Eurozone.
Zeker, dat klinkt heel eng, maar de gedachten gaan niet verder dan wat absoluut noodzakelijk is, namelijk de zekerheid inbouwen dat de landen niet op eigen houtje er ook zo'n rotzooitje van kunnen maken als de Grieken. Het moet dus preventief werken en er kan alleen interventie worden gepleegd, indien een land de regels met de voeten treedt.
Dan hoor ik Roemer oreren dat hij niet wil dat een Europese instantie bepaalt dat wij het "rugzakje" moeten afschaffen. Voel je'm? Alleen de zwakkeren onder ons hebben zo'n rugzakje, dus Roemer komt voor hen op?
Meteen wordt die Europese autoriteit voorgesteld als een instantie die ons volledig monddood maakt, onze financiële zelfbeschikking opheft, ons onder curatele stelt.
Dat is overduidelijk niet het geval.
Er is namelijk geen enkele aanleiding voor het buitenland binnen de Eurozone om zich met onze financiën te bemoeien, en dat zullen ze dus ook niet doen, omdat wij ons keurig aan de regels houden. Zolang wij het geheel niet in gevaar brengen, hebben we geen inmenging te vrezen.
Waarom stelt Roemer het zo heel anders voor dan wat er werkelijk is voorgesteld?
Natuurlijk, niet om het belang van ons land te dienen, maar enkel en alleen om politiek gewin. Na jarenlang Europa overal de schuld van te geven, ook van het aannemen en uitvoeren van onze eigen voorstellen, houdt het volk niet meer zo van Europa en de euro, maar dat we 75% van onze omzet, onze welvaart dus, aan Europa en de euro te danken hebben, realiseert men zich daarbij niet.
Zit je iets dwars, dan heeft Brussel het gedaan en dat het Europese Hof nog eens extra goed op onze rechten en vrijheden past, wordt genegeerd of botweg verzwegen, dan wel ontkend.
Europa is niet democratisch genoeg, zei de SP bij het referendum over de Europese Grondwet die feitelijk geen grondwet was, maar een bundel reeds bestaande verdragen, aangevuld met democratiserende maatregelen en meer openheid. Wat die zogenaamde grondwet wél was, werd toen door de SP ontkend en er werd een volkomen vertekend beeld geschetst van het tegendeel, voortbouwend op het reeds tegen "Brussel" gezaaide wantrouwen.
Gezegd moet ook worden, dat Brinkhorst van D66 ook vals spel speelde met zijn rampenscenario als het "nee" zou worden. Dat bleek dus ontzettend mee te vallen.
Het is heel goed uit te leggen dat een referendum over ingewikkelde zaken altijd verkeerd uitpakt. Niet dat ik tegen zo'n volksraadpleging ben. Je moet alleen zeker weten dat het volk ook werkelijk weet waarover het gaat en daarom moet de vraagstelling eenvoudig zijn.
Zo kun je vragen: gaan we samenwerken met de rest van Europa of niet - en zo ja, houden we dan ook rekening met onze partners?
Kijk, dat is en overzichtelijke vraagstelling die beide kanten belicht, rechten en plichten, voordelen en inschikkelijkheid. Er is altijd wat te onderhandelen en ieder voordeel heeft een prijs. Dat politici hun collegae ervan beschuldigen de Nederlandse belangen bewust te verkwanselen als ze voorstanders van Europese samenwerking zijn, is eigenlijk te gek om van te praten.
Dat zijn Amerikaanse toestanden, het bewust verkeerd voorstellen van de werkelijkheid, het ultieme kiezersbedrog en de Amerikaanse situatie zou Roemer met dezelfde houding duidelijk heel erg rechts zijn en zijn partij zou met trots de naam Anti-Socialistische Partij dragen.
Waarom noemen we de SP in Nederland dan links? Vinden het plebs, het gajes, het schorem, het tuig van de richel en het gewone volk inderdaad dat er veel te weinig werkloosheid is en dat we eigenlijk allemaal heel erg veel minder zouden moeten verdienen in een van alle buitenlanden geïsoleerde modderpoel?
De elite, als daar mensen die hun verstand gebruiken mee bedoeld worden, weet dat het anders ligt. Werkloos hongeren als voornaamste bezigheid in het leven, zoals voorheen in het geïsoleerde Albanië, vindt niemand fijn. Met niemand in de gemeenschap van buren rekening houden is immers ook asociaal?
Links betekent niet alleen tegen allen.
De Frans/Duitse voorstellen houden dus niet meer in dan een gecoördineerd Europees financieel beleid om te voorkomen dat enige lidstaat weer in de fout gaat en desnoods tijdig in te grijpen. Als de SP ook het Nederlands en algemeen belang op het oog heeft is het onbegrijpelijk dat de SP herhaling van de ervaren narigheden niet wil voorkomen.
Maar wat kunnen ons de innerlijke roerselen en filosofie van de SP schelen?
Niets dus. Laten we gewoon de huidige werkelijkheid onder ogen zien.
Twee dingen:
1.) Roemer wil niet meewerken aan het voorkomen van steeds weer een nieuwe crisis
2.) Roemer wil niet meewerken aan een oplossing van de huidige crisis.
Wat hij er verder omheen fantaseert doet er niet toe.

Als democratie niet meer werkt.

Het afwaarderen van de Amerikaanse AAA-rating naar AA+ door het rating-bureau Standard & Poor heeft grote indruk gemaakt in de VS en de wereld. Afgezien van de werkelijke waarde van het oordeel der ratingbureaus, die het in de grootste crisis sinds de dertiger jaren van de vorige eeuw lieten afweten - hoe kon het dat ze de val van Lehmann Brothers niet zagen aankomen? - is het een terechte waarschuwing, dat de Amerikaanse politiek op de verkeerde weg is. Wanneer de Republikeinse presidentskandidaten, die het volgend jaar tegen Barack Obama moeten opnemen, eensgezind aangeven dat ze in geen geval de belastingen zullen verhogen voor de extreem rijken - het Republikeinse standaard "read my lips" - dan is duidelijk dat de onbuigzame realiteit van oorzaak en gevolg uit het oog verloren is en men afstevent op een nieuwe economische ramp door conservatief beleid, nog voordat de vorige overkomen is.
Michele Bachmann, momenteel koploper bij de Republikeinse kandidaten spreekt zich nog negatiever uit. De dame die op een louche christenschooltje promoveerde en gespecialiseerd is in belastingrecht, beweert dat het helemaal niet zo erg is als de VS failliet zouden gaan.
Dat kan een ratingbureau uiteraard niet pikken, want dat betekent dat degene die zijn geld aan de VS heeft uitgeleend door Amerikaanse staatsobligaties te kopen, daarvan niets of slechts een deel kan terugkrijgen en het is nu juist dat risico, dat door zo'n ratingbureau moet worden ingeschat.
Hoe groter het risico, hoe hoger de rente en een stijging van 1% op de staatsschuld doet de laatste verhoging van de kredietlimiet, waar de Democraten zo hard voor hebben moeten vechten, geheel verdampen. Het was bovendien de eerste verhoging van de kredietlimiet in de geschiedenis, waarbij, tegenover het snijden in de uitgaven, geen cent vermeerdering van de inkomsten zal staan. Dat is niet eerder vertoond. De volgende twee grafiekjes laten zien hoe raar dat eruitziet:


Dat het zo erg uit de hand kan lopen, heeft veel te maken met het Amerikaanse democratische systeem.
Het politieke landschap in de VS kent ruwweg drie ongeveer gelijke delen, een derde Republikeinen, een derde Democraten en een derde onafhankelijken. Bij de Republikeinen is ongeveer een derde heel principieel, voor zover je vastgeroeste misvattingen en hysterische vooroordelen principieel kunt noemen. Dit zijn de mensen die in de voorverkiezingen komen opdraven om te stemmen en iets meer dan de helft daarvan zijn extremisten die het contact met de realiteit volledig kwijt zijn.
Wel, reken even mee: 33% van de bevolking is Republikein, een derde daarvan stemt in de voorverkiezingen en dat is dus 11% van de bevolking, terwijl de extremisten in die groep het voor het zeggen hebben met hun meerderheid van 6% van de bevolking.
Die 6% van de bevolking bepalen wie er voor de Republikeinen de officiële kandidaat mag zijn en zodoende moet die kandidaat aan de meest extreme eisen voldoen, anders wordt de weg naar de landelijke presidentsverkiezing al bij voorbaat afgesloten.
De Democratic Party kent ongeveer eenzelfde mechanisme, maar aan die kant maken ze het niet al te gek, omdat ze in veel mindere mate voelen met een opdracht van God zelf in de politiek te staan. De principiële Democraten zijn meer principieel dan stupide en met goede redenen.
Je moet namelijk kijken naar wat er in het midden bij de onafhankelijken te halen is, anders kun je niet winnen. Die onafhankelijken houden niet zo van al te extreme standpunten en daarom laten Democratische Presidentskandidaten een minder extreem gezicht zien.
Maar dan heb je ook nog de invloed van de media. Door gigantische bedragen te besteden - hoofdzakelijk afkomstig van donors uit het grote bedrijfsleven die daar ook wat voor terug willen zien - aan propagandaboodschappen wordt de Democratische Presidentskandidaat gedemoniseerd. Die Zwarte-Aap-in-het-Witte-Huis is het Grote Kwaad, de Antichrist, een dictatoriale fascistische communist, erger dan Hitler en Stalin bij elkaar.
De meest extreme griezelverhalen doen dan de ronde. Bij de verkiezing van Obama werd voorspeld dat de nieuwe President in het eerste jaar al 200 miljoen Amerikanen zou hebben omgebracht, dat er al 200 vernietigingskampen al klaar waren (foto's), dat er treinen stonden te wachten met boeien om de gevangenen erin vast te klinken (foto's) om hen naar die destructiecentra te voeren (foto's) en dat de klus geklaard zou worden door een miljoen buitenlandse homoseksuele strijders (geen foto's) die verborgen in het hele land achter de hand werden gehouden om de klus te klaren. Tegen het midden van oktober 2009 zou het volgens de geheime planning allemaal achter de rug zijn en toen iedereen nog bleek te leven op die datum, werd dit verklaard met de simpele constatering, dat de uitvoering van het plan natuurlijk was afgelast, omdat het te vroeg was uitgelekt. De waakzaamheid van het volk had gezegevierd, maar in die tijd was de wapenverkoop aan particulieren wel tot recordhoogte gestegen.
Het is dus niet gauw te gek voor Amerikanen, maar wat daarbij vooral opvalt, is, dat de gemiddelde Amerikaan geen flauw idee heeft hoe de macht verdeeld is en hoe het systeem van een parlementaire democratie met gescheiden machten, wetgevend, uitvoerend en juridisch, werkt.
Vandaar dat de Republikeinse kandidaten Michele Bachmann en Rick Perry, de gouverneur van Texas die sinds vandaag ook meedoet, doodleuk stellen dat het altijd de bedoeling is geweest van de Founding Fathers om de Republiek te laten functioneren als een Christelijke theocratie met de letterlijke interpretatie van de Bijbel als hoogste wetgevend gezag.
Dat is onbestaanbaar vreemd, omdat de voorlieden uit die tijd, Washington, Jefferson, Adams en de anderen, voor een flink deel uit deïsten en unitaristen bestond, die dus eigenlijk zelf niet eens Christen genoemd kunnen worden in de enge betekenis die Perry en Bachmann daaraan geven.
De Amerikaanse Revolutie en onafhankelijkheid was derhalve vooral gebaseerd op ideeën van de Verlichting, naar het model van de Franse Revolutie en het rechtssysteem werd gegrondvest op Romeins-Humanistische traditie, de enige mogelijkheid om in vrede, orde en recht te bestaan voor een multiculturele samenleving, wat ook een scheiding van kerk en staat inhield.
Maar evenals hun troebele kijk op de werkelijkheid is ook hun kennis van de geschiedenis ver beneden de maat. En dat zijn dus de kampioenen van de Republican Party die het in 2012 tegen Barack Obama moeten opnemen met een niet geringe kans op succes.
De geschiedenis leert namelijk ook, dat in tijden van economische malaise de zittende President niet herkozen wordt. Dat weten ze bij het ratingbureau Standard & Poor ook en daarom schetsen de experts daar geen vrolijke toekomst in dat perspectief. Een verdere verlaging van de kredietwaardigheid der VS ligt dus in het verschiet.
Dat betekent een hogere rente op de staatsschuld die al tot iets meer dan 100% van het BNP is uitgegroeid en daar is de Amerikaanse economie niet tegen opgewassen, omdat de bomen ook aan gene zijde van de Atlantische Oceaan nu eenmaal niet tot in de hemel groeien.
Wie ziet het niet met de duidelijke voorbeelden in Europa voor ogen?

Zoals altijd volgt Pointer's Weekly de onwikkelingen op de voet.

Het kan altijd nog gekker

Afgelopen vrijdag vergaste een ultra-conservatieve intellectuele geestverwant van Anders Breivik ons op een verrassend staaltje falsificatie onder de titel "Breivik And The Triumph Of Liberalism". Ja, inderdaad een verrassende titel om het gruwelijk drama aan te duiden.
Liberalisme is hier opzettelijk gebruikt in de betekenis van Sociaal Democratie. Met andere woorden, het meedogenloos afslachten van een groot aantal kinderen van de Noorse Sociaal Democratische Jeugdbeweging is een triomf van de Sociaal Democratie zelf.
Vervolgens dicht de schrijver Michael Presley de sociaal democraten filosofieën toe die regelrecht uit het tekstboekje van ultra-conservatief rechts afkomstig zijn. Ook Breivik is deze ideeën toegedaan, dat hoefde niet meer bewezen te worden, maar nieuw is dat Presley nu glashard beweert, dat dit het gedachtegoed van het liberalisme c.q. de Sociaal Democratie zelf is.
Het is alsof zijn publiek geheel uit analfabeten bestaat, wat in overdrachtelijke zin niet ver van de waarheid zal zijn, want kennelijk is niemand van hen ooit in staat geweest de geschiedenis of enig verkiezingsprogramma van Sociaal Democratische partijen tot zich te nemen.
Dat is nog niet zo heel erg gek, maar het blijkt toch nog heel veel gekker, want ook wordt aangenomen dat niemand van het ultra-conservatieve lezersvolkje, dat Presley bedient, in staat is om in de beschrijving het eigen gedachtegoed te herkennen. Waar schrijft ie dan nog voor, vraag ik me af.

Sterk verkort komt het verhaal van Presley hier op neer, dat de prehistorische mens die in grotten woonde in zijn natuurlijke staat geen ervaring van iets gemeenschappelijks met anderen kende - wat overigens klinkklare nonsens is. Tot in de tijd van de late scholastiek ging het met de sociale ontwikkeling nog goed, zegt Presley. In de moderne tijd met een grote bevolkingsdichtheid is de onbeperkte individuele vrijheid niet te handhaven, maar daarvoor hebben de sociaal democraten de staat uitgevonden die de absolute macht heeft om alles te regelen en zodat de mens op een kunstmatige manier zijn natuurlijke staat kan ervaren, zich als individuele jager/verzamelaar alles kan verschaffen wat hij begeert, zonder zich van anderen iets aan te trekken. Kort gezegd, de moderne democratische verzorgingsstaat wordt beschreven als een totalitaire staat om een kunstmatig natuurlijke individuele anarchie mogelijk te maken. Dat is de vrucht van de sociaal democratie.

Maar, zegt Presley, dat is juist niet natuurlijk, want de mens is van nature godsdienstig en dus geneigd te zoeken naar geestelijke leiding die bij de sociaal democratische anarchisten niet te vinden is, evenmin als bij de totalitaire seculiere overheid. Dus Anders Breivik, aldus neergezet als een prototype van de sociaal democraat, gaat uit arre moede maar aan het moorden, want, concludeert Presley, van een sociaal democraat kun je nu eenmaal niets anders verwachten.

En er is meer van dat fraais op The Brussels Journal. Ik geef even een quootje:

The Utøya Massacre And Its Meaning

From the desk of Ivar the Midwesterner on Wed, 2011-08-03 13:03

There is no doubt that Anders Breivik, the Norwegian mass-murderer, is a savagely dehumanized, socially disconnected, and incorrigibly evil person. Breivik is also, however, the product of a civilization that is itself dehumanized, whose implacable program of subordinating every aspect of society to a tendentious politics hinders the making of authentic, non-politically mediated personal connections. If Breivik were the monster of the Utøya enormity, Norway’s anti-Western, anti-Christian, anti-historical, feminist, Marxist, Muslim-loving elites – along with the purveyors of a debased popular culture that is now, regrettably, global – would be, collectively, the monster maker.

Daar is nog meer van dit artikel te lezen, maar ik kon het niet opbrengen. Eerlijk, dat ik nu mijn AOW geniet, nadat ik daar mijn hele leven voor betaald heb, kan ik geen onmenselijke wantoestand vinden en ik zie niet in, dat ik daarmee mijn eigen moordenaar schep. Trouwens, anders zou ik immers gewoon omkomen door gebrek aan middelen van bestaan? Dat je oudjes en andere zwakkeren in de samenleving in de goot wilt laten creperen, dat lijkt me geen aan te bevelen beginsel.

Zie meer over dit onderwerp op mijn weblog "Ponter's Weekly"

De Woede van Wilders en Andere Draaikonten

De blondine is boos. Als een profeet heeft hij het dubbele grote onheil verkondigd van enerzijds dat Europa overheerst wordt door Islamisten en anderzijds dat de Sociaal democraten en ander leden van de Linkse Kerk een totale oorlog voeren tegen het eigen volk. Voor dat gruwelijk onheil is geen politieke oplossing, vindt hij ook. Consequentie daarvan zou zijn dat er bloed van de tegenstander moet vloeien, dus van moslims of van sociaal democraten, maar liefst van beide.
Het gaat niet aan om te constateren dat er een totale oorlog tegen je gevoerd wordt en dat daar niks aan te doen is.
Bij een totale oorlog vliegen er talloze kruisraketten door de lucht die inslaan en per dag duizenden mensen doden. Ik heb niet vernomen dat er in de Telegraaf te lezen was dat dit beeld dat Wilders schets met zijn oorlogsretoriek overdreven is. Verder wordt er geen melding gemaakt van de krijgshandelingen wat nogal logisch is omdat je in een oorlog als media heel voorzichtig moet zijn met verslaggeving. In Syrië zijn ook geen verslaggevers op pad en je kunt niet zeggen dat daar niets gebeurt.
Dus in Nederland vallen dagelijks duizenden doden door de krijgshandelingen van de linkse kerk die gemene zaak heeft gemaakt met de islamitische machthebbers en mijnheer Wilders keurt het gewapend verzet daartegen af.
Tja, dan ben je lekker bezig, hè?
Hoewel meer dan de helft van zijn enorme aanhang onder het Nederlandse volk nog nooit een moslim in het echt heeft gezien, worden de woorden van deze agnost als de van God gegeven absolute waarheid aanvaard. En niet alleen in Nederland wordt zijn profetie ter harte genomen, zo blijkt als de Noor Anders Breivik de daad bij het woord voegt onder het uitspreken van zijn grote bewondering voor de blonde politicus.

En dan zegt Wilders dat hij in die situatie van totale oorlog, terugschieten om de totale vernietiging van Europa en de Europese cultuur te voorkomen, niet geoorloofd vindt en dat iemand die hem vraagt zijn uitspraken wat te matigen, daarmee een hetze tegen hem voert en hem demoniseert.
Hij laat zich flink in de kaart kijken.
Het gaat kennelijk niet om een totale oorlog en een overheersing door moslims die onze wetgeving vervangen door hun sharia. Dat is alleen maar bangmakerij. Het gaat er uitsluitend om, dat steeds meer angstige mensen op hem en op hem alleen moeten stemmen, zodat hij kan dicteren wat er moet gaan gebeuren in Europa en de rest van de wereld.

Hij heeft het over de massa-immigratie van niet-westerse moslim-immigranten, een massa-immigratie die door Job Cohen en de zijnen teweeg gebracht zou zijn.
De werkelijkheid is, dat juist Job Cohen wetgeving heeft ingevoerd om die instroom te temperen en dat deze wetgeving opvallend succesvol is, als je op het resultaat afgaat. Cohen deed wat VVD-ers (onder hen ook Wilders) hem voorafgaand hadden nagelaten. Toen de instroom maximaal was zat Wilders thee te drinken en in zijn neus te peuteren. Toen kwam Cohen en die stelde met een strakkere wetgeving orde op zaken en vervolgens maakte Rita Verdonk namens Wilders en de VVD er weer een potje van.

Voor zover er nog sprake is van immigratie van niet-westerse moslim-immigranten betreft het slechts een heel kleine instroom. Azië geeft de toon aan in de groep niet-westerse immigranten. In ieder geval slaagt de door Wilders gedoogde regering er niet in de reeds kleine aantallen verder te verlagen en dat was bij toepassing van de wet-Cohen heel anders. De verminderingen van de islamitische instroom per jaar, door Cohen teweeg gebracht, overtreffen het totaal van de huidige instroom. Het kabinet Rutte gaat echter uit van wat Wilders noemt "de tsunami van moslim-immigranten".

Voorts is duidelijk dat het radicalisme binnen islamitische groepen in onze samenleving is gemarginaliseerd. Ze zijn er nog, dus dat is nog steeds zorglijk, maar van enige machtsvorming of toenemende invloed uit die hoek is geen sprake.
Iets anders was ook niet te verwachten. Immers, moslims zijn ook mensen en mensen hebben de neiging zo aangenaam mogelijk te willen leven. Het is veel prettiger om je aan te passen, vinden ze en over het algemeen zijn ze helemaal niet ontevreden over de Nederlandse regels en wetgeving. Nee, de terreurdreiging komt van rechts, van de kant van Wilders. Voor sommigen onder ons is dat niet verrassend.

Overigens bezoekt 50% van de in Nederland wonende Moslims nimmer de moskee en minder dan 10% heeft de hele Koran gelezen.
Het aantal draagsters van hoofddoekjes (waaronder mijn moeder, mijn oma en alle vrouwelijke leden van het Koninklijk Huis) is sinds 1950 met 95% afgenomen.

Het moet ook maar eens afgelopen zijn met het sprookje dat onze staatsbestel is gebaseerd op een joods-christelijke traditie. Niets is minder waar. Onze wetgeving bijvoorbeeld is gebaseerd op de Romeins-humanistische traditie, het enige wat ons past, omdat we al sinds mensenheugenis net als in het Romeinse Rijk een multiculturele samenleving hebben. Je vindt in onze wetgeving met name geen oproepen tot genocide zoals die in de Bijbel op talloze plaatsen gevonden worden, onverbloemd sterk aanbevolen met een flinke lijst van volkeren waaronder alles wat adem heeft moest worden uitgeroeid. Rampspoeden die het joodse volk getroffen hebben werden verklaard doordat de joden bij die genocide in gebreke waren gebleven. Ook het Christendom heeft geen vrijheid van godsdienst gebracht en het is de Calvinisten zelfs niet gelukt om "de vervloekte afgoderij van de paapse mis" uit te bannen, terwijl anderzijds de inquisitie van de Contra-Reformatie ook niet erg succesvol was. Niets van al deze religieuze rimram is in onze wetgeving terug te vinden en wegens de scheiding van kerk en staat is dat opzettelijk. De joods-christelijke traditie is dus nadrukkelijk buiten spel gezet bij onze staatsvorming. Dat Breivik en Hirsi Ali dat met de VVD, de PVV en het CDA graag anders zien is luchtfietserij. Het laat alleen zien hoever extreem en gewapend rechts van de werkelijkheid is afgedwaald.

De PVV zou opkomen voor veiligheid (meer politie), gezondheidszorg en AOW. We weten nu dat er niets terecht komt van meer politie, juist minder, dat de zorg voor hen die dat het meest nodig hebben domweg wordt afgeschaft en de leeftijd voor AOW wordt verhoogt en er ondanks hogere huren en prijzen van basisartikelen geen prijscompensatie voor ouderen in het verschiet ligt. Dit ligt in de lijn die vanuit de USA door Ayaan Hirsi Ali wordt voorgesteld, om een eind te maken aan de Europese verzorgingsstaat. Ayaan is één van de trouwste aanhangers van Wilders. Gevlucht uit Somalië vindt ze tegenwoordig, na vele ombuigingen in haar levensverhaal en haar politieke visie, dat de Somalische staatsvorm toch wel het allerbeste is voor Europa, het beste wapen tegen Eurabia.
Hirsi Ali kan zo weer naar huis, maar het kabinet-Rutte heeft wat meer tijd nodig om het Somalische ideaal, waarin trouwens ook geen spoortje joods-christelijke traditie te vinden is, in Nederland te verwezenlijken.
Tegenwoordig zegt Ayaan Hirsi Ali dat the atheïst is, maar dat is natuurlijk onzin, want ze sluit zich geheel aan bij de door God zelf tot het Amerikaanse Presidentschap geroepen Michele Bachman, die van de USA een orthodox-protestant-christelijke theocratie wil maken.
Je hoort nergens zo hard roepen dat ze het met elkaar niet eens zijn als bij extreem rechts, maar ze hebben wel allemaal dezelfde ideeën. Rutte's favoriet voor het Amerikaanse Presidentschap was John McCain, nadat deze een wet steunde, die het overigens niet gehaald heeft, maar die bedoelde om extreem rechtse ideologische moordenaars niet strenger te straffen dan verkeersovertreders. Andere overeenkomsten tussen Rutte en McCain zullen zijn geweest, dat Europa de aartsvijand van Amerika is en dat het niet aangaat dat de Amerikaanse President bijvoorbeeld in gesprek gaat met de Spaanse President, niet wetend dat Spanje een koninkrijk is, zoals hij er ook niet van op de hoogte is dat Irak en Afghanistan geen gemeenschappelijke grens hebben.
Maar wat doen feiten ertoe? vraagt men zich ter rechterzijde van fatsoenlijke Nederland af. Met die virtuele 18 miljard bezuinigingen in het achterhoofd noem je een bedrag dat pakweg zestig miljard lager ligt, als het om steun aan Griekenland gaat. Het doet er niet toe, want het is toch allemaal denkbeeldig, vindt extreem-rechts. Minister van Veiligheid en Justitie Opstelten zegt: "Belangrijker is wat de burger ervan vindt, dan hoe het werkelijk is." Het is vanuit onze Romeins-humanistische traditie een juridisch zeer moeilijk te onderbouwen stelling, maar dat is nu eenmaal het credo van extreem rechts en daarmee zullen we het moeten doen.

Het kabinet-Rutte gaat dus veel verder dan Balkenende met zijn "fatsoen moet je doen" en het herstel van oude normen en waarden, zoals die van de VOC en van rechters die Van Oldenbarnevelt in 1619 lieten onthoofden, vanwege diens ideeën over godsdienstvrijheid, waar Donner en Breivik ook zo'n gloeiende hekel aan hebben.

Onzekerheid over Budget-deal USA

2 augustus 2011, morgen dus, was de deadline om het Amerikaanse plafond voor overheidstekorten te verhogen. Daarover dreigde geen overeenstemming bereikt te kunnen worden tussen Republikeinen en Democraten in de USA. Onafzienbare economische rampzaligheid leek niet meer te voorkomen. De Republikeinen hielden de President en de volksvertegenwoordiging in een wurggreep om hun afbraakpolitiek op te kunnen leggen.
Terwijl de wereld opgelucht ademhaalt, omdat eindelijk en op het allerlaatste nippertje de leiders van de Republikeinen en Democraten aangaande de verhoging van het budget-plafond en aanzienlijke bezuinigingen tot een overeenkomst gekomen zijn, blijven de zorgen of het wel goed zal aflopen mij kwellen. Grotere schade dan die van de bankencrisis dreigt op ons af te komen. Hebben we al niet genoeg ellende gekregen door de politiek van de Amerikanen? Als op drie na de grootste investeerders in de USA, met meer dan het gehele nationale budget, is Nederland zeer gevoelig voor de Amerikaanse conjunctuur.
Onze risico's zijn enorm.
Immers, al eerder (vorige week) had de Republikeinse Speaker Boehner een plan gepresenteerd aan de Republikeinse meerderheid in the House of Representatives, wat hem op een afwijking door een deel van zijn caucus (partijoverleg) kwam te staan, vanwege enkele kleine, maar veel te weinig tegemoetkomingen aan eisen van de Democraten. Een wat aangescherpt plan werd vervolgens direct verworpen door de Democratische meerderheid in de Senaat. De positie van Boehner is gaan wankelen. Hij is te slap vindt zijn achterban en dat Boehner bij het minste of geringste wat hem tegenzit staat te huilen met echte tranen, is tot daaraan toe, maar dat hij zich glimlachend in het bijzijn van Obama laat fotograferen acht de oprechte Republikein onvergeeflijk.
De mislukking dwong de President Obama, om voor de zoveelste keer weer het voortouw te nemen in de onderhandelingen met Boehner en daaruit is nu het huidige akkoord voortgekomen. Het slagen hiervan is geheel afhankelijk van stemverhouding in de beide kamers van de Amerikaanse volksvertegenwoordiging waar de stemming tussen de verschillende partijen verdomd giftig is (tegen het hysterische aan).
De Republikeinse leiders laten weten dat Obama het meest heeft moeten toegeven, maar ze leggen daarbij het accent op het niet doorgaan van belastingverhogingen, een onwrikbare eis van de fascistoïde Teaparty-Republikeinen en de ultra-conservatieve vleugel van de Republikeinse Partij.
"Wilden de Democraten dan wel belastingverhoging?" dient men dan voor een goed begrip te vragen.
"Welnee", moet het antwoord zijn. Belastingverhoging bij een dreigende recessie is slecht voor de consumentenmarkt en dus slecht voor een vlot economisch herstel. Als het nodig is moet daar later nog maar eens over gepraat worden. In ieder geval hebben Reagan, Busch41 en Bush43 zo hun belastingverhogingen doorgevoerd en Reagan had er ook geen enkele moeitje mee om negentien keer het krediet-plafond te verhogen.

De Democraten willen echter 700 miljard dollar aan tijdelijke kortingen op de belasting die de ultra-rijken genieten, een cadeautje van de Bush-administratie, afschaffen, omdat daar domweg geen geld voor was, is en ook nooit zal zijn. Daarbij zouden ook een aantal subsidies voor de rijkste en grootste winstmakers onder de internationals moeten worden opgegeven, aangezien gebleken is dat dit niet de beloofde banengroei in eigen land oplevert. Deze tijdelijke onevenwichtige bevoordeling van alles wat super-rijk en super-machtig is, een bevoordeling die het land niets oplevert, zou vorig jaar al aflopen, maar dat stuitte toen ook al op onoverkomelijk veel verzet van Republikeinse zijde. Zo komen zij aan hun verkiezingskas die ze voor hun verkiezingen nodig hebben en daarom wordt ook elke vorm van regulering onderdrukt wat tot de financiële crisis en tot grootschalige milieurampen geleid heeft.
Inmiddels zijn binnen de Republikeinse Partij de fascistoïde Tea-party en de ultra-conservatieve Christen-fundamentalisten dermate machtig geworden, dat een Republikein die de lokale voorverkiezingen wil overleven, zich geen enkel compromis kan veroorloven. In beide partijen, Democraten en Republikeinen, zijn het de ideologische diehards en scherpslijpers die op de voorverkiezingen hun stempel drukken, zodat de meer plooibare stemmers, die alleen opkomen bij de algemene verkiezingen, geen of minder kans krijgen om op een gematigde kandidaat te stemmen.
Voor de bijzonder invloedrijke fascistoïde Tea-party is het een ijzeren wet in ieder geval niet te willen samenwerken met de "Islamitische zwarte aap in het Witte Huis". Deze "anti-Amerikaanse, onwettige, communistische dictator" moet falen, vinden zij. Of dat schadelijk is voor het land, doet niet ter zake. De Satan (Obama) bestrijden en Bijbellezen is belangrijker en dan zorgt God wel dat het goed komt met de USA.
Daartoe dient alles wat ook maar enigszins aan een verzorgingsstaat of regulering en consumentenbescherming doet denken te worden afgeschaft. Weg met de vakbonden. In principe komt het erop neer dat de meerderheid der Republikeinse vertegenwoordigers van dit moment de USA wil omvormen tot een Christen-fundamentalistische theocratie en een maatschappij die gebaseerd is op een feodaal systeem. Dat is zo ongeveer zoals ook de Noorse terrorist Breivik dat in gedachten heeft, nadat hij daaromtrent, evenals Wilders en Ayaan Hirsi Ali, de Amerikaanse richtlijnen daarover ter harte genomen heeft.
Ook in Amerika gaan binnen die richting luide stemmen op dat dodelijke wapens gebruikt meten worden als het met stemmen niet lukt. Gewaarschuwd wordt dat vertegenwoordigers van de overheid door het hoofd geschoten moeten worden, omdat de mogelijkheid bestaat dat ze een kogelvrij vest dragen.
John McCain, de Republikeinse tegenspeler van Barack Obama in de laatste presidentsverkiezingen prees de radiocommentators die tot gewapend verzet tegen de overheid oproepen om hun vaderlandslievende standpunten en betoonde zich al eerder voorstander van een wet die voorstelde ultra-rechtse massamoordenaars niet als misdadigers te beschouwen maar te berechten op het niveau van verkeersovertreders. Geen wonder dat onze premier toen zijn sterke voorkeur voor McCain boven Obama uitsprak.

Slechts zelden komen dit soort berichten via de publieke omroep tot ons, want de geesten aan deze kant van de Atlantische Oceaan zijn daar (nog) niet rijp voor. Maar geen paniek, dat komt allemaal nog wel. Voorlopig kan misinformatie over beweerde "stupiditeiten en mislukkingen van Obama" de weg naar ultra-rechts voorbereiden. Daar werd weer een aardig voorbeeld van gegeven door de berichtgeving uit Amerika dat President Obama faliekant tegen bezuinigingen zou zijn en dus de meeste concessies had moeten doen om tot de huidige overeenkomst met Boehner te komen.
Tja dat klopt dus niet. Er is nu overeenstemming om US$ 2.400.000.000 te bezuinigen in de komende tien jaar, maar Obama had bijna twee keer zoveel aan beperking van de overheidsbestedingen in gedachten. Dat is geen gering verschil in de feitelijke stellingname.
Het punt is dat de correspondenten van de NOS soms domweg de fascistoïde Tea-party napraten als dat in Nederland niet al te schokkend overkomt. Dat zijn wel de pure leugens die "de Islamitische Zwarte Aap in het Witte Huis" in diskrediet moeten brengen, maar daar taalt niemand naar.
Inderdaad, om te voorkomen dat de AOW en uitkeringen voor gehandicapten definitief zouden stoppen moest Obama een akkoord zien te bereiken, terwijl het de Republikeinen niets kan schelen als ouderen en gewonde oorlogsveteranen op straat creperen. Het leek de Republikeinen juist geweldig als dat zou gebeuren en ook talloze overheidsdiensten niet meer zouden kunnen functioneren,het onderhoud en de aanleg van infrastructuur zou worden gestaakt en zowel de werkloosheid als de rentelasten op overheidsleningen en investeringen zouden verdubbelen. Dan zou Obama in 2012 zeker niet herkozen worden vanwege de verergerde economische noodsituatie.

Dat der mogelijkheid tot herverkiezing van Obama ernstige schade leidt is onvermijdelijk, doordat hij geen eerlijk belastingsysteem kan herstellen en het geld van de belastingbetalers moet weggeven aan banken en bedrijven die de meeste winst maken en uitsluitend in China en India investeren.

Of die schade groot genoeg is in de ogen van de fascistoïde Tea-Party en christen-fundamentalistisch ultra-rechts binnen de Republikeinse Partij waag ik ernstig te betwijfelen.